Paul D. Boyer – Wikipédia

Paul Delos Boyer , urodzony 31 lipca 1918 r. do Provo w Utah i zmarł 2 czerwca 2018 ^{[[[ Pierwszy ]} W Los Angeles w Kalifornii jest amerykańskim biochemikiem. On jest colauréat z Johnem Ernestem Walkerem, połowa nagrody Nobla w 1997 roku w chemii ^{[[[ 2 ]} .

Paul D. Boyer urodził się w Provo w Utah, gdzie przeprowadził studia wtórne. Otrzymał tytuł B.A. na Uniwersytecie Brigham Young w 1939 roku. Krótko po dyplomie poślubił Lydy Whicker, będą mieli troje dzieci. Paul D. Boyer kontynuował studia na University of Wisconsin-Madison i uzyskał doktorat w 1943 roku. Następnie pracował na Uniwersytecie Stanforda przez pięć lat przy projekcie stabilizacji surowicy albuminy używanej do transfuzji.

Paul D. rozpoczyna swoje niezależne badania na University of Minnesota dotyczące mechanizmów enzymatycznych. Od 1963 roku jest profesorem na Wydziale Chemii i Biochemii UCLA. W 1965 r. Nadzorował budowę budynku biologii molekularnej UCLA i organizację międzywypłacowego programu tezy doktoranckich. Obowiązki te nie uniemożliwiają mu kontynuowania czystych badań, co doprowadziło go do odkrycia trzech kluczy do syntezy trifosforanu adenozynowego (ATP). Boyer i John E. Walker otrzymują połowę nagrody Nobel Chemistry w 1997 roku (druga połowa została przekazana Jens Christian Skoou) „W celu wyjaśnienia mechanizmów enzymatycznych leżących u podstaw syntezy trifosforanu adenozynowego (ATP) ^{[[[ 2 ]} » .

• (W) Autobiografia Na stronie Nobel Foundation (opaska na stronie zawiera kilka linków dotyczących ceremonii wręczenia nagród, w tym dokument napisany przez zwycięzcę – Wykład Nobla – który szczegółowo opisuje jej wkład)
• (W) Strona profesjonalna Na stronie internetowej działu chemii UCLA
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
• Zasób badawczy :