[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pierre-cochereau-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pierre-cochereau-wikipedia\/","headline":"Pierre Cochereau – Wikipedia","name":"Pierre Cochereau – Wikipedia","description":"before-content-x4 Pierre Cochereau , urodzony w Saint-Mand\u00e9 (Val de Marne) 9 lipca 1924 i martwy 6 Mars 1984 [[[ Pierwszy","datePublished":"2020-11-27","dateModified":"2020-11-27","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/38\/Info_Simple.svg\/12px-Info_Simple.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/38\/Info_Simple.svg\/12px-Info_Simple.svg.png","height":"12","width":"12"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pierre-cochereau-wikipedia\/","wordCount":6986,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Pierre  Cochereau , urodzony w Saint-Mand\u00e9 (Val de Marne) 9 lipca 1924 i martwy 6 Mars 1984 [[[ Pierwszy ] W Lyon jest organist\u0105, improwizatorem, francuskim pedagogiem i kompozytorem.   Pierre Cochereau wybiera muzyk\u0119 po swoich badaniach wt\u00f3rnych i roku prawa. Po rozpocz\u0119ciu organ\u00f3w z Marie-Louise Girod, a nast\u0119pnie pracowa\u0142 z Andr\u00e9 Fleury, wszed\u0142 do National Conservatory of Music w Pary\u017cu, gdzie otrzyma\u0142 nauczanie Marcela Dupr\u00e9, Maurice Durufl\u00e9 i No\u00ebla Galona. Otrzyma\u0142 pierwsze nagrody organ\u00f3w, harmonii, pisania i historii muzyki. Marcel Dupr\u00e9 bardzo wcze\u015bnie rozpozna\u0142 jego talent i powie o nim p\u00f3\u017aniej, \u017ce by\u0142 \u201eniezr\u00f3wnanym zjawiskiem\u201d [[[ 2 ] . Ju\u017c w 1942 r. Posiada organ Saint-Rocha i zosta\u0142 w 1955 r. Posiadacz wielkich narz\u0105d\u00f3w katedry Notre-Dame de Paris [[[ 3 ] , bez konkurencji. W rzeczywisto\u015bci gra\u0142 ju\u017c w tym instrumencie, podczas mszy, improwizuj\u0105c ofiar\u0119, pod oczami L\u00e9once de Saint-Martin, a nast\u0119pnie Holder. Uczyni\u0142 t\u0119 galeri\u0119 miejscem przyj\u0119cia dla organist\u00f3w na ca\u0142ym \u015bwiecie, do kt\u00f3rego rezygnowa\u0142 z klawiatury w ka\u017cdy niedzielne popo\u0142udnie na przes\u0142uchania o godzinie, podczas kt\u00f3rych wszystkie style prac dla organ\u00f3w b\u0119d\u0105 mia\u0142y prawo do miasta. Koncerty te przedstawione przez Jehana Revert, kaplicy Mistrza Notre-Dame, s\u0105 na jego pro\u015bb\u0119 systematycznie rejestrowane, co sprawia, \u017ce \u200b\u200barchiwa s\u0105 \u015bwiadectwem organicznej \u201egry\u201d Xx To jest I Xxi To jest wieki. Pokazuje eklektycyzm dla repertuaru specyficznego dla tego instrumentu, przyznaj\u0105c podczas tych przes\u0142ucha\u0144 najnowocze\u015bniejsze dzie\u0142a w swoim czasach Arvo P\u00e4rt w Iannis Xenakis, mijaj\u0105c niedoceniane kompozytory, takie jak Georges Delerue, kt\u00f3ry go napisa\u0142 (i dla Rogera Delmotte) Sonata do tr\u0105bki i organ\u00f3w . W ci\u0105gu trzydziestu lat, w kt\u00f3rych trwa\u0142 jego kadencja, Pierre Cochereau chcia\u0142 utrzyma\u0107, a nast\u0119pnie przyjmowa\u0107 \u201ejego\u201d organ, arcydzie\u0142o (1868) Factor Aristide Cavaill\u00e9-Coll, w latach 1963\u20131975 [[[ 4 ] . W tym celu najpierw wezwa\u0142 Jean Hermann, po \u015bmierci tego, Robertowi Boisseau i Jean-Loup Boisseau. Pod jego egid\u0105, w\u00f3wczas jego nast\u0119pc\u00f3w, ci (kt\u00f3re Bertrand Cattiaux powinien by\u0107 powi\u0105zany) sprawi, \u017ce ten instrument sprawi, \u017ce jest dzisiaj. Ale opinie b\u0119d\u0105 bardzo wsp\u00f3lne co do dodatk\u00f3w, kt\u00f3re \u201eprzechodzi\u201d w latach 1960\u20131970 (oznacza mi\u0119dzy innymi jego elektryfikacj\u0119 i ponown\u0105 harmonizacj\u0119 i outsourcing funduszy, a tym samym g\u0142\u0119bok\u0105 transformacj\u0119 cavaill\u00e9 arcydzie\u0142o -Coll) i p\u00f3\u017aniejsze prace, kt\u00f3re wed\u0142ug niekt\u00f3rych aspekt\u00f3w powr\u00f3c\u0105. W przeciwie\u0144stwie do wi\u0119kszo\u015bci swoich koleg\u00f3w w tym czasie, Pierre Cochereau jest, z Souberbielle, Jean-Albert Villard i innymi ma\u0142ymi m\u0142odszymi organistami, takimi jak Michel Chapuis, Francis Chapelet lub Xavier Darasse, aby wymieni\u0107 tylko najbardziej symboliczne, bardzo kompetentne pod wzgl\u0119dem bardzo kompetent\u00f3w, bardzo kompetentnych rachunku narz\u0105d\u00f3w, czy jest zorientowany na powr\u00f3t do \u201etradycji\u201d lub odcisku nowoczesno\u015bci. Praca r\u0119czna nie jest z nim niezwi\u0105zana, podobnie jak obce mu umiej\u0119tno\u015bci w zakresie administracji. By\u0142 tak\u017ce dyrektorem Konserwatorium Le Mans w latach 1949\u20131956, od Nicei [[[ 5 ] w latach 1961\u20131979 i ostatecznie by\u0142 odpowiedzialny za tworzenie znik\u0105d W Lyonie, obok CNR, drugiego krajowego Konserwatorium Muzycznego we Francji, kt\u00f3rego pozostaje dyrektorem 1980 [[[ 6 ] W [[[ 7 ] A\u017c do jego \u015bmierci w 1984 roku. Opr\u00f3cz tego, \u017ce jest \u015bwietnym organist\u0105 z interpretacjami, kt\u00f3re s\u0105 zar\u00f3wno genialne, jak i szanuj\u0105 tradycj\u0119 klasycznego, romantycznego i wsp\u00f3\u0142czesnego repertuaru organ\u00f3w, jest znany ze swoich wyj\u0105tkowych dar\u00f3w i solidnego zawodu improwizowania. Ze wzgl\u0119du na ich bogactwo wynalazk\u00f3w i formaln\u0105 doskona\u0142o\u015b\u0107, wiele jego improwizacji jest publikowanych w Partition i ponownie nagrane przez innych wykonawc\u00f3w, co jest rzadkie (innym znanym przypadkiem s\u0105 improwizacja turnieju Charlesa). Pierre Cochereau jest tak\u017ce \u201eorganist\u0105 ko\u015bcielnym\u201d jako obecnym w jego galerii, jak pozwala mu jego kariera koncerta i pedagogika. Jego wiedza na temat gregoria\u0144skiego \u015bpiewu i bardziej og\u00f3lnie muzyki liturgicznej tworzy interwencje w biurach, albo towarzysz\u0105c im improwizuj\u0105cymi, niezapomnianymi momentami muzyki. Inauguruje przywr\u00f3cone narz\u0105dy, takie jak Beauvais [[[ 8 ] lub to z audytorium Maurice-Ravel w Lyonie [[[ 9 ] . Pierre Cochereau jest pierwszym, kt\u00f3ry \u201efizycznie\u201d wypu\u015bci\u0142 organy swoich miejsc predykcyjnych, przez wycieczki, najcz\u0119\u015bciej w towarzystwie jego tr\u0119bacza Rogera Delmotte, z jego \u201ew\u0119drownym\u201d organem z tuzinem gier (czynnik: Philippe Hartmann), w kt\u00f3rym transportuje Przyczepa zapi\u0119ta do jednego z jego samochod\u00f3w. Pierre Cochereau jest tak\u017ce wsp\u00f3\u0142za\u0142o\u017cycielem Pierre Firmin-Didot Grand Prix Chartres , Konkurencja organ\u00f3w znanych na ca\u0142ym \u015bwiecie, kt\u00f3ra ma oryginalno\u015b\u0107 instytucji wraz z tradycyjn\u0105 nagrod\u0105 interpretacyjn\u0105, r\u00f3wnie wa\u017cn\u0105 cen\u0105 improwizacji. Nawet je\u015bli zach\u0119ca organist\u00f3w (takich jak Jacques Taddei [[[ dziesi\u0119\u0107 ] ) i inspiruje improwizatory (zw\u0142aszcza Pierre Pincemaille [[[ 11 ] W [[[ dwunasty ] ), Pierre Cochereau jest obecnie cz\u0119\u015bciowo nieznany. Jego pisemne muzyczne prace s\u0105 jako\u015bciowe, ale niezbyt obfite. Z drugiej strony opuszcza setki dobrze zachowanych pask\u00f3w Revox, du\u017c\u0105 ilo\u015b\u0107 improwizacji (a tak\u017ce, ale w mniejszej liczbie prac z repertuaru) zarejestrowanych podczas biur i na koncercie w Notre-Dame. Analityczne s\u0142uchanie sumie tych nagra\u0144 przeprowadzonych w okresie przechodz\u0105cym od 1965 roku do jego \u015bmierci i przeprowadzonej przez Fran\u00e7ois Carbou [[[ 13 ] Powinien umo\u017cliwi\u0107 zrozumienie i docenienie rzeczywisto\u015bci tego wyj\u0105tkowego artysty, a pomimo wyr\u00f3\u017cnie\u0144 za jego \u017cycie, tajemniczo nietypowe i szczeg\u00f3lnie ekstrawaganckie. Pierre Cochereau umiera z przerwy w t\u0119tniaku [[[ 14 ] W nocy 5 do 6 Mars 1984 W Lyonie, w wieku 59 lat [[[ 15 ] . Mia\u0142 z \u017con\u0105 Nicole dwoje dzieci, kt\u00f3re r\u00f3wnie\u017c zosta\u0142o muzykami: Jean-Marc (1949-2011), dyrygentem i dyrektorem konserwatorium z regionalnym wp\u0142ywem wycieczek [[[ 16 ] i Marie-Pierre, harfista. Ulica nosi swoj\u0105 nazw\u0119 w Montpellier, a tak\u017ce alei w Roquevaire. Nice Regional Conservatory r\u00f3wnie\u017c nosi swoj\u0105 nazw\u0119. Pierre Cochereau, oficer Legion of Honor, oficer National Order of Merit, Oficer Order of Arts and Letters, Commander of the Saint-Gr\u00e9goire-Le-Grand, Great Vermeil Medal of the City of Paris, Medal, Medal Honoru miasta Dijon. Otrzymuje tak\u017ce przyznanie francuskiej akademii dysk Sztuka improwizacji [[[ 17 ] . Table of ContentsSam [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Narz\u0105d z innymi instrumentami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ch\u00f3r [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Muzyka kameralna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Transkrypcje improwizacji Pierre’a Cochereau [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Sam [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Symfonia (Wpisany 1950\u20131955. Tournai: \u00e9ditions Chantraine, 1996. EC 100)1. Allegro i Allegro 2. Adagio 3. \u017bartowanie 4. Allegro Trzy odmiany tematu chromatycznego (Wpisany 1963. Paris: Leduc, 1963) Micro-Are in Trio op. 11 (napisane 1969. Pary\u017c: Leduc, 1969) Odmiany \u201eMoja m\u0142odo\u015b\u0107 ma koniec\u201d op. 16 (napisane 1972. Pary\u017c: Leduc, 1972) Narz\u0105d z innymi instrumentami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Koncert Dla organ\u00f3w i orkiestry w g\u0142\u00f3wnym remisie (napisane w 1951 r. Niepublikowane). Ch\u00f3r [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Parafraza po\u015bwi\u0119cenia W przypadku ch\u00f3ru, dw\u00f3ch narz\u0105d\u00f3w, dw\u00f3ch mosi\u0119\u017cnych zestaw\u00f3w i sze\u015bciu Timpani (napisane 1963. Sankt Augustin: Dr. Josef Butz Musikverlag\/Chantraine Editions. EC 148) Hymn (Niepublikowane.) Muzyka kameralna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Melodie (Niepublikowane.) Kwintet z fortepianem (Niepublikowane.) Transkrypcje improwizacji Pierre’a Cochereau [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Improwizowana symfonia. I. Adagio Ii. Scherzo Iii. Adagio Iv. Wzruszony Improwizowane w Czerwiec 1956 Na organach Aeolian-skiner w Boston Symphony Hall. Transkrybowane przez Jeremy’ego Filsella.Sancin ‘Augustin, All-Nagne: Dr. J. Butt Music Patient \/ Enditions Chantraine, 2004. EC 160.Dysk: Cochereau: \u201eNiezadowolony\u201d. Sigean: Solstice, 2000. SOCD 177\/8. 2 CD [[[ 2 ] . Symfonia w improwizacji. I. Wstrz\u0105\u015bni\u0119ty Ii. Scherzo Iii. Po\u017cyczony Iv. Fina\u0142 Improwizowane w Grudzie\u0144 1963 Notre-Dame de Paris dla Philips. Przepisane przez Johna Scotta Whiteleya.Sankt Augustin, Allteragne: Musikverlag Dr. J. Butz (z) \/Chantraine Editions, 2006. EC 161.Dysk: Cochereau: The Legend. Sigean: Solstice, 2007. SOCD 237. Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 4: Messiaen\/Cochereau. Francja: Philips, 1995. Philips Classics 446 642-2. 1 CD. Trzyna\u015bcie improwizacji na Nieszpory. Improwizowane w Grudzie\u0144 1963 Notre-Dame de Paris dla Philips. Transkrybowane przez Jeanne Joulain.Tournai: Chantraine Editions, 1997. EC 125.Dysk: Pierre Cochereau improwizuje w Bo\u017ce Narodzenie. Sigean: Solstice, 1997. SOCD 152. 1 CD. Preludium i odmiany \u201eCome, Boski Mesjasz\u201d. Zaimprowizowany 24 grudnia 1968 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Davida Briggsa.Tournai: Chantraine Editions, 1998. EC 122 [[[ 2 ] .Dysk: Cochereau: The Legend. Sigean: Solstice, 2007. SOCD 237. Sortie Sur \u201eHeart\u201d. Zaimprowizowany 24 grudnia 1968 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions. EC 150.Dysk: Pierre Cochereau improwizuje w Bo\u017ce Narodzenie. Sigean: Solstice, 1997. SOCD 152. 1 CD. Cante Toto la Gloria. Zaimprowizowany 23 lipca 1969 W Colloure (Pyr\u00e9n\u00e9es-Orientales; Hartmann-Positiv). Transkrybowane przez Davida Briggsa.Tournai: Chantraine Editions, 1997. EC 120.Dysk: Pierre Cochereau: 12 niepublikowanych improwizacji. Sigean: Solstice, 2002. SOCD 200\/1. 2 CD. Temat i odmiany \u201eAlouette, Nice Lark\u201d. Improwizowane w Kwiecie\u0144 1970 w Notre-Dame de Paris F\u00fcr Philips. Transkrybowane przez Davida Briggsa.Londres: United Music Publishers, 1992.Dysk: Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 16: Cochereau gra Cochereau, Improwivations 1. Francja: Philips, 1996. Philips 454 655-2. 1 CD. Pi\u0119tna\u015bcie werset\u00f3w \u201eAve Maris Stella\u201d. Zaimprowizowany 15 sierpnia 1970 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions. EC 157.Dysk: Pierre Cochereau improwizuje na koncercie w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1989. FYCD 127. 1 CD. Odmiany starego Bo\u017cego Narodzenia. Zaimprowizowany 24 grudnia 1972 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Jeremy’ego Filsella.Tournai: Chantraine Editions. EC 137.Dysk: Pierre Cochereau improwizuje na koncercie w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1989. FYCD 127. 1 CD. Wprowadzenie, ch\u00f3r i odmiany \u201eo synach i c\u00f3rkach\u201d. Zaimprowizowany 22 kwietnia 1973 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions, 2000. EC 151.Dysk: Pierre Cochereau: Organista Notre-Dame. Sigean: Solstice, 1992. SOCD 94\/6. 3 CD. Bolero na temat Charlesa Jacqueta Do narz\u0105d\u00f3w i perkusji.Improwizowane w Maj 1973 Notre-Dame de Paris dla Philips. Transkrybowane przez Jean-Marc Cochereau.Tournai: Chantraine Editions, 1996. EC 116.Dyski: Cochereau: The Legend. Sigean: Solstice, 2007. SOCD 237. Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 16: Cochereau gra Cochereau, Improwivations 1. Francja: Philips, 1996. Philips 454 655-2. 1 CD. Lullaby ku pami\u0119ci Louisa Vierne’a. Improwizowane w Maj 1973 Notre-Dame de Paris dla Philips. Transkrybowane przez Fr\u00e9d\u00e9rica Blanc.Tournai: Chantraine Editions, 1997. EC 119.Dysk: Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 17: Cochereau gra w Cochereau, Improwizations 2. Francja: Philips, 1996. Philips 454 656-2. 1 CD. Odmiany \u201eBracie Jacquesa\u201d. Improwizowane w Maj 1973 Notre-Dame de Paris dla Philips. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions. EC 149.Dysk: Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 17: Cochereau gra w Cochereau, Improwizations 2. Francja: Philips, 1996. Philips 454 656-2. 1 CD. Pod\u0105\u017caj\u0105c za Francuzem na popularne tematy. I. Preludium \u201eLegend of Saint-Nicolas\u201d Ii. Woda \u201eTrimazo\u201d Iii. Gigue \u201eCompagnons de la Marjolaine\u201d Iv. Musete \u201eNie b\u0119dziemy ju\u017c i\u015b\u0107 do drewna\u201d W. Sarabande \u201ew wi\u0119zieniach Nantes\u201d MY. Menuet \u201ev’la l’onvant\u201d VII. Toccata \u201eMarche des Rois\u201d Improwizowane w Maj 1973 Notre-Dame de Paris dla Philips. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions. EC 115.Dysk: Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 16: Cochereau gra Cochereau, Improwivations 1. Francja: Philips, 1996. Philips 454 655-2. 1 CD. Symphonic Scherzo. Zaimprowizowany 10 lutego 1974 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Jeremy’ego Filsella.Tournai: Chantraine Editions, 1998. EC 139.Dysk: Pierre Cochereau: Organista Notre-Dame. Sigean: Solstice, 1992. SOCD 94\/6. 3 CD. Wydanie w \u201eCome, Boskie Messie\u201d. Improwizowane w Mars 1974 w Notre-Dame de Paris dla Fy\/Solstice. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions, 1996. EC 113.Dysk: Bo\u017ce Narodzenie w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1994. SOCD 906. 1 CD. Ta\u0144ce Do narz\u0105d\u00f3w i perkusji. I. Chodzi\u0107 Ii. Sarabanda Iii. Musete Iv. Tamburyn W. Menuet MY. Giga Zaimprowizowany 29 maja 1974 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Davida Briggsa.Tournai: Chantraine Editions. EC 123.Dysk: Cochereau: dwie g\u0142\u00f3wne improwizacja koncertu. Sigean: Solstice, 1985. FYCD 118. 1 CD. Ustaw na \u201eTen dzie\u0144\u201d. Zaimprowizowany 30 Mars 1975 w Notre-Dame de Paris. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions, 1997. EC 112.Dysk: Pierre Cochereau: Organista Notre-Dame. Sigean: Solstice, 1992. SOCD 94\/6. 3 CD. Dziewi\u0119\u0107 improwizowanych utwor\u00f3w po francusku. I. Kyrie Ii. Pe\u0142na gra Iii. Ofertorium Iv. Warunkowy rozmiar W. Ludzki g\u0142os MY. Bass Cromorne VII. Flety VIII. Bass tr\u0105bki IX. Gruby zwierz Improwizowane mi\u0119dzy 15 a 18 Mars 1977 w Notre-Dame de Paris dla Fy\/Solstice. Transkrybowane przez Jeanne Joulain.Tournai: Chantraine Editions. EC 64.Dysk: Pierre Cochereau: Sztuka improwizacji. Sigean: Solstice, 1999. FYCD 059. 1 CD. Odmiany na Bo\u017ce Narodzenie. Zaimprowizowany 27 czerwca 1977 w Notre-Dame de Paris dla Fy\/Solstice. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions, 1997. EC 90.Dysk: Pierre Cochereau: Sztuka improwizacji. Sigean: Solstice, 1999. FYCD 059. 1 CD. Niedzielna msza. I. Wej\u015bcie Ii. Ofertorium Iii. Podniesienie Iv. Komunia W. Wyj\u015bcie Zaimprowizowany 28 czerwca 1977 w Notre-Dame de Paris dla Fy\/Solstice. Transkrybowane przez Fran\u00e7ois Lombard.Tournai: Chantraine Editions, 1997. EC 114.Dysk: Pierre Cochereau: Sztuka improwizacji. Sigean: Solstice, 1999. FYCD 059. 1 CD. Symphonic Triptych na dwa tematy. I. Wprowadzenie et Scherzo Ii. Fuga Iii. Fina\u0142 Zaimprowizowany 29 czerwca 1977 w Notre-Dame de Paris dla Fy\/Solstice. Transkrybowane przez Davida Briggsa.Tournai: Chantraine Editions, 1998. WE 121.Dysk: Pierre Cochereau: Sztuka improwizacji. Sigean: Solstice, 1999. FYCD 059. 1 CD. Camille Saint-Sa\u00ebns Symfonia N O 3, Orgue Notre-Lady-the-Paris, Bellin Phirsiganist, ty. Herbert von Karajan CD DG 1982 Pierre Cochereau: Dzie\u0142o pisemne. Symfonia dla du\u017cych organ\u00f3w; Parafraza po\u015bwi\u0119cenia; Trzy odmiany tematu chromatycznego; Mikro sonata w trio; Temat i odmiany \u201eMoja m\u0142odo\u015b\u0107 ma koniec\u201d.Fran\u00e7ois Lombard (Symphony) i Pierre Pincemaille, organy. Regionalny ch\u00f3r Provence-Alpes-C\u00f4te d’Azur. Marsylia Philharmonic Orchestra. Jean-Marc Cochereau, kierunek. Zarejestrowany w 1999 r. W St. Vincent de Roquevaire (Bouches-Du-Rh\u00f4ne). Sigean: Solstice, 1999. SOCD 163. 1 CD. Cochereau. Portret DVD Pierre Cochereau (2 godziny).Sigean: Solstice, 2004. Sodvd 01. 1 DVD. Cochereau: \u201eNiezadowolony\u201d. Liszt: Do nas do fali; Vierne: 2. Sinfonie e-Moll op. 20; Dupre: Symphonie-Passion op. 20; Improwise Cochereau Symphonies.Pierre Cochereau, organy. Nagrane w 1955 roku w Notre-Dame de Paris (Liszt, Vierne, Dupr\u00e9) i In Czerwiec 1956 (Improwizowana Symfonia) w Symphony Hall, Boston. Sigean: Solstice, 2000. SOCD 177\/8. 2 CD. Cochereau: The Legend. Symfonia w improwizacji; Trzyna\u015bcie improwizacji wierszy nieszporckich; Improwizowane Bolero na temat Charlesa Racquet na organy i perkusj\u0119.Pierre Cochereau, organy. Michel Cals i Michel Gastaud, Percussion (Improwized Bolero). Nagrane w Grudzie\u0144 1963 (Symfonia, trzyna\u015bcie improwizacji) i w Maj 1973 (Improwizowane Bolero) w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 2007. SOCD 237. 1 CD. Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 4: Messiaen\/Cochereau. Olivier Messiaen: wyci\u0105gi z \u201eNarodzenia Pana\u201d; Bankiet niebieski; Wygl\u0105d Ko\u015bcio\u0142a wiecznego ( Luty 1972 ); Symfonia w improwizacji ( Maj 1973 ).Pierre Cochereau, organy. Zapisano w Notre-Dame de Paris. Francja: Philips, 1995. Philips 446 642-2. 1 CD. Pierre Cochereau improwizuje na No\u00ebls z wielkimi narz\u0105dami Notre-Dame de Paris. Pierre Cochereau, organy. Nagrane w latach 1969\u20131973 w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1997. SOCD 152. 1 CD. Pierre Cochereau: 12 niepublikowanych improwizacji. Letnia trasa koncertowa w 1969 roku do pozytywnego Philippe Hartmann.Pierre Cochereau, organy. Zapisane mi\u0119dzy 16 lipca i 29 sierpnia 1969 . Sigean: Solstice, 2002. SOCD 200\/1. 2 CD. Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 16: Cochereau gra Cochereau, Improwivations 1. Improwizacje w \u201eAlouette, Nice Lark\u201d ( Kwiecie\u0144 1970 ); Pod\u0105\u017canie za Francuzem na popularne tematy; Bolero na temat Charlesa Racquet na organy i perkusja ( Maj 1973 ) [[[ 18 ] .Pierre Cochereau, organy. Michel Cals i Michel Gastaud, Percussion (Bolero). Zapisano w Notre-Dame de Paris. Francja: Philips, 1996. Philips 454 655-2. 1 CD. Kolekcja du\u017cych organ\u00f3w. 17: Cochereau gra Cochereau, Improwivations 1. Trzyna\u015bcie improwizacji na wersetach Nieszpory ( Grudzie\u0144 1963 ); Ko\u0142ysanie ku pami\u0119ci Louisa Vierne; Odmiany \u201eBracie Jacquesa\u201d ( Maj 1973 ).Pierre Cochereau, organy. Zapisano w Notre-Dame de Paris. Francja: Philips, 1996. Philips 454 656-2. 1 CD. Pierre Cochereau: dwie g\u0142\u00f3wne improwizacje na koncercie. Pakiet ta\u0144c\u00f3w; Preludium, Adagio i r\u00f3\u017cnorodne ch\u00f3ralne.Pierre Cochereau, organy. Michel Cals i Michel Gastaud, Percussion (Suite of Dances). Zapisane mi\u0119dzy 24 maja 1974 (Ci\u0105g dalszy) i 27 lutego 1970 (Preludium, Adagio i r\u00f3\u017cnorodne ch\u00f3r) w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1985. FYCD 118. 1 CD. Pierre Cochereau: Organista Notre-Dame.  Pierre Cochereau, organy.  Pierre Cochereau improwizuje na koncercie w Notre-Dame de Paris. 15 werset\u00f3w na Ave Maris Stella; Odmiany na Bo\u017ce Narodzenie.Pierre Cochereau, organy. Nagrany 15 sierpnia 1970 (Wersety) i 24 grudnia 1972 (Warianty) w Notre-Dame de Paris. Sigea N: Solstice, 1989. FYCD 127. 1 CD. Improwizacja temat\u00f3w wielkanocnych w Notre-Dame de Paris. Symfonia w 4 ruchach ( 11 kwietnia 1971 ); Wprowadzenie, warianty ch\u00f3ralne, fugi ( 26 Mars 1978 ); Preludium, adagio, fuga i r\u00f3\u017cnorodne ch\u00f3r 19 kwietnia 1981 ).Pierre Cochereau, organy. Zapisano w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 2003. SOCD 206. 1 CD. Pierre Cochereau: Organista liturgiczny. Cztery improwizowane masy (wej\u015bcie, ofiara, komunia i wyj\u015bcie).Pierre Cochereau, organy. Zapisane mi\u0119dzy Czerwiec 1973 I Listopad 1977 w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 2003. SOCD 226. 1 CD. Bo\u017ce Narodzenie w Notre-Dame de Paris. Pierre Cochereau, organy. Kontrola Notre-Dame. Jehan powr\u00f3t, kierunek. Nagrane w marcu i Czerwiec 1974 w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1994. SOCD 906. 1 CD. Niedzielne biura w Notre-Dame de Paris. Biuro pochwa\u0142y; Grandesse; Nieszpory.Pierre Cochereau, organy. Mistrz Notre-Dame\/Ch\u00f3r katedry. Jehan powr\u00f3t, kierunek. Nagrany 27 lutego 1976 i 9 listopada 1968 w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1988. FYCD 019. 1 CD. Pierre Cochereau: Sztuka improwizacji. 30 sztuk, kt\u00f3re s\u0142u\u017c\u0105 jako prezentacja dla organ\u00f3w Notre-Dame.Pierre Cochereau, organy. Zapisane mi\u0119dzy 15 Mars i 29 czerwca 1977 w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1999. FYCD 059. 1 CD. Prace Otto Barblan i Henri Gagnebin. Otto Barblan: Toccata op. 23; Fantasy op. 16; Chaconne op. 10 na Bach. Henri Gagnebin: Toccata; Dialog i Passacaille. Pierre Cochereau w wywiadzie dla G\u00e9rarda DeLateny.Pierre Cochereau, organy. Nagrane w Pa\u017adziernik 1977 w Notre-Dame de Paris. Wiesbaden, Niemcy: Ursina Motet. Motette M 10350. 1 LP. Cochereau: Wola muzyczna. Wed\u0142ug Matthieu wed\u0142ug Matthieu wed\u0142ug Matthieu z ca\u0142kiem 25 improwizacji ewangelii.Pierre Cochereau, organy. Zapisane mi\u0119dzy 5 lutego i 4 Mars 1984 w Notre-Dame de Paris. Sigean: Solstice, 1997. SOCD 150\/1. 2 CD. Cochereau: dwie improwizacji w postaci konsekwencji (Przesilenia SOCD349) [[[ 19 ] . Cochereau – Rares i niepublikowane – 19 DVD CD ET 1 (SOLSTICE SOCD365\/84) [[[ 13 ] . Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Yvette Carbou (red.): Pierre Cochereau: \u015awiadectwa. Bourg-La-Reine: Zurfluh Editions, 1999. (ISBN 2-87750-087-X ) . Brigitte de Leersnyder (red.): Pierre Cochereau (1924-1984). Organy: notebooki i wspomnienia. Specjalna liczba kwartalnych przegl\u0105du L’Orgue 1989. Association of Friends of the Organ. (ISSN 0030-5170 ) . Fran\u00e7ois Sabatier: \u201ePierre Cochereau\u201d, w Przewodnik muzyki organ\u00f3w , pod redakcj\u0105 Gilles Cantagrel. Pary\u017c: Fayard, 1991, P. 274-276 . Yvette Carbou: Pierre Cochereau – sztuka iluzji . Edycje DeLatour France, 2014. (ISBN 978-2-7521-0124-2 ) . Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Certyfikat \u015bmierci N O 155 na stronie 46\/242, REJESTRACJA 2E3655. Musisz klikn\u0105\u0107 \u201eUzyskaj dost\u0119p do rejestr\u00f3w\u201d, a nast\u0119pnie na \u201eosobowo\u015bci\u201d, a nast\u0119pnie na \u201eC\u201d, a my szukamy nazwy. , Online na stronie zdigitalizowanych archiw\u00f3w miejskich Lyonu.  \u2191 A B i C Fr\u00e9d\u00e9ric Mu\u00f1oz, ‘ Pierre Cochereau sk\u0142ada ho\u0142d swojemu mistrza Marcela Dupr\u00e9 \u00bb , NA Resmusica W 16 maja 2014 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 12 kwietnia 2022 ) .  \u2191 Michel z Robbinet, ‘ Disc of the Week-Pierre Cochereau w Notre-Dame i poza \u015bcianami: Znaleziono Treasures \u00bb , NA Concerttclassic.com  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 19 kwietnia 2022 ) .  \u2191 Renaud Mothart, ‘ Wielki organ, notre-dame potw\u00f3r \u00bb , NA \u015awiat W 17 kwietnia 2019 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 Christian Merlin, ‘ Philippe Bianconi, pianista poza klasycznymi kursami \u00bb , NA Le Figaro W 21 Mars 2011 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191  Francja. \u00ab Dekret 3 kwietnia 1980 Pan Pierre Cochereau zosta\u0142 mianowany dyrektorem National Conservatory of Higher Music w Lyonie \u00bb [[[ Czytaj online (Skonsultowana strona 19 kwietnia 2022 )] .  \u2191 ‘ Pan Raymond Barre instaluje zarz\u0105d National Conservatory of Lyon \u00bb , NA \u015awiat W Pierwszy Jest Grudzie\u0144 1980 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 ‘ Przywr\u00f3cenie narz\u0105d\u00f3w katedralnych Beauvais \u00bb , NA \u015awiat W 22 maja 1979 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 G\u00e9rard Conde, ‘ Muzyka \u201epora\u017cki\u201d Liszta \u00bb , NA \u015awiat W Pierwszy Jest Listopad 1977 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 Renaud Mothart, ‘ Jacques Taddei, organista i dyrektor Muzeum Marmottan, zmar\u0142 \u00bb , NA \u015awiat W 2 lipca 2012 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 ‘ \u015amier\u0107 organisty Pierre Pincemaille \u00bb , NA Resmusica W 13 stycznia 2018 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 Marie-Aude Roux, ‘ Pierre Pincemaille, \u017cycie w galerii Saint-Denis \u00bb , NA \u015awiat W 15 stycznia 2018 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 A et b Fr\u00e9d\u00e9ric Mu\u00f1oz, ‘ Rares i niepublikowane organist Pierre Cochereau: nieocenione dziedzictwo \u00bb , NA Resmusica W 26 czerwca 2020 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 Fran\u00e7ois Carbou, broszura z pude\u0142ka na p\u0142yty CD Cochereau, organista Notre-Dame , dyski przesilenia.  \u2191 G.C., ‘ Organista Pierre Cochereau nie \u017cyje \u00bb , NA \u015awiat W 7 Mars 1984 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 (NL)  ‘ W Memoriam Jean-Marc Cochereau \u00bb [\u201ePami\u0119\u0107 Jean-Marc Cochereau\u201d], ON, orgelnieus.nl W 12 stycznia 2011 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 12 lutego 2022 ) .  \u2191 ‘ Grand Prix. \u00bb , NA \u015awiat W 11 grudnia 1979 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  \u2191 ‘ Pierre Cochereau 1924-1984: Bolero na temat Charlesa Racquet, na organy i perkusj\u0119 \u00bb W 8 stycznia 2020 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 27 lutego 2021 ) W P. 4.  \u2191 Fr\u00e9d\u00e9ric Mu\u00f1oz, ‘ Dramat Pierre Cocheeau w improwizacjach \u00e0 i de Paris \u00bb , NA Resmusica W 29 listopada 2017 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 kwietnia 2022 ) .  Pierre Cochereau Poprzedzony  \u015aledzony przez Funkcje w kulturze              (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pierre-cochereau-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Pierre Cochereau – Wikipedia"}}]}]