Portugalskie wybory legislacyjne w 2009 r. – Wikipedia

Portugalskie wybory ustawodawcze w 2009 r.
230 posłów Zgromadzenia Republiki (Większość absolutnej: 116 posłów)
27 września 2009
Wyniki wyborcze i wyniki
Zarejestrowany				9 514 322
Wyborcy				5 681 258
				59,68% 4.6
	PS – José Synces
	Głos			2 077 238
	36,56%				8.5
	Uzyskane miejsca			97	24
	PPD/PSD – Manuela Ferreira Leite
	Głos			1 653 665
	29,11%				0,3
	Uzyskane miejsca			81	6
	CDS-PP- Paulo Portas
	Głos			592 778
	10,43%				3.2
	Uzyskane miejsca			21	9
	BYĆ – Francisco Louça
	Głos			557 306
	9,81%				3.5
	Uzyskane miejsca			16	8
	CDU – JeróniMo de Sousa
	Głos			446 279
	7,86%				0,3
	Uzyskane miejsca			15	Pierwszy
Karta wyników
Reprezentacja Zgromadzenia
Premier
Towarzyski			Wybrany
José Synces Ps			José Synces Ps
Wybrany ustawodawca
Xi To jest
Edytuj – zmodyfikuj kod – Zobacz Wikidata

. Portugalskie wybory ustawodawcze w 2009 r. (w portugalskim : Portugalskie wybory legislacyjne 2009 ) odbywa się w Portugalii 27 września 2009 , aby wybrać dwustu trzydziestu deputowanych z jedenastego ustawodawcy Zgromadzenia Republiki, na cztero -latowy okres. Zostali ponownie wygrane przez Partię Socjalistyczną (PS), która jednak traci absolutną większość.

Podczas przewidywanych wyborów legislacyjnych z 20 lutego 2005 r. PS José Sócrates wygrał 45% głosów i 121 zastępców, pierwszą absolutną większość jego historii, a pierwsza dla partii od 1991 r. W obliczu tej porażki, Prezydent Partii Socjaldemokratycznej (PPD/PSD) i ustępujący premier Pedro Santana Lopes, zrezygnował z przewodnictwa swojej partii na korzyść Marquesa Mendesa Luísa. Zainwestowany na czele rządu, Sócrates zaangażował się w politykę ścisłej rygorystyki budżetowej, z zmniejszeniem siły roboczej i niższych leczenia w służbie publicznej oraz wzrostowi opodatkowania, aby wprowadzić wskaźniki kraju w granicach stabilności i wzrostu.

W październiku ubiegłego roku socjaliści wygrali wybory lokalne, nie zajmując się ratuszami Lizbony i Porto. Zaledwie trzy miesiące później PS został pokonany w wyborach prezydenckich, na tle sprzeciwu i pozostawiony w stosunku do prawego centrum za kandydacją Aníbal Cavaco Silvy, który zakończył trzydzieści lat lewicy. Coraz częściej niepopularny i rzucony na ulicy szef rządu przybył jednak po niepowodzeniu w 1998 r. Wygrać referendum w sprawie legalizacji dobrowolnej przerwy w ciąży (IVG) w 2007 r.

Podczas gdy wysiłki budżetowe przyniosły owoce, deficyt publiczny spadł do 2% produktu krajowego brutto (PKB), Portugalia przeszła skutki kryzysu, które następnie wstrząsnęły globalną gospodarką, wpadając w recesję. W związku z tym rząd przyjął środki odzyskiwania, które pogorszyły rachunki publiczne, już zapieczętowane skurczem gospodarki bezkompromisowej na arenie międzynarodowej. W wyborach europejskich z 7 czerwca 2009 r., Po raz pierwszy od dwudziestu lat, socjaliści odrzucili i pozostawili pierwsze miejsce do socjaldemokratów, obecnie prowadzonych przez Manuela Ferreira Leite, po tym, jak powierzyli swoje zarządzanie Filipe Menezes w 2007 roku i 2008.

Wybrany system głosowania przewiduje wybór zastępców według proporcjonalnych wyborów zgodnie z metodą Hondta, znaną z zalet, które strony dotarły na szczyt. Prawo wyborcze ustanawia o 230 liczbie miejsc, które należy wypełnić. Posłowie są wybierani w dwudziestu dwóch okręgach wyborczych, a mianowicie osiemnaście dzielnic Portugalii, Azory, wyspę Madeira, kontynent europejski i resztę świata.

Wyniki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po lewej stronie partia dotarła do szczytu w każdej dzielnicy, po prawej stronie partia przyjechała na drugim miejscu w każdej dzielnicy.

Impreza		Głosy			Posłowie
		Głos	%	+/-	Siedzenia	+/-	%
	Partia socjalistyczna (PS)	2 077 238	36,56%	8.47	97	24	42,17%
	Partia Socjaldemokratyczna (PPD/PSD)	1 653 665	29,11%	0,34	81	6	35,22%
	Parti Popult (CDS / PP)	592 778	10,43%	3.19	21	9	9,13%
	Lewy blok (be)	557 306	9,81%	3.46	16	8	6,96%
	Jednostowa koalicja demokratyczna (CDU) • PCP • PEV	446 279	7,86%	0,32	15 • 13 • 2	Pierwszy • • Pierwszy • •	6,52% 5,65% 0,87%
	Inni	178 012	3,14%	1.01	0		Nie dotyczy
	Białe biuletyny	99 086	1,74%	0,06
	Zero biuletynów	76 894	1,35%	0,21
Całkowity (udział: 59 68%)		5 681 258	100,00%	Nie dotyczy	230	Nie dotyczy	Nie dotyczy

Analizować [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zgodnie z tym, co przewidywały sondaże, socjalistyczna partia premiera José Sócrates wyszła na szczyt, tracąc swoją absolutną większość i przechodząc silny spadek, z rzędu 8 punktów. Ta regresja środkowego lewicy nie przyniosła wielkiego przyniosły partii socjaldemokratycznej Manueli Ferreira Leite, która prawie nie poprawia jego wyniku. Zaskoczenie tego głosowania pochodzi z popularnej partii (CDS/PP). Rzeczywiście, konserwatywne szkolenie Paulo Portas zajmuje trzecie miejsce, udaremniając prognozy i uzyskał jeden z najlepszych wyników od 1976 r. Jednak po lewej stronie lewicy nie zaskoczył: lewy blok (BE), który najsilniejszy wzrost tego w tym głosowanie, zastępuje jednolitą koalicję demokratyczną, a dwa szkolenia uzyskują wynik zgodnie z ankietami opinii.

Żadna z dwóch głównych partii, która nie wygrała absolutnej większości w Zgromadzeniu Republiki, przyszły premier będzie musiał utworzyć koalicję lub przynajmniej polegać na innych partiach. W tym przypadku José Sócrates jest w lepszej pozycji niż Manuela Ferreira Leite, o ile portugalski wygrał tutaj 54,23% głosów i 128 mandatów, przeciwko 39,54% i 102 zastępcom po prawej stronie.

Reakcje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pomimo faktu, że jego partia odnotowała upadek 8 punktów i stracił swoją absolutną większość, José Sócrates powiedział, że PS wygrał „niezwykłe zwycięstwo wyborcze” i że jego partia została „wybrana bez dwuznaczności” przez lud Portugalski „Mówi się wyraźnie” ^{[[[ Pierwszy ]} .

Ze swojej strony Manuela Ferreira Leite oświadczyła „zakładając [jej] obowiązki” po „przedstawieniu rozwiązań [które] uznało za niezbędne na przyszłość”, jednocześnie określając, że „te wybory są częścią cyklu trzech kart do głosowania” i że ona ona i że ona ona Przywołałby krajową radę PSD „po wyborach lokalnych […] w celu przeanalizowania tego długiego cyklu wyborczego” ^{[[[ 2 ]} . Jeśli chodzi o CDS/PP, jego przywódca Paulo Portas zauważył, że było to „najlepsze punkty CDS od 26 lat” i że „ludzie wycofali swoją absolutną większość od socjalistów”, analizując, że „kraj odmówił arogancji za arogancję Absolutna moc ”, ponieważ Portugalia chce„ polityki rozwiązań, a nie wyświetlania ” ^{[[[ 3 ]} .

Jeśli chodzi o Francisco Louçã (BE), wezwał do „zrekonstruowania systemu ochrony socjalnej” i „zastosowania podatku od dużych fortun”, zauważając, że żadna strona „nie osiągnęła tak samo procentowego”, jak blok i to ” Absolutna większość nie jest już możliwa dla Partii Socjalistycznej ” ^{[[[ 4 ]} . Wreszcie, sekretarz generalny PCP i lider CDU, Jerónimo de Sousa, powiedział, że wynik jego koalicji był „sygnał stymulujący”, aby uzyskać „pęknięcie i zmianę” z prawym zasadami, mówiąc ”„ element solidnego elementu zaufanie do walki z niesprawiedliwościami społecznymi ” ^{[[[ 5 ]} .

Konsekwencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 12 października 2009 , José Sócrates został zaproszony przez prezydenta Aníbala Cavaco Silvę do utworzenia XVIII ^{To jest} Rząd konstytucyjny. Jego skład został ogłoszony 22 października ^{[[[ 6 ]} , a nowi ministrowie wzięli swoje obowiązki cztery dni później ^{[[[ 7 ]} .

Debata na temat programu rządowego przed Zgromadzeniem Republiki odbyła się od 5 do 6 listopada. Żadna ze stron nie poprosiła o odrzucenie lub zatwierdzenie programu, a rząd nie wymagał jego zatwierdzenia, ten ostatni został uznany za zainwestowany ^{[[[ 8 ]} .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]