[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pelleas-i-melisande-opera-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pelleas-i-melisande-opera-wikipedia\/","headline":"Pell\u00e9as i M\u00e9lisande (Opera) – Wikipedia","name":"Pell\u00e9as i M\u00e9lisande (Opera) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Pell\u00e9as i M\u00e9lisande jest oper\u0105 w pi\u0119ciu aktach (12 obraz\u00f3w) Claude Debussy, uwa\u017cana przez kompozytora za \u201edramat liryczny\u201d. after-content-x4","datePublished":"2020-06-28","dateModified":"2020-06-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/e\/ec\/Melisande.jpg\/220px-Melisande.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/e\/ec\/Melisande.jpg\/220px-Melisande.jpg","height":"386","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pelleas-i-melisande-opera-wikipedia\/","wordCount":7204,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Pell\u00e9as i M\u00e9lisande jest oper\u0105 w pi\u0119ciu aktach (12 obraz\u00f3w) Claude Debussy, uwa\u017cana przez kompozytora za \u201edramat liryczny\u201d.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Wed\u0142ug jego tytu\u0142owej sztuki broszur\u0119 jest autorstwa Maurice Maeterlinck. Pierwszy mia\u0142 miejsce 30 kwietnia 1902 w Op\u00e9ra-Comique w Pary\u017cu pod kierunkiem Andr\u00e9 Messager [[[ 4 ] . Opera, podobnie jak sztuka Maeterlincka, jest transpozycj\u0105 mitu Tristana i Yseult: Dw\u00f3ch m\u0142odych ludzi jest nieodparcie zakochanych; Ich mi\u0142o\u015b\u0107 jest zabroniona obecno\u015b\u0107 starszego i gwa\u0142townie zazdrosnego m\u0119\u017ca i mo\u017cna j\u0105 osi\u0105gn\u0105\u0107 tylko po \u015bmierci.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Debussy powiedzia\u0142a: \u201eChcia\u0142em, aby akcja nigdy si\u0119 nie zatrzyma\u0142a, \u017ce \u200b\u200bby\u0142a kontynuowana, nieprzerwana. Melodia jest antylilyryczna. T\u0142umaczenie mobilno\u015bci dusz i \u017cycia jest bezsilne. Nigdy nie zgodzi\u0142em si\u0119 na moj\u0105 niegrzeczn\u0105 lub op\u00f3\u017anion\u0105 muzyk\u0119, w wyniku wymaga\u0144 technicznych, ruchu uczu\u0107 i pasji moich bohater\u00f3w. Znika to, jak tylko powinno pozostawi\u0107 im pe\u0142n\u0105 swobod\u0119 gest\u00f3w, p\u0142aczu, rado\u015bci lub b\u00f3lu. \u00bb\u00bb Jest to wyb\u00f3r szkockiej piosenkarki Mary Garden (1874\u20131967), po\u017c\u0105dany przez Debussy i wspierany przez dyrektora Op\u00e9ra-Comique, Albert Carr\u00e9 (1852-1938), kt\u00f3ry ostatecznie zamaza\u0142 si\u0119 z Maeterlinckiem, kt\u00f3ry chcia\u0142 narzuci\u0107 swoj\u0105 kochank\u0119, Georgette. LeBlanc, podczas tworzenia opery.   Instrumentacja Pell\u00e9as & M\u00e9lisande  Drink  3 flety (The 3 To jest gra tak\u017ce Piccolo), 2 ob\u00f3j, 1 angielski r\u00f3g, 2 klarnety, 3 basson\u00f3w Mosi\u0105dz  4 serca w FA, 3 tr\u0105by FA, 3 puzony, 1 pok\u00f3j Perkusja  3 TIMBALES, \u017cel, tr\u00f3jk\u0105t, Belllayal Play, Dzwonek pod\u0142ogi Sznurki  Pierwsze skrzypce, drugie skrzypce, wysoki, wiolonczele, kontrabas, 2 harfy         (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4We wsp\u00f3\u0142pracy z The Ronsin Decorator warsztat Lucien Jusseaume produkuje dekoracje do stworzenia [[[ 6 ] . Table of ContentsPierwszy akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Drugi akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Trzeci akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Czwarty akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pi\u0105ty akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dyskografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Filmy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pierwszy akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Scena 1: Las Nie b\u0119d\u0119 ju\u017c m\u00f3g\u0142 wydosta\u0107 si\u0119 z tego lasu … B\u00f3g wie, jak daleko poprowadzi\u0142a mnie ta bestia … (Golaud-M\u00e9lisande) Dlaczego p\u0142aczesz ? (Golaud-M\u00e9lisande) Co \u015bwieci … (Golaud-M\u00e9lisande) Oh ! Masz ju\u017c siwe w\u0142osy … (M\u00e9lisande-golaud) Golaud spotyka si\u0119 w lesie Melisande we \u0142zach. Jest bardzo nie\u015bmia\u0142a i wydaje si\u0119 smutna, ale nie zdradza przyczyny jej zachowania. Golaud zabiera go ze sob\u0105. Scena 2: Mieszkanie w zamku Oto, co napisa\u0142 do swojego brata Pellesa (Genevi\u00e8ve) nic nie m\u00f3wi\u0119 (Arkel- Genevi\u00e8ve) Zawsze post\u0119powa\u0142 zgodnie z moj\u0105 rad\u0105 … (Arkel) Dziadek\u2026 (Pelleas-genevi\u00e8ve-arkel) W zamku Golaud napisa\u0142 list do swojego przyrodniego brata Pellesa. Musi przedstawi\u0107 zalecenie kr\u00f3lowi Arkelowi, aby Golaud m\u00f3g\u0142 wr\u00f3ci\u0107 po sze\u015bciu tygodniach podr\u00f3\u017cy morskich ze swoj\u0105 drug\u0105 \u017con\u0105 M\u00e9lisande. List zosta\u0142 przywieziony do Arkel przez Genevi\u00e8ve. Pell\u00e9as chce opu\u015bci\u0107 zamek z powodu przyjaciela, kt\u00f3ry ma zamiar umrze\u0107. Arkel pierwotnie wybra\u0142a inn\u0105 kobiet\u0119 jako \u017con\u0119 Golauda, \u200b\u200bale jednak popar\u0142a jej nowy wyb\u00f3r i powr\u00f3t. Scena 3: przed zamkiem Jest ciemno w ogrodach (M\u00e9lisande- genevi\u00e8ve-pell\u00e9as) Czas wr\u00f3ci\u0107 … (Genevi\u00e8ve-m\u00e9lisande-pell\u00e9as) Nie r\u00f3b ha\u0142asu\u2026 (Light-ynold) Pelleas musi jednak pozosta\u0107. Genevi\u00e8ve zapoznaje M\u00e9lisande ze swoim nowym \u015brodowiskiem. M\u00e9lisande obawia si\u0119 ciemno\u015bci zamku i jego pobliskiego lasu. S\u0142ycha\u0107 g\u0142osy, kt\u00f3re pochodz\u0105 ze statku opuszczaj\u0105cego. Spotykaj\u0105 si\u0119 Pell\u00e9as i M\u00e9lisande. Drugi akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Scena 1: Fontanna w parku Pelleas prowadzi M\u00e9lisande do fontanny Brytyjczyk\u00f3w, kt\u00f3rej woda pozwala znale\u017a\u0107 widok. M\u00e9lisande wrzuca pier\u015bcie\u0144 Golauda do studni. W tym samym sekundzie Golaud, w innym miejscu, spada z konia i ranny.Interludia I, dla orkiestry Scena 2: Mieszkanie w zamku Ach! Ach! wszystko w porz\u0105dku\u2026 (Golaud) Chcesz troch\u0119 wody … (M\u00e9lisande-golaud) Zobaczmy; B\u0105d\u017a rozs\u0105dny, Melisande. Co chcesz, abym zrobi\u0142 ?\u2026 (Golaud-M\u00e9lisande) Tutaj, gdzie jest pier\u015bcie\u0144 … (Golaud-M\u00e9lisande) Zauwa\u017ca, \u017ce \u200b\u200bpier\u015bcie\u0144 ju\u017c nie ma, M\u00e9lisande twierdzi, \u017ce straci\u0142 go w jaskini. Golaud wysy\u0142a j\u0105, by j\u0105 zdoby\u0142a i nakazuje Pellesa, aby poszed\u0142 z ni\u0105. Scena 3: Przed jaskini\u0105 Tak, jest tutaj (Pelleas-Melisande) Nie wiesz\u2026 (Pelleas-Melisande) Pelleas i M\u00e9lisande zderzaj\u0105 si\u0119 w ciemnej jaskini z trzema nieszcz\u0119\u015bliwymi formami, konfrontuj\u0105 si\u0119 z chorob\u0105 i g\u0142odem i uciekaj\u0105. Interlude II, dla orkiestry Trzeci akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Mary Garden w M\u00e9lisande, 4 kwietnia 1908 r. Scena 1 Akt III: M\u00e9lisande wyg\u0142adza d\u0142ugie w\u0142osy i pochyla si\u0119 przy oknie wie\u017cy podczas \u015bpiewania. Scena 1: Jedna z wie\u017c zamku. Droga do rundy przechodzi pod oknami wie\u017cy Moje d\u0142ugie w\u0142osy … (M\u00e9lisande) Cze\u015b\u0107 ! Cze\u015b\u0107 ! Ho … (Pelleas-Melisande) Dzi\u015b wieczorem jest \u0142adna … (Melisande-Pell\u00e9as) Opieram si\u0119\u2026 (M\u00e9lisande-pell\u00e9as) Nie daj\u0119 ci mojej r\u0119ki … (M\u00e9lisande-pell\u00e9as) Widz\u0119 r\u00f3\u017c\u0119 … (M\u00e9lisande-pell\u00e9as) Trzymam je w r\u0119kach … (Pelleas-Melisande) Przywi\u0105zuj\u0119 je do ga\u0142\u0119zi wierzby (Pelleas-Melisande) Co Ty tutaj robisz ? (Golaud) M\u00e9lisande jest przy oknie i \u0142owi lu\u017ane w\u0142osy. Pelleas przychodzi u podn\u00f3\u017ca wie\u017cy, ekstaza przed d\u0142ugimi w\u0142osami M\u00e9lisande, owijaj\u0105 si\u0119 w niej. W\u0142osy M\u00e9lisande s\u0105 zapl\u0105tane w ga\u0142\u0119zie. Golaud przybywa i zaskakuje scen\u0119. \u201eJeste\u015b dzie\u0107mi\u201d – powiedzia\u0142. Scena 2: The Undergrounds of the Castle Strze\u017c si\u0119 … (Golaud-pelleas) Golaud poprowadzi\u0142 Pellesa w podziemnych fragmentach zamku. Scena 3: Taras na ko\u0144cu zamku Ach! W ko\u0144cu oddycham … (Pelleas) Tak, schronili si\u0119 (Golaud) Wracaj\u0105c na powierzchni\u0119, Golaud nakazuje Pelleas, aby unikn\u0105\u0107 Melisande.Interlude III, dla orkiestry Scena 4: przed zamkiem, pod oknem M\u00e9lisande Chod\u017a, b\u0119dziemy tu usi\u0105\u015b\u0107 (Light-ynold) Pell\u00e9as i ma\u0142a matka … (Light-ynold) Pod oknami M\u00e9lisande Golaud kwestionuje jego syna pierwszego ma\u0142\u017ce\u0144stwa, Yniold: \u201ePelleas i M\u00e9lisande cz\u0119sto razem? O czym oni rozmawiaj\u0105 ? Czy ca\u0142uj\u0105? \u00bb. Golaud podnosi syna do okna sypialni, w kt\u00f3rym s\u0105 Pelleas i Monlisande i pyta go, co robi\u0105 (s\u0105 nieruchome i cicha i patrz\u0105 na \u015bwiat\u0142o). Yniold zlew. Golaud go trenuje. Czwarty akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Scena 1: Mieszkanie w zamku Gdzie idziesz ?\u2026 (Pelleas-Melisande) Pelleas, kt\u00f3ry opu\u015bci zamek, daje M\u00e9lisande na wiecz\u00f3r ostatni spotkanie w parku, niedaleko La Fontaine. Scena 2: Mieszkanie w zamku Teraz, gdy ojciec Pellesa jest uratowany (Arkel) Boisz si\u0119 moich starych ust … (Arkel-M\u00e9lisande-golaud) Wielka niewinno\u015b\u0107 … (Golaud) Nie wk\u0142adaj r\u0119ki w gard\u0142o (Golaud-Arkel-M\u00e9lisande) Gdybym by\u0142 Bogiem, zlituje si\u0119 na sercach ludzi (Arkel) Arkel, do kt\u00f3rego M\u00e9lisande przychodzi do odwiedzenia, wyra\u017ca m\u0142od\u0105 kobiet\u0119 jej sympati\u0119 i lito\u015b\u0107. Golaud pojawia si\u0119, ranna z przodu i odmawia, \u017ce \u200b\u200bjego \u017cona go leczy. Twierdzi, \u017ce jej miecz do niej, ci\u0105gnie j\u0105 przez jej w\u0142osy i rzuca na ziemi\u0119. Interlude IV, dla orkiestry Scena 3: Fontanna w parku Oh ! Ten kamie\u0144 jest ci\u0119\u017cki (Yniold-le berger) Yniold pr\u00f3buje odzyska\u0107 swoj\u0105 z\u0142ot\u0105 kulk\u0119 utkni\u0119t\u0105 w skale i obserwuje stado owce. Scena 4: To samo miejsce To ostatni wiecz\u00f3r … (Pelleas-Melisande) Przyjechali\u015bmy tutaj … (M\u00e9lisande-pell\u00e9as) Nie wiesz, dlaczego … (Pelleas-Melisande) Gdzie jeste\u015b ?\u2026 (Pelleas-Melisande) Co to za ha\u0142as?\u2026 (Pell\u00e9as-M\u00e9lisande) S\u0142ucha\u0107 ! (Pelleas-Melisande) Oh ! Oh ! Nie mam odwagi! (M\u00e9lisande) Pell\u00e9as wchodzi, a nast\u0119pnie M\u00e9lisande. To ostatni wiecz\u00f3r. Pelleas i M\u00e9lisande wymieniaj\u0105 poca\u0142unek, przyznaj\u0105c si\u0119 do ich mi\u0142o\u015bci. Zamykamy drzwi zamku: zapobiegaj\u0105 wej\u015bciem. Golaud pojawia si\u0119 zza drzewa i uderza Pellesa na \u015bmier\u0107, kt\u00f3ry spada w pobli\u017cu fontanny, podczas gdy M\u00e9lisande uciek\u0142. Pi\u0105ty akt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Unikalna scena: pok\u00f3j w zamku To nie jest ta ma\u0142a kontuzja (The Doctor-Arkel-Golaud-M\u00e9lisande) Jak si\u0119 znajdujesz? (Arkel-M\u00e9lisande-golaud) M\u00e9lisande, przepraszasz mnie? (Golaud-M\u00e9lisande) Gdzie jeste\u015b ? M\u00e9lisande! (Golaud-Arkel-M\u00e9lisande) Co to jest ? (Golaud- the Doctor-Arkel) Co to jest ? (Doktor-Arkel) Golaud lekko zrani\u0142 M\u00e9lisande. Urodzi\u0142a ma\u0142\u0105 dziewczynk\u0119. Od kilku dni by\u0142a zachwycona i teraz umiera. Golaud prosi go o przebaczenie i na pr\u00f3\u017cno pr\u00f3buje, aby przyzna\u0107, \u017ce jest winna. M\u00e9lisande umiera powoli w ciszy.  Notatka z Debussy Bank z Debussy’ego pokazuje portret Debussy na plecach, podczas gdy rysunek w tle przedstawia scen\u0119 sceny zatytu\u0142owan\u0105 \u201eLa Fontaine in a Park\u201d podpisany lucie Jusseaume i Eug\u00e8ne Ronsin podczas reprezentacji Pell\u00e9as i M\u00e9lisande W Kwiecie\u0144 1902 w komicznej operze [[[ 7 ] . Od wieczoru Maj 1893 Tam, gdzie Debussy uczestniczy\u0142a w wyst\u0119pie gry, min\u0119\u0142a prawie dziesi\u0119\u0107 lat. Genera\u0142, 28 kwietnia 1902 , kt\u00f3ry odbywa si\u0119 w pokoju publicznym i pe\u0142nym, powoduje reakcje i kontrowersje: \u015bmiech, \u201egor\u0105czkowe rozmowy\u201d – ale brak obecno\u015bci ani interwencji policji, jak czytamy. Muzyolog Denis Herlin przytacza mi\u0119dzy innymi program Henri B\u00fcsser: \u201eMa\u0142e protesty. [\u2026] Debussy jest w gabinecie Messenger, gdzie otrzymuje wizyty i gratulacje. \u00bb\u00bb Oraz w B\u00fcsser Journal, gdzie ten ostatni jest bardziej dopracowany: \u201eDebussy schroni\u0142a si\u0119 w biurze pos\u0142a\u0144ca i pali nerwowo papierosy na papierosach. Rada War z Albertem Carr\u00e9 i Messenger. L\u0105dujemy na przyj\u0119ciu, szczeg\u00f3lnie w trzecim akcie. \u015amiali\u015bmy si\u0119, gdy M\u00e9lisande m\u00f3wi: \u201eNie jestem szcz\u0119\u015bliwy\u201d, po scenie, w kt\u00f3rej Golaud wisi przez jej w\u0142osy [[[ 8 ] . \u00bb  Dzie\u0144 po tym genera\u0142a – dlatego dzie\u0144 przed pierwszym – cenzura ogranicza cz\u0119\u015bci sceny 4 ustawy 3. Henri B\u00fcsser pisze w swojej gazecie o pierwszej: \u201ePierwszy wyst\u0119p otrzymuje lepsze powitanie od publiczno\u015bci: trzy i cztery przypomnienia na akt. Scena Petit Yniold wci\u0105\u017c podnosi kilka szept\u00f3w, szybko si\u0119 uspokoi\u0142a. Entuzjastyczne pok\u00f3j na ostatnie dwa akty. \u00bb\u00bb To nieporozumienie nie uniemo\u017cliwia sukcesu: \u201d Pellisters ” I ” Kontrapunty Kompensowa\u0107. Debussy deklaruje: \u201eNie wierz\u0119 ju\u017c w wszechmoc waszej wiecznej do, r\u00e9, mi, fa, sol, la, si, do. Nie nale\u017cy go wykluczy\u0107, ale podawaj go z firmy z sze\u015bciotonowego zasi\u0119gu do zasi\u0119gu w wieku dwudziestu jeden stopni … Z dwudziestu czterech p\u00f3\u0142poziom\u00f3w zawartych w oktawie, zawsze mamy do dyspozycji niejednoznaczne umowy, kt\u00f3re nale\u017cy jednocze\u015bnie do trzydziestu sze\u015bciu ton\u00f3w. \u00bb\u00bb Vincent d’Ne wita i broni Pelleas W swoim artykule z czerwca 1902 r. W recenzji Zach\u00f3d : \u201eW ka\u017cdym razie, do dowolnego rodzaju, kt\u00f3rego chcemy lub nie chcemy do\u0142\u0105czy\u0107 Pell\u00e9as i M\u00e9lisande , co wynika z s\u0142uchu dla jakiegokolwiek ducha pozbycia si\u0119 stronniczo\u015bci? …, uczucie bardzo pi\u0119knego dzie\u0142a sztuki, kt\u00f3re mo\u017ce nie rozumie\u0107 przede wszystkim w takim przypadku, wyja\u015bni\u0142em to, najbardziej profesjonaln\u0105 krytyk\u0119, a tak\u017ce wiele Muzycy – ale mimo to budzi t\u0119 dr\u017c\u0105, obserwacj\u0119 pi\u0119kna, kt\u00f3rzy s\u0105 dobrze znani ci, kt\u00f3rych entuzjazm artystyczny n \u201djest atroficzny, a tak\u017ce ch\u0119\u0107 odbudowy, pewnego por\u0119czyciela warto\u015bci pracy [[[ 9 ] . \u00bb 1941: Jacques Jansen (Pelleas), Ir\u00e8ne Joachim (M\u00e9lisande), Henri Etcheverry (Golaud), Paul Cabanel (Arkel), Germaine Cernay (Genevi\u00e8ve), Le\u00efla Ben Sedira (Yniold), Emile Rousseau (Un Berger), Armand Narcon (a Jeden Doktor) i Ch\u00f3ry rz\u0105dz\u0105 Yvonne, Orkiestra Towarzystwa Koncertowego Conservatoire, prowadzone przez Rogera Distenmi\u00e8re, Pary\u017c. 1953: Camille Maurane (Pell\u00e9as), Janine Micheau (M\u00e9lisande), Michel Roux (Golaud), Xavier Depraz (Arkel), Rita Gorr (Genevi\u00e8ve), Annik Simon (Yniold), Marcel Vigneron (Shepherd, Doktor) i Choir) \u00c9lisabeth Brasseur, Lamoureux Concerts Orchestra, wyre\u017cyserowana przez Jean Fournet, Pary\u017c. 1962: Jacques Jansen (Pelleas), Micheline Grancher (M\u00e9lisande), Michel Roux (Golaud), Andr\u00e9 Vessi\u00e8res (Arkel), Solange Michel (Genevi\u00e8ve)- RTF Choir, RTF National Orchestra prowadzona przez D\u00e9sir\u00e9-\u00e9mile Inghelbrecht. 1964: Camille Maurane (Pell\u00e9as), Erna Spoorenberg (M\u00e9lisande), George London (Golaud), Guus Hoekman (Arkel), Josephine Veasey (Genevi\u00e8ve), Rosine Br\u00e9dy (Yniold), John Shirley-Quirk (Doktor), Gregore Kubrack ( Pasterz) Ch\u00f3ry Grand Th\u00e9\u00e2tre de Gen\u00e8ve (Chief of Choirs: Giovanni Bria) orkiestra francuskoj\u0119zycznej Szwajcarii prowadzona przez Ernesta Anermet, Genew\u0119 (Grand-Th\u00e9\u00e2tre). 1978: Claude Dormoy (Pelleas), Mich\u00e8le Command (M\u00e9lisande), Gabriel Bacquier (Golaud), Roger Soyer (Arkel), Jocelyne Taillon (Genevi\u00e8ve); Lyon Orchestra, kierunek Serge Baudo. 1978: Richard Stilwell (Pelleas), Frederica von Stade (M\u00e9lisande), Jos\u00e9 van Dam, (Golaud), Ruggero Raimondi (Arkel), Nadine Denize (Genevi\u00e8ve), Christine Barbaux (Yniold) i Berlin Opera, Berlin Philharmonic Orchestra, Re\u017cyseria przez Herbert von Karajan (EMI Recording). Dyskografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dyskografia Kierunek Data W studio lub na miejscu Pelleas Melisande Golaud Arkel Zamieszanie Genevi\u00e8ve Redaktor Dyrekcja Rogera 1941 Studio Jacques Jansen Irene Joachim Henri Etcheverry Paul Cabanel Le\u00efla Ben Sedira Germaine Cernay I Emil Cooper 1945 Na miejscu w Met, NYC Martial Singher Bidu Say\u00e3o Lawrence Tibbett Alexander Kipnis Lilian Raimondi Margaret Harshaw Walhall Records \/ Naxos D\u00e9sir\u00e9 \u00e9mile inghelbrecht 1951 Na miejscu w BBC w Londynie Camille Maurane Suzanne Danco Henri Etcheverry Andr\u00e9 Vessi\u00e8res Marjorie Westbury Oda Slobodskaya Testament Ernest rozwa\u017ca\u0142 1952 Studio Kamie\u0144 ciel\u0119cy Suzanne Danco Heinz Rehfuss Andr\u00e9 Vessi\u00e8res Flore Wend H\u00e9l\u00e8ne Bouvier Decca D\u00e9sir\u00e9 \u00e9mile inghelbrecht 1952 Na miejscu w Tce, Pary\u017c Camille Maurane Suzanne Danco Maurice de Groote Andr\u00e9 Vessi\u00e8res Marjorie Westbury Christiane Gayraud Gdy Jean Fournet 1953 Studio Camille Maurane Janine Micheau Michel Roux Xavier Depraz Annick Simon Rita Gor Philips Herbert von Karajan 1954 Na miejscu w Rai w Rzymie Ernst Haefliger Elisabeth Schwarzkopf Michel Roux Mario Petri Graziella sciutti Christiane Gayraud Andr\u00e9 Cluytens 1955 Na miejscu w Bawarian Radio Kamie\u0144 ciel\u0119cy Janine Micheau Henri Etcheverry Pierre Frouenta Jeanne Roland Agnges Disney Andr\u00e9 Cluytens 1956 Studio Jacques Jansen Victoria de Los Angeles G\u00e9rard Souzay Pierre Frouenta Fran\u00e7oise Og\u00e9as Jeanine Collard I Jean Morel 1960 Na miejscu w Met, NYC Theodor wzywa Victoria de Los Angeles George London Giorgio Tozzi Mildred Allen Regina Resnik Herbert von Karajan 1962 Na miejscu Henri Gui Hilde Geden Eberhard Waechter Nicola Zaccaria Adriana Martino Elisabeth H\u00f6ngen D\u00e9sir\u00e9 \u00e9mile inghelbrecht 1962 Na miejscu w Tce, Pary\u017c Jacques Jansen Micheline Grancher Michel Roux Andr\u00e9 Vessi\u00e8res Fran\u00e7oise Og\u00e9as Tak d\u0142ugo, jak Michel Naiwny Jean Fournet 1962 Na miejscu w teatrze Col\u00f3n, Buenos Aires Kamie\u0144 ciel\u0119cy Victoria de Los Angeles Julien Haas Joseph Roll Olga Chelavine Tak d\u0142ugo, jak Michel D\u00e9sir\u00e9 \u00e9mile inghelbrecht 1963 Na miejscu w Tce, Pary\u017c Camille Maurane Micheline Grancher Jacques Mars Andr\u00e9 Vessi\u00e8res Fran\u00e7oise Og\u00e9as Marie Luce Bellary Niepublikowane R.T.F (33 T ) Vittorio Gui 1963 Na miejscu na festiwalu Glyndebourne Hans Wilbrink Denise Duval Michel Roux Guus Hoekman Rosine Br\u00e9dy Anna Reynolds Glyndebourne Ernest rozwa\u017ca\u0142 1964 Studio Camille Maurane Erna Spoorenberg George London Guus Hoekman Rosine Br\u00e9dy Josephine Veasey Decca Lorin Maazel 1969 Na miejscu w Rai w Rzymie Henri Gui Jeannette Pilou Gabriel Bacquier Nicola Zaccaria Adriana Martino Anna Reynolds Praca z\u0142ota \/ weso\u0142ego Jean-Marie Auberson 1969 Na miejscu w Grand Th\u00e9\u00e2tre de Gen\u00e8ve \u00c9ric Tappy Erna Spoorenberg G\u00e9rard Souzay Victor de Nark\u00e9 Anne-Marie Blanzat Arlette Ch\u00e9del Klucze Pierre Boulez 1970 Studio George Shirley Elisabeth S\u00f6derstr\u00f6m Donald McIntyre David Ward Anthony Britten Yvonne Minton Sony Rafael Kubel\u00edk 1971 Na miejscu w Bawarian Radio I Nicolai Gedda Helen Donath Dietrich Fischer-Dieskau Peter Meven Walter Gampert Marga Schiml Orfeusz Herbert von Karajan 1978 Studio Richard Stilwell Frederica von Stade Jos\u00e9 van Dam Ruggero Raimondi Christine Barbaux Morze nadine I Serge Baudo 1978 Lyon Auditorium, z publicznym Claude Dormoy Polecenie Mich\u00e8le Gabriel Bacquier Roger Soyer Monique Pouradier-Duteil Jocelyne Taillon RCA Armin Jordan 1979 Studio \u00c9ric Tappy Rachel Yakaka Philippe Hunships Fran\u00e7ois Loup Colette Alliot-Lugaz Jocelyne Taillon Erato Mark Elder 1981 Na miejscu w London Coliseum Robert Dean Wczoraj Neil Howlett John Tomlinson Rosanne Brackenridge Sarah Walker Chandos Claudio Abbado 1986 Na miejscu w La Scala, Mediolan Kurt Ollmann Frederica von Stade John Br\u00f6cheler Nicola\u00ef Ghiaurov PATRIZIA PACE Glenys Linos Z\u0142ota praca John Carewe 1988 Studio Malcolm Walker Elian Manchet Vincent Le Texier Peter Meven Christian Fliegner Carol Yahr Pierre Verany Charles Dutoit 1990 Studio Didier Henry Colette Alliot-Lugaz Gilles Cachemaille Pierre Thau Drewniany golf Claudine Carlson Decca Claudio Abbado 1991 Studio Fran\u00e7ois le Roux Maria Ewing Jos\u00e9 van Dam Jean-Philippe Courtis PATRIZIA PACE Christa Ludwig FG Jean-Claude Casianusus 1996 Na miejscu w Operze Lille G\u00e9rard Th\u00e9ruuel Delunnish mirielling Armand Arapian Gabriel Bacquier Drewniany golf H\u00e9l\u00e8ne Jossoud Naxos Bernard Haitink 2000 Na miejscu w Tce, Pary\u017c Wolfgang Holzmair Anne Sofie z wydry Laurent Naouri Alain Vernhes Florence Couderc Hanna Schaer Naiwny Simon Grzechot 2016 Na miejscu w Barbican Center w Londynie Christian Gerhaher Sk\u00f3ra Magdalena Gerald Finley Franc-Joof Selight Elias M\u00e4dler Bernarda Fink Lso Filmy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Chocia\u017c inne prace Debussy s\u0105 w domenie publicznej na ca\u0142ym \u015bwiecie, Pell\u00e9as i M\u00e9lisande Pozosta\u0142 chroniony do 2020 r. W Unii Europejskiej i innych krajach stosuj\u0105cych po\u015bmiertne 70 lat, przy czym broszura pochodzi od Maurice Maeterlinc (zmar\u0142a w 1949 r.). Kompozytor i dyrygent Marius Constant dostosowali dzie\u0142o w 1983 roku w postaci apartamentu symfonicznego [[[ dziesi\u0119\u0107 ] W [[[ NB 1 ] . Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Czas trwania: 24 min.; Pierwsze przes\u0142uchanie: maj 1983 r., Pary\u017c \/ National Opera of Paris, Opera – Comique, Orchestra of Paris National Opera, Direction: Marius Constant.  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Listy Arturo Toscanini  \u2191 Rohcollections.org.  \u2191 Lista pierwszej firmy Metropolitan Opera  \u2191 Tranchefort 1983, P. 344.  \u2191 ‘ Opera jest niezwyk\u0142a, poniewa\u017c ka\u017cda z g\u0142\u00f3wnych r\u00f3l mo\u017ce by\u0107 \u015bpiewana przez szeroki zakres rodzaj\u00f3w g\u0142os\u00f3w. Na przyk\u0142ad sopran Victoria de los \u00e1ngeles i mezzosopran Frederica von Stade za\u015bpiewali rol\u0119 M\u00e9lisande; i tenor Nicolai Gedda i takie liryczne barytony, jak Thomas Allen, Simon Keenlyside i Rod Gilfry, \u015bpiewaj\u0105 Pell\u00e9as. \u00bb  \u2191 (Fr + en) Fran\u00e7ois Lesure, Debussy: muzyczna ikonografia , Pary\u017c, Minkoff i Latt\u00e8s, 1980 W P. 85 i nast\u0119puj\u0105ce  \u2191 Ariane Charton, Debussy , Biografie folio, 2012, P. 196-198  (ISBN 978-2070-43982-9 ) .  \u2191 Henri Buses, Od Pellesa po dzielne Indie: od fletu po b\u0119ben , Paris, Fayard, 1955, s. 1 113-114.  \u2191 \u201ePell\u00e9as i M\u00e9lisande\u201d sto lat p\u00f3\u017aniej: badania i dokumenty , Pod kierunkiem Jean-Christophe Branger, Sylvie Douche i Denis Herlin, Lyon, Symmetry, 2013, s. 1. 499-502 (ISBN 978-2-914373-85-2 ) .  \u2191 ‘ Marius Constant (Editions Durand-SalaBert-Eschig) (wrzesie\u0144 2007) \u00bb , NA Durand-SalaBert-schig.com W Wrzesie\u0144 2007 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 6 kwietnia 2018 )  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Jean Barraqu\u00e9, Debussy , Pary\u017c, Seuil, coll. \u201eSolfeges\u201d ( N O 22), 1962 , 192 P.  (ISBN 978-2-02-020626-6 , OCLC 30836877 , Bnf 32913897 ) W P. 115\u2013141 – Reissue 1994. Edward Blosspeiser (biografia) i Harry Halbreich (Analysis of the Work) ( Trad. z angielskiego autorstwa L\u00e9o Dil\u00e9, biografia), Claude Debussy , Pary\u017c, Fayard, coll. \u201eBiblioteka wielkich muzyk\u00f3w\u201d, 1980 ( Pierwszy Odno\u015bnie  wyd. 1962 (LockSer)), 823 P. -Biografia: 7-529 i praca: 533-748 (OCLC 730042487 , Bnf 34675767 ) W P. 239\u2013254; 701\u2013723 . chrze\u015bcijanin GOUBAULT W \u201ePell\u00e9as i M\u00e9lisande\u201d , w Marc Honegger i Paul Pr\u00e9vost (re\u017c.), S\u0142ownik dzie\u0142 muzyki wokalnej W T. 3 (P-Z), Pary\u017c, Bordas 1992 , 2367 P.  (OCLC 25239400 ) W P. 1573\u20131575 W (BNF 34335596 ) W (BNF 35491488 ) W (BNF 35491491 ) W (BNF 35511113 ) . \u201ePell\u00e9as i M\u00e9lisande\u201d , w Kobb\u00e9, Harewood i Antony Peattie (Trad. Of English by Marie-Caroline Aubert, Denis Collins i Marie-Stella P\u00e2ris), Ca\u0142a opera, od Monteverdi do wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci , Pary\u017c, Laffont, coll. \u201eBukieny\u201d, 2002 ( ROMPR. 1988, 1991, 1999) ( Pierwszy Odno\u015bnie  wyd. 1982), 1 065 P.  (ISBN 2221088808 , OCLC 51957694 ) W P. 188\u2013191 . Fran\u00e7ois-renerowi tranchefort, Opera , Pary\u017c, Seuil, 1983 , 634 P.  (ISBN 2-02-006574-6 ) W P. 344 . Roland de Cand\u00e9, Klasyczne arcydzie\u0142a muzyczne , Pary\u017c, Seuil, 2000 , 802 P.  (ISBN 2-02-039863-X , OCLC 46473027 , Bnf 37105991 ) , \u201eDebussy, Pell\u00e9as i M\u00e9lisande\u201d, P. 269\u2013276 . Piotr Kami\u0144ski, Tysi\u0105c oper , Fayard, coll. \u201eEssentials of Music\u201d, 2003 , 1819 P.  (ISBN 978-2-213-10017-8 , OCLC 417460276 , Bnf 39099667 ) W P. 312\u2013318 . Denis Herlin, Jean-Christophe Branger i Sylvie Douche (re\u017c.), Pelleas i Melisande sto lat p\u00f3\u017aniej: badania i dokumenty , Symetria, Coll. Symetria badawcza, Lyon, 2012 (ISBN 2-914373-85-6 ) . Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pelleas-i-melisande-opera-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Pell\u00e9as i M\u00e9lisande (Opera) – Wikipedia"}}]}]