Paul-émile laftaine-Wikipedia

Paul-émile LaFontaine , urodzony 16 kwietnia 1829 w Nieul-sur-Mer (Charente-Maritime) i zmarł 7 lipca 1887 W La Rochelle jest francuska marynarka wojenna i pisarzem.

Porucznik statku, jest autorem historii jednej ze swoich podróży na Pacyfik, wykonaną w latach 1875–1879. Niedawno został opublikowany w 2006 roku pod tytułem pod tytułem Kampania Southern Seas .

Paul-émile LaFontaine, z dynastii żeglarzy Rochelais, rozpoczął się jako piana w 1844 r. W marynarce handlowej, wspiął się po drabinie i od 1850 r. Odbył różne długoterminowe wycieczki do Ameryki Południowej i Północnej, w Azji, w Afryce i w affing Śródziemnomorski.

. 18 października 1861 , Kapitan Lafontaine dowodzi łodzi komercyjnej Francja i Bretania , gdy zorganizowane przez Meksykanów w Tampico, na szpiegostwo. Francja rzeczywiście jest na skraju angażowania wojny z Meksykiem. Biorąc pod uwagę więźnia, został skazany na śmierć przez generała i gubernatora Juana José de La Garza, ale jego egzekucja jest popychana z dnia na dzień, a więzień Lafontaine podróżuje w znacznej części Meksyku. Uciekł Mars 1863 , dołączył do dowódcy sił francuskich w Vera Cruz, admirał Edmond Jurien de la Gravière, który sprowadził go do marynarki wojennej jako statek pomocniczy, na statku pomocniczym Fontenoy . LaFontaine wróci do Meksyku wkrótce po (1864–1865) na Darien .
W latach 1867–1869 był w Gujanie za radą Casabianca Potem łodzi Błysk I Sainte Marie .

Brał udział w wojnie z 1870 r. W regionie Paryżu, w fortach Issy i Vanves. Wyróżniał się, a jego wyższy Henri Dupuy de Lôme prosi o niego legion honorowy.

W 1871 r. Ożenił się w La Rochelle Augustine Berry, malarzu i miniaturyści, tak jak jego ojciec Auguste (dzieła w Muzeum Sztuk Pięknych w La Rochelle); Będą mieli czworo dzieci.

Został porucznikiem w 1872 r., Został w 1874 r. Przydzielony do podziału ruchów portu Rochefort, gdzie kapitan Théophile Hyacinthe Aube poprosił go w 1875 Seignelay. To ta kampania (1875–1879) Lafontaine powie Kampania Southern Seas , jedyny znany tekst, z niektórymi Vaudevilles, z których jeden jest napisany i grany na Seignelay przez żeglarzy w Valparaíso.

Po powrocie do Rochefort, chory, Lafontaine po raz kolejny pracował w oddziale ruchów portowych do 1883 roku ^{[[[ Pierwszy ]} , a następnie wybiera go jako pomoc w kampanii na Morzu Śródziemnym na temat pancernika Trójzębnik .

Przeszedł na emeryturę w 1885 r. Lafontaine został mianowany skarbnikiem nieważności, w Dinan, a następnie w La Rochelle, gdzie zmarł 7 lipca 1887 ^{[[[ 2 ]} .

Ta kampania krążownika Le Seignelay miał na celu konsolidację obecności francuskiej w Ameryce Łacińskiej i Polinezji.

Lafontaine, przekonana republikanin, antyklerykalna i obdarzona czasem skrzypiącym humorem, po powrocie, kronika, która świadczy o za kulisami kampanii na misję tak samo geograficzną, etnologiczną lub komercyjną jak wojsko.

Oprócz smacznych anegdot, LaFontaine opowiada żałosne procesy kolonizacji Polinezji, w których misjonarze energicznie bronią swoich stanowisk, oraz polityczne imbroglios na tle „pierwszej globalizacji” w Ameryce Południowej. Niektóre odcinki są uderzające: eksploracja wyspy wielkanocnej, w której Lafontaine zauważa niektóre napisy i których najnowsza historia informuje; Magiczne festiwale, ale także intrygi polityczne w zrujnowanym Tahiti, która stała się francuską kolonią w 1880 r.; Zmumifikowane ciało Pizarro w Limie; Spotkania z tymi – statkami lub osobowościami – które wkrótce po bohaterach wojny Pacyfiku przeciwstawiają się Peru, Boliwii i Chile.

LaFontaine maluje również portrety innych osobowości, które na pokładzie Seignelay :

• Théophile Hyacinthe aube-future gubernator Martyki, 1879–1881, a następnie minister marynarki wojennej, 1886–1887———– Seignelay pierwsze dwa lata. W jego inicjatywie popłynie na pokładzie kilku miesięcy, w Polinezji, dwóch niezwykłych gości, zarówno ze względu na ich wiedzę, jak i ich ekstrawaganckie osobowości. Będą również napisać swoje doświadczenie w podróży:
• Alphonse Pinart (1852-1911), Explorer, Ethnolog i Linguist. Jej Eksploracja wyspy wielkanocnej (Lafontaine i on podzielił się trasami) pojawił się w 1878 roku, z wielkim sukcesem.
• Constance Fredericka Gordon-Cumming (1837-1924), podróżnik, malarz i szkocki pisarz. Dwie jego książki dotyczą jego podróży do Seignelay.

• Paul-émile LaFontaine, Kampania Southern Seas , Paris, Mercure de France, 2006. Wydanie ustanowione, prefacerowane i adnotowane przez Dominique Derord (OCLC 65630704 ) ( artykuł )
• Alphonse Pinart, „Exploration of Easter Island”, Paris, C. DeLagrave, 1878. Artykuł wyodrębniony z Biuletyn społeczeństwa geograficznego W Wrzesień 1878 .
• Alphone Pinart, Podróż na wyspę wielkanocną , kolekcja Dookoła świata , Hachette ( Czytaj online )
• Constance Gordon Cumming, Rejs Pani w francusku wojny , Edinburgh, Londyn, W. Blackwood, 1882
• Constance Gordon Cumming, «Ostatni król Tahiti», w w Współczesna recenzja , Londyn, Strahan and Company LDT, 1882.