Paul Cauchie – Wikipédia

Paul Cauchie ( Auguste Paul Cauchie ), architekt, malarz i belgijski dekorator, urodzony 7 lipca 1875 , w Ath (prowincja Hainaut) i zmarły Pierwszy ^Jest Grudzień 1952 r , w Etterbeek (Bruksela) ^{[[[ 4 ]} .

Była to jedna z uderzających postaci Art Nouveau w Belgii. Jego styl architektoniczny, w przeciwieństwie do stylu Victora Horty lub Paula Hankara, który używał kutego żelaza i kamienia, aby sugerować zwoje warzyw, charakteryzuje się geometryczną rygorami kompensowanymi bogactwem dekoracji obrazowych.

Fakt, że Paul Cauchie opuścił sekcję architektoniczną Antwerpii Akademii Sztuk Pięknych po dwóch latach studiów (1891–1893), aby śledzić kursy malarskie z Constant Montald do Brukseli (1893–1898), niewątpliwie wskazuje na dojrzewanie jego powołania . Ma osiemnaście lat i czuje bardziej zaczepowane atomy z malarstwem niż rysunkami architekta. Niemniej jednak śledził kursy w Royal Academy of Fine Arts w Brukseli, gdzie miał Gabriela Van Dievoeta dla faceta. Bez wątpienia jest uwiedziona przez musowanie, które następnie panuje w świecie współczesnego malarstwa.

Jego praca architektoniczna jest więcej niż zmniejszona: trzech właścicieli domów w Brukseli, dwie bliźniacze wille na wybrzeżu Belgijskiego, a także willa, Villa Dageraad (Villa L’Aurore) dzisiaj w Eeklo. Przyjaciel architekta Édouarda Frankineta, znaczenie i wpływ tego ostatniego na architekturę Cauchie nie należy lekceważyć.

Z drugiej strony, w dziedzinie dekoracji fasady, a zwłaszcza techniki sgraffitu podanego w centrum uwagi przez ruch art, daje całą swoją miarę i jest najbardziej utalentowanym i najbardziej płodnym rzemieślnikiem w Belgii.

Podczas drugiej części życia Paul Cauchie dużo pracował w Holandii, gdzie dekoruje i dostarcza małe prefabrykowane domy. Został pochowany z żoną Liną Voet na cmentarzu Wezembeek-Pofem.

Paul Cauchie był pionierskim mistrzem renesansu techniki sgraffitu w Xix ^{To jest} wiek. Jest to dekoracyjny fresk ścienny, kształtowany przez skrobanie w cienkiej warstwie kolorowej zaprawy, której praktyka sięga starożytności. On sam wyprodukował kilkaset i nauczył swoją technikę. W szczególności mu zawdzięczamy mu fryz Musée des Beaux-Arts de Gand lub eleganckie wzory Maison Delune, te z byłego magazynu Delhaize lub fasady domu Art Nouveau, Avenue Malibran, w IXelles.

Jego najbardziej znana praca, najprawdopodobniej ^{[[[ 5 ]} Przeprowadzony we współpracy z Edouardem Frankinetem jest jego osobisty dom La Maison Cauchie, zbudowany w 1905 roku, aby służyć jako dom i warsztat dla Paula Cauchiego i jego żony Caroline Vets, samej utalentowanej malarza, pseudonimy Liny. Uważany dziś za jedno z najpiękniejszych osiągnięć art. Noucedeau w Brukseli, dom jest naznaczony wieloma dziełami pary: malowidła ścienne, dekoracje, hafty, meble, żyrandol i sgraffit.

Po zniknięciu pary freski są pokryte tapetą i częściowo zniszczonymi meblami; Dom jest następnie porzucony i mocno się pogarsza. Wniosek o rozbiórkę został złożony w 1971 r. Przez spadkobierców. Zapisane wąsko i sklasyfikowane, zostanie kupione w 1980 roku przez kilka osób, Léo i Guy Dessicy, którzy podjęli swoją długą i trudną renowację. Po wyobrażaniu sobie zainstalowania tam muzeum Tintin, z entuzjastycznym porozumieniem Hergé, Guy Dessicy w końcu założył Belgijskie Commik Center, zainstalowane od 1989 roku w Old Waucquez Stores.

Dziś uratowany, Cauchie House jest domem dla sali wystawowej na parterze i w starym warsztatach.

Avenue de la Chasse, Etterbeek House (1912)

Ubój P. Cauchie w willi Albeau d’E. Frankinet (1955)

Maison Rue de la Cambre, Woluwe-Saint-Pierre (1926)

Architektura [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Maison Cauchie, Rue des Francs, 5 w Etterbeek (1905).
• Dom with Workshop, Avenue de la Chasse, 141 w Etterbeek (1912).
• La Bella i Nueva bliźniacze wille w Duinbergen (1914).
• Dom with Workshop, Rue de la Cambre, 177 w Woluwe-Saint-Pierre (1926). To zapalenie pagfera zostało przywrócone przez Christian de Castellane.
• Villa Dageraad, Chaussée de Gand, 28, à Eeklo (1909).

Ścierny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Cauchie rzadko podpisywała swoje osiągnięcia, jeśli tak nie jest w miastach takich jak Charleroi, Namur, Dinant, Huy … niektóre są wyraźnie identyfikowalne przez kobiety i róż, które są dla niego tak wyjątkowe.

• Maisons Rue de la Montagne, 38, Rue de Marcinelle, 5, Boulevard Janson, 29 i Rue Bernus w Charleroi (Art Nouveau w Charleroi).
• Starożytny okrąg artystyczny Huy.
• Maisons Place de la Gare de Jépes et Villas Marcel, Gaby i L’Oiseau Bleu Rue de Dave w Géx (1908) (Art Nouveau w Namur).
• Maison Leclef (1907) i Maison Caussin (1910) z Edouarda Frankinet do Dinant
• Hall of the Personal House of Edouard Frankinet („Villa d’Obeau”) w Dinant (1925)
• Dom w Ciney.
• Maison du Peuple à Chitage (Colfontaine).
• Znalezienie komercyjnego budynku Rue Long Vie w 1050 Brukseli; Pewne zapalenie sgffitowane przywrócone przez Monique Cordier.
• Maison Delune, Avenue Franklin Roosevelt, 86 w Brukseli (1904).
• Way of Delhaize sklepy, miejsce statków w Brukseli.
• Maison de l’Entrepreneur, Rue Malibran in Ixelles (Near Flagey) (1900).
• Kilka domów na Sleeckx Avenue w Schaerbeek.
• Villa Dageraad (Villa L’Aurore), Chaussée de Gand, à Eeklo.
• Genval: Avenue des Commants, 96.
• Pérulwez, Rue Flament.

Rysunki i projekty dla pocztówek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Byli sprzedawani publicznie w romantycznej agonii, Brukseli Bookseller, 4 maja 1996 (Partie 66 i 67):

• Notatnik 44 rysunków, który zatytułował Malownicze Hulpe i jego otoczenie (1894),
• Kolejny notatnik z 12 oryginalnych rysunków, które miały być używane do edycji w X. Havermans z pocztówki o tematyce: Od Brukseli po Genval-les-Eaux ^{[[[ 6 ]} .