Rennes Ramparts – Wikipedia

Rennes Ramparts na końcu XV ^{To jest} wiek.

. Rennes Ramparts to seria ścian wzniesionych między Iii ^{To jest} I XV ^{To jest} Wieki w celu ochrony Rennesa, miasta znajdującego się obecnie we francuskim Departamencie Ille-Et-Vilaine w regionie Bretanii.

Pierwszy bastion, wzniesiony z powodu zaburzeń wstrząsających Imperium Rzymskim i ograniczającym tak zwane w średniowieczu stare miasto, jest ukończone przez dwa oddzielne głośniki wzniesione na cios do ciosu XV ^{To jest} Century, zamknięty odpowiednio w nowym mieście i nowym mieście. Jednak szybki postęp czarnej artylerii proszkowej w tym czasie z jednej strony i związek Bretanii do Francji, który napędza granice bardzo daleko na wschodzie, sprawiają, że bardzo droga przestarzała książka ukończona zaledwie ćwierć wieku.

Sytuacja wałów w porównaniu z miastem gallo-rzymskim i obecnym miastem:

• Gallo-rzymski uchwyt miasta
• Obecne terytorium miejskie
• Głośniki

Pierwsza obudowa została zbudowana na południowy zachód od rzymskiego miasta wzdłuż Vilaine. Drugi został zbudowany w celu ochrony przedmieść położonych na wschód od pierwszego, a ostatnia część obudowy znajdującej się na południe od Vilaine.

Po Unii Bretanii do Francji miasto było w stanie swobodnie rozwijać się we wszystkich kierunkach wokół wałów, a obszar wcześniej chroniony przez wałów jest tylko niewielką częścią centrum obecnego miasta.

Część ściany rzymskiej wzdłuż Rue de la Monnaie.

Aż do rozpoczęcia Iii ^{To jest} Century, miasto, zwane wówczas Condate, może swobodnie rozwijać się bez konieczności zamykania się za ścianami 100 ha . Jednak kryzys, który wstrząsa Imperium w drugiej połowie tego stulecia radykalnie zmienił sytuację: Rennes był w tym czasie splądrowany, podobnie jak wiele innych gallo-rzymskich miast. Większość miasta jest następnie ogolona, ​​a materiały są odzyskiwane w celu budowy bardzo solidnego bastitu zbudowanego z ostrożnością na wzgórzu zbiegu, które służyły do ​​końca XV ^{To jest} stulecie i którego solidność stanowiło poważne problemy podczas rozbiórki Xx ^{To jest} wiek ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ]} .

Ta obudowa, którą Jean-Claude Meuret opisuje jako zamek ^{[[[ 3 ]} Mierzy 1200 metrów długości dla powierzchni dziewięciu hektarów ^{[[[ 2 ] W [[[ 4 ]} I warte pseudonimu miasta w mieście Miasto czerwone („Czerwone miasto”), ściana składa się głównie z cegieł ^{[[[ 5 ]} .

Skład ściany [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na podstawie złożonej z dużych granitów, o szerokości około czterech metrów, pierwszy masyw cegieł umożliwia wyrównanie podstawy. Następnie ściana składa się z przemiany między siedzeniami cegieł i gruzu, do ponad sześciu metrów wysokości. Zewnętrzna strona ściany jest ozdobiona: cegły i gruz są w miejscach ułożonych na grzbiecie rybnym, w innych miejscach białych kamieni tworzą wzory diamentu lub trójkąta ^{[[[ Pierwszy ]} . Celem tych ozdób jest podkreślenie mocy i prestiżu Cité des riedones ^{[[[ 2 ]} .

Wzdłuż Vilaine praca jest wzmocniona kilkoma liniami pali przed ścianą, długość różniła się między 1,50 M przy 2.80 M ^{[[[ 6 ]} .

Otwory [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ściana jest, według Jean-Claude Meuret ^{[[[ 2 ]} , przebity czterema drzwiami i czternastoma wieżami, ale nie wskazuje, które z nich. Jej tekstu towarzyszy rysunek Véronique Bardel ^{[[[ 7 ]} Pokazuje dziesięć okrążeń, trzy drzwi (znajdujące się w lokalizacjach drzwi Mordelais, bramę Saint-Michel i trzecie, zauważyło „duże drzwi” przy obecnej rue de l’Horloge) i dwa potomki, jeden zlokalizowany Rue du Cartage i Drugi Rue Rallier du Baty.

Louis Pape mówi również o czterech drzwiach, ale określa, że ​​jest to założenie archeologów Xix ^{To jest} wiek w oparciu o fakt, że jest to liczba drzwi, które ma idealne rzymskie miasto. Wymienia wspomniane drzwi: drzwi Mordelais, brama Saint-Michel, brama Baudrière-która, jak twierdzi, została zniszczona na XV ^{To jest} stulecia, nie można zweryfikować, czy tak naprawdę jest to pochodzenie gallo-rzymskie-i drzwi Charrivière ( Porta Aquaria ), które, jak mówi, było prawdopodobnie tylko posternem nad nabrzeżami. On także wspomina o dwóch potassach z widokiem na obecne ulice kartage i zbierają baty ^{[[[ 6 ]} .

Konserwacja ściany [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dopóki XV ^{To jest} Wiek, obudowa została utrzymana i zmodernizowana kilkakrotnie, nie znając żadnych znaczących rozszerzeń. Jest również naprawiony po wielu siedzenia że miasto przechodzi, zwłaszcza po mieście Nominoë w 845 lub 850 ^{[[[ 8 ]} .

Główne prace nad poprawą ściany odbywają się Xi ^{To jest} Century, gdy odlicz Geoffroy Grenonat, który jest sprzeczny z Dukesem, obrona wzmocniła ^{[[[ 9 ]} , potem około 1230 r., Kiedy Pierre Mauclerc, następnie komornik Bretanii i w kopcu z francuską mocą królewską, obdarzył miasto drugą linią obrony, w postaci sukienek zwanych rowami Gahier. Jego następca Jean I ^Jest Czerwony naprawił drzwi i wieże, których stan się pogorszył ^{[[[ dziesięć ]} .

Wieża Duchesne została odbudowana podczas budowy drugiej obudowy.

Na XV ^{To jest} stulecie, populacja Rennes rozszerzyła się do tego stopnia, że ​​według felietonistki Guillaume Gruel, przedmieścia są trzy razy większe niż miasto ^{[[[ 11 ]} . Rennes stał się również najważniejszym miastem księstwa na poziomie politycznym: to miasto, w którym odbywa się koronacja księcia i gdzie zachowane są symbole jego władzy ^{[[[ dwunasty ]} .

Wreszcie, w pierwszej połowie XV ^{To jest} Century, wieś została zmarszczona przez ciężarówki ciężarówek, którzy zaangażowali się w grabieże, udając, że tankował. W opactwie Saint-Sulpice jest zatem kilka szkockich najemników w 1426 r. ^{[[[ 13 ]} .

Z tych wszystkich powodów Duke Jean V (za radą konstabla Arthura de Richemont, zgodnie z tradycją), dlatego decyduje o rozszerzeniu wałów miast. W ten sposób zbudowano dwa kolejne głośniki, co doprowadza do czternastu hektarów. Prace są następnie wypełniane bulwardami, które mają ochronić przed artylerią proszkową, której postęp jest stały XV ^{To jest} wiek. Wszystkie te prace są bardzo drogie i wymagają wdrożenia nowych podatków, z których głównym jest hobby który dotyczy win sprzedawanych do detalicznej ^{[[[ 14 ]} .

Drugi mówca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierwsza seria dzieł, w latach 1421–1448, chroni przedmieścia położone na wschód od Starego Miasta. Nowo zamknięty obszar, który przybiera nazwę nowego miasta, obejmuje w zachodniej części dzielnicy handlowców i rzemieślników, a z drugiej części obszar znacznie mniej zaludniony, w którym opactwo Saint-Georges rozszerzyło Kościół Saint-Germain ^{[[[ 15 ]} .

Prace miały miejsce w trzech etapach: od 1421 do 1425 r. Rue Neuve jest wyposażona, a następnie fosa jest wykopana i wyłożona drewnianymi palisadami. Od 1425 do 1427 r miejsce drewnianych fortów ^{[[[ 16 ]} .

Wieża Bart ^{[[[ 17 ]} bierze swoją nazwę od składnika renifery odpowiedzialnego za budowę, przekształcone w więzienie pod adresem XVII ^{To jest} Century i rozebrane w 1840 r. Było głównym dziełem La Muraille, z wysokim 22 metrów i czterema wewnętrznymi podłogami. Był zlokalizowany N ^O 14 at N ^O 20 obecnych Rue des Fosss.

Z drugiej strony drzwi do ćwieków to kopia jednej z wież Château de Blain ^{[[[ 16 ]} .

Równolegle z budową tej nowej obudowy, ściany Starego Miasta są przywracane, a także drzwi Mordelaise (od 1442 do 1452) i Wieży Duchesne (od 1447 do 1459) ^{[[[ 18 ]} .

Trzeci mówca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Trzecia obudowa została zbudowana w latach 1449–1476, aby chronić dzielnice położone na południe od Vilaine, które szybko rozwijają się wzdłuż głównych osi, parafii wszystkich świętych, a także klasztor karmelitów zbudowany w 1448 r. Ten wał wałowy zawiera siedlisko bardziej luźne niż pozostałe dwa, duża część południowej strefy Vilaine jest podmokrowana i przemierzana niehigienicznymi strumieniami.

Ponownie fosa jest wykopana (przez Lamballais Terrassiers), a następnie podwoiła ścianę o wysokości ośmiu metrów o grubość u podstawy 3,20 M , uzupełnione wieżami 14,50 M Wysoko wyposażony w czarną artylerię proszku.

Jednak przedsiębiorcy odpowiedzialni za budowanie tego wałów, niezbyt ostrożnie, skąpe na jakości pracy, korzystanie z materiałów niskiej jakości i niewykwalifikowanych, niedostatecznie wynagradzanych i słabo nadzorowanych pracowników. Ustanowiony raport 1460, a także ściany i wieże, które mają jednak mniej niż dziesięć lat, są już pęknięte i nie są w stanie oprzeć się armatom wroga ^{[[[ 19 ]} .

„Bulwary” [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od 1464 r., Relacje między Bretanii a Francją pogarszają się, postanowiliśmy ukończyć ściany zaawansowane prace, bardziej zdolne do oparcia się armatom: „bulwary” chronią główne drzwi, są to zaawansowane bastions owalne, przebite gunboatami zamierzonymi do utrzymania wroga z dystansu ^{[[[ 18 ]} .

Czwarty głośnik [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1485 r. François II przewidywał budowę czwartego głośnika, który ma na celu ochronę przedmieść, które wciąż nie znajdują się wewnątrz wałów, ale muszą zrezygnować z kosztów operacji ^{[[[ 20 ]} .

The Wamparts of Rennes (według Carré) XVII ^{To jest} wiek.

Pozycja najnowszych pozostałości wałów reniferowych.

Większość wałów została rozebrana na przestrzeni wieków. Ten ruch zaczyna się od XV ^{To jest} Century: Części bezużyteczne z wałów są sprzedawane i rozebrane patelnie ^{[[[ 18 ]} . Nowe, złej jakości wałów są szybko niszczone przez następujące stulecia, dzięki czemu na powierzchni prawie nie pozostało nic ^{[[[ 22 ]} .

Dziś nadal istnieje obrona reniferów tylko fragment wałów, od miejsca du Maréchal-foch po lipiec ^{[[[ Notatka 1 ]} , w tym drzwi Mordelaise ^{[[[ Uwaga 2 ]} i wieża Duchesne ^{[[[ Uwaga 3 ] W [[[ 23 ]} , a drugi położony między Saint-Michel i Rallier Du Baty Squares. Byłoby 30% obudowy na północ od Vilaine, trzymanych w piwnicy, w piwnicach lub pod drogami ^{[[[ 24 ]} .

Pozostałości ufortyfikowanej obudowy miejskiej położonej między miejscem Du Maréchal Foch i Rue de Juillet zostały zarejestrowane wśród zabytków za pomocą dekretu dekretu dekretu 18 października 2018 ^{[[[ 25 ]} .

Projekt wzmocnienia wałów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Graniczne drzwi i wykopaliska archeologiczne w Wrzesień 2014 r .

Przez lata drzwi Mordelais straciły trochę swoich wspaniałych, W szczególności ze względu na ich pozycję w Historycznym centrum miasta. Ta izolacja uniemożliwia im lepiej znane Rennes i turystom ^{[Ref. niezbędny]} Chociaż są to jedyne ufortyfikowane drzwi, które pozostają w mieście.

Wykonano wykopy archeologiczne Wrzesień 2012 i do 2015 r. Wykopaliska umożliwiły rozpoczęcie pracy w rozwoju i rozwoju w 2016 r. Na poziomie dwóch wież. Ogród w fosach i obwód turystyczny wzdłuż wałów i wieżę Duchêne na plac Hyacinthe-Lorette i Mission’s Cross od tego czasu planują.

• Ślady wałów
• 
• 

  Umieść Rallier-du-Baty, West Side.

• 

  Umieść Rallier-du-Baty, wschodnia strona.

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Gauthier Aubert (reż. Croix , Michel Denis i Jean-Yves Seillard (Ilus.) ( Pref. Edmond Hervé, Daniel Delaveau), Historia Rennes , Rennes, wyd. Szczytowe / uniwersyteckie prasy Rennes, coll. „Obrazy i historia”, 2010 W 2 ^{To jest} wyd. ( Pierwszy ^Odnośnie wyd. 2006), 295 P. (ISBN 978-2-84398-378-8 I 978-2-7535-1260-3 , Bnf 42446165 ) .
• Jean Meyer ( Ty. ), Historia Rennes , Tuluzy, Privat, coll. „Wszechświat krajów Francji i francuskiego”, 1972 , 492 P. (ISBN 2-7089-4750-8 ) .
• Michel de Mauny, Były hrabstwo Rennes lub płaci de rennes , Paris, Roudil Editions, 1974 , 135 P.