[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/romanizacja-historia-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/romanizacja-historia-wikipedia\/","headline":"Romanizacja (historia) – Wikipedia","name":"Romanizacja (historia) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. Romanizacja i j\u0119zyki rzymskie wok\u00f3\u0142 Morza \u015ar\u00f3dziemnego [[[ Pierwszy ] . Niebieski : J\u0119zyk","datePublished":"2019-01-22","dateModified":"2019-01-22","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/d8\/LatinEurope3.gif\/220px-LatinEurope3.gif","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/d8\/LatinEurope3.gif\/220px-LatinEurope3.gif","height":"128","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/romanizacja-historia-wikipedia\/","wordCount":2494,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.  Romanizacja i j\u0119zyki rzymskie wok\u00f3\u0142 Morza \u015ar\u00f3dziemnego [[[ Pierwszy ] . Niebieski : J\u0119zyk roma\u0144ski obecnie oficjalny. Ciemnozielony : J\u0119zyk roma\u0144ski obecnie oficjalny lub lokalny. Vert Clair : J\u0119zyki romansowe znikn\u0119\u0142y w okresie wielkich migracji.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4. Romanizacja jest historyczn\u0105 koncepcj\u0105, kt\u00f3ra wyznacza proces akulturacji i\/lub asymilacji przez przyj\u0119cie j\u0119zyka \u0142aci\u0144skiego i kultury rzymskiej w dziedzinie wp\u0142ywu Imperium Rzymskiego.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Architektura rzymska i planowanie miasta, ale tak\u017ce integracja z armi\u0105 rzymsk\u0105 lub przyj\u0119cie kult\u00f3w rzymskich – w szczeg\u00f3lno\u015bci kulty cesarskie – wydaj\u0105 si\u0119 by\u0107 wektorami. Uczestniczy tak\u017ce komunalizacja. Historiografia staro\u017cytnego Rzymu zakwestionowa\u0142a to poj\u0119cie, aby zrozumie\u0107, jaka mo\u017ce by\u0107 jego wa\u017cno\u015b\u0107 i g\u0142\u0119bia wed\u0142ug obserwowanych region\u00f3w i \u015brodowisk spo\u0142ecznych.   Zamieszanie z romanizacj\u0105 w liturgii, to znaczy z transformacj\u0105 obrz\u0119d\u00f3w liturgicznych niekt\u00f3rych ko\u015bcio\u0142\u00f3w chrze\u015bcija\u0144skich, aby by\u0142y one bardziej zgodne z rzymskim obrz\u0119dem, rozmawiali\u015bmy r\u00f3wnie\u017c o \u201eromanizacji\u201d o Imperium \u0141aci\u0144skiej Konstantynopolu, pa\u0144stwa, pa\u0144stwa Za\u0142o\u017cone na terytorium imperium bizantyjskiego po czwartej krucjacie i upadku Konstantynopola w r\u0119kach \u201eLatins\u201d. Ale u\u017cycie tego terminu w tym kontek\u015bcie nie jest niezdolne z dw\u00f3ch powod\u00f3w: J\u0119zyk \u0142aci\u0144ski nie opu\u015bci\u0142 \u201e\u0142aci\u0144skiej\u201d stanowej kancelarii Konstantynopola, a drugie, zwane \u201e\u0142aci\u0144skimi\u201d stanami Wschodu i nie rozszerzy\u0142o si\u0119 na przes\u0142ane populacje; W tym czasie i politycznie \u201eImperium Rzymskie\u201d, zidentyfikowane i postrzegane jako takie przez wszystkich (nawet je\u015bli jego zwyk\u0142y j\u0119zyk by\u0142 grecki) by\u0142 rzeczywi\u015bcie tym, kt\u00f3ry Zach\u00f3d nazwa\u0142 \u201eBizantyjskim\u201d od 1557 r. (Hieronimii wilk), ale nigdy nie nazywa\u0142 si\u0119 siebie podczas swojego d\u0142ugiego istnienia (ale Imperium Rzymskie , w greckim Kr\u00f3lestwo Rhines \/ Basile\u00eda Rh\u00f4ma\u00ed\u00ed\u00f4n ), podczas gdy \u201e\u0142aci\u0144ski\u201d stan Konstantynopola nie zidentyfikowa\u0142 si\u0119 w ten spos\u00f3b, ale zosta\u0142 postrzegany i zidentyfikowany jako \u201eszczere imperium\u201d, a nie Rzymskie ( Kontrolowa\u0107 Francj\u0119 , w greckim Basile\u00eda Fr\u00e1ng\u00f4n ). Pakiet\u0105 tych semantycznych potyczek mi\u0119dzy p\u00f3\u017aniejszymi historykami jest zaprzeczenie \u201ebizantyjscy\u201d Grecy na stanowisko spadkobierc\u00f3w Imperium Rzymskiego, przekazanie go do nast\u0119pc\u00f3w Karillemagne’a, na papiestwo i pa\u0144stwa za\u0142o\u017cone przez krzy\u017cowc\u00f3w [[[ 2 ] . Romanizacja by\u0142a przedmiotem debat mi\u0119dzy historykami. Zatem dla Yvon Th\u00e9bert Grecja nie \u201ehellenise\u201d, Rzym nie \u201eromanizuje\u201d, ale \u201eewolucja kultur jest przede wszystkim procesem wewn\u0119trznym w zainteresowanych regionach\u201d [[[ 3 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Je\u015bli chodzi o Afryk\u0119 Rzymsk\u0105, najnowsze tezy historyczne sugeruj\u0105, \u017ce proces romanizacji by\u0142 zbiorem warto\u015bci kulturowych i fakt\u00f3w nie narzuconych, lecz przyj\u0119tych i zintegrowanych przez cz\u0119\u015b\u0107 populacji Imperium Rzymskiego i jego granic [[[ 4 ] . Dotycz\u0105ce Europy \u015arodkowej i Ba\u0142kan\u00f3w, nacjonalizm\u00f3w wsp\u00f3\u0142czesnych pa\u0144stw [[[ 5 ] albo wywy\u017cszaj\u0105 lub zaprzecz romanizacji staro\u017cytnych populacji w zale\u017cno\u015bci od tego, czy obecny kraj jest j\u0119zyka roma\u0144skiego, czy nie [[[ 6 ] . Badania j\u0119zykowe prowadz\u0105 do zidentyfikowania nowych idiom\u00f3w, kt\u00f3re znikn\u0119\u0142y jak powie\u015b\u0107 Pannonie (z romanizacji Celts w tym regionie i znikn\u0119\u0142y IX To jest wiek) [[[ 7 ] albo Dalmat (wynikaj\u0105cy z romanizacji Iliryjczyk\u00f3w i znikn\u0105\u0142 Xix To jest wiek) i nowatorskie idiomy, kt\u00f3re ewoluowa\u0142y i zdywersyfikowa\u0142y jak powie\u015b\u0107 ba\u0142ka\u0144ska (z romanizacji Tracian i tra\u0144czyk\u00f3w, kt\u00f3re sta\u0142y si\u0119 Traco-Romains, u pochodzenia czterech obecnych orientalnych j\u0119zyk\u00f3w romantycznych) [[[ 8 ] . Romanizacja tych region\u00f3w jest przedmiotem kontrowersji, gdy tylko karta paleolingwistyczna terytori\u00f3w, na kt\u00f3rych si\u0119 zdarzy\u0142a, nie pokrywa si\u0119 z wsp\u00f3\u0142czesnymi granicami. Historiografia austro-w\u0119gierska i rosyjska sytuuje j\u0105 wy\u0142\u0105cznie na po\u0142udniu Dunaju, na Ba\u0142kanach, aby nada\u0107 rumu\u0144skoj\u0119zycznym ludziom mieszkaj\u0105cym na p\u00f3\u0142nocy Dunaju (obecnej Rumunii i Mo\u0142dawii) roli \u201ep\u00f3\u017anych imigrant\u00f3w\u201d w W terytoria, kt\u00f3re domagali si\u0119 podczas odrodzenia kulturowego [[[ 9 ] . Z drugiej strony historiografia pa\u0144stw ba\u0142ka\u0144skich z mniejszo\u015bciami romezofonowymi obala ide\u0119, \u017ce romanizacja by\u0142a w stanie wyst\u0105pi\u0107 na Ba\u0142kanach i uwa\u017ca, \u017ce \u200b\u200bte mniejszo\u015bci romskie r\u00f3wnie\u017c tam s\u0105, \u201ep\u00f3\u017ani imigranci\u201d z p\u00f3\u0142nocnego Dunaju. Kr\u00f3tko m\u00f3wi\u0105c, je\u015bli nast\u0105pi\u0142a romanizacja (poniewa\u017c istniej\u0105 orientalne j\u0119zyki romantyczne) \u201eTo jest gdzie indziej nasza strona\u201d [[[ dziesi\u0119\u0107 ] , Paradoks, \u017ce niekt\u00f3re \u015bwietnie publiczne dzie\u0142a historyczne podsumowuj\u0105 nast\u0119puj\u0105ce: ” Na Xi To jest Century, imigracja Valaques, wasali Mongo\u0142\u00f3w, w pobli\u017cu granic w\u0119gierskich \u201d [[[ 11 ] I \u017ce polemik Vladimir Jirinovski m\u00f3wi\u0142 o Sofii w 1994 r. Przez formu\u0142\u0119: \u201eRumuni to w\u0142oscy osadnicy, kt\u00f3rzy przybyli do genues\u00f3w, kt\u00f3rzy zmieszali si\u0119 z Dunubian Cyganami, aby zaatakowa\u0107 ziemi\u0119 nale\u017c\u0105c\u0105 do Bu\u0142garii, W\u0119gier i Rosji\u201d [[[ dwunasty ] . \u2191 Wed\u0142ug Oliviera Buchsenschutza, Patricka Le Roux, Denis Rousset i Jean-Baptiste Yon, \u201eLa Romanization\u201d, w Revue des annales nr 2, pp. 287-383, 2004  \u2191 Georg Ostrogorsky, Historia stanu bizantyjskiego , Payot, 1998 (978-228-90206-9).  \u2191 \u201eKr\u00f3lestwa numidowskie i hellenizm\u201d, P. 30 Cytowany przez Igor Moulliera, \u201eDynamics of Rzymska kolonizacji\u201d, w: Afryka i historia , 2005  \u2191 Marcel B\u00e9nabou, \u201eCzy Rzymianie podbili Afryk\u0119? “, w Annals of History and Social Sciences N \u00b0 1, vol.33, 1978, P. 83-88 .  \u2191 Jean-Simon Legascon: \u201eEuropa w obliczu nacjonalistycznego wyzwania na Ba\u0142kanach\u201d W : Wojny \u015bwiatowe i wsp\u00f3\u0142czesne konflikty  N O 217, stycze\u0144 2005, Presses Universitaires de France.  \u2191 Dimitri Kitsikis, Wzrost narodowego bolchevizmu na Ba\u0142kanach , wyd. Avatar, Pary\u017c 2008.  \u2191 Annamaria Facs\u00e1dy du Muzeum Aquincumi de Budapest: \u201eReprezentacja kobiety na rzymskim pogrzebie Steles of the Aquincum Museum\u201d w: Rzymianie na W\u0119grzech , Minuty X. International 10 Conference on Rzymska Sztuka prowincji (Arles i Aix-en-Provence), Lyon 2001, s. 10, [Pierwszy]  \u2191 Marius Sala, re\u017c., (RO)  Encyklopedia j\u0119zyk\u00f3w roma\u0144skich (\u00abEncyclop\u00e9die des Langes Romes\u00bb), Bulest, Scientific and Encyclopedic Ed., 1989, (ISBN 973-29-0043-1 ) W P. 158 W P. 275 ).  \u2191 Neagu Djuvara, Kraje rumu\u0144skie mi\u0119dzy Wschodem a Zachodem: Dubiancze na pocz\u0105tku Xix To jest wiek , Orientalist Publications of France, 1989.  \u2191 Claude Karnoouh, Wynalazek ludu, kroniki Rumunii , Paris, Archant\u00e8re\u00e8re, 1990.  \u2191 Atlas historyczny Perrin-France-Loisirs 1990, (ISBN 2-7242-3596-7 ) , strona 201.  \u2191 Deklaracja Sofia w 1994 roku [2] .  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Asymilacja i op\u00f3r wobec grecko-rzymskiej kultury w staro\u017cytnym \u015bwiecie , Praca MY To jest Mi\u0119dzynarodowy Kongres Classic Studies (Madryt, Wrzesie\u0144 1974 r ), Bucharest-Paris, 1976. Marcel B\u00e9nabou, Afryka\u0144ski op\u00f3r wobec romanizacji , Maspero, Paris, 1976. Jean-Michel David W Romanizacja W\u0142och , Pary\u017c, Flammarion, coll. \u00abChamps\u00bb ( N O 381), Sierpie\u0144 1997 ( Pierwszy Odno\u015bnie  wyd. 1994), 260 P.  (ISBN 978-2-08-081381-7 ) Philippe Leveau, \u201eThe Colonial Situact of Roman Africa\u201d, Anna\u0142y. Historia, nauki spo\u0142eczne , 1978, v.33, N O Pierwszy, P. 89-92 . Meriem seba\u00ee, \u00ab Romanizacja w Afryce powr\u00f3\u0107 do debaty. Op\u00f3r afryka\u0144ski: wyzwalaj\u0105ce podej\u015bcie? \u00bb, Afryka i historia – Mi\u0119dzynarodowy przegl\u0105d historii Afryki W N O 3, Kwiecie\u0144 2005 W P. 39-56 . Yvon Th\u00e9bert \u201d Romanizacja i dystansowanie w Afryce: dekolonizowana historia lub historia odwr\u00f3cona ? \u00bb, Anna\u0142y. Historia, nauki spo\u0142eczne , 1978, v.33, N O Pierwszy, P. 64-82 . Rzymskie k\u0105piele termalne w Afryce P\u00f3\u0142nocnej i ich kontekst \u015br\u00f3dziemnomorski. Badania historii i archeologii , Biblioteka francuskiej szko\u0142y Rzymu (Befar), tom. 315, Rzym, 2003. \u201eLa Romanizacja\u201d (artyku\u0142y Patricka Le Roux, Jean-Baptiste Yon, Olivier Buchsenschutz, Denis Rousset), Anna\u0142y. Historia, nauki spo\u0142eczne , 2004, N O 2, P. 287-383 . Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/romanizacja-historia-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Romanizacja (historia) – Wikipedia"}}]}]