Pierre Poncand – Wikipedia
Pierre Ponchardier , urodzony w Saint-Etienne i zmarł w Senegalu , jest opornym na francuski i kontratak.
Był w 1945 r., Pierwszym szefem Korpusu Commando Sas B w Indochinie, przyszłym komandosowi Ponchardier. W 1956 r. Stworzył przyrodnie brigadę morskich strzelców w Algierii.
Pierre Jean Arnaud urodził się w Saint-Etienne (Loire) w rodzinie przemysłowców. Jego ojcem jest Arnaud Ponchardier i jego matka Louise Quaglia. Ma młodszego brata, Dominique, urodzony w 1917 roku [[[ Pierwszy ] .
Szkolenie oficera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Po szkole marynarki wojennej w Brestie, gdzie wchodzi , Pierre Ponchardier zostaje przydzielony do szkolnego krążownika Edgar Quinet, School of Application of Statss [[[ 2 ] . Następnie dołączył do lat 1930–1932, krążownik Duguay-Trouin, w siłach morskich Dalekiego Wschodu. Wreszcie, w latach 1932–1934, został przydzielony do łodzi podwodnej Galatée z siedzibą w Bizerte.
Przyciągnięty przez marynarkę lotniczą po 1934 r. W lekcjach sterowania w Bam Hourtin (Gironde), a następnie w latach 1934–1935 ze szkoły aplikacji Air Force w Wersalu.
W 1935 r. Był pilotem w eskadrze E7, zaparkowanym na Bam Karouba (Tunezja). Porucznik statku w 1937 r. Służył w Aeronavale jako szef eskadry. Jest przydzielony do Lamotte-Picquet Cruiser.
Pod koniec bitwy Francji odmówił porażki i od Bordeaux, gdzie jego jednostka spadła, rozpoczęła trzydzieści swoich pilotów na łodzi do Maroka.
1940-1942: 1 B Sypsron (dowódca), marynarka wojenna baza lotnicza Port-Lyautey
Opór [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Po powrocie do Metropolitan France w 1941 r., Łotrzecznie, przejął kapitana fregaty Nomyy w organizacji oporu, którą ten ostatni, zauważony, musi wyjechać do Anglii.
Tworzy sieć inteligencji Soss ze swoim bratem Dominique Ponchardier.
Zostaje mianowany towarzyszem wyzwolenia na mocy dekretu .
Przykazania na Dalekim Wschodzie (1945–1952) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Stworzenie SAS B Commando [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Pod koniec drugiej wojny światowej wyjechał do Azji Południowo-Wschodniej na prośbę francuskiego szefa lotniczego marynarki wojennej, kontr-admiralnego Nomyya. Organizuje parcultist Parchutiste z Dalekiego Wschodu SAS B, zintegrowany z lekkim ciałem interwencyjnym w Podczas lądowania tego ostatniego w Sajgonie.
W , ten komandos powraca do Francji kontynentalnej, aby się rozwiązać, część jej elementów łączących komandos Huberta.
Przykazanie dowódcy opinii Robert Giraud [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Pierre Ponchardier jest awansowany do rangi kapitana fregaty; Dowodził grupie komandosów spadochronowych z Aeronavale na Dalekim Wschodzie, a następnie ” Komendant Robert Giraud „(1947–1948).
Dinassaut 8 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Asystent Wojennej Marynarki Wojennej na Mekong (1948–1950), dowodził Dinassaut 8 w , z siedzibą w Xuyên Long. Znany jako „Rapid Dinassaut”, złożony z wodnosobów, 4 lub 2 LCVP, prowadzi kilka nalotów w Zatoce Tajlandii, na równinie pośpiechów i na zachód od rzeki Vaïco w 1948 r. Prowadzone z działaniami z sekcją żeglarzy (były hms biter), z 5 To jest firma 2. BCCP i kraby Pierwszy Jest Eskadra Pierwszy Jest Rec. Rozpuszcza , zreformowałem Autor: CC Pasquier de Franclieu, specjalizujący się w operacje wsparcia i eskorty, z siedzibą w Cantho.
Dowództwo poleceń na Dalekim Wschodzie Wschód [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Następnie stał się marynarką wojenną generała dowodzącego siłami zbrojnymi na Dalekim Wschodzie (1950–1952).
Oficer marynarki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Po powrocie z Azji był słuchaczem chemu w Nato Defense College) (1953–1954). W latach 1954-55 dowodził lotniskowcem Layyette .
Od maja do , Pierre Ponchardier będzie pierwszym dowódcą przyrodnich brigady morskich ryblerów, położonych w Nemours w Algierii. Ustawia się w sektorze 800 km 2 Na zachodzie kraju na granicy Algiers-Morokańskiej 3 bataliony karabinów morskich zamierzały uczestniczyć w operacjach gruntów i zabezpieczyć granicę.
W następnym roku został mianowany generałem generałem portu Tulon. W latach 1957–1958 otrzymał gwiazdy kontrataków i dowodził marynarką morską w Morzu Śródziemnym, zanim został mianowany przez szefa sztabu generalnego marynarki wojennej w 1958 r.
Awansował wiceadmirał w , pełnił funkcje dowódcy południowoatlantyckiej strefy morskiej i wyznaczonego dowódcy bazy Dakar.
Podczas jego dowództwa umarł , kiedy gęś Grumman JRF-5 rozbija się w starcie i zapaliła się na polu Tambacounda w Senegal, gdzie się zatrzymał. Po tym wypadku ten rodzaj samolotu jest wycofany z usługi [[[ 3 ] .
Jego żona umiera w wypadku. Ich pogrzeb jest obchodzony w katedrze Dakar M gr Lefebvre i pogrzeb odbywają się w Villefranche-Sur-Mer.
W 2015 r. Siódmy komandos morski przyjął swoją nazwę.
W pobliżu starych budynków producenta znajduje się „Rue Pierre-Et-Dominique Ponchardier” w Saint-tienne (dystrykt Fauriel) przekształcony w ośrodek trzeciorzędowy.
Nazywana jest nabrzeże portu Villefranche-sur-Mer: Quai Amiral Ponchardier .
Dekoracje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Etienne Sizemite, Słownik francuskich żeglarzy , Tallandier, 2002, P. 427-428
- Michel Zannels, Ponchardier Commandos in Life to Death: Indochina Adventure of Our Youth 1945-1946 , Saint-Martin-des-Entrés, wydania Heimdal, , 256 P. (ISBN 978-2840485100 )
Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments