Romain przed Lécapne – Wikipemusia

Romain I ^Jest Lécapène (W greckim: Romanos ), urodzony około 870 i zmarł 15 czerwca 948 , jest bizantyjskim żołnierzem, żeglarzem i cesarzem rodziny Lécapène, która panowała od 920 do 944.

Romain Lécapène jest wspomniany jako strateg wyspy Evia w 911.

Konstantyn VII , Zachęcany przez swojego nauczyciela, wzywa admirał Romaina Lécapène do uniknięcia prawdopodobnego przyjęcia władzy przez generała Léona Phocasa, zwanego przez Zoé Carbonopsina, matkę Konstantyna. Czwartek 25 Mars 919 , Dzień Zwiastowania pojawił się ze swoją flotą przed portem Boukoléon Constantinopolitan. Partyzant Phocas, Magitros Stéphanos opuszcza pałac; W tym samym czasie emisarium z Romain zaprasza patriarchę Nicolas I ^Jest Mystikos wycofać się. Romain Lécapène jest wówczas mistrzem sytuacji.

Romain Lécapène wygrywa, Marie jej córka Hélène Lécapène w Konstantyn VII ( 27 kwietnia 919 ) wysyła zoé do klasztoru i,,,,, 17 grudnia 920 , głosi siebie Bazyzja . Chociaż ćwiczy całą moc, szanuje osobę Konstantyn VII I jego tytuł, uznając go za współistniejącego, ale na drugim miejscu. . 6 stycznia 921 W Romain I ^Jest koronować swoją żonę Theodorę i 28 maja 921 Jego najstarszy syn Christophe. W 923 lutego , Sophie, żona Christophe’a, zostaje z kolei koronowana. Na Boże Narodzenie 924 ogłosił swoich dwóch innych synów współczynników, umieszczając Starszego, Christophe’a, na drugim miejscu i spadając Konstantyn na trzecie miejsce, tak że imperium ma teraz pięć powiązanych cesarzy ^{[[[ Pierwszy ]} .

Pokój z Bułgarami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aby ustabilizować granice Imperium, zagrażone przez Bułgarów na Bałkanach i przez Arabów w Anatolii, Roman woli negocjacje wobec wojny.

Po swoim nadejściu próbował nawiązać dobre stosunki z bułgarskim cara Simeon I ^Jest Bułgaria , ale odmawia negocjowania z tym, co uważa za uzurpatora i realizującego działania wojenne: w 922 r. Bułganie dotarli do Bosforu, pokonując Bizantyjczyków, a następnie w 923 r., Wzięli Andryni (Odrin w języku bułgarskim). Mimo to Simeon składa ofertę pokoju, która prowadzi 9 września 924 ma spotkanie dwóch władców. Podsumowuje się traktat pokojowy: Bizantyjczycy podejmują 1000 jedwabnych tuników bogato haftowanych każdego roku do bułgarskiego sądu carowego, w zamian za to, że Simeon zgadza się wycofać z terytorium cesarskiego i zwrócić Andrinople, a miasta greckie, które przyjął na zachodnim wybrzeżu Morza Czarnego, między ustami Dunaju a Konstantynopola.

Jakiś czas po śmierci Siméona Regent Bułgarii Georges Sursboul proponuje wzmocnienie sojuszu przez małżeństwo młodego króla Pierre’a z księżniczką Marie, córką Christophe Lécapène, małżeństwa, które odbywa się w Konstantynopolu 8 listopada 927 . Podpisany jest drugi traktat pokojowy, przez który Romain I ^Jest Akceptuje rozpoznanie młodego bułgarskiego władcy tytułu cara, podczas gdy bułgarska patriarchia Ohrid staje się autocephalusem (niezależnym od kościoła Konstantynopola).

Ten pokój z Bułgarami pozwala Romainowi ustawić swoje siły przeciwko kalifatowi Abbasydowi i jego sojusznikom. W ten sposób realizuje politykę pierwszych cesarzy macedońskich w Azji Mniejszej, która ma tendencję do systematycznego kontrolowania inwazji Anatolii Wschodniej: wznawia stopę w Armenii, gdzie po raz pierwszy przypomina od Heracliusa, że ​​Heraclius że Bazyzja jest zwierzchnicą króla Armenii, który musi mu złożyć hołd. Poza tym korzysta z zwichnięcia kalifatu w konkurencyjnych państwach, domagając się hołdów i poleganie na sobie.

Pokój z Rosjanami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 941 r., Następnie w 944 r. Rosjanie próbowali zaatakować imperium bizantyjskie. Jednak bizantyjska ambasada udaje się spotkać księcia Igor z Kijowa i oferuje mu traktat polityczny i komercyjny. Przyjęta propozycja, stosunki między Rosją a Bizancjum pozostają spokojne przez ćwierć wieku.

Romain, starsi, porzuca sprawy państwowe, aby zamknąć się z mnichami i oddawać się zwiększonej pobożności.

Po śmierci Christophe Lécapène, Romain potwierdza drugie miejsce Konstantyn VII , rozprzestrzeniając swoich dwóch kadetów, którzy upadli w jego oczach w niemoralności. . 20 grudnia 944 , Étienne i Constantin Lécapène, obawiając się o swoją przyszłość, zdeponują go i wygnać na wyspie Proti, gdzie musi zostać mnichem. Ale w Konstantynopolu lud, który pozostawał wierny dynastii macedońskiej, odrzucają dwie lécapène i narzuca Konstantyn VII , którego skuteczne panowanie zaczyna się. . 27 stycznia 945 , dwa lécapène są aresztowane, muszą być z kolei mnichów i są wysyłane do różnych klasztorów wygnania.

Tymczasem w swoim klasztorze Proti Romain łączy zgromadzenie 300 mnichów z całego imperium i wymienia wszystkie jego grzechy, prosząc o rozgrzeszenie dla każdego z nich; Następnie poprosił o biczowanie przez młodego nowicjuszy. Zmarł 15 czerwca 948 . Jego ciało jest sprowadzone do stolicy i pochowane w klasztorze Myrelaion.

Jego pochodzenie są mało znane: urodzony około 870, jest synem Théophylact Abatistos, armeńskiego rolnika, który został patrice; On sam staje się drańskim (admirałem) floty cesarskiej i żony:

1. Maria (martwa około 900), w tym:
2. Theodora (martwy 20 lutego 922 ), co daje mu:

Romain jest także ojcem nielegalnego syna:

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Christian Settipani, Ciągłość elit w Bizancjum podczas niejasnych wieków. Klubowe książęta i imperium MY ^{To jest} Na IX ^{To jest} wiek , Paris, de Boccard, 2006 , 634 P. [Szczegóły wydań] (ISBN 978-2-7018-0226-8 ) W P. 308, „les lekapenoi” .
• Jean Skilitzès, Cesarz Konstantynopola , „Synopsis Historiôn”, przetłumaczone przez Bernarda Flusina i adnotowane Pat Jean-Claude Cheynet, P. Lethilleux éditions, Paris, 2003, (ISBN 2283604591 ) , „Romain Lakapènos”, P. 179-196 .
• John Julius Norwich ( Trad. Dominique Peters), Historia Bizancjum (330-1453) , Paris, Perrin Academic Bookstore, 1998 ( Pierwszy ^Odnośnie wyd. 1999) [Szczegóły wydań] (ISBN 2-262-01333-0 )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
• Zasób sztuk pięknych :