Podpis (Internet i Usenet) – Wikipedia

W e -mailu i grupach dyskusyjnych zwyczajowe jest dodanie krótkiego spersonalizowanego tekstu na końcu jego wiadomości, który zajmuje miejsce podpisu, bez przedstawienia gwarancji tożsamości nadajnika. Ten rodzaj podpisu polega w rzeczywistości w serii postaci i jest niezależny od języka użytkownika. Dlatego bardziej przypomina identyfikator.

Ponieważ taki podpis jest automatycznie dodawany do końca wiadomości, Netiquette narzucają reguły w odniesieniu do jej rozmiaru i formatu.

Najczęstsze z tych zasad dotyczy rozmiaru. Nazywany limitem MC Quary , chce, aby podpisy nie przekraczały 4 linii po 72 znaków każdy (w rzeczywistości 80, ale 72 to zalecenie, które pozwalają, aby cytowane znaki nie stały się zbyt długie).

Format takiego podpisu jest przepisywany jeszcze mocniej: musi mieć postać prostego tekstu w czcionce o stałej szerokości. Brak obrazów, bez HTML lub innego bogatego tekstu i muszą być oddzielone od korpusu wiadomości przez linię zawierającą tylko dwie kretynie, a następnie miejsce i skok linii ^{[[[ Pierwszy ]} ( "-- N" ). Ta linia się nazywa separator Lub SYMITER .

Ta ostatnia recepta umożliwia oprogramowanie automatyczne rozpoznawanie bloków podpisów i oznaczenie lub usuwanie go, według użytkownika, podczas odpowiedzi, cytatów lub transferów wiadomości.
Konwencja dwóch kaset, a następnie przestrzeń i linia, później powszechne do innych zastosowań Internetu, takie jak określone fora internetowe, blogi lub wiki i ich przestrzenie Powitające komentarze: głośniki „Następnie podpisuj” ich wiadomości o ich nazwie lub pseudonim i możliwa data, poprzedzona dwiema kresami. Przestrzeń i linia skoku między ogranicznikiem a pseudonimem nie zawsze są szanowane, głównie z powodu układu.

Większość oprogramowania do wiadomości i oprogramowania dla klientów umożliwia użytkownikowi zdefiniowanie podpisu raz na zawsze i automatycznie dodawanie go na koniec każdego emitowanego wiadomości. Ogólnie wiedzą, jak zidentyfikować ogranicznik i wyświetlić podpis wiadomości w inny sposób niż treść wiadomości. Podpis zwykle zawiera nazwę, dane kontaktowe (adres pocztowy, adres e -mail, numer telefonu itp.), A następnie cytaty lub grafiki w ASCII.
W tym oprogramowaniu ogólnie możliwe jest użycie małego tekstu lub pliku HTML, aby zapisać podpis, który zostanie automatycznie przeszczepiony na końcu wszystkich wysłanych wiadomości. W HTML plik podpisu umożliwia wstawienie jednego lub więcej obrazów lub innej treści multimedialnej.
Plik konfiguracyjny używanego klienta przesyłania wiadomości, plik Prefs.js, na przykład w przypadku Mozilla Thunderbird, zawiera ścieżkę do tego małego plik podpisu.
Istnieją rozszerzenia zarządzania wieloma podpisami w Thunderbird.
Niektóre oprogramowanie umożliwia nawet losowe generowanie podpisów z cytatów lub plików ASCII Art z głównie humorystycznym powołaniem.

Obrazy w formacie GIF są czasami używane na forach elektronicznych i literach jako podpis. Zasadniczo składają się one z ilustracji obok której jest pseudonim lub imię. Czasami są animowani, a my rozmawiamy o Animowany podpis .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]