Saint-bauzille-de-putois-wikipedia

Saint-bauzille-de-putois , w Occitan Wysłał Bausèli , to francuska gmina położona na północno -wschodniej części Departamentu Hérault, w regionie Occitanie.

Wystawiony na klimat śródziemnomorski, jest go wyczerpany przez Hérault, Alzon i dwie inne rzeki. Gmina ma niezwykłe dziedzictwo naturalne: dwa miejsca Natury 2000 („Gorges de l’Hérault” i „Rieutord Gorges, Fage and Cagnasse”) oraz sześć naturalnych obszarów ekologicznych, fauny i zainteresowań florystycznych.

Saint-Bauzille-de-Putois to wiejska gmina, która ma 2 014 mieszkańców w 2020 r., Po osiągnięciu silnego wzrostu populacji od 1975 roku. Jest to centrum miejskie jednostki miejskiej Saint-Bauzille-de-Putois i jest częściowo i jest częścią z obszaru atrakcji Montpellier. Jego mieszkańcy nazywani są Saint-Bauzillois lub Saint-Bauzilloises.

Gmina jest częścią wspólnoty gmin Cévennes Gangeoises i sumenoises.

Lokalizacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-bauzille-de-putois znajduje się 3.2 km Laroque ^{[[[ Pierwszy ]} , 4.9 km Ganges ^{[[[ 2 ]} , 38,5 km lodève ^{[[[ 3 ]} , 33,6 km Montpellier ^{[[[ 4 ]} , 50,3 km Nimes ^{[[[ 5 ]} i 562,3 km z Paryża ^{[[[ 6 ]} .

Sąsiednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Geologia i ulga [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Miasto znajduje się pod maserem Thaur ^{[[[ 7 ]} I Mount Saint Mécisse, w kształcie bikornu Bonaparte. Należy zauważyć, że ta skała jest lepiej znana, wśród tubylców pod nazwą Napoleon Hat ^{[[[ 7 ]} . W przeciwieństwie do powszechnego zastosowania, nie powinieneś mówić ani pisać Saint Mécisse, ale Saint Micisse zobacz wszystkie karty IGN lub personelu.

.

Jego minimalna wysokość wynosi 118 metrów ^{[[[ 7 ] W [[[ 8 ]} a jego maksymalna wysokość wynosi 483 metry ^{[[[ 7 ] W [[[ 8 ]} .

Hydrografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Terytorium miasta przekracza Hérault ^{[[[ 9 ]} Na zachodzie, które wyznacza granicę z miastem Agonès, a także jednym z jego dopływu, Alzon ^{[[[ dziesięć ]} . Istnieje również kilka strumieni na terytorium miasta, takich jak strumień partnerów ^{[[[ 11 ]} lub strumień Tuilerie ^{[[[ dwunasty ]} , oba dopływy Alzona.

Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Klimat, który charakteryzuje gminy, został zakwalifikowany w 2010 r. Jako „frank klimatyczny śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatu Francji, która następnie miał osiem głównych rodzajów klimatów w kontynentalnej Francji ^{[[[ 13 ]} . W 2020 r. Gmina wyszła z typu „Morza Śródziemnego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France, który ma teraz tylko na pierwszym miejscu, tylko pięć głównych rodzajów klimatów we Francji. W przypadku tego rodzaju klimatu zimy są miękkie i gorące lata, ze znaczącym słońcem i częstymi silnymi wiatrem ^{[[[ 14 ]} .

Parametry klimatyczne, które umożliwiły ustalenie typologii z 2010 roku, mają sześć zmiennych dla temperatur i osiem opadów, których wartości odpowiadają normalnym 1971-2000 ^{[[[ Notatka 1 ]} . Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminy przedstawiono w następującym pudełku ^{[[[ 13 ]} .

Wspólne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Roczna średnia temperatury: 14 ° C. Liczba dni o temperaturze poniżej −5 ° C. : 2,6 J. Liczba dni o powyższej temperaturze 30 ° C. : 17 J. Roczna amplituda termiczna [[[ Uwaga 2 ] : 16.9 ° C. Coroczne kumulacje opadów: 1 104 mm Liczba dni opadów w styczniu: 7,3 d Liczba dni opadów w lipcu: 3,2 d

Wraz ze zmianami klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. Przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu ^{[[[ 16 ]} uzupełnione badaniami regionalnymi ^{[[[ 17 ]} Rzeczywiście zapewnia, że ​​średnia temperatura powinna rosnąć, a średnie opady są niższe, z wysokimi różnicami regionalnymi. Zmiany te można odnotować na najbliższej stacji pogodowej Météo-France, „Moules-Et-Baucels”, w mieście Moulès-Et-Baucels, zleconym w 1985 roku ^{[[[ 18 ]} i który jest 6 km w linii prostej ^{[[[ 19 ] W [[[ Uwaga 3 ]} , gdzie jest średnia roczna temperatura 14.1 ° C. oraz wysokość opadów 1113,8 mm W latach 1981-2010 ^{[[[ 20 ]} .
Na najbliższej historycznej stacji pogodowej „Montpellier-Aéroport” w mieście Mauguio, zamówionym w 1946 i 38 km ^{[[[ 21 ]} , średnia roczna temperatura ewoluuje z 14.7 ° C. Na okres 1971-2000 ^{[[[ 22 ]} , ma 15.1 ° C. Dla 1981-2010 ^{[[[ 23 ]} , Następnie 15.5 ° C. Na 1991-2020 ^{[[[ 24 ]} .

Środowiska naturalne i różnorodność biologiczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Natura 2000 Sieć [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sieć Natura 2000 to europejska sieć ekologiczna naturalnych miejsc ekologicznych opracowanych z wytycznych siedlisk i ptaków, złożonych ze specjalnych obszarów ochrony (ZSC) i specjalnych stref ochrony (ZPS) ^{[[[ Uwaga 4 ]} .
Witryna Natura 2000 została zdefiniowana w gminie w ramach dyrektywy Habitats ^{[[[ 26 ]} :

• „Gorges de l’Hérault”, z obszarem 21 736 ha , wycięcie masywnego wapienia wielkiej infrastruktury, w tym siedlisk leśnych (las sosnowy Salzmana i Zielonego Oak) i rupicole są dobrze zachowane. Las sosnowy Pins de Salzmann de Saint-Guilhem-le-Désert jest czystym i sklasyfikowanym szczepem jako berceaza przez usługi leśne. Jest to las opracowany na skałach dolomitowych ^{[[[ 27 ]}

i jeden pod dyrektywą ptaków ^{[[[ 26 ]} :

• „Rieutord, fage i cagnasse”, z obszaru 12 308 ha , obejmują strome środowiska, klify i są biotopem z góry na rockową vifauna, wśród których hodowane są gatunki o bardzo silnej wartości dziedzictwa: The Bonelli Eagle, wielki książę Europy, Cirmaète Jean -le -biały biały ^{[[[ 28 ]} .

Naturalne obszary ekologicznego, fauny i zainteresowań florystycznych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Inwentaryzacja naturalnych obszarów ekologicznych, fauny i zainteresowań florystycznych (ZNIEFF) ma na celu opanowanie najciekawszych obszarów na poziomie ekologicznym, zasadniczo w perspektywie poprawy wiedzy krajowego dziedzictwa naturalnego i zapewniania różnych decyzyjnych decydentów, narzędzie pomagające środowisku środowiska w planowaniu regionalnym.
Trzy Znieff typ 1 ^{[[[ Uwaga 5 ]} są identyfikowane w mieście ^{[[[ 29 ]} :

• „Górne gorgie Hérault i Plateau du Taurac” ( 952 ha ), obejmujące 5 gmin w departamencie ^{[[[ 30 ]} ;
• „Równina Claparèdes” ( 189 ha ), obejmujące 3 gminy w dziale ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} W
• „Hérault River de Saint-Bauzille-de-putois u ujścia Lamalou” ( 163 ha ), obejmujące 4 gminy w dziale ^{[[[ 32 ]} ;

i trzy Znieff of Typ 2 ^{[[[ Uwaga 6 ] W [[[ 29 ]} :

• „Massif des gorges de l’Hérault et de la buège” ( 21 342 ha ), obejmujący 17 gmin w departamencie ^{[[[ 33 ]} ;
• „Monnier Wood Massif” ( 5 858 ha ), obejmujący 8 gmin, z których trzy w Gard i pięć w Hérault ^{[[[ 34 ]} ;
• „Płaskowyż Taurac” ( 2 196 ha ), obejmujący 8 gmin, z których jedna jest w Gard, a siedem w Hérault ^{[[[ 35 ]} .

• Mapa typu 1 i 2 Znieff w Saint-Bauzille-de-putois.
• 

  Mapa typu 1 Znieff w mieście.

• 

  Typ 2 Mapa Znieff w mieście.

Typologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-bauzille-de-putois jest wsi, ponieważ jest to jedna z gmin, które są niewielkie lub bardzo gęste, w sensie miejskiej bramy gęstości gęstości INSEE ^{[[[ Uwaga 7 ] W [[[ 36 ] W [[[ I 1 ] W [[[ 37 ]} .
Należy do miejskiej jednostki Saint-Bauzille-de-putois, aglomeracji śródstopowej łączącej 2 gminy ^{[[[ I 2 ]} oraz 2242 mieszkańców w 2017 r., Z których jest centrum miasta ^{[[[ I 3 ] W [[[ I 4 ]} .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjnego Montpellier, którego jest miastem w koronie ^{[[[ Uwaga 8 ]} . Obszar ten, który łączy 161 gmin, jest podzielony na obszar 700 000 lub więcej mieszkańców (z wyłączeniem Paryża) ^{[[[ I 5 ] W [[[ I 6 ]} .

Zagospodarowanie terenu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zakupowanie gleb miasta, ponieważ wyłania się ono z europejskiej bazy danych biofizyki pokrycia terenu koryńskim (CLC), jest oznaczona znaczeniem lasów i środowisk półnaturalnych (64,8 % w 2018 r.), Odsetka znacząco równoważna temu. z 1990 r. (65,9%). Szczegółowa dystrybucja w 2018 r. Jest następująca:
Szkoły z roślinnością krzewów i/lub zielnymi (47,4%), heterogeniczne obszary rolnicze (19,8%), lasy (17,4%), stałe uprawy (9,5%), obszary zurbanizowane (5,9%) ^{[[[ 38 ]} .

IGN zapewnia również narzędzie online do porównania ewolucji w czasie okupacji gminy gminy (lub terytoriach do różnych skal). Kilka epok jest dostępnych w postaci kart lotniczych lub zdjęć: karta Cassini ( XVIII ^{To jest} Century), mapa personelu (1820–1866) i obecny okres (1950 do dziś) ^{[[[ Karta 1 ]} .

Zakwaterowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Główne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Terytorium miasta Saint-Bauzille-de-putois jest podatne na różne naturalne kaprys: meteorologiczny (burza, burza, śnieg, zimna, fala upałów lub susza), powodzie, pożary lasów, ruchy lądowe i trzęsienia ziemi (niskie sejsmiczność). Jest również narażony na ryzyko technologiczne, transport niebezpiecznych materiałów i dwa szczególne ryzyko: ryzyko wydobycia i ryzyko radonu ^{[[[ 39 ]} . Witryna opublikowana przez BRGM umożliwia po prostu i szybką ocenę ryzyka nieruchomości zlokalizowanej według adresu lub liczby jej działki ^{[[[ 40 ]} .

Naturalne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na niektóre części terytorium miejskiego prawdopodobnie wpłynie ryzyko powodzi przez przepełnione cieśnie wodne, w szczególności Hérault i Alzon. Gmina została uznana za klęskość żywiołowa pod szkodami spowodowanymi przez powodzie i lawiny błotne, które miały miejsce w 1982, 1994, 1995, 2011 i 2014 roku ^{[[[ 41 ] W [[[ 39 ]} .

Saint-bauzille-de-putois jest narażony na ryzyko pożaru lasu. Departament Fort Forest Protection Plan (PDPFCI) został zatwierdzony w czerwcu 2013 r. I krótki do 2022 r., Gdzie należy go przedłużyć. Poszczególne środki zapobiegania pożarom są określone przez dwa zamówienia prefekturowe i mają zastosowanie na obszarach narażonych na pożary lasów i mniej niż 200 metrów od nich. Dekret 25 kwietnia 2002 Reguluje użycie pożaru poprzez zakazanie w szczególności wniesienia ognia, palenia i rzucania niedopałkami w wrażliwych przestrzeniach oraz na sposobie, które przekraczają je pod karą sankcji. Dekret 11 Mars 2013 Sprawia, że ​​pokład jest obowiązkowy, obowiązujący dla właściciela lub jest uprawniony ^{[[[ Uwaga 9 ] W [[[ 42 ]} .

Gmina jest podatna na ryzyko ruchów gruntów składających się głównie z ponownego wycofania gleb glinianych ^{[[[ 43 ]} . Zagrożenie to prawdopodobnie wygeneruje znaczne szkody budynków w przypadku naprzemiennych okresów suszy i deszczu. 46,1% obszaru miejskiego jest w średnim lub silnym zagrożeniu (59,3% na poziomie departamentu i 48,5% na poziomie krajowym). Spośród 840 budynków liczonych w mieście w 2019 r. 839 jest w średnim lub silnym zagrożeniu, czyli 100%, które należy porównać z 85% na poziomie departamentu i 54% na poziomie krajowym. Na stronie internetowej BRGM dostępna jest mapowanie wystawy terytorium narodowego na obrzęk gleb glinianych ^{[[[ 44 ] W [[[ Karta 2 ]} .

Ponadto, aby lepiej zrozumieć ryzyko osiadania gruntów, krajowe zapasy podziemnych wnęk umożliwia zlokalizowanie tych zlokalizowanych w mieście ^{[[[ 45 ]} .

Ryzyko technologiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ryzyko transportu niebezpiecznych materiałów w mieście jest powiązane z przekraczaniem znaczącej infrastruktury drogowej lub kolejowej lub obecnością rury transportowej węglowodorów. Wypadek w takiej infrastrukturze prawdopodobnie będzie miał poważny wpływ na towary, ludzi lub środowisko, w zależności od charakteru transportowanego materiału. Można odpowiednio zalecić przepisy dotyczące planowania miasta ^{[[[ czterdzieści sześć ]} .

Szczególne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Badanie skaningowe Geodéris przeprowadzone w 2008 r. Ustanowiono dla Departamentu Hérault, szybką identyfikację obszarów ryzyka wydobycia powiązanych z niestabilnością ziemi ^{[[[ 47 ]} . Został ukończony w 2015 r. Przez badanie w starych gospodarstwach górniczych w dorzeczu węgla Graissessac i dzielnicy Villecelle Polymetallic. Gmina jest zatem zaniepokojona ryzykiem wydobywczym, głównie związanym z ewolucją podziemnych wnęk pozostawionych porzuconych i konserwacyjnych po wykorzystaniu kopalni ^{[[[ 48 ]} .

W kilku częściach terytorium krajowego radon, zgromadzony w niektórych zakwaterowaniu lub innych pomieszczeniach, może stanowić znaczące źródło narażenia populacji na promieniowanie jonizujące. Na niektóre gminy w dziale wpływają ryzyko radonu na wyższym lub niższym poziomie. Zgodnie z klasyfikacją w 2018 r. Gmina Saint-Bauzille-de-putois jest klasyfikowana w strefie 2, a mianowicie obszar o niskim potencjału radonu, ale na którym określone czynniki geologiczne mogą ułatwić przeniesienie radonu do budynków ^{[[[ 49 ]} .

Nazwa „Saint-Bauzille” zstąpiłaby z Saint Baudile, święty ^{[[[ 7 ]} . Kościół wiejski jest mu poświęcony.

Termin Polak byłoby deformacją „pedoxinis”, nazwa domu cytowana w 999 ^{[[[ 7 ] W [[[ 50 ]} . Znajdujemy miejsce wspomniane w appellacjach: „S. Baudilio de Peducis; od Pedussio ”do XII ^{To jest} Century, „de Pedusio” (1248), „de Peduzis” (1252), „de Pedusio” (1270), „de Bedussio” (1273) ^{[[[ 51 ]} , „Peducio” (1536) ^{[[[ 52 ]} , Saint Beauzille de Puttois, 1740-1760 ^{[[[ 53 ]} . Franck Hamlin proponuje, aby nazwa pochodzi od domeny gallo-rzymskiej, noszącej nazwę mężczyzny „Pedusius” ^{[[[ 54 ]} . Pochodzenie Polak , Aplikacja, która interweniuje dopiero w XVIII wieku, nie ma zatem nic wspólnego ze zwierzęciem o tej nazwie.

Kolejna interpretacja, niezbyt wiarygodna, ta nazwa dotyczy „putois” do łaciny pitum , “Dobrze”.

Możemy również zauważyć, że odręczne notebooki szafki tytułowej z Hoziera (archiwa narodowe) piszą: „Społeczność miejsca Saint-Bauzille de Putris” ( i nie putois ) ; „Putris”, z łacińskiego „puta”, który odnosi się do smrodu…].

W 1720 r. Saint-Bauzille był znany pod wariantem „Saint-Bauzille-d’Héraud” ^{[[[ 55 ]} .

Pre-historia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najstarsze ślady ludzkiej obecności sięgają czasów prehistorycznych. Wnęka masywu Thaurak jest zarejestrowana w ekwipunku zabytków 28 maja 1990 r. Jest to jedyne miejsce Hérault, które ukrywa ślady sztuki ciemieniowej przed górnym Magdalenianem, odkryte przez prehistoriańskiego Michela Lorblancheta w 1967 r. terytorium trwa do następujących czasów, o czym świadczy Dolmens i Tumulus na Massif Thaurak i Mont Saint-Mécisse ^{[[[ 7 ]} .

Średniowiecze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pojawienie się wioski sięga w 999 r ^{[[[ 7 ]} .
Ta willa z pewnością miała duży ogród uprawny, w którym mieszkała grupa chłopów. Później, między 999 a 1218 r ^{[[[ 7 ]} . Wokół tego kościoła powstaje parafialna obudowa, miejsce, w którym walki są zabronione, które promuje budowę nowych domów wokół niego. Od XV ^{To jest} stulecie, wioska rozwija się poza tą obudową ^{[[[ 7 ]} .

renesans [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas Wojny religii protestanci i kapłani schronili się w jaskiniach Massif Thaurak i Mount Saint Mécisse, które podczas prehistorii służyły jako prehistoryczne schronki prehistoryczne ^{[[[ 7 ]} . Miasto dostarczyło również świątynię, która później została zniszczona ^{[[[ 56 ]} .

Współczesny okres [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas rewolucji francuskiej miasto tymczasowo nosi nazwę Bel-Hérault ^{[[[ 57 ]} . Obywatele gminy spotykają się w społeczeństwie rewolucyjnym, ochrzczyli „Société des Amis de la Constitution” w II roku ^{[[[ 58 ]} .

W 1900 roku miasto opracowało i nabyło wiele firm ^{[[[ 7 ]} . Większość mieszkańców nadal żyje zarówno w rolnictwie, jak i w branży. W wiosce znajduje się kilka destylarni roślin aromatycznych, które działają w latach 1860–1900, a także fabryka wapiennych i cement ^{[[[ 7 ]} . Jednak najbardziej rozwiniętą aktywnością jest, podobnie jak w całym regionie, przemysł na dole jedwabiu. W latach 1859–1876 miasto miało trzy wirowanie ^{[[[ 7 ]} . Ten ostatni został zamknięty w latach 60. XX wieku, podobnie jak większość innych w regionie. Jednak spinning o nazwie „sotexmi-clio”, Ostatnio ^{[Gdy ?]} ponownie otwarty w wiosce ^{[[[ 7 ]} .

Miasto, od dawna cierpiało na wiejski exodus, teraz zwraca się do zielonej turystyki, korzystając z kilku naturalnych aktywów sprzyjających wędrówkom, wspinaczce, kajakowaniu i speleologii ^{[[[ 7 ]} .

	Broń Saint-Bauzille-de-putois dołącza w ten sposób: Gules do srebrnego Bauzille trzymającego złotą [[[ 59 ]

Trendy polityczne i wyniki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wybory prezydenckie, wyniki z drugiej rundy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Wybory prezydenckie w 2002 roku ^{[[[ 60 ]} : 79,90% dla Jacques Chirac (RPR), 20,10% dla Jean-Marie Le Pen (FN), 85,03% uczestnictwa.
• Wybory prezydenckie w 2007 r ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} : 54,44% dla Nicolasa Sarkozy (UMP), 45,56% dla Ségolène Royal (PS), 88,99% uczestnictwa.
• W 2012 r. Wybory prezydenckie ^{[[[ 62 ]} : 53,63% dla François Hollande (PS), 46,37% dla Nicolasa Sarkozy (UMP), 85,31% udziału.

Wybory legislacyjne, wyniki drugiej rundy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 2002 Wybory legislacyjne ^{[[[ 63 ]} : 54,35% dla Roberta Lecou (UMP), 45,65% dla Hélène Mandroux-Colas (PS), 69,69% udziału.
• Wybory legislacyjne w 2007 r ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} : 53,30% dla Roberta Lecou (UMP), 46,70% dla Jean-Pierre Moure (PS), 70,66% uczestnictwa.
• W 2012 r. Wybory legislacyjne ^{[[[ 65 ]} : 53,41% dla Frédéric Roig (PS), 46,59% dla Roberta Lecou (UMP), 61,60% uczestnictwa.

Wybory europejskie, wyniki dwóch najlepszych wyników [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• W 2004 r. Wybory europejskie ^{[[[ 66 ]} : 22,56% dla Kadera Arif (PS), 19,35% dla Alain Lamassoure, 49,65% uczestnictwa.
• W 2009 r. Wybory europejskie ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ]} : 27,09% dla Dominique Baudis (UMP), 18,13% dla José Bové (EELV), 45,90% uczestnictwa.

Wybory regionalne, wyniki dwóch najlepszych wyników [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Wybory regionalne w 2004 roku ^{[[[ 68 ]} : 53,61% dla Georgesa Frêche (DVG), 36,67% dla Jacquesa Blanc (UMP), 74,90% uczestnictwa.
• Wybory regionalne 2010 ^{[[[ 69 ]} : 55,32% dla Georgesa Frêche (DVG), 25,32% dla Raymond Couderc (UMP), 58,05% uczestnictwa.

Wybory referendum [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Referendum 1992 dotyczące traktatu Maastricht ^{[[[ 70 ]} : 52,37% dla tak, 47,63% dla nie, 76,34% uczestnictwa.
• Referendum z 2005 r. Związane z traktatem ustanawiającym konstytucję dla Europy ^{[[[ 71 ]} : 63,26% dla nie, 36,74% dla tak, 77,42% uczestnictwa.

Administracja Miejska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców gminy podczas ostatniego spisu powszechnego, rada miejska składa się z 19 członków zgodnie z ogólnym kodeksem władz lokalnych ^{[[[ 72 ]} . Pod koniec wyborów miejskich w 2008 r. Michel Issert został wybrany burmistrzem i zastąpi Rémy Carluy.

Lista burmistrzów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Twinning [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na 28 czerwca 2013 , Saint-bauzille-de-putois nie jest bliźniaczy ^{[[[ 74 ]} .

Organy sądowe i administracyjne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-bauzille-de-putois podlegają Montpellier Court of District, Trybunali de Grande instancji Montpellier, Sądu Apelacyjnego Montpellier, Montpellier Children’s Court, Montpellier Industrial Tribunal, sądów komercyjnych Montpellier, Montpellier i administracyjny sąd apelacyjny Marsylii ^{[[[ 75 ]} .

Demografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana dzięki spisom ludności dokonanym w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Populacje prawne gmin są publikowane co roku przez INSEE. Spis powszechny opiera się teraz na corocznym gromadzeniu informacji, sukcesywnie dotyczącej wszystkich terytoriów miejskich w ciągu pięciu lat. W przypadku gmin z mniej niż 10 000 mieszkańców badanie spisowe dotyczące całej populacji przeprowadzane są co pięć lat, a populacje prawne w latach średnich szacuje się na podstawie interpolacji lub ekstrapolacji ^{[[[ 76 ]} . Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis spisowy w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2007 roku ^{[[[ 77 ]} .

W 2020 r. Miasto miało 2 014 mieszkańców ^{[[[ Uwaga 10 ]} , wzrosło o 5,45%w porównaniu do 2014 r. (Hérault: +7,37%, Francja wyklucza Mayotte: +13%).

Edukacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Miasto znajduje się w Akademii Montpellier.

Saint-bauzille-de-putois ma publiczną szkołę podstawową ^{[[[ 79 ]} A najbliższa prywatna szkoła podstawowa znajduje się w Cazilhac, około 4,2 km ^{[[[ 79 ]} .

Najbliższa szkoła przedszkola znajduje się w Gangesie, około 5 km ^{[[[ 79 ]} .

Najbliższe uczelnie, publiczność i prywatna, znajdują się w Gangesie, około 5 km ^{[[[ 79 ]} .

Jeśli chodzi o szkoły średnie, publiczne liceum znajduje się w Vigan, a prywatne liceum rolnicze znajduje się w Ganges ^{[[[ 79 ]} .

Zdrowie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Bauzille-de-Putois ma biuro medyczne trzech lekarzy i innego lekarza w wiosce.

Sporty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Gmina nie ma dużego sprzętu sportowego ^{[[[ 80 ]} .

Można zorganizować spacery i wędrówki na płaskowyżu Thaurak.

Klify płaskowyżu Thaurak są przygotowane do praktyki wspinaczki. Większość sektorów to miejsca sportowe zdefiniowane przez FFME, ale niektóre skały można klasyfikować na polach przygodowych ^{[[[ 81 ]} . Wszystkie sektory reprezentują ponad 600 sposobów trudności od 4a do 8b+, co sprawia, że ​​Thaurak jest głównym miejscem wspinaczki sportowej w Hérault.

Te klify zostały również ponownie wyposażone w 2013 r. Na praktykę Via Ferrata ^{[[[ 82 ]} .

Miasto ma zjazdy kajakowe w Hérault Gorges, Ganges do Saint-Jean-de-Fos (Pont du Diable).

Możesz także ćwiczyć kajakowe i kajakowe polo w dwóch zbiornikach wodnych, na terytorium miasta ^{[[[ 83 ]} .

Miasto ma zjazdy kajakowe w Hérault Gorges, Ganges do Saint-Jean-de-Fos (Pont du Diable).

Możesz także ćwiczyć kajakowe i kajakowe polo w dwóch zbiornikach wodnych, na terytorium miasta ^{[[[ 83 ]} .

Głoska bezdźwięczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kult [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Manifestacje kulturowe i uroczystości [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Partia wotywna w każdy pierwszy weekend sierpnia, bardzo popularny w okolicy.

Dochód [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2018 r. Gmina ma 829 gospodarstw podatkowych ^{[[[ Uwaga 11 ]} , łącząc 1960 osób. Mediana dochodu do dyspozycji na jednostkę konsumpcji wynosi 19 910 € € ^{[[[ I 7 ]} (20 330 € € w oddziale ^{[[[ I 8 ]} ).

Stanowisko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Stopa bezrobocia

	2008	dwa tysiące trzynaście	2018
Gmina [[[ I 9 ]	11,3%	11,4%	12,2%
Dział [[[ I 10 ]	10,1%	11,9%	dwunasty %
Cała Francja [[[ I 11 ]	8,3%	dziesięć %	dziesięć %

W 2018 r. Populacja w wieku od 15 do 64 lat wyniosła 1185 osób, w tym 77,2% aktywów (65% z pracy i 12,2% bezrobotnych) i 22,8% D ‘nieaktywne ^{[[[ Uwaga 12 ] W [[[ I 9 ]} . Od 2008 r. Stopa bezrobocia komunalnego (w rozumieniu spisu) 15-64 lat jest większy niż Francji i departamentu.

Miasto jest częścią korony obszaru atrakcyjnego Montpellier, ponieważ co najmniej 15% aktywnych pracowników pracuje na biegunie ^{[[[ Karta 3 ] W [[[ I 12 ]} . Ma 326 Oferty pracy W 2018 r., W porównaniu z 296 w 2013 r. I 282 w 2008 r. Liczba aktywów posiadających pracę w gminie wynosi 773, wskaźnik stężenia zatrudnienia wynoszący 42,2% i wskaźnik działalności wśród 15 lub więcej niż 59,8% ^{[[[ I 13 ]} .

Z tych 773 aktywnych osób w wieku 15 lat lub ponad pracę, 194 prace w mieście, czyli 25% mieszkańców ^{[[[ I 14 ]} . Aby dostać się do pracy, 85% mieszkańców korzysta z osobistego lub czterokołowego pojazdu funkcyjnego, 3,8% transportu publicznego, 7,7% idzie tam na dwupokołowe, rowerem lub 3, 5% nie potrzebuje transportu (praca (praca w domu) ^{[[[ I 15 ]} .

Działania poza rolnictwem [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sektory [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

150 zakładów ^{[[[ Uwaga 13 ]} znajdują się w saint-bauzille-de-putois 31 grudnia 2019 . Poniższa tabela opisuje liczbę według sektora aktywności i porównuje wskaźniki z oddziałami działu ^{[[[ Uwaga 14 ] W [[[ I 16 ]} .

Obszar aktywności	Gmina		Dział
	Nazwa	%	%
Ensemble	150	100%	(100%)
Przemysł wytwórczy, przemysł wydobywczy i inne	14	9,3%	(6,7%)
Budowa	28	18,7%	(14,1%)
Sprzedaż hurtowa i detaliczna, Transport, zakwaterowanie i catering	trzydziesty pierwszy	20,7%	(28%)
Informacje o komunikacji	6	4%	(3,3%)
Działalność finansowa i ubezpieczeniowa	2	1,3%	(3,2%)
Działania na rynku nieruchomości	4	2,7%	(5,3%)
Specjalistyczne, naukowe i techniczne działania oraz działania administracyjne i wspierające	17	11,3%	(17,1%)
Administracja publiczna, edukacja, Zdrowie ludzkie i działania społeczne	34	22,7%	(14,2%)
Inne działania serwisowe	14	9,3%	(8,1%)

Sektor administracji publicznej, edukacja, zdrowie ludzkie i działania społeczne są przeważające w gminie, ponieważ stanowi 22,7% całkowitej liczby zakładów w gminie (34 z 150 firm zlokalizowanych w Saint-Bauzille-de-Putois), przeciwko Saint-Bauazille-de-Putois) 14,2% na poziomie departamentu ^{[[[ I 17 ]} .

Firmy i firmy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pięć firm z zarejestrowanym biurem na terytorium miejskim, które generuje największe obroty w 2020 r. ^{[[[ 84 ]} :

• Eurl Patrick Peyriere, Ogólna praca murowana i strukturalna praca budowlana (1247 k € );
• Holding netto Cristal, działalność spółek holdingowych (550 k € );
• Aurieres, handel detaliczny mięs i produktów mięsnych w specjalistycznym sklepie (536 k € );
• Aupalya, inne usługi rezerwacyjne i powiązane działania (334 k € );
• Konkurencja asfaltowa, konserwacja i naprawa lekkich pojazdów silnikowych (70 k € ).

Rolnictwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Liczba gospodarstw w aktywności i posiadanie kwoty głównej w gminie wynosi 10 podczas spisu rolnego w 2020 r. ^{[[[ Uwaga 15 ]} i obszar rolniczy 74 ha ^{[[[ Mapa 4 ] W [[[ Mapa 5 ]} .

Miejsca i zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na terytorium miasta znajdujemy różne miejsca i zabytki o interesie historycznym lub architektonicznym ^{[[[ 7 ]} , z których jeden jest klasyfikowany jako zabytki ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} :

• Zamek, zbudowany około 1643 r. Przez Jacquesa de Valat. Od tego czasu został sklasyfikowany jako zabytki Lipiec 2009 ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} .
• Jaskinia Demoiselle, zwana także jaskinią wróżki. Bardzo bogate w bretore, takie jak stalagmity, stalaktyty i kolumny, odwiedzano go po raz pierwszy w środku XVIII ^{To jest} Stulecie, ale jego pierwsza prawdziwa eksploracja pochodzi z 1884 roku. Został zainaugurowany przez prezydenta Republiki, Gaston Doumergue, w 1932 r.
• Frezacyjna Auberge, stary „wiejska” wirowanie, które sprawiło, że jedwabne pończochy od 1859 r. Do środka Xx ^{To jest} wiek. Dziś jest rehabilitowany w hostelu.
• La Croix, położony Rue de l’Agantic. Na XVI ^{To jest} wiek oznaczał granicę wioski i obszar chroniony przez parafialną obudowę.
• Saint-Baudile Church of Saint-Bauzille-de-Putois. Kościół, poświęcony Świętym Baudile, który charakteryzował się architekturą romańską, został zbudowany między X ^{To jest} wiek i XIII ^{To jest} wiek. Jego tympanum, który ozdobił wejście, został namalowany przez artystę z wioski, Jean Suzanne, w 1991 roku. Reprezentuje Saint Baudile, wyposażony w topór i dłoń, a także tłum wieśniaków w Rue, Rue Rue, Rue Dyrektor Du Vieux Village, a w tle Mont Saint-Mécisse.
• Most wiszący, wykonany w 1852 r. Przez Alphonse Boulland. Pierwotnie został zbudowany w kamieniu metalowym, drewna i wielkości. Most, który został uszkodzony przez tornado, 10 października 1907 , został przywrócony i ostatecznie przebudowany. Obserwowany i utrzymywany od 1929 r. Jego ostatnia renowacja pochodzi z 2005 roku. Tylko kamienie wielkości filarów są pochodzenia.
• Prezentacja „3-rois”, zniżka, która Xix ^{To jest} Century służył jako sztafnięcia staranności serwisu Maillette. Drzwi pochodzą z 1789 roku.
• Miejsce Chrystusa, które, zbudowane na miejscu, starego cmentarza, przyjmuje swoją nazwę od krzyża wzniesionego w 1878 r., Po ruchu religijnym zatytułowanym „Misja”. Plac znajduje się w centrum starej wioski.
• Młyn biskupa, zwany także pawilonem. Przed budową mostu wiszącego był początkowym miejscem łodzi, które zostały użyte do przejścia przez Hérault.
• 

  Pomnik zmarłych wbudowanych w hołd dla żołnierzy pierwszej wojny światowej.

  Memorial wojenny zbudował hołd dla żołnierzy, którzy zmarli podczas pierwszej wojny światowej.

Osobowości powiązane z gminą [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Louis Gabrillargues (1914-1994), urodzony w Saint-Bauzille, francuski Football International (9 selekcji)

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Kolektyw. Jeśli powiedziano mi Saint-Bauzille de Putois i Agonès Rozkładanie dziedzictwa. Biuro turystyczne Cévennes Méditerranée.
• Daniel Aubin W Saint Bauzille de Putois: Pamięć i obrazy wioski w Hérault , Saint-bauzille-de-putois, pamięć i obrazy, 1996 , 192 P.
• Pierre David « Moulins de Saint-bauzille-de-putois », Helins z Hérault W N ^O 19, 2000 W P. 103-168
• Paweł Degully W La Cave des Demoiselles, Saint-Bauzille-de-Putois, Canton of Ganges, Hérault , Montpellier, Société des Sites i pomniki Morza Śródziemnego Langwedoc, 1930 , 104 P.
• Catherine Gay-Gay « Życie codzienne w Saint-Bauzille de Putois (Hérault), AT XVII ^{To jest} stulecie, ujawnione przez zapasy », Magazyn Cévennes W N ^O 1378, 9 grudnia 2006 W P. 9-11
• Catherine Gay-Gay « Świątynie Saint-Bauzille-de-putois », Link badaczy Cévenols W N ^O 160, Styczeń-marzec 2010 W P. 27-28
• Archiwa misji 34, Szczegółowy cyfrowy katalog archiwów miejskich , Montpellier, Mission Archives 34, dwa tysiące trzynaście , 120 P.
• Louis Olivier « Byli rzemieślnicy Saint-Bauzille, pierwsza część », Publiaïre Sant Bauzelenc W N ^O 118, Lipiec 2015 W P. 3-4
• Louis Olivier « Byli rzemieślnicy Saint-Bauzille, druga część », Publiaïre Sant Bauzelenc W N ^O 119, Październik 2015 W P. 10-11
• Philippe Walcker « Tych z 14-18, kim oni byli? : Te Saint-Bauzillois, którzy zmarli w formie Francji », LEGHEDOC GENEALOGICZNY KRĄD W N ^O 140, Lipiec-wrzesień 2013 r W P. 61-64

Fundusz archiwum [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasoby geograficzne :
• Zasoby związane z organizacjami :
• Zasób dotyczące kilku obszarów :

Notatki i karty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Intee Strona internetowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Innych źródeł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]