[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pseudo-potentiel-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pseudo-potentiel-wikipedia\/","headline":"Pseudo-Potentiel-Wikipedia","name":"Pseudo-Potentiel-Wikipedia","description":"before-content-x4 W chemii kwantowej metody opisu przez Pseudo-potencja (Lub Pseudopotentiel ) s\u0105 zbiorem metod maj\u0105cych na celu zast\u0105pienie podstawowego potencja\u0142u","datePublished":"2021-11-05","dateModified":"2021-11-05","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wikimedia.org\/api\/rest_v1\/media\/math\/render\/svg\/f5f3c8921a3b352de45446a6789b104458c9f90b","url":"https:\/\/wikimedia.org\/api\/rest_v1\/media\/math\/render\/svg\/f5f3c8921a3b352de45446a6789b104458c9f90b","height":"","width":""},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pseudo-potentiel-wikipedia\/","wordCount":7504,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4W chemii kwantowej metody opisu przez Pseudo-potencja (Lub Pseudopotentiel ) s\u0105 zbiorem metod maj\u0105cych na celu zast\u0105pienie podstawowego potencja\u0142u interakcji kouplibian i skutk\u00f3w elektronu \u201eserca\u201d, uwa\u017canego za silnie, poprzez skuteczny potencja\u0142 oddzia\u0142uj\u0105cy tylko z elektronami \u201ewalencyjn\u0105\u201d. To przybli\u017cenie jest bardzo interesuj\u0105ce w teoretycznym obliczeniu elektronicznej struktury materii, poniewa\u017c umo\u017cliwia jawne radzenie sobie z elektronami o niskiej energii (kt\u00f3re stanowi\u0105 na przyk\u0142ad powi\u0105zania chemiczne), a zatem tworzy znacz\u0105ce zasoby IT niezb\u0119dne do uzyskania IT niezb\u0119dnych obliczenia. Pseudonim mo\u017cna wygenerowa\u0107 dla elementu chemicznego w elektronicznej konfiguracji odniesienia wybranej arbitralnie, w zale\u017cno\u015bci od r\u00f3\u017cnych metod (empirycznych lub nie). Ten pseudonim mo\u017ce by\u0107 nast\u0119pnie specjalnie u\u017cyty dla danego systemu (przypadek empirycznych pseudo-potencji) lub dla zestawu uk\u0142ad\u00f3w (molekularnych lub sta\u0142ych) w celu opisania r\u00f3\u017cnych w\u0142a\u015bciwo\u015bci fizycznych. W ka\u017cdym razie opis \u201eserca\u201d pseudopotencja pozostaje niezmieniony. Istnieje wiele schemat\u00f3w generowania pseudo-potencji. Mog\u0105 one opiera\u0107 si\u0119 na podej\u015bciu empirycznym (parametry s\u0105 dostosowywane do w\u0142a\u015bciwo\u015bci rzeczywistego systemu) lub na r\u00f3\u017cnych i licznych podej\u015bciach opartych na matematycznej modyfikacji funkcji fali elektronicznej poni\u017cej odleg\u0142o\u015bci podanej j\u0105dro atomu.   Podstawy p\u0142askich fal wykorzystuj\u0105 t\u0119 sam\u0105 rozdzielczo\u015b\u0107 w ka\u017cdym obszarze przestrzeni, aby opisa\u0107 zar\u00f3wno serca jonowe (to znaczy j\u0105dro otoczone wewn\u0119trzn\u0105 chmur\u0105 elektroniczn\u0105), jak i stany elektroniczne cz\u0119\u015bciowo znajduj\u0105ce si\u0119 wok\u00f3\u0142 nich, liczba wektor\u00f3w G {DisplayStyle g} konieczne by\u0142oby stosunkowo zabronione do rozwi\u0105zywania rozdzielczo\u015bci r\u00f3wna\u0144 Kohn-Sham. Jednym ze sposob\u00f3w obej\u015bcia tej trudno\u015bci jest zastosowanie metody pseudopotycznej, zwanej tak\u017ce przybli\u017ceniem zamro\u017conych rdzeni (przybli\u017cenie zamro\u017conego rdzenia). Metoda ta opiera si\u0119 na hipotezie, \u017ce tylko elektrony walencyjne (tj. Najbardziej zewn\u0119trzne elektrony) w znacznym stopniu przyczyniaj\u0105 si\u0119 do w\u0142a\u015bciwo\u015bci fizycznych i chemicznych danego uk\u0142adu, podczas gdy elektrony serca nie s\u0105 silnie wra\u017cliwe na \u015brodowisko chemiczne. Serca jonowe s\u0105 zatem uwa\u017cane za \u201ezamro\u017cone\u201d w swoich konfiguracjach atomowych. Metoda pseudopotyczna polega zatem na jawnym radzeniu sobie z elektronami Walencji, kt\u00f3re nast\u0119pnie poruszaj\u0105 si\u0119 w rzeczywistym potencja\u0142u zewn\u0119trznym, wytwarzanym przez te rdzenie oboj\u0119tne, zwane pseudopototi\u0105. Ten pseudopotencja\u0142 pr\u00f3buje odtworzy\u0107 interakcj\u0119 generowan\u0105 przez rzeczywisty potencja\u0142 na elektronach walencyjnych bez wyra\u017anie obejmuj\u0105cych w obliczaniu elektron\u00f3w serca. Liczba elektron\u00f3w pojawiaj\u0105cych si\u0119 jawnie w obliczeniach (a zatem liczba r\u00f3wna\u0144 do rozwi\u0105zania) jest znacznie zmniejszona; Bior\u0105 pod uwag\u0119 tylko elektrony walencyjne, co pozwala zaoszcz\u0119dzi\u0107 znaczny czas oblicze\u0144. Ale, podobnie jak w mechanice kwantowej, wszystkie funkcje fali opisuj\u0105ce stany elektroniczne (to znaczy elektrony) musz\u0105 by\u0107 mi\u0119dzy nimi ortogonalne. Elektrony serca zawsze wydaj\u0105 si\u0119 domy\u015blnie. Rzeczywi\u015bcie, aby pozosta\u0107 ortogonalnym do orbitali serca, funkcje fali elektron\u00f3w walencyjnych szybko oscyluj\u0105 w obszarze w pobli\u017cu j\u0105dra (ryc. 1). Funkcje falowe wynikaj\u0105ce z tego ortogonalno\u015bci pozostaj\u0105 stosunkowo trudne do opisania z p\u0142askiej podstawy fali (liczba wektor\u00f3w G {DisplayStyle g} bardzo wysoko). Nast\u0119pnie zast\u0119pujemy cz\u0119\u015b\u0107 funkcji fali zbli\u017conej do serca jonowego na fikcyjne funkcje falowe lub funkcj\u0119 pseudo-fali, kt\u00f3ra powoduje powstanie tych samych funkcji fali warto\u015bci walencji poza pewnym ci\u0119ciem promienia-off R C {DisplayStyle r_ {c}} (Rysunek 1). Te pseudo-falowe funkcje s\u0105 nast\u0119pnie g\u0142adsze lub \u201emi\u0119kkie\u201d ni\u017c funkcje fali rzeczywistych, a zatem mog\u0105 by\u0107 reprezentowane przez wiele wektor\u00f3w znacznie ni\u017cszych ni\u017c wymagane w leczeniu funkcji fali rzeczywistych. M\u00f3wi si\u0119 r\u00f3wnie\u017c, \u017ce bardzo \u201etrudny\u201d potencja\u0142 serca jonowego zast\u0119puje si\u0119 bardziej \u201emi\u0119kk\u0105\u201d pseudopoti\u0105 (ryc. 1). Pseudopotencja\u0142 jest zatem definiowany jako stosunkowo delikatny potencja\u0142 jon\u00f3w, kt\u00f3ry dzia\u0142a tylko na elektronach walencyjnych.  Je\u015bli pseudonim jest dostosowany w taki spos\u00f3b, \u017ce obci\u0105\u017cenie zintegrowane z regionem serca jonowym odpowiadaj\u0105cym funkcji pseudo-fali jest r\u00f3wne zintegrowane obci\u0105\u017cenie zwi\u0105zane z funkcj\u0105 fali rzeczywistej, m\u00f3wi si\u0119, \u017ce pseudopotencja jest utrzymywana. Zatem, chocia\u017c metoda pseudo-potencja silnie upraszcza opis elektron\u00f3w walencyjnych, zastosowanie pseudopotentycznych ze standardowym zachowanym umo\u017cliwia zagwarantowanie prawid\u0142owego rozwa\u017cenia tej zewn\u0119trznej warstwy elektronicznej. Takie pseudonimy s\u0105 zbudowane w celu spe\u0142nienia pewnej liczby warunk\u00f3w, kt\u00f3re sprawiaj\u0105, \u017ce s\u0105 jak najbardziej przenoszone, to znaczy, \u017ce mo\u017cna je wykorzysta\u0107 do przewidywania w\u0142a\u015bciwo\u015bci chemicznych atomu w szerokim zakresie sytuacji (np. Stan sta\u0142y lub masa, w\u0142\u0105czona, w\u0142\u0105czona powierzchnia). O ile pseudopotencjalne z zachowanym standardem nie s\u0105 oparte na wst\u0119pnej wiedzy eksperymentalnej elementu chemicznego, mo\u017cemy je zbudowa\u0107 dla dowolnego elementu tabeli okresowej. Generowanie pseudonimu odbywa si\u0119 z izolowanego atomu i wymagane jest, aby czyste energie uzyskane z pseudopotencjalnym by\u0142y r\u00f3wne prawdziwym energie atomowym lub \u201eca\u0142ej elektronu\u201d. G\u0142\u00f3wn\u0105 hipotez\u0105 jest wtedy przyznanie si\u0119, \u017ce pseudopotyczny zbudowany dla danego atomu jest przenoszony, to znaczy, \u017ce uzyskane wyniki pozostaj\u0105 poprawne, je\u015bli atom jest umieszczony w okre\u015blonym \u015brodowisku chemicznym. Konstrukcja takiego potencja\u0142u jest og\u00f3lnie do\u015b\u0107 delikatna, poniewa\u017c konieczne jest oszacowanie odpowiedniego promienia odci\u0119cia i wybranie elektron\u00f3w, kt\u00f3re mo\u017cna uzna\u0107 za chemicznie oboj\u0119tne (serce i p\u00f3\u0142-serce). Dlatego staramy si\u0119 znale\u017a\u0107 kompromis mi\u0119dzy mo\u017cliwo\u015bci\u0105 przenoszenia pseudopotencjalnego a spadkiem czasu oblicze\u0144, kt\u00f3ry generuje, autoryzuj\u0105c I C W T {DisplayStyle e_ {cut}} mniej wa\u017cne. Og\u00f3lnie rzecz bior\u0105c, obowi\u0105zkowe jest przetestowanie nowego pseudopotycznego w dobrze znanych \u015brodowiskach, aby sprawdzi\u0107, czy odtwarza wyniki, kt\u00f3rych oczekujemy. Opracowano ju\u017c kilka rodzaj\u00f3w pseudopotycznych [[[ Pierwszy ] . Niekt\u00f3re metody wykorzystuj\u0105 pseudopotencja, kt\u00f3re nie zachowuj\u0105 standardu. Daje to wi\u0119ksz\u0105 swobod\u0119 w ich konstrukcji, ale niezwi\u0105zanie ze standardem standardu jednak dodatkowych ogranicze\u0144 technicznych podczas wdra\u017cania. Te pseudopotyczne charakteryzuj\u0105 si\u0119 pseudo-pozbawionym arbitralnie g\u0142adkiej fali w regionach serca (np. Pseudopotencja\u0142 Vanderbilt [[[ 2 ] Nazywany tak\u017ce \u201eUltrasoft\u201d pseudopotencja\u0142, USPP) umo\u017cliwiaj\u0105cy niski poziom. Koncepcja pseudopotencja\u0142a zosta\u0142a wprowadzona w latach 30. XX wieku przez Fermi [[[ 3 ] . Nast\u0119pnie Hellmann wykorzystuje to poj\u0119cie do obliczania poziom\u00f3w energii metali alkalicznych [[[ 4 ] W [[[ 5 ] .Te pierwsze pseudonimy s\u0105 kwalifikowane jako empiryczne; Oznacza to, \u017ce nie s\u0105 one uzyskane przez obliczenia, ale skonfigurowane w celu najlepiej odtworzenia eksperymentalnych wynik\u00f3w referencyjnych. Zastosowanie takiego rodzaju pseudonimu opiera si\u0119 na dw\u00f3ch obserwacjach. Po pierwsze, je\u015bli w tym czasie by\u0142o to pewne, \u017ce mo\u017cna by\u0142o dok\u0142adnie uzyska\u0107 i poprzez obliczenie pseudopotencjalnych, przesz\u0142o to rozdzielczo\u015b\u0107 z\u0142o\u017conych oblicze\u0144 (sugeruj\u0105cych funkcje fali atomowej) niemo\u017cliwe do rozwi\u0105zania bez zasob\u00f3w komputerowych. Zastosowanie znacznie prostszej metody empirycznej by\u0142o zatem z siebie. Nast\u0119pnie mo\u017cna zauwa\u017cy\u0107, \u017ce pewn\u0105 liczb\u0119 element\u00f3w mo\u017cna opisa\u0107 za pomoc\u0105 skonfigurowanych pseudopotycznych, zapewniaj\u0105c jednocze\u015bnie akceptowalne przybli\u017cenie interakcji elektrycznej jonu Walencji – serca. Dotyczy\u0142o to szczeg\u00f3lnie metali alkalicznych \u201eprostych\u201d metali, takich jak aluminium i p\u00f3\u0142przewodniki.Zastosowanie tych pseudopotencjalnych pozwoli za zwi\u0119kszenie dziedziny wiedzy w dziedzinie sta\u0142ego stanu, zanim zostanie zast\u0105piona przez pseudopotels ab initio bardziej skuteczny. Metoda fali p\u0142aszczyznowej ortogonalnej (OPW dla Fale ortogonalizowane fale ) zosta\u0142 wprowadzony przez konwersj\u0119 w latach 40. XX wieku [[[ 6 ] . Metoda umo\u017cliwi\u0142a lepsze zrozumienie natury struktury opaski materia\u0142\u00f3w p\u00f3\u0142przewodnik\u00f3w, takich jak krzemion i german, i by\u0142a pierwsz\u0105, kt\u00f3ra wyja\u015bni\u0142a w spos\u00f3b teoretyczny, \u017ce krzem jest materia\u0142em z szczelin\u0105 po\u015bredni\u0105 [[[ 7 ] .Opracowanie tej metody zas\u0142uguje na wprowadzenie, poniewa\u017c jest bezpo\u015brednim przodkiem poj\u0119cia pseudopotycznego. Table of ContentsFormalizm matematyczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pseudopotiolet de phillips kleinman-antoncik [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Rozw\u00f3j matematyczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Zalety i wady [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Metodologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Warunki pseudofunkcyjne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Korekta z nieliniowym j\u0105drem [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bior\u0105c pod uwag\u0119 efekty relatywistyczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Oddzielny pseudonim [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Duchy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Formalizm matematyczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Konkretnie metoda OPW jest og\u00f3lnym podej\u015bciem, kt\u00f3rego celem jest budowanie funkcji podstawowych dla opisu stan\u00f3w walencji. Funkcje te s\u0105 zdefiniowane w nast\u0119puj\u0105cy spos\u00f3b:        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4 "},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/pseudo-potentiel-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Pseudo-Potentiel-Wikipedia"}}]}]