Pierfrancesco Prosperi – Wikipedia

Pierfrancesco Prosperi , znany również jako Piero Prosperi ^[Pierwszy] (Arezzo, 21 lipca 1945 r.), Jest włoskim autorem science fiction i rysowniczym.

Jest to jeden z głównych włoskich pisarzy ukronicznych. ^[2]

Pisał także z pseudonimami Alessandro de Robertis W Livio Andrea Valdieri W ^[Pierwszy] Agatha Francis W Sandra del Monte .

Zaczyna pisać bardzo młodo (jego pierwsza historia to włoski motyw napisany około dwunastu lat); publikuje pierwszą historię, Strateg , w magazynie Poza niebem W 1960 roku. Z Luigi Naviglio i Antonio Bellomi podzielił pseudonim Jacka Azimova. ^[3]

Później opublikował ponad 140 opowiadań science fiction, które pojawiły się w głównych gazetach i antologiach w sektorze ( Urania, galaktyka, poza niebo, robot, powieści kosmosu, przyszłość, przyszłość Europa, międzyplanet ), a także w różnych gazetach i przetłumaczone kilka razy za granicą (Francja, Belgia, Niemcy, Czechosłowacja-Ceca, Węgry, Rumunia, Finlandia, Japonia).

Opublikował liczne powieści, głównie ukroniczne, zaczynając od Autocrisi (1971).

Opublikował także esej na temat tajemniczych śmierci amerykańskich prezydentów zatytułowanych Przeklęta seria (1980).

Jest autorem scenarzysty radiowego, Żywotna przestrzeń , zaczerpnięte z własnej historii siedlisko , transmitowane przez Rai w 1978 roku i interpretowane między innymi przez Nando Gazzolo i Giustino ostatnie. Jego historia Cadillac na Boże Narodzenie Był przekazany przez regionalną strukturę RAI Sycylii.

Wraz z pseudonimem Agatha Francis opublikował trzy powieści Rosa do edycji startowej w 1982 i 1983 roku, a z pseudonimem Sandra del Monte w czasopism Radość W latach 1984–1986.

Przez kilka lat, w latach 1994–1997, organizował kursy scenariusza komiksu w Florentine Siedzidce Comics International School.

W 2022 r. Wyszedł na Tabula Fati „Architecture of Ukrony”, biografii literackiej Prosperi kuratorskiej przez Massimo Acciiai Baggiani, który obejmuje recenzje powieści głównych, długi wywiad, niektóre niepublikowane historie i wkład niektórych dobrze znanych pisarzy włoskich sf.

Komiks [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1977 roku rozpoczął intensywną działalność podmiotów i komiksów; Self -zaczyna od scenariusza historii science fiction, które napisał w poprzednich latach, które są akceptowane przez cotygodniowe Nieustraszony . Następnie tworzy ponad 500 opowiadań i kilka miniserialu ( Landara To jest Overland Pony Express ) na Nieustraszony To jest Bachor (Red. Wszechświat), Lanciostory To jest Skorpion (Red. Eura); Miałem także około dwudziestu historii mysz dziecięca , tuzin scenariuszy dla Martin Mystery i pół tuzina za Strefa x .

Wśród innych współpracy niektóre komiksy „Paninari” można wymienić we współpracy z zjedzonym projektantem Felice, w tym Willy Burg (który przyszedł, aby mieć własną głowę), opublikowane w dużej liczbie w latach 1987–1988. Zawsze z Mangiarano napisał kilka żółtych historii, które pojawiły się Espresso więcej w 1988 i 1989 roku oraz kilka historii Fantom ( Zamaskowany człowiek ) Opublikowano w Finlandii w 1990 r. I w Australii w 2017 roku. Wraz z Vittorio Giardino uczynił żółtą historię trzecią prawdą, która pojawiła się Maltańczycy krótkie W 1990 r. I ponownie opublikowane w różnych wydaniach włoskich i zagranicznych. Współpracował również Gordon Link i napisał liczne skrypty dla BALBOA-RORNY ROSS (Play Press) e za Tiramolla . Później współpracował z niektórymi osobami Diabolik .

Zdobył wiele pierwszych nagród w konkursach specjalizujących się w fantastycznej, w tym Włoszej nagrody za najlepszą powieść science fiction, wygrała dwukrotnie (1972 Autocrisi i 1994 z Garibaldi a gettysburg ), Nagroda Città di Montepulciano (1988 i 1989) oraz nagroda Cosmo 1993, a także w konkursach literackich, takich jak nagroda Ungaretti (Ovada 1993) i San Marco – City of Wenece (Nagroda Wenecji 1994, 1995 i 1997) ; Z jego pierwszą żółtą historią, Historia dziesięciu stron , wygrał wydanie Giallocarta Nagroda Giallocarta z Civitanova Marche.

Powieści science fiction [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Autocrisi , La Tribuna Publishing House, 1971
• Bieliśmy króla Jana , La Tribuna Publishing House, 1973
• Tunel , Alberti, 1992
• Garibaldi a gettysburg , North Editor, 1993
• Autocrisi 2020 , Perseo Libri, 1997
• Suplement ankiety , Edizioni Settimo Sigillo, 1999
• Meczet San Marco Biject, 2007
• Prywatny koszmar , W Koszmary dla króla Jana , Urania 1533, Arnoldo Mondadori Editore, 2008
• Dom islamu Biject, 2009. ISBN 978-88-8248-218-3
• Zasady gry (Tales), Edimond, 2011
• Watykan Map Fate, 2012
• HH – Hitler’s Hamptons , Rêverie, 2012
• Mario Monti Target , Rêverie, 2012
• Armageddon 2014 , Reverie, 2013
• Minęła przyszłość (odebrane), buraki, 2013
• Ocze samodzielny wrzesień , Fratini Editore, 2014
• Rozbiórka Auschwitza , Leone Editore, 2014
• Trzeci meczet, Beys, 2015
• Przebudzenie lwa , Bardzo Secret 1629, Arnoldo Mondadori Editore, 2016
• Majorana wygrał Nobel , Odoya, 2016
• Mussolinia Mapa Fate, 2016
• Rejs między gwiazdami (z A. Bellomi i L. Naviglio), Edizioni della Vigna, 2016
• Khimaira, Edizioni Helicon, 2016
• Pamięć lwa , Bardzo tajne dodatkowe n. 2, Arnoldo Mondadori Editore, 2017
• Koniec ziemi , Odoya, 2017
• Lion: śmiertelna gorączka, Bardzo tajny dodatkowy n. 6, Arnoldo Mondadori Editore, 2018
• Biała flaga na San Pietro, Watson Edizioni, 2018
• Czarna flaga! Rada Fate, 2018
• Proces n. 13, Edizioni Della Vigna, 2018
• 9 maja Homo Scrivens, 2019
• Czwarta prawda, Booksprint, 2019
• VLAD 3.0 – Wampiry Rzymu , Porto Seguro, 2019
• Wróć do Gettysburga, Urania Collection 206, Arnoldo Mondadori Editore, 2020 ^[4]
• Wenecja w bańce, Robin Edizioni, 2020
• Napoleon zmarł w Elba (2 razy) , Mauro Pagliai Editore, 2020
• Unicestwienie , Edizioni Helicon, 2020
• Koszmar na Lubecca, Board of Fate, 2021
• Autocrisi 3, Delos Digital, 2021
• Trzecia prawda, 0111 Editions, 2021
• Pierwszy samolot pochodzi z północy, Porto Seguro, 2021
• Zniknięcie Szwajcarii, 0111 Editions, 2021
• Zniknięcie Belgii, 0111 Editions, 2022

Praca pisemna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]