Philately – Wikipedia

. filatelistyka jest sztuką zbierania znaczków pocztowych i znaczków podatkowych oraz do ich studiowania. Kolekcjonerzy i entuzjaści znaczków to filateliści.

Aż do początku Xx ^{To jest} Century, kolekcja fałd, kopert, śladów pocztowych i znaczków pocztowych (od 1843 r.) Jest powszechnie nazywana „Timbrology” ^{[[[ Pierwszy ]} .

Termin „filatli” jest przypisywany Gustave Herpinowi w recenzji Kolekcjoner znaczków pocztowych z 15 listopada 1864 . Jest tworzony z greckich słów Philos (przyjaciel) i Ateleia (zwolnienie z podatku). W Grecji jest to słowo Telos (podatek), który jest używany, szczególnie w tytule recenzji Philotélia Stephanos Macrymichalos ^{[[[ 2 ]} . Słowo „Timbromomania” jest uważane za obraźliwe przez tego samego opryszczki.

Słowo „filatte” było preferowane od słowa „Timbrology” ze względu na najlepszą adaptację ze względu na greckie korzenie, do zatrudnienia międzynarodowego. „Timbrologie” wciąż pozostaje w tytule najstarszych francuskich czasopism filatelicznych Echo Timbrology , utworzony w 1887 roku.

Bardzo często kolekcjoner specjalizuje się. Następnie zdecydował się na niektóre kolekcje:

• Nowe znaczki pocztowe.
• Założone znaczki pocztowe.
• Znaczki post na fałdzie lub kopercie.
• Znaczki podatkowe, posty powietrzne, do gazet, prepoblut, znaczki do pakietów pocztowych itp.
• Koperty „pierwszy dzień” (zwane także „FDC”, z angielskiego „okładki pierwszego dnia”), cały pocztowy.
• Odmiany (znaczki z wadą produkcyjną lub specjalne testy produkcyjne lub kolorowe).
• Niewłaściwe znaczki (daty, nazwy, miejsca, inwersja klisz, kolor itp.).
• Pierwsze dni transmisji.
• Znaczki.
• Notatniki lub liście znaczków, krawędzie liści, znaczki przymocowane do reklamy …
• Bloki liści, luksusowe wydarzenia …
• Carte-maximum (Maximaphilie).
• Różne pamiątkowe litery (pierwszy link powietrzny itp.).
• Według tematów (patrz Filateza tematyczna).
• Według kraju.
• Na okres.
• Mówimy o podatku filatlicznym, jeśli chodzi o znaczki podatkowe.
• Mówimy o „przygotowaniu” do dokumentów pocztowych przed pojawieniem się znaczki pocztowej.
• Zabrania znaczków lub znaków pocztowych przed pojawieniem się znaczki są również przedmiotem kolekcji (Marcophilia).
• Astrofiluly: opowiada historię eksploracji przestrzeni z znaczkami i stemplowanymi kopertami. Jest to przecięcie przestrzeni i historii pocztowej. Zatartowane koperty w dniu i na poczcie w pobliżu agencji kontrolnej są wykorzystywane na wystawach pocztowych do dzielenia się rozwojem i podbójem kosmosu.

Aby przedstawić kolekcję:

• Album to zestaw drukowanych stron, na których prezentowane są zebrane znaczki. Strony znaczków były kiedyś oddzielone wężem przeznaczonymi do ochrony znaczek przed sobą. Zasadniczo zniknęli z obecnych albumów.
• Zawias to małe podwójne podpory, które pozwalają nakleić znaczki na stronach albumów i być w stanie je zwrócić, aby obserwować plecy. Od kilku dekad były stopniowo zaniedbywane z powodu śladów, które zostawiają na tył znaczków. Obecnie są one najczęściej zastępowane drobnymi paskami i kieszeniami PVC (bez kwasowych plastyfikatorów), tylna powierzchnia (czarna lub przezroczysta) jest usunięta z tyłu, znaczek jest utrzymywany przez przezroczystą klapę pojedynczą lub podwójną spoin, dzięki czemu jest chroniony bez opuszczania śladów.
• Skoroszyt to praca na stronach, które utknęły przezroczyste pasma, pod których kolektor przesuwa znaczki. Ta praca służy do klasyfikacji, utrzymywania znaczków podczas oczekiwania na ich ostateczne przechowywanie.
• Wystawa. Kolekcjoner może uczestniczyć w ramach stowarzyszenia filatelistów. Następnie przedstawia część swojej kolekcji według kraju, motyw lub wybranego przez niego formatu lub narzuconego na rywalizację …

Filatelista używa niektórych instrumentów:

• Szczypce znaczków (lub pincety) na końcu zwinięte lub prawe do chwytania znaczków bez uszkodzenia zębów.
• Szkło powiększające lub konto w celu zbadania szczegółów znaczków i zidentyfikowania, albo możliwe pogorszenie (brakujące zęby, łzy, przerzedzone itp.), Które zmniejszają lub usuwają wartość filateliczną, albo odmiany (różnice w druku między znaczkami „to samo” płyta lub między wydrukami), co wręcz przeciwnie, może zwiększyć wartość.
• Odontometr do pomiaru koronki, to znaczy liczba zębów o dwóch centymetrach (na wynalazku tego instrumentu, por. Doktor Jacques Legrand).
• Lampa UV, która umożliwia wykrywanie odmian papieru, fluorescencji lub fosforescencji.
• Elektryczne urządzenie optyczne podpisane do wykrywania znaku wodnego, znaków w grupie papieru lub napraw.
• Mikrometr: urządzenie do pomiaru grubości papieru.

Podstawowym narzędziem jest katalog znaczków, który wymienia emitowane znaczki i daje oceny, najczęściej według kraju lub grup krajów. Głównymi wydawcami są: Cérès (Francja), Dallay (Francja), Yvert and Telier (Francja), Darnell (Kanada), Domfil (Hiszpania), Facit (Szwecja), Michel (Niemcy), Scott (Stany Zjednoczone), Stanley Gibbons (Wielka Brytania), Zumstein (Szwajcaria). Stowarzyszenia kupców publikują również katalogi krajowe, takie jak Belgia i Szwajcarskie Stowarzyszenie Merchantów w Filately.

Istnieją również wyspecjalizowane katalogi, szczególnie w tematyce lub dla różnych kategorii zatarcia.

Ocena znaczków umieszczona w katalogach jest ceną orientacyjną opartą na jego rzadkości i żądaniu. Jest inaczej w zależności od stanu pieczęci (nowy, zatarty, obecność lub nie zawias, centra itp.). Bardzo często znaczki są negocjowane w cenie niższej niż ta ocena.

Zarządzanie kolekcją można ułatwić za pomocą oprogramowania na CD-ROM lub specjalistycznych witrynach.

Aby pogłębić temat, istnieją różne dzieła dokumentacji o znaczkach i filate, jedno generało, inne specjalizowane w bardziej ograniczonych tematach, takich jak zeszyty znaczków lub zatarcia.

Artykuły czasopism filatelicznych i stron internetowych stowarzyszeń filatelicznych i administracji pocztowych jako Philinfo dla Francji pozwala na przestrzeganie wiadomości filatelicznych.

Istnieje kilka sposobów na zdobycie znaczki:

• Poczta podróżowała (w 1900 r. Francja traktowała już 1 653 378 000 listów lub operacji, a Stany Zjednoczone ^{[[[ 3 ]} );
• Administracje pocztowe i w zależności od kraju w niektórych firmach, takich jak biura tytoniowe, kioski gazetowe;
• Kupcy znaczków: w handlu, na sprzedaż w cenach netto lub podczas sprzedaży ofert (które często mają sklep i usługę korespondencyjną);
• wymiana z przyjaciółmi lub między członkami stowarzyszenia;
• Sprzedaż lub wymiana stypendiów;
• Witryny zakupowe lub wymiany internetowej, a także witryny administracji pocztowej;
• Salony filateliczne, zwłaszcza Salon Autumn Porte de Champerret na początku listopada i wiosenne targi (w mieście prowincji).
• W 9. dzielnicy Paryża, zwłaszcza Rue Drouot, w którym obecna jest duża liczba sklepów filatelistycznych.

Istnieje kilka sposobów sprzedaży znaczki:

• Sprzedaż aukcji, taka jak Drouot lub na pchlich targach organizowanych między osobami (patrz instrukcje z prawa francuskiego) ^{[[[ 4 ]}
• Sprzedaż z przyjaciółmi lub kupcami znaczków, z ceną do negocjacji.
• Fora internetowe w celu ustanowienia prawdziwej wymiany fizycznej lub postu.
• sklepy filateliczne, a nawet przejdź przez firmy sukcesji, aby się poddać.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Adrien to, Tajemnice filateza, Calmann-Levy, Paris, 1959.
• Pierre Chauvigny, Filatelistyka , Ouest-France, 1992.
• Dominique Buffier, Roland Granier, Pierre Jullien, Filatelistyka , PUF, Coll. Co wiem?, 1999.
• Michel Mary, Historia belgijskich postów od pochodzenia do liberalizacji , Atrament czasu (ISBN 9782960106107 ) , Tubieze, 2010.
• Serge Renaudeau et Pierre Kohler, Filatelistyka , Minerva 2005.
• Christophe Bodard, Słowa filatera , Odzyskaj czytanie 2008
• Świat znaczków dla początkujących filatelistów , autor: Jean-Michel Billioud, Gallimard Jeunesse Editions

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]