Pubchers – Wikipedia

Reklama bandytów jest stowarzyszeniem niezwiązanym z organizacją, które publikuje coroczny homonimiczny przegląd. Dziennik jest transmitowany w kiosku i przez subskrypcję 43 000 egzemplarzy na terytorium francuskim. Od 2005 r. Publikacja czasopisma Reklama bandytów składa się z rocznego pliku dołączonego do miesięcznej gazety Zmniejszanie .

Zgodnie ze słowami recenzja nie ma reklam. Ten wybór zachowuje również wolność i niezależność stowarzyszenia.

Recenzję ilustruje między innymi projektantów Lefred-Thouron, Colcanopa, Piccolo, Pierre Druilhe, Andy Singer, Raoul Anvélaut, Ward Sutton.

Stowarzyszenie prowadzi do reklamy „niestosownej walki bez przemocy opartej na argumentacji”. Jego celem jest koniec, przynajmniej redukcja reklamy.

Pubchers, który broni praw człowieka, demokracji, niestosowania przemocy, trwałego spadku, republikańskich, humanistycznych wartości i walczących z wszelkimi formami dyskryminacji i totalitaryzmu, zapewnia, że ​​wartości te są czymś więcej niż prostymi towarami. Według łamów reklamowych są one antypodami pomysłów, które rozpowszechniają reklamę: „Pieniądze, konkurencja i prawo najsilniejszych”.

Stowarzyszenie wyjaśnia wybór słowa „Casseur”. Jest to kwestia podkreślenia destrukcyjnej roli reklamy „Breaking Machine”. „Pubchers” wyjaśnia zatem swoją pozycję: „Reklama kieruje oryginalne znaczenie słów”, bawiąc się uprzedzeniami poznawczymi, jest niezgodne z ekologią w czasach, gdy katastrofalne konsekwencje problemów środowiskowych są wyraźnie znane, wzywa do szalonej konsumpcji i zagraża małym handlu Faworyzując rozkład masy ^{[[[ Pierwszy ]} .

Wydanie reklamy rozciąga się na tych, którzy ją rozpowszechniają, takich jak media, również pod ostrzałem krytyki. Patrick Le Lay, prezydent i dyrektor generalny kanału telewizyjnego TF1, doskonały przykład tego, co potępione trackerów, kiedy słynął z tego, że polegała na jego pracy „Sprzedawanie dostępnego czasu mózgu [widzów] w Coca-Cola” .

Aby się o tym mówić, Pubchers (z Francji) łączą demonstracje zgodne z ich wartościami i organizują kampanie. Poniższa lista kampanii nie jest wyczerpująca, ale są one główne.

Bez dnia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oceniając, że „społeczeństwo konsumenckie jest ślepe” i podejmując tematy spadku, a mianowicie „że nie ma możliwości wzrostu i nieskończonego rozwoju gospodarczego na planecie, której zasoby są ograniczone” ^{[[[ 2 ]} , Reklamowanie bandytów aktywnie uczestniczą w ciągu dnia bez zakupu. To wydarzenie jest międzynarodowe, wydarzenia zorganizowano przy tej okazji w wielu miastach we Francji: Amiens, Bordeaux, Chambéry, Grenoble, La Rochelle, Montpellier, Rennes, Saint-Genis-Laval (na południe od Lyonu), Toulouse.

Powrót do szkoły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Stowarzyszenie mobilizuje się również przeciwko praktykom przemysłowców, którzy opracowują edukacyjne teczki i bezpłatne zestawy zawierające reklamy swoich produktów. To wydarzenie odbywa się w szczególności poprzez list otwarty, który wszyscy są zaproszeni do wysłania do swojego zastępcy (54 już to zrobiło ^{[Gdy ?]} Powiadomił rząd na ten temat) w celu zakazania wejścia reklamodawców do szkół.

Koniec wzoru 1 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pomimo wkładu dyscypliny królowej sportu motorowego w spadku zużycia, optymalizacja rent ^{[[[ 3 ]} Zorganizowana jest demonstracja, aby poprosić „o usunięcie Grand Prix Formuły 1 Francji”, która rozwija się jako główny argument, że „utrzymanie Grand Prix Formuły 1, gdy popełniono globalne wyczerpanie ekstrakcji ropy, jest niedopuszczalne” ^{[[[ 4 ]} . Na przykład w 2006 r. Aktywiści opuścili Wieżę Eiffla, aby udać się do hotelu Matignon i złożyć list do prezydenta Republiki i premiera.

Tygodnie telewizyjne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Tygodniowe podejście przeciwko telewizji ma na celu zmianę punktu widzenia obywateli tego obiektu „zanieczyszczające produkcję, zanieczyszczenie do działania, a następnie zanieczyszczenie jako odpady”. Telewizja jest również celem bandytów reklamowych, ponieważ jest głównym wektorem reklamy. Rzeczywiście każdy Francuz patrzy na nią średnio 3 H 30 na dzień.

Pakt przeciwko Nicolasowi Hulotowi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2014 r. Stowarzyszenie wprowadziło pakt przeciwko Nicolasowi Hulotowi, aby potępić „media Ecotartuffes” ^{[[[ 5 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Justine Simon, « Pubchers przeciwko społeczeństwu konsumenckim! Strategie przekonania », Języki polityczne W N ^O 98, 2012 W P. 47-62 (Doi 10.4000/Words. 201602 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]