Pokemouche River – Wikipedia

. Pokemouche River jest rzeką, która źródło w pobliżu Paquetville w Nowym Brunszwiku. Podąża to z przy około zachodnim wschodzie, po czym rozszerzy się, aby zostać Lake Inkerman i wreszcie wylać Zatokę Świętego Lawrence.

Imię Pokemouche pochodzący z Poochofoakoak , słowo w języku micmaque, co oznaczałoby Wejście do słonej wody ^{[[[ Pierwszy ]} W dużo ryb ^{[[[ 2 ]} Lub Kraina obfitości ^{[[[ 2 ]} . Nazwa została wymieniona po raz pierwszy w 1686 r. Na geograficznej mapie Franquelina, z pisownią Pakmouch . Wtedy było kolejno Poquemouche (Bellin, 1744 et Mitchell, 1755), Pokemushi (Jefferys, 1755), Bamush (Desbecres, 1778), Pockmouche (Coney, 1832 i Saunders, 1852) i Pokamouche (Gesner, 1847). Obecna pisownia pojawiła się w 1852 r. (Perley) ^{[[[ Pierwszy ]} .

Kurs [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rzeka w wiosce Pokemouche.

Pokemouche ma swoje źródło na wysokości 100 metrów, na zachód od Hameau de Val-Doucet w Notre-Dame-Des-Rébles. Źródło znajduje się na wyżynach Półwyspu Acadian, w krainach Caribou, regionie o niskiej roślinności, w której znajdują się również źródła rzeki Caraquet i Grande Rivière Tracadie Nord. Pokemouche przechodzi następnie na południe od Val-Doucet, podążając bardzo krętym kursem ogólnie ukierunkowanym na wschód. Na 19 kilometrach na wschód od jej źródła rzeka przechodzi przez pierwszą wioskę, Bois-Blanc. W Maltemplème rzeka silnie się rozszerza, mierząc od 250 do 500 metrów szerokości. W Pokemouche rzeka zmienia się prawie pod kątem prostym w kierunku północno-wschodniej, a następnie o półtora kilometra dalej, kolejne łokieć sprawia, że ​​idzie na południowy wschód. W tym samym miejscu rzeka rozszerza się, tworząc Lake Inkerman lub Lake Pokemouche. Po zawężeniu na poziomie mostów Inkerman między Pointe Gibbs a Pointe Mazzerolle, rzeka ponownie rozszerza się, tworząc Baie de Pokemouche, którego wody wlewają trzy kilometry dalej do Zatoki Saint-Saint Laurent przez Pokemouche Golet. plaża.

Przebieg rzeki można podzielić na kilka regionów:

• Górna dolina, między źródłem a białawą drewna, jest regionem o stromej uldze i gdzie rzeka przechodzi przez głęboką dolinę, czasem nawet kanion. Głównym szczytem na północnym brzegu jest wzgórze w Morrison. Banki są zalesione, ale istnieją jagody i leśnictwo krótkie;

• Dolna dolina rozciąga się wkrótce po Bois-Blanc, gdzie rzeka przechodzi między dwoma tacami. Następnie dolina rozszerza się, podczas gdy południowy brzeg zachowuje bardziej strome zbocze. Jest to częściowo zurbanizowany region;

W 1935 r. Odsensowna burza wraku w pobliżu starej ujścia rzeki Pokemouche w Inkerman. W 1970 r. Towarzystwo historyczne Nicolas-Denys zorganizowało wykopaliska w celu odzyskania wraku. Prawdopodobnie jest to statek z Compagnie de l’île Saint-Jean, który wysłał w 1723 r. I wspomniany w 1724 r. W raporcie Sieur L’Hermitte. Wygląda na to, że sytuacja wraku w butelce butelkowanej w rzeczywistości spowodowała siodło ^{[[[ 3 ]} .

Hydrologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dołamiki rzeki Pokemouche nie są bardzo potężne i niskiej długości, ale czasem bardzo duże:

Geologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Fauna i flora [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ze względu na szerokość kilka ważnych mostów przekracza rzekę. W górę rzeki: most Landry, most Route 11, most Route 113, Most Kolejowy Inkerman, a następnie most Inkerman Road (również z trasy 113). Mały port wędkarski znajduje się w Inkerman.

Rzeka Pokemouche jest wspomniana w kolekcji poezji Pleciona ziemia , od Claude Le Bouthillier ^{[[[ 4 ]} .