Richard Tauber – Wikipedia

Richard Tauber jest austriacką piosenkarką liryczną (tenor), urodzony 16 maja 1891 w Linz i śmierci na 8 stycznia 1948 w Londynie.

Jest uważany za jednego z największych śpiewaków Xx ^{To jest} wiek ^{[[[ Pierwszy ]} .

Richard Tauber urodził się w Austrii w Richard Anton Tauber i Elisabeth Seiffert, obaj aktorzy, z którymi podróżował Austrii w teatrze. Ponieważ jego rodzice nie byli małżeństwem, na początku swojej kariery użył kilku pseudonimów: Richard Denemy, Ernst Seiffert, Carl Tauber i C. Richard Tauber ^{[[[ 2 ]} . Po adoptowaniu przez ojca w 1913 ^{[[[ 3 ]} .

Richard Tauber ma trudności z przekonaniem swoich nauczycieli o powołaniu jako piosenkarza, być może dlatego, że bije, by zarejestrować Wagnera w swoim repertuarze, gdy jego lekki głos bardziej przewiduje go Mozartowi. Studiował w Frankfurt School of Music, a śpiewający nauczyciel Carl Beines popycha go do pracy lekkich ról ^{[[[ 4 ]} .

Tamino ( Magiczny flet ) jest jedną z pierwszych ról, które pełnił na scenie 2 marca 1913 roku w Chemnitz Theatre ^{[[[ 5 ]} którego jego ojciec jest stewardem. Uznany za wyjątkowego Mozartianka, jest zaangażowany w Drezno na pięcioletni kontrakt, który pozwala mu podejść do wielu innych ról. Uczy się Faust guunod za 48 godzin, Bachus w Ariane na Naxos Richard Strauss z dnia na dzień, ku zdumieniu kompozytora, który wyreżyserował egzekucję w Berlinie w 1915 roku i to z Don Ottavio ( Don Giovanni ), że zadebiutował w Salzburgu w 1922 r. Pod kierunkiem samego Richarda Straussa ^{[[[ 6 ]} . Ponownie z czterema dniami przygotowań śpiewa Calaf w Turandot podczas pierwszej egzekucji tej pracy w Niemczech w 1926 r. W Dreźnie.

Jego spotkanie z Franzem Lehárem w 1920 roku jest decydujące. Po śpiewaniu w swojej operetce Koza ^{[[[ 7 ]} W Salzburgu (1921), Linz i Berlinie, został zaoferowany w 1922 r. W Wiedniu, rola Armand w nowej operetce wiedeńskiego kompozytora, Frasquita , według Kobieta i marionetka Pierre Louÿs. Następnie zaczyna współpraca, która gromadzi sukcesy ^{[[[ 8 ]} : Paganini (1925), Der Zarewitsch (1927), Friederike (1928), Kraina uśmiechów (1929), że interpretuje ponad 700 razy, Świat jest piękny (1930), Giuditta (1934). W każdym z tych dzieł Lehár planuje powietrze, które mają na celu podkreślenie głosu swojego piosenkarza-rodnika. Te melodie, szybko ochrzczone ” Tauberlieder „Pomóż zwiększyć popularność tenora, który następnie mnoży zobowiązania na scenie, ale także w kinie jak w Całuję jej rękę, Madame (Je Baise Votre Main, Madame) W 1929 r. Z Marlene Dietrich, gdzie zgrzeszył powietrze „off” głosem w niemym film.

Rejestruje ponad 400 płyt, komponuje operetkę i muzykę filmową. Ze swoimi eleganckimi strojami, jego wysokim kapeluszem i strabizmem w prawym oku (który chowa się za monoklem), reprezentuje archetyp uroku wiedeńskiego ^{[[[ 9 ]} .

W 1933 r. Tauber został zaatakowany na ulicy przez grupę nazistowskich brązowych koszul z powodu swojego żydowskiego pochodzenia, i postanowił opuścić Niemcy dla swojej rodzinnej Austrii, gdzie śpiewał w operze państwowej w Wiedniu aż do Anschlussa w marcu 1938 r. Następnie osiadł w Stanach Zjednoczonych i Anglii, gdzie skomponował operetki, w tym ” Stara Chelsea „oraz jego słynna piosenka„ My Heart and I ” ^{[[[ dziesięć ]} W połowie lat 30. XX wieku wyprodukował kilka filmów muzycznych w Anglii. Śpiewa tamino w zaczarowanym flecie w Covent-Garden w 1038 r., Pod kierunkiem Thomasa Beechama.

Cierpi na powtarzający się kaszel i rak płuc został zdiagnozowany w 1947 r. Mimo ogromnych trudności w oddychaniu Richard Tauber śpiewa Dona Ottavio po raz ostatni, jego mozartian fetyszu, w Don Giovanni do Covent Garden, z Elisabeth Schwarzkopf. Hospitalizowany kilka dni później zmarł 8 stycznia 1948 , po ablacji płuc ^{[[[ 8 ]} .

Rodzina Richarda Taubera miała powiązania z miastem Bad Ischl, słynnym austriackim kurortem termicznym. Właśnie dlatego pamiątkowa stela na pamięć tenor została podniesiona na grobie swojego brata Maxa Taubera, który zmarł w 1981 roku.