Saint-Georges-Antignac-Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Nie należy mylić z Antignac.

after-content-x4

Saint-Georges-Antignac to gmina w południowo-zachodniej Francji, zlokalizowana w Departamencie Charente-Maritime (region Nouvelle-Aquitaine).

Jego mieszkańcy nazywani są Saint-Georgiens i Saint-Georgiennes [[[ Pierwszy ] .

Miasto Saint-Georges-Antignac znajduje się na południu oddziału Charente-Maritime, w nowym regionie Aquitaine, w starej prowincji Saintonge. Należący na południe Francji – mówimy dokładniej o „Midi Atlantique” [[[ 2 ] , w sercu łuku atlantyckiego, można go przywiązać do dwóch dużych zestawów geograficznych, wielkiego francuskiego zachodu i wielkiego południowo -zachodniego francuskiego.

Sąsiednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Typologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Georges-Antignac to wiejska gmina [[[ Notatka 1 ] W [[[ 3 ] . Jest to rzeczywiście jedna z gmin, które nie są bardzo mało gęste, w sensie gminy gęstej gęstości [[[ 4 ] W [[[ 5 ] .

after-content-x4

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcyjnego Jonzaca, którego jest miastem w koronie [[[ Uwaga 2 ] . Obszar ten, który łączy 35 gmin, jest podzielony na dziedziny mniej niż 50 000 mieszkańców [[[ 6 ] W [[[ 7 ] .

Zagospodarowanie terenu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Carte en couleurs présentant l'occupation des sols.

Mapa infrastruktury i użytkowanie gruntów gminy w 2018 r. (CLC).

Używanie gruntów w mieście, jak wyłania się z europejskiej bazy danych okupacji biofizycznej pokrycia terenu Corine (CLC), jest oznaczone znaczeniem terytoriów rolnych (73,5% w 2018 r.), W porównaniu z 1990 r. (72%). Szczegółowa dystrybucja w 2018 r. Jest następująca:
Heterogeniczne obszary rolni (44%), lasy (26,5%), uprawy stałe (16,2%), grunty orne (13,3%) [[[ 8 ] .

IGN zapewnia również narzędzie online do porównania ewolucji w czasie okupacji gminy gminy (lub terytoriach do różnych skal). Kilka epok jest dostępnych w postaci kart lotniczych lub zdjęć: karta Cassini ( XVIII To jest Century), mapa personelu (1820–1866) i obecny okres (1950 do dziś) [[[ Karta 1 ] .

Główne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Terytorium miasta Saint-Georges-Antignac jest podatne na różne naturalne zagrożenia: meteorologiczne (burza, burza, śnieg, bardzo zimna, fala cieplna lub susza), powodzie, ruchy naziemne i trzęsienia ziemi (niska sejsmiczność). Jest również narażony na ryzyko technologiczne, transport niebezpiecznych materiałów [[[ 9 ] . Witryna opublikowana przez BRGM umożliwia po prostu i szybką ocenę ryzyka nieruchomości zlokalizowanej według adresu lub liczby jej działki [[[ dziesięć ] .

Naturalne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na niektóre części terytorium miejskiego prawdopodobnie wpłynie ryzyko powodzi przez przepełnione cieśniny, w szczególności koniczynę i senene. Gmina została uznana za stan klęski żywiołowej szkód spowodowanych przez powodzie i lawiny błotne w 1982, 1983, 1986, 1993, 1999 i 2010 [[[ 11 ] W [[[ 9 ] .

Mapa obszarów retrackingowych Alei gleby gliniastej gleby Saint-Georges-Antignac.

Ruchy gruntów mogą wystąpić w mieście, to różnicowe cięcia [[[ dwunasty ] .

Usunięcie gleby gliniastej prawdopodobnie spowoduje znaczne uszkodzenie budynków w przypadku naprzemiennych okresów suszy i deszczu. 61,9% obszaru miejskiego jest w średnim lub silnym zagrożeniu (54,2% na poziomie departamentu i 48,5% na poziomie krajowym). Spośród 241 budynków liczonych w mieście w 2019 r. 127 jest w środku lub silnym zagrożeniu, czyli 53%, do porównania z 57% na poziomie departamentu i 54% na poziomie krajowym. Na stronie internetowej BRGM dostępna jest mapowanie wystawy terytorium narodowego na obrzęk gleb glinianych [[[ 13 ] W [[[ Karta 2 ] .

Ponadto, aby lepiej zrozumieć ryzyko osiadania gruntów, krajowe zapasy podziemnych wnęk umożliwia zlokalizowanie tych zlokalizowanych w mieście [[[ 14 ] .

Jeśli chodzi o ruchy gruntów, gmina została uznana za klęskość żywiołowa pod szkodami spowodowanymi przez ruchy terenowe w 1983, 1999 i 2010 roku [[[ 9 ] .

Ryzyko technologiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ryzyko transportu materiałów niebezpiecznych w gminie jest powiązane z jej przekraczaniem przez jedną lub bardziej znaczącą infrastrukturę drogową lub kolejową lub obecność rury transportowej węglowodorów. Wypadek w takiej infrastrukturze prawdopodobnie będzie miał poważny wpływ na towary, ludzi lub środowisko, w zależności od charakteru transportowanego materiału. Można odpowiednio zalecić przepisy dotyczące planowania miasta [[[ 15 ] .

Według Ernesta Nègre, Antignac Pierwotnie nazwa właściciela gallo-rzymskiego Anteniusz , do którego został umieszczony sufiks -akum. To jest tak samo dla Saint-Georges-de-Cubillac , którego parafia przyjęła patronat Świętego Georgesa i którego pochodzenie jest imieniem gallo-rzymskiego właściciela, a następnie Teraz [[[ 16 ] .

Pod rewolucją miasto nosiło nazwę Cubillac Georges .

Według dekretu prefekturalnego Występowanie na , miasto Antignac kojarzy z Saint-Georges-de-Cubillac . Nowa jednostka nazywa się Saint-Georges-Antignac .
Dekret prefekturalny Występowanie na przekształca to powiązanie w czystą i prostą fuzję.

Homonimia elementu Antignac Z kilkoma antynacami OC i Antign -końcowymi od Oïl.

Lista burmistrzów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Zidentyfikować Etykieta Jakość
2001 2014 Roland Fedon samego siebie Wykonawca prac rolniczych, trener fitotechnikny w liceum rolniczym
2014 Styczeń 2017 Françoise Cayuela samego siebie Emerytowany
Styczeń 2017 w trakcie Christian Huillin samego siebie Emerytura
Brakujące dane mają zostać zakończone.

Region [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po wdrożeniu reformy administracyjnej w 2014 r., Wprowadzając liczbę regionów metropolitalnej Francji od 22 do 13 do regionu Nouvelle-Aquitaine, którego stolicą jest Bordeaux. Od 1972 r. Do , należał do regionu Poitou-Charlentes, którego głównym miastem było Poitiers.

Ewolucja demograficzna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana dzięki spisom ludności dokonanym w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Populacje prawne gmin są publikowane co roku przez INSEE. Spis powszechny opiera się teraz na corocznym gromadzeniu informacji, sukcesywnie dotyczącej wszystkich terytoriów miejskich w ciągu pięciu lat. W przypadku gmin z mniej niż 10 000 mieszkańców badanie spisowe dotyczące całej populacji przeprowadzane są co pięć lat, a populacje prawne w latach średnich szacuje się na podstawie interpolacji lub ekstrapolacji [[[ 17 ] . Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis spisowy w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2007 roku [[[ 18 ] .

W 2020 r. Miasto miało 391 mieszkańców [[[ Uwaga 3 ] , wzrosło o 2,89%w porównaniu do 2014 r. (Marrente-maritime: +2,92%, Francja z wyłączeniem Mayotte: +1,9%).

Ewolucja populacji [Modyfikator]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
510 471 449 414 527 510 553 527 524
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
524 503 477 432 439 440 421 407 380
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
376 385 372 354 359 337 305 335 336
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
350 357 391 337 344 375 406 410 384
2017 2020 – – – – – – –
379 391 – – – – – – –
Histogram ewolucji demograficznej

  • Kościół Antignac
  • Saint-Georges-de-Cubillac Church
  • Château de Clam
  • Château d’Antignac
  • Garrau Mill
  • Église d'Antignac
  • Église Saint-Georges-de-Cubillac

    Saint-Georges-de-Cubillac Church

  • Château de Clam
  • Château d'Antignac
  • Moulin de Garrau

Notatki i karty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Według strefy opublikowanej w listopadzie 2020 r W międzyżywczym komitecie wierzchowości.
  2. ↑ Koncepcja obszarów przyciągania miast zastąpiła starą koncepcję obszaru miejskiego w październiku 2020 r., Aby umożliwić porównania zgodne z innymi krajami Unii Europejskiej.
  3. ↑ Legalna populacja komunalna obowiązująca na 1 Jest Styczeń 2023 r., Vintage 2020, zdefiniowane w granicach terytorialnych obowiązujących na 1 Jest Styczeń 2022, Data odniesienia statystycznego: 1 Jest Styczeń 2020.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Poganie chary-maritime
  2. ↑ Louis Papy, Atlantic South , Atlas and Geography of Modern France, Flammarion, Paris, 1984
  3. ↑ ‘ Strefowanie wiejskie » , NA www.observatoire -des -territoires.gouv.fr (skonsultuję się z ) .
  4. ↑ ‘ Miejska miejska gmina » , NA Intee Strona internetowa (skonsultuję się z ) .
  5. ↑ ‘ Zrozum siatkę gęstości » , NA www.observatoire -des -territoires.gouv.fr (skonsultuję się z ) .
  6. ↑ ‘ Baza obszarów przyciągania dla 2020 miast. » , NA Insee.fr W (skonsultuję się z ) .
  7. ↑ Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), ‘ We Francji dziewięć na dziesięć osób żyje w atrakcji miasta » , NA Insee.fr W (skonsultuję się z ) .
  8. ↑ ‘ Corine Land Cover (CLC) – Dystrybucja obszarów na 15 stacjach użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , NA . Witryna danych statystycznych i badań Ministerstwa przejścia ekologicznego. (skonsultuję się z )
  9. ↑ A B i C ‘ Ryzyko w pobliżu mojej domowej gminy Saint-Georges-Antignac » , NA Georisque (skonsultuję się z )
  10. ↑ Brgm, ‘ Po prostu i szybko oceń ryzyko swojej nieruchomości » , NA Georisque (skonsultuję się z )
  11. ↑ ‘ Departamenty Cherenente-Maritime Główne ryzyko » , NA www.chartente-maritime.gouv.fr (skonsultuję się z ) , Ryzyko rozdziału powódź.
  12. ↑ ‘ Departamenty Cherenente-Maritime Główne ryzyko » , NA www.chartente-maritime.gouv.fr (skonsultuję się z ) , Ruchy podłoża rozdziału.
  13. ↑ ‘ Użytkownik z glinami » , NA . Miejsce Narodowego Obserwatorium Naturalnego ryzyka (skonsultuję się z )
  14. ↑ ‘ Lista podziemnych wnęk znajdujących się w mieście Saint-Georges-Antignac » , NA http://www.geisques.gouv.fr (skonsultuję się z )
  15. ↑ ‘ Departamenty Cherenente-Maritime Główne ryzyko » , NA www.chartente-maritime.gouv.fr (skonsultuję się z ) , Ryzyko rozdziału transport niebezpiecznych materiałów.
  16. ↑ Ernest Murzyn W Ogólna toponimia Francji , Księgarnia Droz, (ISBN 978-2-600-02883-7 W Czytaj online )
  17. ↑ Organizacja spisu powszechnego , na insee.fr.
  18. ↑ Kalendarz spisów spisów departamentalnych , na insee.fr.
  19. ↑ Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy Na stronie School of Advanced Studies in Social Sciences.
  20. ↑ INSEE – legalne populacje miasta od lat 2006 W 2007 W 2008 W 2009 W 2010 W 2011 W 2012 W dwa tysiące trzynaście W 2014 W 2015 W 2016 W 2017 W 2018 W 2019 I 2020 .

O innych projektach Wikimedia:

after-content-x4