Rougevin – Wikipedia

Rougevin Ride w 1921 roku.

. Rougevin , nazywane również Jeździć (Lub Cavalcade ) Rougevin, jest tradycyjnym święto uczniów architektów School of Fine Arts w Paryżu, która odbyła się w latach 1891–1966.

Z galą Bal des Quat’z’arts i wielką masą (lub „Bal des Beaux-Arts”) jest to jeden z trzech najważniejszych tradycyjnych festiwali uczniów sztuk pięknych ^{[[[ Pierwszy ]} Przed zmianami w 1968 r. Składa się z wyścigu czołgów wykorzystywanych do broni, od honoru Szkoły Sztuk Pięknych do miejsca du Pantheon, w którym kończą się w wielkim ogniu radości.

Ta kawalkada i kolejna emblaissment była bardzo popularna i nadal oczekiwana przez mieszkańców okolicy ^{[[[ 2 ]} . Duży i entuzjastyczny tłum zgromadził się na miejscu du Pantheon, czekając na czołgi Redvin.

Pochodzenie nazwy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nazwa procesji „Rougevin” pochodzi od Redvin Prix z School of Fine Arts, jednego z najważniejszych konkursów z pierwszego roku ^{[[[ 3 ]} . Każdego roku konkurs ornamentów i dostosowania ^{[[[ 4 ]} Od Fundacji Rougevin był otwarty na pierwszą klasę architektów szkoły i zasymilowane z medalami uzyskanymi w renderowanych projektach.

Nagroda ta została ustanowiona w 1857 roku przez Auguste Rougevin ^{[[[ 5 ]} ( 26 Mars 1794 – 31 Mars 1878 ), Architekt Invalids w latach 1832–1859 ^{[[[ 6 ]} , ku pamięci jego syna Auguste-Josepha Rougevina ^{[[[ 7 ]} ( 4 czerwca 1831 – 28 stycznia 1856 ), Student Architekt School of Fine Arts.

Ten konkurs dla szkolnego programu nauczania architektów zniknął po nauczaniu architektury, która nastąpiła po 68 maja ^{[[[ 8 ]} .

Pochodzenie wydarzenia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Czołgi Rougevin są spalone na miejscu du Panheon (1921).

W 1888 r. Victor Laloux (1850–1937) został powierzony w École des Beaux-Arts, oficjalnym warsztatie architektury Julesa André (1819–1890), kiedy ten ostatni wychodzi z Rzymem, aby odwiedzić swojego syna Pierre’a, mieszkańca Villa Medici Medici Medici Medici Medici . Nauczanie Laloux wygrało następnie Franc-Succrès ze studentami.

W 1890 r. Jules André zmarł, a administracja mianowała Constant Moyaux (1835–1911), aby go zastąpić. Les Studenci niezadowoleni z tego wyboru, przenieś cały warsztat, transportując meble miejsce de Furstenberg ^{[[[ 9 ]} I wybierz dla szefa Victora Lalouxa, którego uważają za duchowego następcy swojego wielkiego mistrza. Nadszedł czas konkursu Redvin, to oni wygrywają nagrody ( Pierwszy ^Jest Cena: Emmanuel Pontrémoli, 2 ^{To jest} Cena: Eugène Jost ^{[[[ dziesięć ]} ) oraz wózek, który przyniósł podwozie projektów medalistycznych „Wydanie w otoczeniu wszystkich uczniów warsztatów w pięknym heckle ^{[[[ 11 ]} » . Starzy i nowi studenci z Laloux, „Dobrze zgrupowane i mniej lub bardziej kolorowe” ^{[[[ dwunasty ]} , śpiewać Strażak Wracając do ich warsztatów, w towarzystwie tintamarre instrumentów znalezionych tu i tam. Pieśń strażaka, którego André-Laloux byli inicjatorami w 1885 roku, stanie się nierozerwalnie związana z Rougevin ^{[[[ 13 ]} .

W 1891 r. Pozostałe warsztaty miały pomysł podążania za przykładem i zgromadzenia, aby ich pierwsze lata przebiegają po zejściu z zawodów Redvin. Chodzi o to, aby zrobić dużą procesję, która poszłaby po okolicy, aby zakończyć się ogromnym ogniem radości przed panteonem. Ten pomysł po prostu wydaje się odnawiać tradycyjną monom studentów architektów wychodzących z lóż ^{[[[ 14 ]} . Uczniowie warsztatów Laloux (znowu je!) Pod kierunkiem Mayeux i Binet, robią rydwan na tę procesję ^{[[[ 15 ]} : „Ogromny krokodyl o długości 10 metrów, którego przerażającymi oczami były 2 balony celuloidowe, zapalone przez świece na zewnątrz. Jego błyszczące usta rzuciły płomienie i mechaniczne obżarstwo wędzonego śledzia, które jego barnum rzuciło, barnum ^{[[[ 16 ]} . »

Kurs [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Studenci sztuk pięknych budują czołg na spacer Rougevin 1933.

Od 1891 r. Wydarzenie to stało się coroczne, a każdy warsztat uczestniczył w swoim zbiorniku, aby zakończyć testy konkursu Redvin.

Za każdym razem, gdy ma motyw, który parodiuje motyw konkurencji w losowaniu ^{[[[ 17 ]} . Na przykład w 1900 r. Tematem konkurencji jest „Powrót statku”. Nagle uczniowie rywalizują w wyobraźni „Budowanie czołgów, na których powstały cewki i aparat naczyń form, zarówno dziwny, jak i elegancki”. ^{[[[ 18 ]} .

Czołgi Rougevin, wyprodukowane w poprzednim tygodniu na skraju Sekiny, zostały po raz pierwszy zabrane do honorowego Court of School of Fine Arts, gdzie sprawdzają je jury. Jest to wtedy okazja dla każdego warsztatu, aby zostać zauważonym, wyciągając fajerwerki i hałas w piosence lub fanfarach z końca lat 40. XX wieku ^{[[[ 19 ]} .

W nocy, gdy renderowano cenę najlepszych rydwanów, świt Strażak jest wykonywany. Następnie po zbudowaniu cenzury, reprezentowanej przez komisarza policji dystryktu ^{[[[ 20 ]} , czołgi szturmują górę Sainte Geneviève, ciągniętą i eskortowaną przez kostiumowych studentów. Poświęcają się na Placu Panteon. W końcu są spalone przed panteonem ^{[[[ 21 ]} . Następnie wszyscy rozpraszają się, aby zakończyć w sąsiednich kawiarniach lub innych szczypiec zorganizowanych w warsztatach.

Od 1927 r. Wielka masa sztuk pięknych przejęła swoją organizację.

Z okazji Rougevina z 1958 r. Odbył się pierwszy konkurs mosiężnego zespołu sztucznego dzieła. Rzeczywiście, dla stulecia (jednego roku opóźnienia) stworzenia nagrody Redvin w 1857 r 1947 ^{[[[ 19 ]} W różnych warsztatach nabiera coraz większego znaczenia w życiu szkoły.

Najnowsze Rougevin odbywa się w 1966 roku ^{[[[ 19 ]} .

Zniknięcie partii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas przygotowywania czołgów uczniowie robili ogromne petardy z dużymi kartonowymi rurkami (typ Canson).

Podczas przygotowywania Rougevin Od 1967 r. Uczestnik popełnił nieroztropność, aby jedna z tych petardy z metalową rurką na miejscu. Rurka eksplodowała i obejmowała zbiornik, powodując inne wybuchy i pożar zbiornika. Zranił się poważnie, a potem umarł. Dwóch innych uczniów również zostało rannych ^{[[[ 19 ]} . W związku z tym szkoła postanowiła anulować Rougevin W tym roku.

Ten dramat i wydarzenia z 68 maja będą odpowiednie dla Cena Redvina i tradycyjny spacer, który mu towarzyszył ^{[[[ 8 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

• Edmond-Austin Delaire, Louis-Thérèse David de Pénanrun, François Roux, Jean-Louis Pascal (Prefacier), Student Architekci School of Fine Arts (1793-1907) , Bookstore of Modern Construction, Paris, 2nd Edition, 1907, 502 str. ( Czytaj online )
• V. Boucaut (wydawca naukowy), Jean-Louis Pascal (Prefacier), Konkurs Redvin (1857–1910) i GodeBoeuf (1881–1909) , Wyd. Auguste Vincent, Paris, 1910 (?), 193 str. ( Czytaj online )
• René Beudin, Les Nouvôs Ass Cart! Mówienie o architektach , Horay Editions, Coll. „Gabinet Curiosity”, Paris, 2006, 104 str. (ISBN 2705804382 )
• Guy Fichez, The Cruise of the Fine Arts, Harvests 1964 i nast. , Edilivre, 2013, 414) (ISBN 9782332561671 ) , pp. 278 i następujące.
• J. Godefroy, „Tradycje i wspomnienia ze szkoły sztuk pięknych”, Świetny masowy biuletyn , 5. rok, nr 42 (lato 1930), GMBA, Paryż, 1930 (ISSN 0995-8835 ) (BNF 34416586 )
• Annie Jacques (wydawca naukowy), Emmanuel Schwartz (współpracownik), Sztuki piękności, z Akademii Aux Quat’Z’Arts, antologia historyczna i literacka , Ensba, Coll. „Beaux-Arts History”, Paris, 2001, 595 s. (ISBN 2-84056-096-8 )
• Véronique Flanet, Piękna historia mosiężnych zespołów sztucznych art. 1948-1968 , L’ArmaTtan, Paryż, 2015 (ISBN 978-2-343-06353-9 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]