Royal Bains-Bains Production-Wikipedia

after-content-x4

Królewska produkcja Bains-les-Bains

Razem produkcji

Prezentacja

Typ	produkcja
Początkowe miejsce docelowe	Ferblanterie
Budowa	1733 – 1737
Dziedzictwo

Lokalizacja na mapie Vosges

after-content-x4

Edytuj – zmodyfikuj kod – Modyfikator Wikidata

. Królewska produkcja Bains-les-Bains jest majsterkiem -opatentowany listem 18 czerwca 1733 ^{[[[ 2 ]} Zezwolenia księżnej élisabeth-charlotte, Regent of the Duchy w latach 1729–1737, na korzyść braci Jean-François i Claude Coster, syn emigranta Saboyarda, oraz ich partnerów Savoyard Georges Puton ^{[[[ 3 ]} .

Kaplica i administracja.

Cała strona obejmuje kilka budynków przemysłowych (warsztaty Tinning (1736), Coal Hall (1779, 1859) itp.), Mieszkalnictwo dla pracowników ( XVIII ^{To jest} wiek), ze stajni, dom brygadzisty, kaplicy (1735), chłodniej ^{[[[ 4 ]} Oraz zamek (32 sztuki) mistrza kuźni otoczony parkiem zawierającym wiele odmian drzew, w tym kilka rzadkich gatunków.

Większość budynków została zbudowana w latach 1733–1737 (Zamek, Kaplica i Mieszkalnictwo) przez Mistrza Forgesa i Generalnego Farmera Georgesa Putona ^{[[[ 5 ]} (1679-1737), a następnie w drugiej połowie XVIII ^{To jest} wiek (jak hala węglowa w 1779 r.). W 1764 r ^{[[[ 6 ]} . Podobnie jak większość zakładów przemysłowych zbudowanych w tym czasie, znajdował się na skraju cieku wodnego, umożliwiając użycie siły hydraulicznej i w sercu lasu, który nadaje mu drewno i węgiel niezbędny do ogrzewania kucy i pieców.

W 1777 r. Claude Thomas Falatieu kupił fabrykę za sumę 1120 275 funtów ^{[[[ 7 ]} . Dodaje kanał, odlewnię, warsztaty produkcyjne, nowy dom kości.

W 1792 r. Joseph Falatieu znaczny boom producentem Fer-Blanc (żelaza z cyny) powołano w ten sposób w przeciwieństwie do czarnego żelaza, surowej kuźni lub odlewni. Sprzedał produkcję w 1793 r. Prosperowi Chaulinowi, który wprowadził liczne modyfikacje do establishmentu i pisze C. Olivier ^{[[[ 8 ]} : „MIT na takiej stopie, że minęła jedną z najbardziej niezwykłej fabryki we Francji. »» Joseph Falatieu kupił produkcję trzy lata później. Jednak koniec uprawnień do dostaw paliwa drewnianego w obliczu produkcji, dopóki rewolucja zagraża przetrwaniu zakładu ^{[[[ 9 ]} nawet jeśli od końca XIII ^{To jest} wiek, użyliśmy węgla z kopalni Ronchamp ^{[[[ dziesięć ]} . Majsterkowanie musiało spożywać dużo drewna, ponieważ czytamy w „skargach i skargach” z 8 marca 1789 r. Village of Mattaincourt, ale znajdującej się 40 km,

„Ma w naszej bliskiej fabryce, która jest przepaścią, która pochłania produkt ze wszystkich lasów do ja, nie wiem, ilu mieszkańców: czy możemy je zmniejszyć?” »» ^{[[[ 11 ]}

Podczas Xix ^{To jest} Wiek, puszka została porzucona na korzyść paznokci koni.

W 1983 r 4 lutego 1988 ^{[[[ Pierwszy ]} .

Produkcja, jego park, ogrody i kaplica są dziś otwarte dla publiczności na wycieczki z przewodnikiem, koncerty, animacje i konferencje ^{[[[ dwunasty ]} .

Komercyjna marka paznokci 1897.

• 1733: Georges Puton kieruje produkcją, Claude i Jean-François Coster, Jean-Baptiste Villiez są jego współpracownikami. Wszystkie pochodzą z Savoy. Regent Élisabeth-Charlotte d’Orléans, przyznaje korzyści jej syna François III dla nowych właścicieli. Aby zbudować kuźnię, mają między innymi prawo do korzystania z drewna lasów domowych, zdobyć franczyzę prawa do wody na rzece Côney i uzyskują tytuł Królewskiej Manufacture ^{[[[ 13 ]} .
• 1742: Siedzi pod kontrolą Josepha Antoine Vallet ^{[[[ 14 ]} , Master of Forge, który następnie miał kilka fabryk metalurgicznych, młynów i młynów papierowych zarówno w dolinie Masevaux, jak i w regionie Bains-LeS-Bains.
• 1778: Rodzina Falatieu (Joseph i Claude Thomas) zostaje właścicielem zakładu. Następnie produkcja zatrudnia prawie 125 osób i 5 urzędników ^{[[[ 15 ]} , jest to jeden z najważniejszych we Francji.
• 1793: Produkcja kupuje Prosper Chaulin, bogaty parysian kupca Fer-Blanc.
• 1796: J. Falls Roll It Mele do produkcji.
• 1843: To wymaga nazwy Société fallué i proc ~ .
• 1897: Produkcja łazienki ^{[[[ 16 ]} .
• 1914: Uruchomienie saboterii.
• 1951: Koniec działań.
• 1979: początek odbudowy.
• 1988: Rejestracja na podstawie zabytków według dekretu 4 lutego 1988 ^{[[[ Pierwszy ]} .

Julie-Victoire Daubié ^{[[[ 17 ]} (1824–1874), dziennikarz gospodarczy i pierwszy kawaler we Francji w 1861 r. Urodził się w LA Manufacture w 1824 r., Gdzie jego ojciec pełnił funkcje dyrektora ^{[[[ 18 ]} lub urzędnik kasjera. Po śmierci ojca w 1825 roku miała zaledwie 20 miesięcy ^{[[[ 19 ]} , jego matka dołącza do Fontenoy-le-Château, gdzie mała dziewczynka spędzi dzieciństwo ^{[[[ 20 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Jules Renauld W J.-B. i J.-F. Villiez Ojciec i syn, bankier handlowy w Nancy (1690-1789): historyczne pamiątki Lorraine , L. Wiener: H. Lemoine, 1877 (OCLC 457718555 W Czytaj online ) W P. 10-13 .
• Joseph Louis Falatieu, biografia, słownik słynnych Vosgians ^{[[[ 21 ]} .
• Bruno Malinverno, Produkcja białego żelaza, woszy W P. 34-35 , W Jean-François Belhoste Et Paul Smith, Dziedzictwo przemysłowe pięćdziesiąt miejsc we Francji , Paris, wyd. dziedzictwo, coll. „Zdjęcia dziedzictwa” ( N ^O 167), 1997 , 128 P. (ISBN 978-2-85822-189-9 ) .
• Universal Commerce Dictionary, bank, producenci … , tom. 1, P. 633-634 , wyd. F. Buisson, 1805

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]