Samo de Bohemus – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Homonimiczne artykuły patrz Samo.

To , Frank urodzony około 600 roku i zmarł około 658 r., Jest królem Czech, który panował około 623 r. Po jego śmierci.

. Sámo Reign to moment zidentyfikowany jako założyciel w historii Czech, Moravii i Słowacji. Jednak trudno jest oddzielić rzeczywistość od legendy.

Według pseudo-freedégaire, Sámo jest frankiem urodzonym w ” Płatność Senonago Dla których proponowane różne lokalizacje, w szczególności sens (Yonne, Francja) [[[ Pierwszy ] lub Soignies (Hainaut, Belgia) [[[ 2 ] W [[[ 3 ] W [[[ 4 ] W [[[ 5 ] .

after-content-x4

‘ I większość marginesu ma Senonico: co to jest najwięcej senonów, zmysłów, najbardziej znanych ludzi we Francji, które mają zostać wyznaczeni. Ale inni wolą przetłumaczyć z wioski Senonago, Senagaw, w Hanonii, gdzie Syn Słońca. »

– Dom Martin Bousquet, kolekcja historyków Gaul i Francji, Paryż, 1739.

Królestwo Samo w 631

Sámo po raz pierwszy pojawia się szef eskorty wojskowej przyczep kempingowych, który handluje z plemionami słowiańskimi. Każdego roku od końca W To jest Wiek, avars, zainstalowany w Panonii, przybywają do kraju Słowian, aby plądrować. Pozostają tam przez całą zimę, zmniejszając populacje w niewolnictwie, zabierając swoje żony i córki jako konkubiny. Wśród Słowian Czechowie organizują swoją obronę w 620 roku i zabierają Sámo za Warlord [[[ 6 ] . Kiedy łupy powrócą w następnym roku, są całkowicie pokonani.

Statua reprezentująca Sámo, na wzgórzu Náklo w Ratíškovice.

Sámo postanawia zostać i podobnie jak jego towarzysze walki przyjmuje religię słowiańską. Wraz z nimi poprowadził życie jako szef wojskowy, służący plemionom słowiańskim, jest odpowiedzialny za zorganizowanie ich obrony. Plemiona, które uznają go za Prince, to Plemienie Czech, Moravii, Sorabii (rządzonej przez Dervan), a być może także Pliźń Słowacji, Basse-Austrii i Karinthii. Terytorialne granice autorytetu Sámo są w rzeczywistości mało znane, ale niewątpliwie przekraczają granice obecnej Czech.

Plemiona prawdopodobnie płacą księciu Sámo i jego wkłady firm, ale większość ich zasobów pochodzi z grabieży franish karawany. Odmawiając zrekompensowania szczerych kupców, których rozebrał [[[ 7 ] , Sámo zostaje zaatakowane w fortecy w Vogastisburgu (dokładna lokalizacja tej fortyfikacji nie jest znana). Wreszcie król Dagobert I Jest zostaje pokonany przez Sámo w 631.

Sámo byłby na czele zjednoczenia żołnierzy plemion 35 lat , z powodzeniem chroniąc te narody zagranicznych inwazji.

Jego 12 żon , Samo zostawił 22 synów i 15 dziewcząt . Kiedy umarł, jego stan spada pod zależnością Avars na wschodzie i Franków na zachodzie [[[ 8 ] .

  1. ↑ A.Kuster, (z) Cztery książki Chronicles of the -Called Fredegar (Książka 2 rozdziały 53 do buka 4, nieco skrócone Darmstadt 1982 P. 208 Uwaga N ° 6.
  2. ↑ Dom Martin Bousquet, Kolekcja historyków Gaul i Francji Zawierając to, co wydarzyło się w Gaul i co zrobił François pod Królami pierwszego wyścigu, Paryż, 1739.
  3. ↑ Ale większość historyków Francji wyróżniała się „znaczeniem” w wyrazie Frédégaire. Gdyby to miało znaczenie, istniałby Civitas lub Urbs, a nie pagus; Byłaby Senonia lub Senonum Civitas, a nie Senonagus. Ta nazwa dawniej podana SOGNIES, a także „Sonegiœ i Sogniacum w średniowieczu, pochodzi jednak z Senonów, ponieważ Sunies został założony do tego, co wierzymy, w czasach Clovis, przez kupców Sensa, że ​​przyciągnął tam King de Tournai . Zobacz Bruzen de la Martinière, itd. W „Wojskowych Fastes” CF Infra.
  4. ↑ ” Belgijska świetna wojskowa “, T.1, Bruksela, 1835.
  5. ↑ Théophile Lejeune, Cywilna i kościelna historia miasta W społeczeństwie nauk, sztuki i listów Hainaut, konkurs, 1868–1869
  6. ↑ Według Frédégaire: Anno 623 P. 131 „Czterdziesty rok panowania Clotaire”.
  7. ↑ Frédégaire Rok: 630 P. 161.
  8. ↑ Jean Bérenger, Historia imperium Habsburg Fayard 1990, Reed. Tallandier 2012 Coll. Tekst, tom I P. 65 .

Źródła [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • (The) I (FR) Freder Kronika czasu merovinii . Tłumaczenie i wprowadzenie przez Oliviera Devillera i Jeana Meyersa. Brepols Publisher (frekwencja Belgia 2001) (ISBN 2-503-51151-1 ) C.F: w 623 P. 131-133, rok 630 P. 161-163 i w roku 632 P. 173-175.
  • Pavel BěLina, Petr čornej et Jiří Pokorný Historia krajów czeskich Punkty Historia U 191 Editions Du Seuil (Paryż 1995) (ISBN 2020208105 )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4