Portugalskie wybory legislacyjne z 1979 r. – Wikipedia

. Portugalskie wybory legislacyjne z 1979 roku (w portugalskim : Portugalskie wybory ustawodawcze w 1979 r. ) 2 grudnia 1979 Aby wybrać 250 posłów W obliczu siedzenia do końca pierwszego ustawodawcy Zgromadzenia Republiki za dziesięciomiesięczny nakaz, który reprezentuje pozostały czas trwania mandatu deputowanych wybranych podczas poprzednich wyborów.

Wybór do głosowania wygrał absolutna większość przez Demokratyczne Sojusz (AD), Koalicja Center Right.

. 25 kwietnia 1974 , The „Revolution glog” Zainicjowany przez ruch sił zbrojnych (MFA) obala autorytarny reżim nowego państwa ustanowionego ponad cztery dekady wcześniej.

Po dwóch latach przejścia politycznego, znanego jako „W toku proces rewolucyjny” (Pre), wybory ustawodawcze są przywoływane i zorganizowane 25 kwietnia 1976 . Wybór jest wygrany przez środkowe i lewe siły środkowe. Partia socjalistyczna (PS) uzyskuje względną większość z prawie 37% głosów. Następnie Demokratyczna Partia Ludowa (PPD), która zbiera 25,6% głosów. Jedyna partia, która domaga się Centrum, Partia Demokratycznego i Społecznego Centrum (CDS), rośnie na trzeciej pozycji z około 17%, wyprzedzając portugalską Partię Komunistyczną (PCP), która wyniosła 15%.

Podczas wyborów prezydenckich 27 czerwca Według generała António Ramalho Eanes, poparte przez PS, PPD i CDS, jest wybierany w pierwszej rundzie, łącząc jego nazwisko 61,6% kart do głosowania. Miesiąc później sekretarz generalny PS Mário Soares został mianowany premierem i wyszkolił rząd mniejszościowy. W Styczeń 1978 Stanowi firmę koalicyjną z CDS, która trwa tylko siedem miesięcy.

Następnie szef państwa wyznacza dwóch kolejno premierów, nie biorąc pod uwagę większości parlamentarnej. Niepowodzenie tych dwóch „Rządy inicjatywy prezydenckiej” prowadzi do wyznaczenia Lipiec 1979 Niezależny Maria de Lourdes pintasilgo w zarządzaniu wykonawcą w celu przygotowania wyborów legislacyjnych „Intercalaires” , w ten sposób nazwany, ponieważ przepisy konstytucyjne tamtych czasów pod warunkiem, że rozwiązanie Zgromadzenia doprowadziły nowo wybranych posłów do ukończenia przerwanej ustawodawcy.

Po tym, jak PPD, która zmieniła nazwę części socjaldemokratycznej (PPD/PSD), ewoluowała w kierunku liberalizmu i prawej prawej, stanowi koalicję z CDS i Monarchistyczną Partią Ludową (PPM), która przyjmuje nazwę Demokratycznego Sojuszu ( AD) w celu konkurowania w wyborach parlamentarnych. Podobnie PCP postanawia powiązać się z portugalskim ruchem demokratycznym (MDP), aby stanowić sojusz Uni (APU).

Wybrany system głosowania, ustalony przez prawo wyborcze 15 listopada 1974 .

Prawo wyborcze, zgodnie z przepisami konstytucyjnymi, ustanawia liczbę zastępców w wieku 250 lat, maksymalnie upoważnionych. Posłowie są wybierani w dwudziestu dwóch okręgach wyborczych, a mianowicie osiemnaście dzielnic Portugalii, Azory, Madery, Europy i reszty świata.

Wyniki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wyniki z 1979 r. Portugalskich wyborów legislacyjnych

Stracony			Głos	%	Siedzenia	+/-
		Partia Socjaldemokratyczna (PPD/PSD)	2 554 458	42,52	siedemdziesiąt trzy	8
		Partia Centrum Demokratycznego i Społecznego (CDS)			43	Pierwszy
		Monarchistyczna Partia Popularna (PPM)			5	5
		Partia Socjaldemokratyczna (PPD/PSD)	141 227	2.35	7	Pierwszy
		Partia Centrum Demokratycznego i Społecznego (CDS)	23 523	0,39	0
	Demokratyczny sojusz (reklama)		2 719 208	45.26	128	13
	Partia socjalistyczna (PS)		1 642 136	27,33	74	33
	Alliance of the United People (APU)		1 129 322	18.80	47	7
	Popularna Związek Demokratyczny (UDP)		130 842	2.18	Pierwszy
	Inne imprezy		222 231	3,70	0	–
	Nieprawidłowe głosy		163 714	2.73
Całkowity			6 007 453	100	250	13
Powstrzymywanie się			1 241 893	17.13
Liczba rejestrujących / uczestnictwo			7 249 346	82,87

Analizować [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Konsekwencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]