[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/podroz-1-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/podroz-1-wikipedia\/","headline":"Podr\u00f3\u017c 1 – Wikipedia","name":"Podr\u00f3\u017c 1 – Wikipedia","description":"before-content-x4 Homonimiczny artyku\u0142 patrz Travel. after-content-x4 Model Voyager 1 . G\u0142\u00f3wne kamienie milowe Pocz\u0105tek 5 wrze\u015bnia 1977 Przegl\u0105d Jowisza 5","datePublished":"2022-12-12","dateModified":"2022-12-12","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/d2\/Voyager.jpg\/290px-Voyager.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/d2\/Voyager.jpg\/290px-Voyager.jpg","height":"227","width":"290"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/podroz-1-wikipedia\/","wordCount":12558,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Homonimiczny artyku\u0142 patrz Travel.         (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Model Voyager 1 . G\u0142\u00f3wne kamienie milowe Pocz\u0105tek  5 wrze\u015bnia 1977 Przegl\u0105d Jowisza  5 Mars 1979 Przegl\u0105d Saturna  10 listopada 1980 Ko\u0144cowe przej\u015bcie szoku  16 grudnia 2004 Opuszczaj\u0105c heliosfera  25 sierpnia 2012 Odleg\u0142o\u015b\u0107 od s\u0142o\u0144ca 23 291 672 209 km Na  5 Mars 2022 ma 19 H 15 Odleg\u0142o\u015b\u0107 od Ziemi 23 296 728 922 km Na  5 Mars 2022 ma 19 H 15 modyfikator         (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Podr\u00f3\u017cnik Pierwszy jest jednym z dw\u00f3ch bli\u017aniaczych sond przestrzennych Podr\u00f3\u017cnik NASA przeznaczona do badania zewn\u0119trznych planet uk\u0142adu s\u0142onecznego, kt\u00f3re do tej pory by\u0142y obserwowane tylko za pomoc\u0105 teleskop\u00f3w znajduj\u0105cych si\u0119 na Ziemi, w szczeg\u00f3lno\u015bci system\u00f3w Jowisza i Saturna. Jego premiera mia\u0142a miejsce 5 wrze\u015bnia 1977 . Podr\u00f3\u017cnik Pierwszy jest z bli\u017aniaczk\u0105 sondy Voyager 2 , u pochodzenia du\u017cej liczby odkry\u0107 w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym czasami kwestionuj\u0105cym lub udoskonalania istniej\u0105cych modeli teoretycznych i jako takie, jednej z najbardziej owocnych misji kosmicznych American Space Agency. Do najbardziej niezwyk\u0142ych wynik\u00f3w s\u0105 z\u0142o\u017cone funkcjonowanie wielkiego czerwonego miejsca Jowisza, pierwsza obserwacja pier\u015bcieni Jowisza, odkrycie wulkanizmu IO, dziwna struktura powierzchni Europy, sk\u0142ad atmosfery z Tytana , nieoczekiwana struktura pier\u015bcieni Saturna, a tak\u017ce odkrycie kilku ma\u0142ych ksi\u0119\u017cyc\u00f3w Jowisza i Saturna. Sonda jest r\u00f3wnie\u017c pochodzeniem s\u0142ynnego zdj\u0119cia Blady Blue Point ( Blada niebieska kropka W j\u0119zyku angielskim) z planety Ziemia pobrana w 1990 r. W odleg\u0142o\u015bci 6,4 miliarda kilometr\u00f3w, co czyni\u0142o j\u0105 najbardziej odleg\u0142\u0105 fotografi\u0105, jakie kiedykolwiek wzi\u0119to od 27 lat. Sonda kosmiczna pokazuje d\u0142ug\u0105 d\u0142ugowieczno\u015b\u0107 i nadal ma instrumenty operacyjne w 2015 r., Kt\u00f3re zbieraj\u0105 dane naukowe na skrzy\u017cowaniu. Wysz\u0142a Sierpie\u0144 2012 Heliosfera i teraz post\u0119puje w \u015brodowisku mi\u0119dzygwiezdnym, nawet je\u015bli od 2020 r. Instrumenty nale\u017cy jednak stopniowo aresztowa\u0107, aby poradzi\u0107 sobie z os\u0142abieniem \u017ar\u00f3d\u0142a energii elektrycznej. Podr\u00f3\u017c 1 nie b\u0119dzie ju\u017c w stanie przesy\u0142a\u0107 danych poza 2025 [[[ 2 ] . Na  7 wrze\u015bnia 2022 , sonda wynosi oko\u0142o 23 562 919 160 kilometr\u00f3w (157 476 Jednostki astronomiczne ) S\u0142o\u0144ce i oko\u0142o 23 558,175 505 kilometr\u00f3w (157,508 Jednostki astronomiczne ) Ziemi, kt\u00f3ra jest przedmiotem ludzkiego pochodzenia najbardziej odleg\u0142ego od ziemi.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Podr\u00f3\u017cnik Pierwszy jest z Voyager 2 , jedna z dw\u00f3ch sond tworz\u0105cych program Podr\u00f3\u017cnik . Ten program kosmiczny jest utworzony przez American Space Agency (NASA) w celu zbadania zewn\u0119trznych planet (Jowisz, Saturn i nie tylko), kt\u00f3re do tej pory zosta\u0142y zbadane ze wzgl\u0119du na techniczn\u0105 z\u0142o\u017cono\u015b\u0107 takiego projektu. Agencja kosmiczna chce skorzysta\u0107 z wyj\u0105tkowej koniunkcji planet\u00f3w zewn\u0119trznych, kt\u00f3re odtwarza tylko wszystkie 176 lat I kt\u00f3re powinny pozwoli\u0107 sondom przelecie\u0107 przez kilka planet praktycznie bez wydawania paliwa, stosuj\u0105c pomoc grawitacyjn\u0105 wcze\u015bniej odwiedzanych obiekt\u00f3w. Po poddaniu si\u0119 powod\u00f3w bud\u017cetowych bardzo ambitnego projektu, NASA udaje si\u0119 zbudowa\u0107 dwa urz\u0105dzenia idealnie dostosowane do tego z\u0142o\u017conego programu, podobnie jak oka\u017ce si\u0119 d\u0142ugowieczno\u015b\u0107 i jako\u015b\u0107 materia\u0142u naukowego zebranego przez dwie sondy. Projekt zosta\u0142 oficjalnie uruchomiony Pierwszy Jest Lipiec 1972 i rozpoczyna si\u0119 produkcja sond kosmicznych Mars 1975 Po zako\u0144czeniu fazy projektowej. Respondenci Pioneer 10 (uruchomiono w 1972 r.) I 11 (1973), odpowiedzialny za uznanie kursu, dostarcza istotnych informacji na temat formy i intensywno\u015bci promieniowania wok\u00f3\u0142 planety Jowisz, kt\u00f3re s\u0105 brane pod uwag\u0119 przy projektowaniu Podr\u00f3\u017cnik . Table of ContentsCele [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Instrumentacja naukowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pocz\u0105tek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Przegl\u0105d Jupitera i jego ksi\u0119\u017cyc\u00f3w (1979) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Przegl\u0105d Saturna i jego ksi\u0119\u017cyc\u00f3w (1980) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wyb\u00f3r Overview Titan [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Misja mi\u0119dzygwiezdna (od 1989 r.) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Na granicach heliosfery (2010) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W \u015brodowisku mi\u0119dzygwiezdnym (od sierpnia 2012 r.) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Koniec misji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Grzech [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Instrumenty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Obecne badania naukowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Cele [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Cel programu Podr\u00f3\u017cnik jest zebranie danych naukowych na temat zewn\u0119trznych planet (Jowisz, Saturn, Uran i Neptune), kt\u00f3re w tym czasie by\u0142y praktycznie niezbadane: tylko Pioneer 10 I 11 , Sondy lekkie opracowane tak, aby s\u0142u\u017cy\u0107 jako zwiadowcy do sond Podr\u00f3\u017cnik Ale maj\u0105c niewiele instrument\u00f3w, do tej pory zbli\u017cy\u0142o si\u0119 do Jowisza i Saturna. G\u0142\u00f3wnym celem przypisanym do dw\u00f3ch sond jest zebranie danych w celu lepszego zrozumienia dw\u00f3ch gigantycznych planet, ich magnetosfery i ich naturalnych satelit\u00f3w. Te ostatnie, kt\u00f3re s\u0105 dla niekt\u00f3rych wielko\u015bci planety, s\u0105 bardzo ma\u0142o znane. Studium Ksi\u0119\u017cycowego Tytana, o kt\u00f3rym ju\u017c wiemy, \u017ce ma on zaawansowan\u0105 atmosfer\u0119, jest uwa\u017cane za r\u00f3wnie wa\u017cne jak eksploracja Saturna, jego planety matki. Wreszcie, gromadzenie danych na dw\u00f3ch innych gigantycznych planach Uk\u0142adu S\u0142onecznego, Uran i Neptuna, na kt\u00f3rych nabywane s\u0105 bardzo niewiele informacji ze wzgl\u0119du na ich odleg\u0142o\u015b\u0107, stanowi znacz\u0105cy obiektywne, o ile badanie Jowisza i Saturna mog\u0142o zosta\u0107 przewo\u017cone na zewn\u0105trz [[[ 3 ] . Voyager 1 , kt\u00f3ry poprzedza jego bli\u017aniacz\u0105 sond\u0119, ma na celu zbadanie Jowisza i Saturna. Musi zako\u0144czy\u0107 swoj\u0105 misj\u0119 eksploracji z niewielk\u0105 odleg\u0142o\u015bci\u0105 Tytana, g\u0142\u00f3wnego ksi\u0119\u017cyca Saturna. Ale musi to, aby to osi\u0105gn\u0105\u0107 manewr, kt\u00f3ry sprawia, \u017ce \u200b\u200bopuszcza p\u0142aszczyzn\u0119 ekliptyki, z wy\u0142\u0105czeniem jakiejkolwiek mo\u017cliwo\u015bci zbadania innej planety zewn\u0119trznej. W zwi\u0105zku z tym powierzono przegl\u0105d i badanie Uranu i Neptuna Voyager 2 [[[ 4 ] . Aby przej\u015b\u0107 od Jowisza do Saturna, sonda wykorzystuje pomoc grawitacyjn\u0105 z pierwszej planety, kt\u00f3ra zapewnia jej znaczne przyspieszenie, jednocze\u015bnie umieszczaj\u0105c j\u0105 w kierunku drugiego. Bior\u0105c pod uwag\u0119 ich dobry stan operacyjny po ich podstawowej misji w 1989 r., Nowe cele zosta\u0142y ustawione na sondy przestrzenne po ich przegl\u0105dzie zewn\u0119trznych planet. Misja Vima ( Misja mi\u0119dzygwiezdna Voyager ) ma na celu zbadanie bardzo s\u0142abo znanych region\u00f3w po\u0142o\u017conych na granicach obszaru wp\u0142yw\u00f3w S\u0142o\u0144ca. Shock ko\u0144cowy i heliopauza wcze\u015bniej, po skrzy\u017cowaniu heliogainy, wyr\u00f3\u017cniaj\u0105 si\u0119 w \u015brodowisku mi\u0119dzygwiezdnym, kt\u00f3rego cechy nie zale\u017c\u0105 ju\u017c od naszej gwiazdy [[[ 5 ] . Voyager 1 jest sond\u0105 825,5 kilogram\u00f3w (w tym Ergols), kt\u00f3rej centralna cz\u0119\u015b\u0107 sk\u0142ada si\u0119 z aluminiowego sp\u0142aszczonego cylindra z dziesi\u0119cioma bocznymi aspektami o \u015brednicy 188 centymetr\u00f3w i wysoko\u015bci 47 centymetr\u00f3w. Ta struktura zawiera wi\u0119kszo\u015b\u0107 elektroniki chronionej przez zbroj\u0119, a tak\u017ce zbiornik, w kt\u00f3rym przechowywana jest hydrazyna stosowana do nap\u0119du. Antena paraboliczna o du\u017cym sta\u0142ym wzmocnieniu o \u015brednicy 3,66 metra jest przymocowana do g\u00f3rnej cz\u0119\u015bci cylindra. Jego du\u017cy rozmiar pozwala na wyj\u0105tkowy przep\u0142yw 7,2 kilobit na sekund\u0119 [[[ 6 ] W pa\u015bmie X na poziomie orbity Jowisza i cz\u0119\u015bciowo kompensuje os\u0142abienie sygna\u0142u na poziomie orbity Saturna. Voyager 1 Ma szesna\u015bcie ma\u0142ych nadmiarowych paliwa spalania hydrazyny i stosowa\u0142o zar\u00f3wno zmiany trajektorii, jak i do zmian orientacyjnych lub poprawek. Ilo\u015b\u0107 ergol na pok\u0142adzie pozwala na bardzo skromn\u0105 skumulowan\u0105 zmian\u0119 pr\u0119dko\u015bci 190 metr\u00f3w na sekund\u0119 na ca\u0142ej misji. Trzy bieguny przymocowane na korpusie sondy i rozmieszczone na orbicie s\u0142u\u017c\u0105 jako wsparcie dla r\u00f3\u017cnych urz\u0105dze\u0144 naukowych i instrument\u00f3w. Na jednym z nich s\u0105 ustalone trzy generatory termoelektryczne w radiomotopie (RTG), kt\u00f3re zapewniaj\u0105 energi\u0119 (470 wat\u00f3w na pocz\u0105tku Ziemi) do sondy kosmicznej. Rzeczywi\u015bcie energia s\u0142oneczna dost\u0119pna na poziomie zewn\u0119trznych planet nie pozwala na u\u017cycie fotowoltaicznych paneli s\u0142onecznych. Instrumenty naukowe s\u0105 ustalane na biegunie o d\u0142ugo\u015bci 2,3 metra zlokalizowanym przeciwnym RTG w celu ograniczenia cz\u0119sto\u015bci promieniowania wydanego przez radioaktywne rozpad plutonu 238 na pomiarach. Instrumenty teledetekcyjne (kamery ISS, spektrometry IRIS i UVS oraz fotopolarymetr PPS) s\u0105 instalowane na regulowanej platformie o dw\u00f3ch stopniach swobody. Inne instrumenty pomiarowe na miejscu (CRS, PLS, LECP) s\u0105 ustalane bezpo\u015brednio na biegunie. Magnetometry s\u0105 instalowane na trzeciej okoni o d\u0142ugo\u015bci 13 metr\u00f3w, aby zmniejszy\u0107 wp\u0142yw korpusu sondy kosmicznej. Wreszcie dwie anteny o d\u0142ugo\u015bci 10 metr\u00f3w w Berylu i miedzi, wykonuj\u0105c k\u0105t 90 Stopnie mi\u0119dzy nimi s\u0142u\u017c\u0105 jako czujniki pomiaru fal plazmowych. Pr\u00f3ba Voyager 1 jest stabilizowany na trzech osiach, co odzwierciedla priorytet podany instrumentom teledetekcji, to znaczy badaniu planet i ksi\u0119\u017cyc\u00f3w [[[ Notatka 1 ] . Orientacja sondy jest kontrolowana za pomoc\u0105 dw\u00f3ch czujnik\u00f3w: wizjer gwiazd i czujnika s\u0142onecznego zainstalowanego na antenie parabolicznej. Gdy ukierunkowana gwiazda odchodzi z pola widza o warto\u015bci wi\u0119kszej ni\u017c 0,05 \u00b0, wyrzucone silniki automatycznie przeprowadzaj\u0105 korekt\u0119. Przez kr\u00f3tkie okresy (kilka dni) kontrola orientacji jest powierzona zestawowi \u017cyroskop\u00f3w, na przyk\u0142ad, gdy s\u0142o\u0144ce jest maskowane lub podczas korekcji trajektorii. Instrumentacja naukowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Sonda kosmiczna zajmuje jedena\u015bcie instrument\u00f3w naukowych reprezentuj\u0105cych ca\u0142kowit\u0105 mas\u0119 104,8 kilogram\u00f3w podzielonych mi\u0119dzy instrumentami teledetekcyjnymi u\u017cywanymi do obserwacji planet i ksi\u0119\u017cyc\u00f3w oraz instrument\u00f3w pomiarowych na miejscu odpowiedzialny za scharakteryzowanie \u015brodowiska skrzy\u017cowanego. Cztery instrumenty teledetekcyjne to: Instrumenty obserwacji \u015brodowiska skrzy\u017cowane – promienie kosmiczne, wiatr s\u0142oneczny i magnetosf\u00e8res Jowisza, Saturna, Uran i Neptune – to: CRS Cosmic Ray Detector; detektor plazmy PLS; Detektor cz\u0105stek o niskiej energii LECP; Magnetometr MAG przeznaczy\u0142 do pomiaru zmian w polu magnetycznym s\u0142onecznym. Odbiornik fal emitowany przez plazmy (PWS) i planety astronomiczny odbiornik radiowy (PRA) maj\u0105 na celu s\u0142uchanie sygna\u0142\u00f3w radiowych emitowanych przez S\u0142o\u0144ce, Planety, magnenetosf\u00e8res. Jak Voyager 2 W Voyager 1 , kt\u00f3re musz\u0105 zbli\u017cy\u0107 si\u0119 za oko\u0142o 42 000 lat [[[ 7 ] S\u0105siedni system planetarny symbolicznie przenosi rejestrowanie r\u00f3\u017cnych przejaw\u00f3w ludzko\u015bci. Pocz\u0105tek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Wprowadzenie Voyager 1 przez trzeci\u0105 rakiet\u0119 tytana. Pr\u00f3ba Voyager 1 jest uruchomiony 5 wrze\u015bnia 1977 Przez Titan 3. rakiet\u0119, trzy tygodnie po bli\u017aniaczej sondzie. Niewielkie manewry korekty trajektorii s\u0105 przeprowadzane z silnikami bezpiecznik\u00f3w 150 dni po uruchomieniu i dwunastu dni przed przybyciem do systemu Jovian. Dzi\u0119ki bardziej napi\u0119tej trajektorii i wi\u0119kszej pr\u0119dko\u015bci ( 15 517  km\/s ) dociera do Jowisza na cztery miesi\u0105ce przed podr\u00f3\u017c\u0105 2. Ta konfiguracja pozwala naukowcom obserwowa\u0107 instrumenty dw\u00f3ch sond ewolucji atmosfery Jowisza przez ci\u0105g\u0142y okres sze\u015bciu miesi\u0119cy [[[ 8 ] . Przegl\u0105d Jupitera i jego ksi\u0119\u017cyc\u00f3w (1979) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Animacja trajektorii podr\u00f3\u017cy 1 od wrze\u015bnia 1977 r. Do 31 grudnia 1981 r. Voyager 1 S\u0142o\u0144ce Ziemia Jowisz Saturn Voyager 1 rozpoczyna obserwacje Jowisza 80 dni przed przelotem 14 grudnia 1978 Pierwsze zdj\u0119cia zosta\u0142y zrobione w styczniu 1979 r., Kiedy odleg\u0142o\u015b\u0107 umo\u017cliwia uzyskanie zdj\u0119\u0107 pasm chmur, kt\u00f3re otaczaj\u0105 gigantyczn\u0105 planet\u0119 z definicj\u0105 lepsz\u0105 ni\u017c ta dostarczona przez teleskopy na podstawie Ziemi. Sonda kosmiczna zaczyna korzysta\u0107 z sta\u0142ego zasi\u0119gu sieci telekomunikacyjnej NASA 30 dni przed przegl\u0105dem Jowisza. Voyager 1 zbli\u017ca si\u0119 tak blisko gigantycznej planety 5 Mars 1979 w odleg\u0142o\u015bci 349 000 km jego centrum (lub 278 000 km jego powierzchni). G\u0142\u00f3wna faza obserwacji naukowych, kt\u00f3ra \u0142\u0105czy badanie Jowisza, Galilejskie Moony, Pier\u015bcienie Jowisza i jego pole magnetyczne rozpoczyna 4 Mars I trwa tylko dwa dni: 5 Mars Voyager 1 Bardzo niewielkie prze\u017cycie (18 460 km ) Ksi\u0119\u017cyc io, a nast\u0119pnie ganymede (112 030 km ) i Europa (na 732 270 km ). Nast\u0119pnego dnia sonda kosmiczna wzrasta do 123 950 km Callisto. Faza obserwacji Jowisza ko\u0144czy si\u0119 pod koniec kwietnia. Pod koniec tego przegl\u0105du sonda kosmiczna zrobi\u0142a 19 000 zdj\u0119\u0107 Jowisza i jego pi\u0119ciu g\u0142\u00f3wnych ksi\u0119\u017cyc\u00f3w. Przechodz\u0105c w pobli\u017cu Jowisza, pr\u0119dko\u015b\u0107 sondy wzrasta do 16  km\/s . Do dokonania ko\u0144cowej korekcji trajektorii stosuje si\u0119 oko\u0142o 5 kilogram\u00f3w hydrazyny Voyager 1 kieruje si\u0119 w kierunku Saturna [[[ 9 ] W [[[ 8 ] . G\u0142\u00f3wnym odkryciem jest wulkanizm ksi\u0119\u017cyca IO. Po raz pierwszy zaobserwowano zjawisko wulkaniczne na innym ciele niebieskim ni\u017c na ziemi. Zebrane dane umo\u017cliwi\u0142y u\u015bwiadomienie sobie, \u017ce zjawisko to ma du\u017cy wp\u0142yw na ca\u0142y system jowowski: materia\u0142y wyrzucone przez wulkany s\u0105 rozproszone przez bardzo pot\u0119\u017cne pole magnetyczne Jowisza i stanowi\u0105 istotne materia\u0142y obecne w magnetosferze giganta giganta planeta. Voyager 1 Przeprowadza pierwsze kr\u00f3tkie zdj\u0119cia chmur Jowisza, kt\u00f3re podkre\u015blaj\u0105 z\u0142o\u017cono\u015b\u0107 proces\u00f3w w pracy. Du\u017ca czerwona plamka okazuje si\u0119 burz\u0105 z gigantycznymi wymiarami poruszaj\u0105cymi si\u0119 w przeciwnym kierunku ig\u0142y zegarka, podczas gdy inne burze s\u0105 odkrywane. Voyager 1 Odkryj i sfotografuj pier\u015bcienie Jowisza o wiele bardziej w\u0105t\u0142y ni\u017c pier\u015bcienie Saturna. W tych pier\u015bcieniach sonda odkrywa dwa ma\u0142e ksi\u0119\u017cyce: th\u00e9b\u00e9 o \u015brednicy oko\u0142o 100 kilometr\u00f3w, jest najbardziej odleg\u0142a od grupy wewn\u0119trznych satelit\u00f3w Jowisza; Podczas gdy M\u00e9tis oko\u0142o dwa razy mniejszy i wewn\u0119trzny tej grupy. Obrazy Europy wykonane przez kamery sondy kosmicznej pokazuj\u0105 sie\u0107 linii na powierzchni tego ksi\u0119\u017cyca, kt\u00f3re wydaj\u0105 si\u0119 pochodzenia tektonicznego. Ich rozdzielczo\u015b\u0107 jest niska, poniewa\u017c sonda kosmiczna przesz\u0142a wystarczaj\u0105co daleko, ale zdj\u0119cia wykonane przez p\u00f3\u017aniej Voyager 2 Wykluczy to pochodzenie i b\u0119dzie po pochodzeniu teorii mro\u017conej oceanu obejmuj\u0105cej ca\u0142e to cia\u0142o niebieskie [[[ 9 ] W [[[ dziesi\u0119\u0107 ] . Podej\u015bcie do Jowisza (czas trwania: 25 dni, 27 milion\u00f3w kilometr\u00f3w). Widok Jowisza w prawdziwych kolorach.  Erupcja wulkaniczna na IO. Zamknij -up na aktywnym wulkanu IO (rozr\u00f3\u017cniamy przep\u0142ywy lawy).   Przegl\u0105d Saturna i jego ksi\u0119\u017cyc\u00f3w (1980) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] . 10 listopada 1980 W Voyager 1 wchodzi do serca systemu planetarnego Saturna. Nast\u0119pnego dnia sonda bardzo blisko lata (6940 km ) z Ksi\u0119\u017cycowego Tytana, jednego z najciekawszych cia\u0142 niebieskich w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym. Naukowcy wiedzieli przed tym przegl\u0105dem, \u017ce Titan ma atmosfer\u0119 z metanem, a niekt\u00f3rzy z nich postawili hipotez\u0119, \u017ce formy \u017cycia by\u0142y w stanie rozwin\u0105\u0107 si\u0119 w tym \u015brodowisku stworzonym przez efekt cieplarniany. Ale na d\u0142ugo przed spotkaniem z Ksi\u0119\u017cycem zrobiono zdj\u0119cia, kt\u00f3re pozwalaj\u0105 nam odkry\u0107, \u017ce tytan jest otoczony ci\u0105g\u0142\u0105 warstw\u0105 chmur, nieprzezroczyste w widzialnym \u015bwietle, kt\u00f3re nie rozr\u00f3\u017cnia powierzchni. Instrumenty IRIS i UVS s\u0105 u\u017cywane do okre\u015blenia cech atmosfery. \u015alady etylenu i innych w\u0119glowodor\u00f3w s\u0105 wykrywane, podczas gdy temperatura prawdopodobnie zbyt niska dla \u017cycia jest mierzona. Po tych obserwacjach Voyager 1 Po\u0142udniowy biegun Saturn przechodzi do 124 000 km z jego centrum 12 listopada 1980 . Pier\u015bcienie i inne satelity, kt\u00f3rych obserwacja jest zaprogramowana (Dion\u00e9, Mimas i Rh\u00e9a) s\u0105 bardzo blisko gigantycznej planety, poniewa\u017c przegl\u0105d musi trwa\u0107, zaledwie dziesi\u0119\u0107 godzin: regulowana platforma przewo\u017c\u0105ca g\u0142\u00f3wne instrumenty naukowe u\u017cywane do zbierania Dane planetarne s\u0105 zaplanowane na szybkie zmiany orientacji w granicy jej zdolno\u015bci, ale udaje si\u0119 wykona\u0107 wst\u0119pnie zaprogramowane instrukcje [[[ 11 ] . Saturn 5,3 miliona kilometr\u00f3w. Saturn w fa\u0142szywych kolorach. Satelita Mimas z krater\u0105 Herschel. Atmosfera Tytana w fa\u0142szywych kolorach. Trajektoria Voyager 1 I 2 W pobli\u017cu Saturn. Wyb\u00f3r Overview Titan [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] In\u017cynierowie NASA musieli dokona\u0107 wyboru: Voyager 1 mo\u017ce odkrywa\u0107 Titan na 20 000 km i trzymaj wystarczaj\u0105co ergola, aby przej\u015b\u0107 do Plutona [[[ dwunasty ] ; Voyager 1 podej\u015bcie do oko\u0142o 6000 km bada\u0144 Titana i Plutona zostaje po\u015bwi\u0119cone. NASA dokona\u0142a wyboru, maj\u0105c nadziej\u0119 przebi\u0107 grub\u0105 warstw\u0119 chmur. Misja mi\u0119dzygwiezdna (od 1989 r.) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  \u201ePortret rodzinny\u201d Uk\u0142adu S\u0142onecznego Voyager 1 w odleg\u0142o\u015bci sze\u015bciu miliard\u00f3w kilometr\u00f3w. Od 1989 roku sonda kosmiczna rozpocz\u0119\u0142a now\u0105 misj\u0119 o nazwie VIM ( Misja mi\u0119dzygwiezdna Voyager ), polegaj\u0105cy na badaniu region\u00f3w zlokalizowanych na granicach uk\u0142adu s\u0142onecznego i, po przekroczeniu granic obszaru wp\u0142ywu S\u0142o\u0144ca, w badaniu cech \u015brodowiska mi\u0119dzygwiezdnego. . 14 lutego 1990 , Kamery ISS s\u0105 u\u017cywane po raz ostatni, aby zrobi\u0107 mozaik\u0119 60 zdj\u0119\u0107 w tym sze\u015b\u0107 planet uk\u0142adu s\u0142onecznego widzianego pod niespotykanym k\u0105tem. Ta mozaika, zwana \u201ePortretem rodzinnym\u201d, jest szczeg\u00f3lnie znany z obrazu, kt\u00f3ry daje pojawia si\u0119 ziemia, bior\u0105c pod uwag\u0119 odleg\u0142o\u015b\u0107 ( 40.11 at ), jak ledwo widoczny blade punkt, kt\u00f3ry b\u0119dzie \u017ar\u00f3d\u0142em inspiracji dla ksi\u0105\u017cki Carla Sagana [[[ 13 ] W [[[ 14 ] .  Pozycja Voyager 1 I 2 . 15 lutego 2009 . W kolejnych latach instrumenty i sprz\u0119t s\u0105 stopniowo gaszone, aby poradzi\u0107 sobie ze stopniowym rozpadem plutonu RTG, co powoduje ci\u0105g\u0142y spadek mocy 4,2 wat\u00f3w rocznie (lub 3,7 kWh mniej ka\u017cdego roku). Wi\u0119c Obecnie [Gdy ?] Moc resztkowa wynosi 260 W , lub 55% w por\u00f3wnaniu z pocz\u0105tkow\u0105 moc\u0105 470 W . Instrumenty teledetekcyjne wykorzystywane g\u0142\u00f3wnie do obserwowania planet i ksi\u0119\u017cyc\u00f3w, jako pierwsze, kt\u00f3re zosta\u0142y wypuszczone z us\u0142ug: kamery ISS w 1990 r. I spektrometr podczerwieni t\u0119cz\u00f3wki w 1998 r. [[[ 15 ] . Na granicach heliosfery (2010) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W jego post\u0119pie Voyager 1 opu\u015b\u0107 plan ekliptyczny, wyprzedzaj\u0105c Voyager 2 ; Kontynuuje swoj\u0105 drog\u0119 do granic Uk\u0142adu S\u0142onecznego. . 17 kwietnia 2010 W Voyager 1 to 112,38 Na  ( 16,857 miliarda kilometry lub 15 H 38 min 32 S godziny \u015bwiat\u0142a) Ziemi. Ludzki artefakt najdalej od Ziemi wykracza poza \u201eko\u0144cowy szok\u201d, to znaczy pozostawia kul\u0119 wp\u0142ywu wiatru s\u0142onecznego, wnika do helioginy [[[ Uwaga 2 ] . Jego celem jest teraz dotarcie do heliopauzy, regionu na granicy mi\u0119dzy obszarem wp\u0142ywu S\u0142o\u0144ca a medium mi\u0119dzygwiezdnym oraz badanie cech fizycznych. W Czerwiec 2011 , sonda wysy\u0142a dane dotycz\u0105ce natury tarczy magnetycznej S\u0142o\u0144ca, do granic heliosfery, wskazuj\u0105c, \u017ce to 17,4 miliarda kilometr\u00f3w jest to \u201erodzaj du\u017cej heterogenicznej ba\u0144ki\u201d z\u0142o\u017conej z innych b\u0105belk\u00f3w w przybli\u017ceniu jednostki astronomicznej, nieco mniej 150 milion\u00f3w km [[[ 16 ] W [[[ 17 ] .  Struktura obszaru przestrzeni pod wp\u0142ywem s\u0142o\u0144ca. W Grudzie\u0144 2011 , NASA og\u0142asza, \u017ce \u200b\u200bsonda jest teraz bliska heliopauzy. Korzystanie z instrument\u00f3w Voyager 1 kt\u00f3re nadal dzia\u0142aj\u0105, sonda zmierzy\u0142a pr\u0119dko\u015b\u0107 wiatru s\u0142onecznego, przep\u0142yw cz\u0105stek energii, a tak\u017ce pole magnetyczne wytwarzane przez nasze s\u0142o\u0144ce. Zgodnie z tymi \u015brodkami Voyager 1 Wszed\u0142 do SO -Called Stagnavation, w kt\u00f3rym wp\u0142yw S\u0142o\u0144ca jest r\u00f3wnowa\u017cony przez przestrze\u0144 mi\u0119dzygwiezdn\u0105: pole magnetyczne s\u0142o\u0144ca jest wzmocnione, poniewa\u017c linie pola s\u0105 zaostrzone pod ci\u015bnieniem zewn\u0119trznym, wiatr s\u0142oneczny prawie nie jest jeden, podczas gdy cz\u0105steczki energetyczne emitowane przez s\u0142o\u0144ce s\u0105 rzadkie, a te z mi\u0119dzygwiezdnego o\u015brodka rosn\u0105 [[[ 18 ] . W \u015brodowisku mi\u0119dzygwiezdnym (od sierpnia 2012 r.) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]   KONIEC Sierpie\u0144 2012 , instrumenty Voyager 1 Wykryj spadek liczby cz\u0105stek energii z wiatru s\u0142onecznego (lewy schemat) i wzniesienie liczby cz\u0105stek promieniowania kosmicznego (po prawej) wska\u017anikach wylotu obszaru wp\u0142ywu magnetycznego s\u0142o\u0144ca. Po kilku kontrowersyjnych wymianach mi\u0119dzy specjalistami, NASA w ko\u0144cu og\u0142osi\u0142a 12 wrze\u015bnia 2013 Co Voyager 1 zostawi\u0142em troch\u0119 ponad rok temu, wok\u00f3\u0142 25 sierpnia 2012 [[[ 19 ] W [[[ 20 ] W 34 lata Po uruchomieniu obszar przestrzeni umieszczony pod bezpo\u015brednim wp\u0142ywem S\u0142o\u0144ca, heliosfera, kt\u00f3ra jest zdefiniowana jako pole dzia\u0142ania wiatru s\u0142onecznego stworzonego przez nasz\u0105 gwiazd\u0119. To zdarzenie mia\u0142o miejsce, gdy sonda kosmiczna znajdowa\u0142a si\u0119 w odleg\u0142o\u015bci 121 Jednostki astronomiczne (oko\u0142o 18 miliard\u00f3w kilometry) s\u0142o\u0144ca. Opuszczaj\u0105c heliopauz\u0119, ten region graniczny z chorych kontur\u00f3w, sonda kosmiczna wchodzi do \u015brodowiska mi\u0119dzygwiezdnego, kt\u00f3rego zawarto\u015b\u0107 (cz\u0105steczki, promieniowanie) nie ma ju\u017c wp\u0142ywu S\u0142o\u0144ce. Ta nowa faza misji sondy umo\u017cliwi uzyskanie cennych informacji na temat tego regionu przestrzeni, w kt\u00f3rym cz\u0142owiek nigdy nie wys\u0142a\u0142 maszyny. Sonda kosmiczna wykona pierwsze bezpo\u015brednie miary warunk\u00f3w fizycznych panuj\u0105cych w \u015brodowisku mi\u0119dzygwiezdnym, kt\u00f3re powinny da\u0107 kluczowe wskaz\u00f3wki do pochodzenia i charakteru wszech\u015bwiata o du\u017cej skali. Voyager 1 b\u0119dzie w stanie zmierzy\u0107 w szczeg\u00f3lno\u015bci charakterystyk\u0119 promieni kosmicznych w du\u017cej mierze zablokowanych przez heliosfera. Opiera si\u0119 w szczeg\u00f3lno\u015bci na wzrost tego promieniowania mierzonego przez instrument PWS ( Nauka o fali plazmowej ), zmniejsz pomiary pola magnetycznego, kt\u00f3re naukowe mened\u017cerowie misji doprowadzili do wniosku, \u017ce sonda kosmiczna pozostawi\u0142a obszar wp\u0142ywu magnetycznego S\u0142o\u0144ca. Voyager 1 Jest jednak zawsze pod wp\u0142ywem grawitacyjnego S\u0142o\u0144ca [[[ Uwaga 3 ] I mo\u017ce uciec tylko za kilka dziesi\u0105tek tysi\u0119cy lat. Jako taka, sonda kosmiczna jest nadal w uk\u0142adzie s\u0142onecznym [[[ 21 ] W [[[ 22 ] . W maju 2021 r. Sonda kosmiczna wykry\u0142a s\u0142aby sygna\u0142, opisany jako \u201etrwa\u0142e brz\u0119czenie gazu mi\u0119dzygwiezdnego\u201d. Badacze Cornell upubliczniaj\u0105 to odkrycie w czasopi\u015bmie Astronomia natury [[[ 23 ] W [[[ 24 ] . Koniec misji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Voyager 1 Odsuwa si\u0119 od s\u0142o\u0144ca z pr\u0119dko\u015bci\u0105 3,5 Na  (oko\u0142o 500 milion\u00f3w kilometry) rocznie lub 16.6  km\/s . Jego trajektoria stanowi k\u0105t 35 \u00b0 w odniesieniu do p\u0142aszczyzny ekliptycznej na p\u00f3\u0142noc od niej. Idzie na wierzcho\u0142ek s\u0142oneczny, to znaczy grupa gwiazd, do kt\u00f3rych zmierza sam uk\u0142ad s\u0142oneczny. Za czterdzie\u015bci jeden tysi\u0119cy lat sonda musi wzrosn\u0105\u0107 do 1,7 glin z mniejszej gwiazdy, I+79 3888 , po\u0142o\u017cony w konstelacji \u017cyrafy i lepiej znany jako Gliese 445 [[[ 4 ] W [[[ Uwaga 4 ] i w 40272 1,7-letni rok merkiennej gwiazdy w konstelacji ma\u0142ego w\u00f3zka. Do 2020 r. Instrumenty musz\u0105 by\u0107 stopniowo aresztowane, aby zaj\u0105\u0107 si\u0119 os\u0142abieniem \u017ar\u00f3d\u0142a energii elektrycznej dostarczonej przez trzy generatory termoelektryczne z radiomoziem. Planuje si\u0119, \u017ce najnowszy instrument teledetekcyjny, spektrometr ultrafioletowy UVS, kt\u00f3ry poczyni\u0142 obserwacje r\u00f3\u017cnych \u017ar\u00f3de\u0142 ultrafioletowych (gwiazdki itp.) W 2013 r. W 2013 r. W 2015 r. Zastosowanie \u017cyroskop\u00f3w, kt\u00f3re zu\u017cywaj\u0105 14,4 wat\u00f3w, nie b\u0119dzie ju\u017c mo\u017cliwe. Wreszcie od 2020 r. Instrumenty naukowe na miejscu Musi by\u0107 stopniowo wy\u0142\u0105czany lub dzia\u0142a\u0107 na przemian [[[ 15 ] . Voyager 1 nie b\u0119dzie ju\u017c w stanie zbiera\u0107 i przesy\u0142a\u0107 danych poza 2025 [[[ 2 ] . . Pierwszy Jest Grudzie\u0144 2017 , NASA o\u017cywia cztery paliwo sondy po 37 latach bezczynno\u015bci. Pozwala to, zgodnie z obliczeniami agencji, zdoby\u0107 od dw\u00f3ch do trzech lat d\u0142ugowieczno\u015bci poprzez przekierowanie anten transmisyjnych na Ziemi\u0119 [[[ 25 ] .  Trajektoria Podr\u00f3\u017cnik Pierwszy , obecnie w Ophiuchus. Grzech [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Zaktualizowane 31 stycznia 2023 ma 17 H 25 [[[ 26 ]  Kilometry Jednostki astronomiczne Lata \u015bwietlne Odleg\u0142o\u015b\u0107 od Ziemi 23 847 300 726 km 159 409 Do 0,002 52 glin  Odleg\u0142o\u015b\u0107 s\u0142o\u0144ca 23 775 523 370 km 158 929 Do 0,002 51 glin  Pr\u0119dko\u015b\u0107 W por\u00f3wnaniu do s\u0142o\u0144ca 17  km\/s 3.58 au \/ i 0,000 057 Al\/an  Szybko\u015b\u0107 sondy jest wysoka, NASA wy\u015bwietla post\u0119p na \u017cywo w Internecie jej podr\u00f3\u017cy [[[ 27 ] : Obecna tabela pozycji [[[ 28 ] i do 2030 r [[[ 29 ] ; Czas tranzytu komunikacji: 21 H 32 min 20 S [[[ 26 ] ; Pozosta\u0142e paliwo: 20,15 kg (Zastosowano oko\u0142o 78%); RTG Moc: 260.1 W (Oko\u0142o 55% pierwotnej mocy). Margines [[[ Uwaga 5 ] : 26 wat\u00f3w; \u015aredni przep\u0142yw komunikacji: 160 bit\/s Potomek, 16 bit\/s Kwota (z oddzia\u0142em 34 M Du Deep Space Network) [[[ 30 ] ; Maksymalny przep\u0142yw komunikacji: 1.4 Kbit\/s (z anten\u0105 70 M ty dsn).  Trajektoria sondy przestrzennej Voyager 1 : pr\u0119dko\u015b\u0107 i odleg\u0142o\u015b\u0107 do s\u0142o\u0144ca (legendy po francusku).  Przysz\u0142o\u015b\u0107 (odleg\u0142o\u015b\u0107 od Ziemi) Kilometry Jednostki astronomiczne Lata \u015bwietlne 2025 (koniec misji) Environ 24 931 703 618 km 166,65 MAK 0,002 Al 2030 Environ 27 616 985 383 km 184,60 0,002 Al 2040 Environ 32 987 548 913 km 220,50 do 0,003 Al 2050 Environ 38 358 112 443 km 256,40 do 0,004 Al 2100 Environ 65 210 930 093 km 435,90 do 0,006 Al 2500 Environ 280 033 471 293 km 1871,90 do 0,029 AL 3000 Environ 548 561 647 793 km 3666,90 do 0,057 AL 5000 Environ 1 622 674 253 793 km 10 846,90 do 0,171 Al 10000 Environ 4 307 929 018 793 km 28 796,72 do 0,455 AL 25 000 (wycieczka chmury Oort) Environ 12 363 774 313 793 km 82 646,71 do 1,306 Al 50 000 Environ 25 790 183 138 793 km 172 396,70 2726 AL 100 000 Environ 52 643 000 788 793 km 351 896,68 MARKE 5564 AL 200 000 Environ 106 348 636 088 793 km 710 896.64 do 11 241 AL 500 000 Environ 267 465 541 988 793 km 1 787 896,52 do 28 271 AL 1 000 000 Environ 535 993 718 488 793 km 3 582 896,31 do 56 654 AL 5 000 000 Environ 2 684 219 130 488 793 km 17 942 894,67 Make 283 722 AL 10 000 000 Environ 5 369 500 895 488 793 km 35 892 892,62 do 567 556 AL 460 000 000 (Galaxy Center) Environ 247 044 859 771 370 000 km 1 651 392 896,90 26 081 Al Instrumenty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Na \u017c\u00f3\u0142to i zielono instrumenty u\u017cyteczne i u\u017cywane, chyba \u017ce zaznaczono inaczej. Zaktualizowane 14 listopada 2021 [[[ 26 ] . Instrument Status Dezaktywacja (cz\u0119\u015bciowa lub ca\u0142kowita) Data Przyczyna CRS (system Ray Cosmic) Operacyjny  LECP (instrument cz\u0105stek na\u0142adowanych o niskiej energii) Operacyjny  MAG (tr\u00f3josiowy magnetometr flexgate) Operacyjny  PWS (system fal plazmowych) Aktywny, ale uszkodzony  Zmniejszona czu\u0142o\u015b\u0107 w g\u00f3rnej cz\u0119\u015bci 8 kana\u0142\u00f3w odbioru, uszkodzony szeroki odbiornik paska PLS (spektrometr w osoczu) Wy\u0142\u0105czony Pierwszy Jest Luty 2007 Degradowana wydajno\u015b\u0107 ISS (System Science Imaging) Wy\u0142\u0105czony 14 lutego 1990 Oszcz\u0119dzanie energii Iris (spektrometr interferometru podczerwieni) Wy\u0142\u0105czony 3 czerwca 1998 Oszcz\u0119dzanie energii PPS (system fotopolarymetru) Wy\u0142\u0105czony 29 czerwca 1980 Degradowana wydajno\u015b\u0107 PRA (Planetary Radio Astronomy Investigation) Wy\u0142\u0105czony 15 stycznia 2008 Oszcz\u0119dzanie energii RSS (system nauki radiowej) Wy\u0142\u0105czony  UVS (spektrometr ultrafioletowy) Wy\u0142\u0105czony 19 kwietnia 2016 Oszcz\u0119dzanie energii Obecne badania naukowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W wrzesie\u0144 2013 , cele naukowe Voyager 1 odnosz\u0105 si\u0119 do badania \u015brodowiska mi\u0119dzygwiezdnego [[[ trzydziesty pierwszy ] : Zmierzy\u0107 si\u0142\u0119 i kierunek pola magnetycznego; Okre\u015bl charakterystyk\u0119 cz\u0105stek obci\u0105\u017conych elektrycznie o niskiej energii; Okre\u015bl charakterystyk\u0119 promieniowania kosmicznego; Zmierz charakterystyk\u0119 fal plazmowych. Zbieranie danych opiera si\u0119 na wci\u0105\u017c operacyjnych instrumentach opr\u00f3cz spektrometru ultrafioletowego. W 2019 r. Badanie korzystaj\u0105ce z obecno\u015bci sondy Voyager 1 Opr\u00f3cz heliopauzy umo\u017cliwia uniewa\u017cnienie hipotezy, zgodnie z kt\u00f3r\u0105 pierwotne czarne dziury s\u0105 pochodzenia ciemnej materii Drogi Mlecznej [[[ 32 ] . Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Dla miar na miejscu Najlepiej mie\u0107 maszyn\u0119 spinning (W\u0142\u0105czenie siebie), co umo\u017cliwia obserwowanie cz\u0105stek i promieniowania przybywaj\u0105cych ze wszystkich kierunk\u00f3w.  \u2191 Opuszczaj\u0105c heliosfer\u0119, region pod wp\u0142ywem S\u0142o\u0144ca, nast\u0119puje sukcesywnie heliogina, w kt\u00f3rej linie pola magnetycznego S\u0142o\u0144ca s\u0105 zaostrzone pod wp\u0142ywem \u015brodowiska mi\u0119dzygwiezdnego, a nast\u0119pnie heliopauzy, regionu na granicy, w kt\u00f3rej dzia\u0142ania odpowiednie Wiatr s\u0142oneczny i media mi\u0119dzygwiezdne s\u0105 mniej wi\u0119cej.  \u2191 Obiekt pozbawiony pr\u0119dko\u015bci (w por\u00f3wnaniu do s\u0142o\u0144ca) umieszczony w tym regionie jest przyci\u0105gany do s\u0142o\u0144ca, a nie przez s\u0105siednie gwiazdy.  \u2191 Artyku\u0142 NASA wskazuje, \u017ce zajmie to 40 000 lat, co mo\u017ce si\u0119 wydawa\u0107 Pierwszy B\u0119d\u0105c b\u0142\u0119dem, poniewa\u017c przekroczenie odleg\u0142o\u015bci od najbli\u017cszej gwiazdy zajmuje ju\u017c co najmniej 75 000 lat (W)  CET Artyku\u0142-CI \u00abNiesamowita podr\u00f3\u017c: Czy mo\u017cemy dotrze\u0107 do gwiazd bez \u0142amania banku? \u00bb , Boing Boing, 11 lutego 2011 r. Wyja\u015bnienie tego skr\u00f3conego czasu trwania jest takie Gliese 445 Przybywa bli\u017cej s\u0142o\u0144ca z pr\u0119dko\u015bci\u0105 120 kilometr\u00f3w na sekund\u0119 i dlatego za oko\u0142o 40 000 lat przejdzie do trzech lat \u015bwietlnych od naszej gwiazdy. Zobacz tak\u017ce wykres obecny po prawej stronie tekstu.  \u2191 Dodatkowa energia dost\u0119pna w odniesieniu do normalnego zu\u017cycia instrument\u00f3w i sprz\u0119tu sondy. Gdy margines staje si\u0119 ujemny, nale\u017cy dezaktywowa\u0107 instrument lub sprz\u0119t (w praktyce wcze\u015bniej).  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 https:\/\/planetaryprotection.arc.nasa.gov\/missions  \u2191 A et b Prognozy misji JPL  \u2191 (W) NASA – system dat planetarnych, ‘ Misja podr\u00f3\u017cy. \u00bb , NA W\u0119ze\u0142 pier\u015bcieni planetarnych W Pierwszy Jest Stycze\u0144 2000  \u2191 A et b (W)  ‘ Voyager: Cz\u0119sto zadawane pytania \u00bb , NA JPL NASA W 2010 .  \u2191 (W)  (W) JPL NASA, ‘ Voyager: Mission Interstellar \u00bb  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 wrze\u015bnia 2013 )  \u2191 (W)  Antena o wysokim wzmocnieniu  \u2191 (W) B\u0119dzie Lis W ‘ Przysz\u0142a o\u015b czasu wszech\u015bwiata | O\u015b czasu | Technologia | Osobliwo\u015b\u0107 | 2020 | 2050 | 2100 | 2150 | 2200 | XXI wiek | 22 wiek | Daleka przysz\u0142o\u015b\u0107 | Ludzko\u015b\u0107 | Prognozy | Wydarzenia \u00bb , NA www.futuretimeline.net  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 6 lutego 2018 )  \u2191 A et b (z) Bernd Leitenberger, ‘ Misja Voyagers: Jowisz i Saturn \u00bb  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 wrze\u015bnia 2013 )  \u2191 A et b (W)  ‘ Podr\u00f3\u017c: Jowisz \u00bb , NA NASA\/JPL  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 wrze\u015bnia 2013 )  \u2191 (W) Paolo Ulaivi i David M Harland, Robotyczna eksploracja Uk\u0142adu S\u0142onecznego Cz\u0119\u015b\u0107 1 The Golden Age 1957-1982 , Chichester, Springer Praxis, 2007 , 534 P.  (ISBN 978-0-387-49326-8 ) W P. 323-346  \u2191 (W) Paolo Ulaivi i David M Harland, Robotyczna eksploracja Uk\u0142adu S\u0142onecznego Cz\u0119\u015b\u0107 1 The Golden Age 1957-1982 , Chichester, Springer Praxis, 2007 , 534 P.  (ISBN 978-0-387-49326-8 ) W P. 363-382  \u2191 Wed\u0142ug Alberta Ducrocqa w 1980 roku.  \u2191 (W) ‘ Blade Blue Dot \u00bb, Big Sky Astronomy Club (Dost\u0119p 2 kwietnia 2006 r.).  \u2191 (W) ‘ Blada niebieska kropka \u00bb, Towarzystwo planetarne (Dost\u0119p 27 lipca 2006 r.).  \u2191 A et b  (W) JPL\/NASA, ‘ Voyager: Operations planuje zako\u0144czy\u0107 misj\u0119 \u00bb  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 wrze\u015bnia 2013 ) .  \u2191 Sylvestre ma, \u201ePodr\u00f3\u017cowanie, odkrywaj\u0105c kszta\u0142t tarczy magnetycznej s\u0142onecznej\u201d , blog, Uwolnienie , 11 czerwca 2011 r.  \u2191 (W)  \u00abDu\u017ca niespodzianka z kraw\u0119dzi uk\u0142adu s\u0142onecznego\u00bb , NASA, 9 czerwca 2011 r.  \u2191 (W)  \u00abVoyager NASA uderza w nowy region na kraw\u0119dzi systemu s\u0142onecznego\u00bb , NASA, 5 grudnia 2011 r.  \u2191 (W) Promienie ghose, ‘ Voyager 1 naprawd\u0119 jest w przestrzeni mi\u0119dzygwiezdnej: jak wie NASA \u00bb , NA Space.com W 13 wrze\u015bnia 2013 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z Pierwszy erKwiecie\u0144 2016 )  \u2191 (W) Tony Pr\u0119dko\u015b\u0107 W ‘ NASA STACECRAFT REZROZI HISTORYCZN\u0104 Podr\u00f3\u017c do przestrzeni mi\u0119dzygwiezdnej \u00bb , NA NASA W 5 maja 2015 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 21 maja 2020 r )  \u2191 (W) Jonathan Amos, ‘ Sonda Voyager \u201eopuszcza uk\u0142ad s\u0142oneczny\u201d \u00bb W 12 wrze\u015bnia 2013 .  \u2191 (W) Jonathan Amos, ‘ Voyager-1 odchodzi do przestrzeni mi\u0119dzygwiezdnej \u00bb W 12 wrze\u015bnia 2013 .  \u2191 ‘ Przy 22 miliardach km sonda kosmiczna podr\u00f3\u017cuje 1 … \u00bb , NA Dauphin\u00e9 wyzwoli\u0142 W 12 maja 2021 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 5 sierpnia 2021 ) .  \u2191 (W)  ‘ Jako przestrze\u0144 mi\u0119dzygwiezdna Nasa’s Voyager 1, jej pomiary g\u0119sto\u015bci wytwarzaj\u0105 fale \u00bb , NA NASA W 11 maja 2021 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 5 sierpnia 2021 ) .  \u2191 (W)  ‘ Voyager – Voyager 1 strzela do p\u0119d\u00f3w po 37 latach \u00bb , NA voyager.jpl.nasa.gov  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 3 grudnia 2017 ) .  \u2191 A B i C (W)  ‘ Voyager – status misji \u00bb , NA NASA  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 14 listopada 2021 )  \u2191 Status misji  \u2191 Wed\u0142ug NASA podr\u00f3\u017cowanie 1 jest nadal w naszym Uk\u0142adzie S\u0142onecznym (Dost\u0119p 22 kwietnia 2013 r.).  \u2191 Pozycja do 2030 r.  [PDF] , voyager.jpl.nasa.gov  \u2191 (W)  W W – Przegl\u0105d statku kosmicznego (Dost\u0119p 13 wrze\u015bnia 2013 r.).  \u2191 (W)  ‘ Voyager szybkie fakty \u00bb , NA NASA\/JPL .  \u2191 (W) Mathieu Boudaud i Marco Cirelli, ‘ Voyager 1 e \u00b1 dalej ogranicza pierwotne czarne dziury jako ciemn\u0105 materi\u0119 \u00bb W Fizyczne listy recenzji W tom. 122, N O 4, Pierwszy Jest Luty 2019 ( Czytaj online ) .  Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] NASA  Inny  (W) Paolo Ulaivi i David M Harland, Robotyczna eksploracja Uk\u0142adu S\u0142onecznego Cz\u0119\u015b\u0107 1 The Golden Age 1957-1982 , Chichester, Springer Praxis, 2007 , 534 P.  (ISBN 978-0-387-49326-8 )  Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/podroz-1-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Podr\u00f3\u017c 1 – Wikipedia"}}]}]