Ryū Shionoya – Wikipedia
Ryū Shionoya ( Shioya stojąca W Shionoya Ryū ) , urodzony W Hamamatsu w prefekturze Shizuoka jest japońskim politykiem, członkiem Partii Liberalnej Demokratycznej. Został wybrany do domu przedstawicieli Japonii na stare 3 To jest Shizuoka Electoral District w latach 1986–1996, a następnie dla nowego 8 To jest Dystrykt w latach 1999–2000 i w latach 2003–2009, a na koniec dla proporcjonalnego bloku Tōkai. Był ministrem edukacji, kultury, sportu, nauk i technologii 92 To jest Japońska gabinet Na .
Jest synem byłego przedstawiciela w diecie Japonii dla starego 3 To jest Okręg wyborczy Shizuoka w latach 1967–1983 i w latach 1986–1989, Kazuo Shionoya ( Kazuo Shiotani W Shionoya Kazuo W 1920–1989 ) .
Po spędzeniu całej swojej nauki w swojej rodzinnej prefekturze rozpoczął szkolnictwo wyższe w Stanach Zjednoczonych i uzyskał swój pierwszy dyplom w 1972 r. W Ambassador College w Pasadenie w Kalifornii, zakładu znanym przez amerykańskiego telewangelisty Herberta W. Armstronga i uważany za bardzo blisko Jego powszechnego Kościoła Bożego.
Po powrocie do Japonii dołączył do dziedziny edukacji i założył w 1973 r ( Międzynarodowe Stowarzyszenie Szkolenia Młodzieży W Kokusai seishōnen kenshū kyōkai W Kskk ) , Ruch młodzieży, którego celem jest promowanie wymiany kulturowej młodych Japończyków z towarzyszami z całego świata, w szczególności poprzez organizowanie podróży za granicą lub powitanie studentów z innych krajów w ramach obozów przyrodniczy nauczyć się żyć w społeczności, zgodnie z zasadami bardzo bliski harcerstwa [[[ Pierwszy ] . Organizacja ta uzyskała akredytację państwową, aby stać się zależnością od Ministerstwa Edukacji w 1978 r. Jego ojciec, Kazuo Shionoya, był pierwszym prezydentem 1978 r. Aż do śmierci w 1989 r., Ryū Shionoya objął prowadzenie w 1994 r. [[[ 2 ] . W tym samym czasie, gdy uruchomił tę fundację, kontynuował studia i ukończył Wydział Nauk Politycznych Wydziału Prawa Uniwersytetu Keiō w Tōkyō w 1974 roku.
Trudne początki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Po śmierci ojca w 1989 r 3 To jest Dystrykt Shizuoka, a mianowicie zachodnia trzecia prefektury, odpowiadająca głównie aglomeracji Hamamatsu, która następnie wysłała 4 zastępców do Izby do pojedynczego głosowania nie do przetrwania. Przybywa 4 To jest Stanowisko (ostatnie wybrane), z 17,4% głosów. Został ponownie wybrany do wyborów legislacyjnych w 1993 roku i tym razem przybył na drugą pozycję (i oferuje PLD jego najlepszy wynik w okręgu wyborczym), nie poprawiając swojego wyniku z 1993 roku, ponieważ uzyskuje tylko 18,7% głosów i posuwa się daleko za pierwszym wybranym urzędnikiem (prawie 50 000 głosów) i jest bardzo blisko 3 To jest I 4 To jest kandydaci, którzy również obracają około 100 000 głosów [[[ 3 ] .
Reforma wyborcza z 1994 r. Całkowicie przekształca japońską kartę wyborczą: teraz głos łączy większość większości w kolejce w nowych okręgach wyborczych i proporcjonalny udział w ramach dużych bloków odpowiadających mniej więcej w regionach japońskich. Stary 3 To jest Dystrykt Shizuoka jest zatem podzielony na kilka okręgów wyborczych, a Ryū Shionoya postanawia pojawić się podczas wyborów w 1996 r., Które jako pierwsze stosują te nowe metody głosowania, w 8 To jest co odpowiada południowo-wschodniej części miasta Hamamatsu, zasadniczo sektora miejskiego o silnej postępowej tradycji (podczas gdy stary 3 To jest Dystrykt obejmował obszary wiejskie, o których wiadomo, że stanowią bastionów wyborczych w PLD). Następnie został pobity przez kandydata Shinshintō (neoliberalna i reformatorska partia opozycyjna) Yasuyuki Kitawaki, uzyskując 38,2% głosów oddanych przeciwko 49,5% w Kitawaki.
Yasuyuki Kitawaki zrezygnował ze swojego mandatu jako zastępca podbicia ratusza Hamamatsu (którego wygrał), Ryū Shionoya skorzystał z okazji, aby zemścić się i wygrać 8 To jest dzielnica podczas wyboru według , pokonując swojego przeciwnika Yasutomo Suzuki, kandydata Partii Demokratycznej Japonii (PDJ) (Centrist Trend Partii odniosła sukces w 1998 r. W Shinshintō jako nowa główna partia opozycyjna wobec PLD), z 48,5% głosów. Jednak został pobity w zamian (i poprawnie) przez Suzuki podczas wyborów powszechnych , nadal uzyskuje 43,5% głosów przeciwko 46,9% w Suzuki [[[ 4 ] .
Dlatego konieczne jest poczekać na wybory w 2003 r., Że Ryū Shionoya narzuci się i zbudować trwałą bazę w 8 To jest Okręg wyborczy Shizuoka, ponieważ zemści się na Yasutomo Suzuki, pokonując go o 47,4% głosów przeciwko 46,2%. W 2005 r. Jest ponownie wybrany, wciąż przeciwko Suzuki, (który następnie widzi Narodowy PLD, który wygrywa szczególnie wyraźne zwycięstwo), uzyskując w ten sposób po raz pierwszy absolutna większość głosów, czyli 53,1% głosów, podczas gdy Suzuki tylko otrzymuje 42,2% [[[ 5 ] .
Praca parlamentarna zwróciła się do edukacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Na diecie i w PLD rozważana jest Ryū Shionoya, biorąc pod uwagę jej działalność w Japan International Youth Association, jako specjalista ds. Edukacji i problemów młodzieżowych. Był zatem dyrektorem Wydziału Partii Młodzieży od września 1993 r. Do kwietnia 1995 r., Dyrektorem Komisji ds. Edukacji, Kultury i Sportu Izby Reprezentantów od maja 1999 r. Do czerwca 2000 r., Wówczas dyrektorem Wydziału Political Research Council for Politic Edukacja, kultura, sport, nauka i technologia od listopada 2003 do września 2004 r. Oraz Pierwszy Jest Wiceintister ministra edukacji, sportu, nauk i technologii narariaki Nakayama, w drugim rządu Jun’ichirō Koizumi, z Na .
Aktywnie uczestniczył w refleksjach na temat reformy lekcji podjętych pod koniec 2006 r. I opłaca się kierować edukacją wobec świadomości młodych Japończyków w zakresie etyki (zwłaszcza środowiskowej) i moralności (takich jak szacunek dla starożytnych i rodziców, Życie społeczności i uczenia się), a to od najmłodszych lat (wzywając ogólny system zarządzany przez rząd centralny do edukacji dzieci jeszcze przed osiągnięciem minimalnego wieku), sprzeciwu Którzy uczniowie zostaną zauważeni, woląc wykonać obecne pojęcie w każdej dyscyplinie. Pochodzący z okręgu wyborczego składającego się z wielu społeczności imigrantów (w tym Dekasegi , imigranci pochodzenia południowoamerykańskiego, w tym znacznej większości Brazylijczyków), chce także rozwijać japońskie uczenie się w różnych mniejszościach etnicznych w kraju.
Wreszcie, po wyborze Tarō asō , oferuje mu swoje pierwsze portfolio ministerialne w swoim gabinecie, dlatego został ministrem edukacji, kultury, sportu, nauk i technologii. Jest odpowiedzialny za zastosowanie decyzji o reformie White Book of Education i już ogłosił, że chęć tego w porozumieniu z związkami nauczającymi, a zwłaszcza z ich zasadą, Nikeyo . Musiał zmierzyć się z deklaracją swojego kolegi z terytorium, infrastruktury i transportu w tym obszarze oraz byłym ministrem edukacji (którym asystował jako minister) Nariaki Nakayama (rezygnując niecały tydzień po powołaniu do rządu ASO dla rządu ASO dla rządu ASO dla rządu jego kontrowersyjne stwierdzenia). Nakayama w szczególności twierdził, że placówki składające się z najwięcej nauczycieli zarejestrowanych w Nikeyo Czy te zapewniały najgorsze wyniki akademickie, których Shionoya natychmiast zaprzeczył. Jeśli chodzi o naukę, powiedział, że zrobiłby wszystko, aby zaoszczędzić, w kontekście kryzysu finansowego, rządowy plan ponad 5 lat 25 miliardów jenów (około 175 milionów euro) promocji i technologii nauki, i chce się skupić w szczególności na Technologie środowiskowe [[[ 6 ] .
Podczas wyborów legislacyjnych , jest jedną z ofiar ministrów fali wyborczej, która doprowadza opozycję prowadzoną przez PDJ do władzy. W ten sposób zostaje pobity w swoim okręgu wyborczym 8 To jest Dystrykt Shizuoka przez młodego kandydata (38 lat) Demokrata Susumu Saitō. Jest jednak ponownie wybrany w proporcjonalnych wyborach wielofunkcyjnych w bloku Tōkai.
Frakcja w PLD [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Jest członkiem PLD Seiwa Seisaku Kenkyūkai ( Qinghe Policy Research Association ) lub „Konsultowanie nowej polityki Seiwa”, jedna z najważniejszych wewnętrznych frakcji partii, która dała wszystkich japońskich premierów, którzy śledzili się w latach 2000–2008 i które są obecnie kierowane przez byłego sekretarza generalnego gabinetu Nobutaka Machimura (i za to ogólnie nazywane w prasie frakcji Machimura). Ruch ten uważa się za najbardziej bojownika, że w przypadku głębokiej reformy zarówno systemu operacyjnego partii (a zwłaszcza końca status quo, jak i walki o władzę między frakcjami), ale także konstytucji i administracji Japończyków, przechodząc przez a neoliberalna polityka prywatyzacji i zakłóceń. Był także zastępcą sekretarza generalnego rządu Fukudy, a następnie oddychał Nobutaka Machimura Na . W wyborach do prezydenta partii przewidzianej , popiera kandydata do swojej frakcji, Yasutoshi Nishimura.
Linki wewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments