Sander Lucioperca – Wikipedia

. Luciopher O Sandra ^[2] ( Sander Lucioperca Linnaeus 1758 ) i rybka słodkiej wody przez rodzinę Percidae.

Pochodzący z Europy Środkowej i Wschodniej (Szwecja, Finlandia, Niemcy, Polska i były ZSRR), a także z Azji Zachodniej, została wprowadzona w wielu krajach europejskich na początku XIX wieku, ze znaczącymi konsekwencjami środowiskowymi.

We Włoszech został wprowadzony w latach 1902–1908 w jeziorach Comabbio i Pusiano, a później w północnych Włoszech, ale dziś wydaje się, że jest powszechny tylko w niektórych jeziorach (Orta, Lugano, Como, Comabbio, Maggiore, Corbara, z których tak jest następnie wydawany w całym trasie Tybera do Rzymu) i wzdłuż rzeki Chienti. Duża populacja jest również obecna w PO i w większości wody doliny Po.
Mieszka w niższych cechach rzek oraz w dużych i średnich jeziorach, z wódami splecionymi dobrze.

Ma smukłe i zwężające się ciało, przednia płetwa grzbietowa ma 13-15 ciernistych promieni. Usta są wyposażone w małe zęby i ktoś większy. Samiec przedstawia wklęsłość z tyłu, między głową a przednią płetwą grzbietową; Zamiast tego u kobiety ten punkt jest wypukły.

Liberia ma zielonkawo -brązowy kolor na głowie, plecach i biodrach, lżejszy na brzuch. Niektóre czarne pionowe paski spada z tyłu na boki. Płetwy są zielonkawe ścigane przez czerń.

Najdłużsi osoby osiągają wiek 20, 130 cm długości dla wagi 15 kg.

Podobnie jak w Persico, znane są przypadki populacji krasnoludów, ze względu na niedobór jedzenia i wielkość lustra wody.

Gatunek ten ma głównie tendencje nocne. Młode okazy mają tendencję do zbierania się w małych stadach, podczas gdy dorośli stają się samotni.

Odkładanie jaj ma miejsce, gdy temperatura osiągnie około 12 ° C (od kwietnia do czerwca) na kamiennym dnie morskim lub pokrytym korzeniami roślin.

Jego ofiarą są Alborelle, Scardole, Persici Sole i Cobbiti. Moc jest zmniejszona zimą.

Doceniane zarówno jako temat wędkarstwa sportowego, jak i na wykwintność jego mięs, oświetlenie jest złapane sztucznymi przynętami (techniką wirowania), robakiem, małymi rybami, ale przede wszystkim z techniką manewrowej śmierci. Występuje głównie w słodkiej wodzie, ale można je również znaleźć w wodach słonawych. Aktywny głównie od zachodu słońca do świtu, jest to jedna z głównych ofiar Wędkarstwo uliczne .

Wydaje się, że wprowadzenie tego silnego allochtonicznego drapieżnika we włoskich wodach spowodowało wiele problemów rodzimych gatunków ryb, w tym lokalne wyginięcie gatunków endemicznych ^{[3] [4]} .

• Bruno S., Maugeri S. Ryby słodkowodne, atlas Europy , Mondadori 1992
• Kottelat M., Freyhof J. Podręcznik europejskich ryb słodkowodnych , Publikacje Kottelat, Cornol (CH), 2007
• Porcelotti S., Ryba Włoch, Ittiofauna ze świeżej wody Plan Editions 2005
• Tortonese E. Osteichthyes , Calderini, 1975
• Zerunian S. Skazany na informacje? Różnorodność biologiczna, biologia, zagrożenia i strategie ochrony rdzennych ryb słodkowodnych we Włoszech , Edagricole 2002

Portal rybny : Uzyskaj dostęp do głosów Wikipedii, które zajmują się rybami