Philippe Germond – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Homonimiczne artykuły patrz Germond.

Philippe Germond , urodzony , jest liderem francuskich firm. Ukończył Central Paris School i posiadacz Master of Science in Management na Uniwersytecie Stanforda [[[ Pierwszy ] .

Rozpocznij oczywiście w dziedzinie informatyki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Philippe Germond rozpoczął karierę w 1982 roku w Hewlett Packard i towarzyszył rozwojowi rynków mikroinformatycznych i peryferyjnych, takich jak drukarki [[[ 2 ] . Philippe Germond został dyrektorem Europy Południowej w 1993 roku.

after-content-x4

W dziedzinie telekomunikacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1995 r. Został mianowany CEO SFR. W tym czasie operator zaproponował pierwszy samolot standardu GSM, w konkursie z monopolcją France Telecom pod marką Itineris. W 1997 r. CEO Cegetel został dyrektorem generalnym, pierwszym prywatnym operatorem stałym telefonicznym, który został wyprzedzony z markami „LE 7” i „Cegetel”. Konkurs France Telecom na połączeniach na duże i międzynarodowe, ale także zapewnienie dostępu do Internetu. Pod kierownictwem firma ma silny wzrost wewnętrzny, z 400 000 do 12 milionów klientów w ciągu kilku lat i z 500 do prawie 10 000 pracowników. W 1999 r. Philippe Germond został dyrektorem generalnym SFR-Cegetel, nowego podmiotu, który łączy stałe i mobilne działania grupy Vivendi. Sprzedaż udziału w AOL France pozwala firmie na wczesne inwestowanie w ADSL, wiodącą sieć dostępu do Internetu o wysokiej prędkości.

W 2000 roku Philippe Germond został dyrektorem generalnym Vivendi Telecom International [[[ 3 ] . W 2001 r. Przejęcie Maroko Telecom położyło pierwsze fundamenty dla sieci międzynarodowej.

W 2002 roku opuścił Vivendi z kontrolą początkową 3,1 miliona euro [[[ 4 ] .

Alcatel [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2002 roku został dyrektorem generalnym Alcatel. Firma, której następnie przewodniczy Serge Tchuruk, doświadczyła głębokiego kryzysu i granic bankructwa. Philippe Germond nakłada reorganizację zakupów i sprzedaż uczestnictwa niestregacyjnego (Thales, Nexans, AtLinks, Avannext), pozwalając na usunięcie firmy. To stwierdza wzrost i łączy się z Lucent Technologies w [[[ 5 ] .

Opuszcza firmę z takimi samymi dodatkami, jak kiedy opuścił Vivendi: czek na 3,1 miliona euro [[[ 4 ] .

Dzieje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W , Philippe Germond dołącza do katalogu pochodzenia Atos, którego prezydentura ćwiczy. Następnie firma doświadczyła trudności finansowych To, że nowa polityka handlowa i niektóre flagowe umowy (Radars Road, EDF Smart Miernik) pozwalają jej ponownie opłacić. [Ref. niezbędny] Zgodnie z głębokimi różnicami w strategii, która należy przestrzegać z nowymi akcjonariuszami, funduszami Centaurus i Pardus Capital, które chciały zmaksymalizować wartość rynkową w priorytecie [[[ 6 ] , zostaje cofnięty w radzie dyrektorów przez I zastąpiony Thierry Breton.

Kontynuuje Atos, który odmawia wypłacenia mu odszkodowania o 4 miliony euro, które, jak twierdzi [[[ 4 ] .

W 2009 r. Stowarzyszenie obrony akcjonariuszy Les Arvernes podważyło kwotę odejścia Philippe Germond, w wysokości około 300 000 EUR miesięcznie, biorąc pod uwagę, że jest to nadmierne wynagrodzenie, które może stanowić nadużycie towarów społecznych [[[ 7 ] W [[[ 8 ] .

PMU [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Philippe Germond jest mianowany CEO . Po otwarciu monopolu na hazard online na rywalizację, decyduje się postawić na nowe sektory, takie jak zakłady sportowe i poker online. PMU łączy siły z irlandzkim bukmacherem Paddy Power, aby zaoferować pełną ofertę. Pod impulsem Philippe Germond dywersyfikacja działań PMU pozwoliła firmie skonsolidować swój udział w rynku w tradycyjnym zakładach i silnie rozwijać się [Ref. niezbędny] . Tego rozwoju towarzyszyła modernizacja wizerunku marki. Kampania komunikacyjna towarzysząca tej strategicznej zmianie otrzymała strategie reklamy Grand Prix 2011 [[[ 9 ] . Jednym z najważniejszych źródeł rozwojowych dla PMU jest dziś na arenie międzynarodowej, gdzie w 2011 r. W drugim roku z rzędu firma odnotowała wzrost przychodów o 20%.

. , Walne zgromadzenie PMU z góry odnowiło Philippe Germond [[[ dziesięć ] , Zgodnie z propozycją Francji Galopa i firmy, aby zachęcić do hodowli francuskiego konia, dwie matki PMU, których przywódcy wyrazili w ten sposób zaufanie do strategii przyjętych przez firmę w ostatnich latach.

. , Specjalistyczne codzienne „Galop Day” ogłasza wyłącznie rezygnację Philippe Germond z prezydentury PMU. Informacje są sformalizowane w ciągu dnia przez firmy macierzyste.

Europcar [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dołączył do Europcar jako dyrektor zarządzający w [[[ 11 ] i podziękowani jest akcjonariusz referencyjny w [[[ dwunasty ] . Zastąpił go dyrektor finansowy Caroline Parot, która wykonała dużo pracy podczas IPO firmy w 2015 roku.

  1. ↑ „Philippe Germond włożył PMU do siodła”
  2. ↑ «HP Thinkjet, 1984» , HP Virtual Museum, 2011
  3. ↑ Philippe Germond , Les Echos, 2 czerwca 2006 r.
  4. ↑ A B i C ‘ Małe sekrety szefa PMU Philippe Germond » , NA Capital.fr W (skonsultuję się z )
  5. ↑ Alcatel-Lucent: Akcjonariusze powiedzieli „tak” do małżeństwa W Easybourse , 8 września 2006 r.
  6. ↑ Atos Origin: Centaurus i Pardus publikują list otwarty, aby wyjaśnić swoją pozycję W Boursier.com , 3 Mars 2008
  7. ↑ ‘ Skargi przeciwko X za korupcję i nadużycie towarów korporacyjnych w Atos Origin – Le Monde Computer » , NA Lemondeinformatique (skonsultuję się z )
  8. ↑ ‘ ATOS: Skarga o podejrzenie próby korupcji » , NA Wyzwania (skonsultuję się z )
  9. ↑ RACKS – Grand Prix Reklamy Strategie 2011 , na stronie Strategies.fr
  10. ↑ „Philippe Germond (PMU):„ Patrzymy na potencjalne przejęcia w Europie ” , na stronie Lesechos.fr
  11. ↑ Philippe Germond opuszcza PMU na reżyser , na stronie Lefigaro.fr z 9 września 2014 r., Dostęp 8 października 2014 r.
  12. ↑ Denis Cosnard « Europcar nagle rozpowszechnia swojego szefa », Monde.fr W (ISSN 1950-6244W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  13. ↑ Philippe Germond przyznał Rtl.fr , 3 kwietnia 2011
  14. ↑ Dekret z 13 lipca 2011 r. , na stronie Legiondhonneur.fr

after-content-x4