René Pomau – Wikipedia

René Pomau , urodzony 20 lutego 1917 w Beautiran (Gironde) i umarł 26 lutego 2000 W Clamart (Hauts-de-seine), jest francuskim akademickim, specjalistą w literaturze francuskiej XVIII ^{To jest} wiek, światła, a zwłaszcza z Voltaire ^{[[[ Pierwszy ]} .

Został przyjęty do liceum Thiers w 1928 roku ^{[[[ 2 ]} , gdzie szkolił się na zajęciach przygotowawczych. W Khâgne został przeniesiony do Lycée Louis-le-grand. Przyjęty do École Normale Supérieure w 1937 r., Został przyjęty podczas agregacji listów w 1941 r. Profesor w Lycée d’Agoulême napisał swój pierwszy artykuł na temat Voltaire w 1944 r. Październik 1945 r , zostaje powołany na Lycée de Tours. Został asystentem na University of Bordeaux w lat Styczeń 1954 , zostaje powołany na wydział listów w Tuluzy.

Pod kierunkiem René Jasińskiego rozpoczyna tezę zatytułowaną Religia Voltaire’a , że on popiera 20 Mars 1954. Jean Marie Golemot podkreśla, że ​​ta teza „oznacza datę w interpretacji myśli i filozofii pisarza, którą wycofuje z radykalizmu wolnego trzeba i często nienawistne potępienie tradycji katolickiej ^{[[[ 3 ]} ». W 1961 r. Został powołany do ławy przysięgłych na rywalizację o Rue d’Ulm.

W 1963 r. Został powołany do Sorbony, gdzie przyczynił się do odnowienia studiów literackich. Założył Francuskie Towarzystwo Studiów XVIII ^{To jest} Century, w latach 70. i 80. na świecie w latach 70. i 80. XX wieku, szczególnie w Japonii, Korei, Chinach. W 1979 roku został prezydentem Towarzystwa Historii Literackiej Francji. W 1988 r. René Pomau został wybrany członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, zastępując Pierre Clarac. Jego żona, urodzona Colette Thomas, zmarła w lipcu 2017 r. ^{[[[ Ref. pożądany]} .

René Pomau przez całe życie poświęcił swojemu ulubionemu pisarzowi, Voltaire. Kulminacją jego pracy była publikacja w latach 1985–1994, wraz ze współpracownikami jego biografii w pięciu tomach, Voltaire w swoim czasie , przez Voltaire Foundation of the University of Oxford, „który podsumowuje Voltaire przez pięćdziesiąt lat” (Pierre Lepape ^{[[[ 4 ]} ).

Był także zainteresowany Laclos i Beaumarchais.

Pracuje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Religia Voltaire’a , 1954. Nowa edycja zmieniła się i wzrosła w 1969 r. W Nizet.
• Europa oświecenia, kosmopolityzmu i jednostki europejskiej w XVIII ^{To jest} wiek , Paryż, Editions Stock, 1966
• Klasyczny wiek: 1680-1720 , Lot. 3, éditions Arthaud, 1971
• Laclos lub paradoks , Paris, Éditions Hatier, 1975
• Beaumarchais lub dziwaczne zamierzone , Paris, PUF, 1987
• Voltaire w swoim czasie , 5 tomów, Voltaire Foundation, 1985-1994 Następnie 2 tomy na Fayard, 1995
• Wspomnienia z stulecia, pomiędzy Xix ^{To jest} I Xx ^{To jest} wiek , Fayard Editions, 1999

Artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• „Montesquieu: doświadczenie polityki”, Komentarz , n ° 17, wiosna 1982.
• „Wadą Voltaire” w serii Ci liberałowie, którzy stworzyli Francję W Wolny duch W N ^O 14, Mars 1996 W P. 16-18

CD-ROM [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Marianne Bastider-Bruguiere, Zauważ na temat życia i pracy René Pomau , Academy of Moral and Political Sciences, sesja 7 kwietnia 2003 W [[[ Czytaj online ]
• [Mieszanki] Christiane Mervaud & Sylvain Menant (reż.), The Century of Voltaire: Tribute to René Pomau , Presses Paris Sorbonne, 2001 (ISBN 978-0729403528 )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasoby badawcze :
• Zasób literatury :
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
• (W) Nekrolog W Opiekun W 7 Mars 2000