[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/saumon-wstal-do-bosse-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/saumon-wstal-do-bosse-wikipedia\/","headline":"Saumon wsta\u0142 do Bosse – Wikip\u00e9dia","name":"Saumon wsta\u0142 do Bosse – Wikip\u00e9dia","description":"before-content-x4 Oncorhynchus Gorbuscha after-content-x4 Oncorhynchus Gorbuscha (M\u0119\u017cczyzna) Gatunek after-content-x4 . R\u00f3\u017cowy \u0142oso\u015b guza ( Oncorhynchus Gorbuscha , Walbaum, 1792) lub","datePublished":"2021-02-20","dateModified":"2021-02-20","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/1\/1e\/Pink_salmon_FWS.jpg\/240px-Pink_salmon_FWS.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/1\/1e\/Pink_salmon_FWS.jpg\/240px-Pink_salmon_FWS.jpg","height":"109","width":"240"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/saumon-wstal-do-bosse-wikipedia\/","wordCount":4650,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Oncorhynchus Gorbuscha         (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Oncorhynchus Gorbuscha (M\u0119\u017cczyzna) Gatunek        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4. R\u00f3\u017cowy \u0142oso\u015b guza ( Oncorhynchus Gorbuscha , Walbaum, 1792) lub Saumon Bossu jest rodzajem \u201eobowi\u0105zkowej anadromu\u201d z rodziny Salmonidae, pochodz\u0105cej z Oceanu Spokojnego. Jest to najmniejszy rozmiar w\u015br\u00f3d dzikiego \u0142ososia, ale dzi\u0119ki jego p\u0142odno\u015bci stanowi najliczniejsze zapasy (40% wagi i 60% rybo\u0142\u00f3wstwa komercyjnego – w latach 2017\u20132022 \u00b1 440 000 T \u015brednio rocznie) [[[ Pierwszy ] . Pocz\u0105tkowo z Oceanu Spokojnego zosta\u0142 wprowadzony w latach 50. XX wieku na P\u00f3\u0142wyspie Kola i w Europie P\u00f3\u0142nocnej. Jest r\u00f3wnie\u017c przypadkowo wprowadzany do oceanu arktycznego [[[ 2 ] aw Ameryce P\u00f3\u0142nocnej do du\u017cych jezior [[[ 3 ] W [[[ 4 ] i kolonizuje Atlantyk [[[ 5 ] . Na  Xxi To jest stulecie, naukowcy uznaj\u0105 go za cechy gatunk\u00f3w inwazyjnych [[[ 6 ] . Biolog Rune Muladal [[[ 7 ] Umo\u017cnienie w 2021 r., \u017be \u201ereprodukcja \u0142ososia garbowego w rzekach norweskich sta\u0142o si\u0119 tak wysokie [kt\u00f3re mo\u017cna uzna\u0107], \u017ce gatunek ten si\u0119 ustanowi\u0142\u201d [[[ 8 ] . Pierwsza obserwacja we Francji (i Po\u0142udnie nigdy nie wykonano po stronie Atlantyku) pochodzi z 20 sierpnia 2017 r. Na Canche w Brimeux o 22 km z uj\u015bcia sceny. By\u0142 m\u0142odym m\u0119\u017cczyzn\u0105 w wieku 40 lat cm w przybli\u017ceniu sfotografowane i wydane w ramach rybo\u0142\u00f3wstwa bez zabicia [[[ 2 ] W [[[ 9 ] . Zjawisko to wzros\u0142o w 2021 [[[ dziesi\u0119\u0107 ] .         (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Dzi\u0119ki rezerwom energii, ten \u0142oso\u015b mo\u017ce pokona\u0107 wiele przeszk\u00f3d. Wydaje si\u0119, \u017ce niekt\u00f3re skoki s\u0105 przeznaczone do obserwacji i przygotowania przej\u015bcia.   Jest naturalnie obecny w spokojnym oceanie na rzekach ameryka\u0144skich i azjatyckich Pacyfiku (od 40 \u00b0 N do 70 \u00b0 N), p\u00f3\u0142nocnej Alasce na po\u0142udniu Kaliforni , co czyni go \u0142ososiem, kt\u00f3ry ma najwi\u0119kszy obszar dystrybucji [[[ 11 ] . Jego obszar dystrybucji zwykle jest rozszerzony, nie tylko z powodu cz\u0142owieka, ale tak\u017ce pod wp\u0142ywem zak\u0142\u00f3ce\u0144 klimatycznych [[[ 11 ] poszerzaj\u0105c si\u0119 do w\u00f3d kanadyjskiej arktyki [[[ 2 ] i Atlantyk. Po nieudanym przeszczepie pod koniec lat 30. XX wieku [[[ dwunasty ] W [[[ 13 ] , zostaje wprowadzony na p\u00f3\u0142wysep Kola (Barents Sea i Morze Morza Bia\u0142ego) w celu opracowania po\u0142ow\u00f3w w latach 50. XX wieku [[[ 14 ] . W latach 1956\u20132000 Rosjanie wprowadzili go do r\u00f3\u017cnych rzek w tempie czasami wi\u0119cej ni\u017c 35 milion\u00f3w nieletni rocznie wed\u0142ug Niemel\u00e4 i jego koleg\u00f3w w 2016 roku [[[ 13 ] Ale pierwsze pniaki (z wyspy rzek Sakhalin i Kamchatka) przetrwa\u0142y \u017ale w zimnych regionach, poniewa\u017c le\u017ca\u0142y za p\u00f3\u017ano. W tym czasie opinie doros\u0142ych znaleziono dopiero w nieczystych latach od ko\u0144ca czerwca do pocz\u0105tku wrze\u015bnia, z szczytem pod koniec lipca [[[ 15 ] W [[[ 16 ] W [[[ 17 ] . W 1985 r. Wcze\u015bniejsze szczepy, prawdopodobnie importowane z rzeki Ola, przystosowa\u0142y si\u0119 i skolonizowa\u0142y Morze Bia\u0142e (Gordeeva i in., 2015). Nast\u0119pnie zauwa\u017camy je w Norwegii [[[ 13 ] Nast\u0119pnie w Szkocji [[[ 18 ] W Anglii i Irlandii [[[ 19 ] W [[[ 20 ] W [[[ 21 ] . W latach 60. jasne jest, \u017ce skolonizowa\u0142 ponad 40 rzek Norwegii [[[ 13 ] I Islandia nast\u0119pnie rzeki p\u0142yn\u0105ce do Morza P\u00f3\u0142nocnego i Morza Ba\u0142tyckiego. W latach 2015-2017 prawdziwie autonomiczne populacje s\u0105 nadal obecne w jedenastu rzekach hrabstwa Finnmark (wed\u0142ug Fiske i in., 2013) na 400 skolonizowanych przez Atlantic Salmon [[[ 2 ] . W 2017 r. Zosta\u0142 znaleziony w Irlandii (oko\u0142o trzydziestu os\u00f3b wed\u0142ug Inland Fisheries Ireland, 2017), w Wielkiej Brytanii (sto 70 w 18 szkockich rzekach), w Finlandii, Islandii, Dania (Rybo\u0142\u00f3wstwo Szkocji, 2017). W tym samym roku zauwa\u017camy to w Niemczech i Francji. W Europie wa\u017cy \u015brednio 960 gram\u00f3w nad 2 kilogramy Dla rozmiar\u00f3w od 43 do 52 cm [[[ 15 ] W [[[ 16 ] . Ryby od lat siedemdziesi\u0105tych w Norwegii. Kobiety czasami dominuj\u0105 (48 do 80% po\u0142ow\u00f3w), a ich bezwzgl\u0119dna p\u0142odno\u015b\u0107 oszacowano na oko\u0142o 2000 jaj [[[ 15 ] W [[[ 16 ] . La Ponte jest od wrze\u015bnia do listopada [[[ 13 ] . Zauwa\u017cyli\u015bmy w rzece norweskiej w tym samym czasie, \u017ce wielu nieletnich wch\u0142on\u0119\u0142o ju\u017c stopion\u0105 torb\u0119 w po\u0142owie maja, na d\u0142ugo przed pojawieniem si\u0119 \u0142ososia atlantyckiego, kt\u00f3ry odbywa si\u0119 w lipcu na tym cieku wodnym [[[ 13 ] . Ponadto Gordeeva i in. (2015) odkryli, \u017ce tam, gdzie zosta\u0142 wprowadzony, wielko\u015b\u0107 smolt\u00f3w jest cz\u0119sto wi\u0119ksza (do 427 Mg w Megra), by\u0107 mo\u017ce z powodu obfitego jedzenia [[[ 15 ] , i mo\u017ce by\u0107 bardziej owocne [[[ 15 ] , kt\u00f3ry budzi obawy przed konkurencj\u0105 troficzn\u0105 i obszar\u00f3w odpoczynku, nawet pewna inwazyjno\u015b\u0107 ze szkod\u0105 dla innych gatunk\u00f3w Aborygen\u00f3w [[[ 2 ] . Jest to umiarkowanie tolerancyjne dotycz\u0105ce temperatur i wymaga \u015bwie\u017cej i zimnej wody w \u015bwie\u017co, m\u0142odzi ludzie rozwijaj\u0105cy si\u0119 w rzekach w wodach od 3 do 15 \u00b0 C. [[[ Pierwszy ] . Nieletni jest ma\u0142y (3 cm ) i bia\u0142awe, bez marki poprzecznej po bokach (Kottelat i Freyhof, 2007). Staje si\u0119 srebrny, gdy schodzi do morza (smolityfikacja [[[ 13 ] ). W oceanie jest szczerze srebrny, ale kiedy wraca do swojego obszaru Frai, zmienia kolor, staj\u0105c si\u0119 jasno -szarym na g\u00f3rze z \u017c\u00f3\u0142tawo -bia\u0142ym brzuchem (chocia\u017c niekt\u00f3rzy ca\u0142kowicie maj\u0105 matowy zielony kolor). Podobnie jak ca\u0142y \u0142oso\u015b, opr\u00f3cz p\u0142etwy grzbietowej, ma r\u00f3wnie\u017c p\u0142etw\u0119 t\u0142uszczow\u0105 z ty\u0142u, kt\u00f3ra jest ozdobiona du\u017cymi czarnymi owalnymi plamami. Ogon ma kszta\u0142t V, a p\u0142etwa odbytu ma od 13 do 17 mi\u0119kkich promieni. Jego usta s\u0105 bia\u0142e, a czarne dzi\u0105s\u0142a, z brakiem z\u0119b\u00f3w na j\u0119zyku. Podczas migracji reprodukcji m\u0119\u017cczy\u017ani rozwijaj\u0105 wyra\u017any guz grzbietowy (st\u0105d ich nazwa r\u00f3\u017cowego do uderzenia i pseudonim \u201d humpy ), A ich plecy przybieraj\u0105 br\u0105zowy kolor na czarny, podczas gdy samica staje si\u0119 oliwkow\u0105 zieleni\u0105 z pr\u0119tami lub ciemnymi plamami, a \u017co\u0142\u0105dek pozosta\u0142 bia\u0142y-brilant dla obu p\u0142ci. Deforma g\u0142owy (powi\u0119kszenie, wzrost \u201ez\u0119b\u00f3w \u015blubnych\u201d na dw\u00f3ch szcz\u0119kach, podczas gdy \u201ehaczykowy dzi\u00f3b\u201d tworzy si\u0119 w g\u00f3rnej szcz\u0119ce (Kottelat i Freyhof, 2007 cytowane przez AFB [[[ 2 ] ). M\u0119\u017cczy\u017ani z gatunku Salmo Maj\u0105 r\u00f3wnie\u017c dzi\u00f3b, kt\u00f3ry rozwija si\u0119 w momencie rozmna\u017cania, ale kt\u00f3ry powstaje na ko\u0144cu dolnej szcz\u0119ki [[[ 2 ] . Wzrost i waga [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Nagrane rekordy to 76 cm d\u0142ugi i 6,8 kg Ale \u015bredni rozmiar to 50 cm ; \u015arednia waga: 2 do 2,2 kg [[[ 13 ] W [[[ Pierwszy ] . Jego ci\u0119\u017cki cykl \u017cycia 2 lata , z kt\u00f3rego 18 miesi\u0119cy poszed\u0142 na morze, co oznacza, \u017ce \u200b\u200blinie par i nieparzystych lat s\u0105 genetycznie wyra\u017ane (zjawisko izolacji reprodukcyjnej [[[ Pierwszy ] ). Po stronie azjatyckiej migracja hodowc\u00f3w rozpoczyna si\u0119 w czerwcu i trwa do sierpnia (czerwiec-lipiec dla najbardziej po\u0142udniowych populacji), podczas gdy na zachodniej fasadzie Stan\u00f3w Zjednoczonych jest p\u00f3\u017aniej (lipiec do wrze\u015bnia wed\u0142ug Hear, 1991) [[[ Pierwszy ] . Frai odbywaj\u0105 si\u0119 od sierpnia do listopada, a nie za rzekami na Radiers. Odtwarzaj\u0105cy umieraj\u0105 wkr\u00f3tce po u\u0142o\u017ceniu [[[ Pierwszy ] . Ka\u017cda kobieta po\u0142o\u017cona od 1200 do 1900 jaj [[[ Pierwszy ] Inkubacja wynosi 560 do 580 stopni; Alevin zamienia si\u0119 w smolt na 889 – 1000 stopni – [[[ Pierwszy ] . Dewaalapowanie smolt\u00f3w r\u00f3\u017cni si\u0119 od ko\u0144ca lutego (Rivi\u00e8re Fraser) w po\u0142owie sierpnia (mi\u0142o\u015b\u0107) do \u015bredniej wielko\u015bci 28 do 35 mm Dla wagi od 130 do 260 Mg [[[ Pierwszy ] . Niemniej jednak na niekt\u00f3rych rzekach rozmiar smolt\u00f3w mo\u017ce wzrosn\u0105\u0107 do 70 mm [[[ 13 ] . Gatunek podr\u00f3\u017cuje ponad tysi\u0105c kilometr\u00f3w na morzu, a poziom prze\u017cycia na morzu wynosi od 2 do 5% [[[ Pierwszy ] . O innych projektach Wikimedia: Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Gordeeva N.V, Salmenkova E.A i Prusov S.V (2015). Zmienno\u015b\u0107 wska\u017anik\u00f3w genetycznych biologicznych i populacyjnych u r\u00f3\u017cowego \u0142ososia, Oncorhynchus Gorbuscha przeszczepiona do basenu Morza Bia\u0142ego. Journal of Ichthyology, 55 (1), 69\u201376. https:\/\/doi.org\/10.1134\/S0032945215010010051 Heard W.R (1991) Historia \u017cycia r\u00f3\u017cowego \u0142ososia (Oncorhynchus Gorbuscha) . W C. Groot i L. margolis, Pacific Salmon Life Histories (Ubcpress, s. 119\u2013230). Vancouver, Kanada. | wznawia\u0107 Heintz R.A, Short J.W i Rice S.D (1999) Wra\u017cliwo\u015b\u0107 zarodk\u00f3w rybnych na wyblak\u0142\u0105 rop\u0119 naftow\u0105: cz\u0119\u015b\u0107 II. Zwi\u0119kszona \u015bmiertelno\u015b\u0107 r\u00f3\u017cowego \u0142ososia (Oncorhynchus gorbuscha) zarodk\u00f3w inkubacji w d\u00f3\u0142 rzeki od wyblak\u0142ej ropy naftowej Exxon Valdez . Toksykologia i chemia \u015brodowiska, 18 (3), 494-503. Mortensen D, Wertheimer A, Taylor C.M i Landingham J (2000). Zwi\u0105zek mi\u0119dzy wczesnym wzrostem morskim r\u00f3\u017cowego \u0142ososia, Oncorhynchus gorbuscha i temperatur\u0105 wody morskiej, produkcj\u0105 wt\u00f3rn\u0105 i prze\u017cyciem do doros\u0142o\u015bci . Biuletyn rybacki, (2) | wznawia\u0107 |. Ruggerone G.T, Zimmermann M, Myers K.W, Nielsen J.L i Rogers D.E (2003). Konkurencja mi\u0119dzy azjatyckim r\u00f3\u017cowym \u0142ososiem (Oncorhynchus Gorbuscha) a \u0142ososiem sockeye Alaskan (O. Nerka) w Oceanie P\u00f3\u0142nocnym Pacyfiku . Fisheries Oceanography, 12 (3), 209-219. Zubchenko A.V, Popov N G & Svenning M.A (1998). Rzeki \u0142ososia na p\u00f3\u0142wyspie Kola. Niekt\u00f3re wyniki aklimatyzacji r\u00f3\u017cowego \u0142ososia (Oncorhynchus gorbuscha (Walbaum)) . W sesji tematycznej (n) na temat ekologii ryb diodromowych podczas wczesnej fazy morskiej (Vol. CM 1998\/N: 13). Lody \u2191 A b c d e f g h i i j Heard W.R (1991) Historia \u017cycia r\u00f3\u017cowego \u0142ososia (Oncorhynchus Gorbuscha) . W C. Groot i L. margolis, Pacific Salmon Life Histories (Ubcpress, s. 119\u2013230). Vancouver, Kanada. | wznawia\u0107  \u2191 a b c d e f i g Laurent Beaulaton , Quentin Josset to Jey-Luc Baglini\u00e8re W Le Saumon Rose (Oncorhynchus Gorbuscha, Walbaum, 1792) (Nota badawcza), AFB-inra gest\u2019aqua s\u0142up, 9 wrze\u015bnia 2017 , 9 P.  (www.peche62.fr\/wp-content\/uploads\/2017\/08\/note-inra-saonon-rose.pdf) .  \u2191 Schumacher, R.E. i E. Eddy, 1960, The Hayt of Pink Salmon, Oncorhynchus Gorbuscha (Walbaum) w Lake Superior. Trans. Jestem. Ryba. Soc. 89: 371-373  \u2191 Schumacher, R.E. i J.G Hale, 1962, Pink Salmon trzeciej generacji, Oncorhynchus Gorbuscha (Walbaum) w Lake Superior. Trans. Jestem. Ryba. Soc. 91: 421-422  \u2191 (W) Cornelis Du\u017cy i Leo Margolis W Historie \u017cycia Pacyfiku Salmon , Vancouver, UBC Press, 1991 , 576 P.  (ISBN 9780774803595 ) .  \u2191 Loury Romain (2014) Kiedy \u0142oso\u015b jest niepor\u0119czny , \u015arodowisko Journal; Opublikowano 04 kwietnia 2014  \u2191 portret https:\/\/www.linkedin.com\/in\/rune-muladal-8221175b\/  \u2191 Czyta\u0107 https:\/\/www.norway.mw\/2021\/07\/25\/le-saonon-a-bosse-a-envahi-lest-finnmark-ne-puut-tre-eradique\/   \u2191 Wiadomo\u015b\u0107 inra https:\/\/www6.inrae.fr\/diapfc\/actualites\/saonon-rose-du-pacifique   \u2191 Laurent Beaulaton , Quentin Josset to Jey-Luc Baglini\u00e8re W Pink Salmon (Oncorhynchus Gorbuscha, Walbaum, 1792): Jazda do element\u00f3w Hold i Ecology Elements (Nota badawcza), francuskie bior r\u00f3\u017cnorodno\u015bci biologicznej, Ofb-institut Agro-Uppa Miame, Wrzesie\u0144 2021 r , 25 P.  (MATERIA\u0141 HAL-3287600 , Hal.archives-uvertes.fr\/hal-03287600\/file\/saonom%20Rose.pdf) .  \u2191 A et b Nielsen, J. L., Ruggerone, G. T. i Zimmerman, C. E. (2013). Strategie adaptacyjne i cechy historii \u017cycia w awarii klimatu: \u0142oso\u015b w Arktyce? Biologia \u015brodowiskowa ryb, 96 (10\u201311), 1187\u20131226. https:\/\/doi.org\/10.1007\/S10641-012-0082-6  \u2191 Fishing, P., Gj\u00f8s\u00e6ter, H., Hansen, L. P., Jensen, A. J. i Saegrov, H. (2013). Pstr\u0105g t\u0119czowy i r\u00f3\u017cowy \u0142oso\u015b w Norwegii oraz ich potencjalne zagro\u017cenie dla \u0142ososia atlantyckiego . W grupie roboczej \u0142ososia p\u00f3\u0142nocnoatlantyckiego (s. 12).  \u2191 a b c d e f g h i 1 Niemel\u00e4, E., Johansen, N., Zubchenko, A. V., Dempson, J. B., Veselov, A., Ieshko, E. P.,\u2026 Kalske, T. H. (2016) R\u00f3\u017cowy \u0142oso\u015b w regionie Barents, ze szczeg\u00f3lnym uwzgl\u0119dnieniem statusu w transgranicznych rzekach Tana i Neiden, rzeki w p\u00f3\u0142nocno -zachodniej Rosji i we wschodniej Kanadzie (nr 3) (s. 137) . Biuro gubernatora hrabstwa Finnmark  \u2191 Munro A.L.S (1979). Wprowadzenie \u0142ososia Pacyfiku do Europy (Komitet Mariculture nr ICES CM1979\/F: 28) (s. 6). Lody  \u2191 A B C D i E Gordeeva, N. V., Salmenkova, E. A. i Prusov, S. V. (2015). Zmienno\u015b\u0107 wska\u017anik\u00f3w genetycznych biologicznych i populacyjnych u r\u00f3\u017cowego \u0142ososia, Oncorhynchus Gorbuscha przeszczepiona do basenu Morza Bia\u0142ego . Journal of Ichthyology, 55 (1), 69\u201376. | URL: https:\/\/doi.org\/10.1134\/S0032945215010010051  \u2191 A B i C Zubchenko, A. V., Popov, N. G. i Svenning, M. A. (1998). Rzeki \u0142ososia na p\u00f3\u0142wyspie Kola. Niekt\u00f3re wyniki aklimatyzacji r\u00f3\u017cowego \u0142ososia (Oncorhynchus gorbuscha (Walbaum)). W sesji tematycznej (n) na temat ekologii ryb diodromowych podczas wczesnej fazy morskiej (Vol. CM 1998\/N: 13). Lody  \u2191 Solomon D.J (1980). \u0141oso\u015b Pacyfiku na p\u00f3\u0142nocnym Atlantyku; Historia i ocena aktualnego statusu (anadromowy i katadromiczny komitet rybny nr CM1980\/M: 15) (s. 9). Lody  \u2191 \u201e\u201e Invader \u201dr\u00f3\u017cowy \u0142oso\u015b widziany na wodach brytyjskich dla pierwszego czasu- BBC News\u201d, 2017  \u2191 Crawford, S. S. i Muir, A. M. (2008). Globalne wprowadzenie \u0142ososia i pstr\u0105ga w rodzaju Oncorhynchus: 1870\u20132007. Recenzje w biologii ryb i rybo\u0142\u00f3wstwa, 18 (3), 313\u2013344. https:\/\/doi.org\/10.1007\/s11160-007-9079-1  \u2191 Harache, Y. (1992). \u0141oso\u015b Pacyfiku na wodach Atlantyku. ICES Marine Science Symposia, 194, 31\u201355  \u2191 Gone, A.E.J (1974). Kilka interesuj\u0105cych ryb pobranych z irlandzkich w\u00f3d w 1973 roku . The Irish Naturalists ‘Journal, 18 (3), 57\u201365. |. URL: https:\/\/doi.org\/10.2307\/25537743        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/saumon-wstal-do-bosse-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Saumon wsta\u0142 do Bosse – Wikip\u00e9dia"}}]}]