Siedziba Plevna – Wikipedia

. siedziba albo Bitwa o Plevna (Pleven w Bułgarii) był odcinkiem, który pozostał znany z wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877–1878, podczas osady wydania wschodniego.

Rosyjsko-rzymskie siły wojskowe zobowiązały generała osmańskiego Osmana Pashy (1837–1900) do schronienia w Plevnie, do wzmocnienia go i wykopania okopów, aby zajmować długie miejsce, które miało trwać pięć miesięcy, z 19 lipca 1877 ( 31 lipca 1877 w kalendarzu gregoriańskim) o 10 grudnia 1877 ( 22 grudnia 1877 w kalendarzu gregoriańskim).

Osmańska siła wojskowa wzniosłych drzwi została zmuszona do budowy dzieł obrony w Konstantynopolu i Andrinopola, które również staną się miejscem bitwy, prowadząc do traktatu San Stefano w 1878 roku. Osman Pacha musiał kapitulować.

NB: Daty to daty kalendarza Julien.

Rosjanie przekraczają Dunaj 27 czerwca ^{[[[ Pierwszy ]} . Przed oblężeniem siły generała Osmana Pashy były w Vidin Fortress na Dunaju, niedaleko rumuńskiej fortecy Calafat.

Oddziały osmańskie, dobrze wyszkolone i bez rezerwistów, miały solidne doświadczenie w walce, niedawno pokonali powstanie serbskie w 1875 r. Kiedy przybycie Rosjan przygotowały się Turcy.

Ale wydano porządek od personelu, aby wzmocnić Nikopol (Bułgaria), ważną komunikację na skraju Dunaju, do którego zmierzali Rosjanie. Po konsultacji z Sultan Abdül-Hamidem Osman Pasha ustawia 13 lipca Część żołnierzy (około 20 000 ludzi) na wschodzie; Ale przed przybyciem do Nikopolu dowiedział się, że Rosjanie zainwestowało formalne miasto.

Podczas tej bitwy przyszły Iossif Semionovitch Lochounov traci rękę.

Przez przytłaczające ciepło mężczyźni złożyli dwadzieścia kilometrów na południe w kierunku Plevna, miasteczka otoczonego winnicami i dominującą w dolinie jej wysokiego szczytu. Osman Pasha nieustannie buduje poważne prace obronne, a przede wszystkim poszerza całą sieć okopów, oczekujących posiłków.
The Rowes: innowacja i pierwsza na polu bitwy, które po analizie obserwatorów wojskowych będą kontynuować wojnę okopów 1914/18.

Pierwszą dywizją, która dotarła do Plevny, była rosyjska generała Youri Schilder-Schuldner, 19 lipca Wieczorem. Ma 6500 ludzi. Z powodu dysproporcji sił (20 000 Turków przeciwko 6500 Rosjanom) rosyjski generał ogranicza się do bombardowania fortecy plevny przez cztery godziny, pod światłami artylerii tureckiej położonej na wysokości.

Jednak następnego dnia Rosjanie podejmują atak, który wydaje się początkowo sukces, ponieważ najpierw udało im się iść naprzód, biorąc trzy rzędy okopów tureckich, ale kontratak Turków, powodując poważne straty i odzyskiwanie broni i amunicji opuszczonych Pole krótko podbiło. Straty to 1000 mężczyzn po stronie tureckiej i 4000 rosyjskich strony.

Schilder-Schuldern żąda posiłków awaryjnych.

Walka 27 sierpnia 1877 r., Malarstwo Nikolai Dmitriev-Orerenburgsky, 1883.

Generał de Krüdener przybywa ze wszystkimi IX ^{To jest} Korpus lub 27 000 piechoty, 2200 jeźdźców i 140 dział.

Na rozkaz wielkiego księcia Nicolasa, Generalissimo z armii Dunaju, generał de Krüdener musi przejąć dowództwo dwóch armii. W duchu personelu konieczne było zaatakowanie wcześniejszym wsparciem artylerii.

Generał Michail Skobelev, wciąż na swoim białym koniu, przybywa ze swoim oddziałem Kozacków i od 27 do 29 lipca , wraz z ludźmi z pułkownik-kolonem Baklanovem, wysyła misje rozpoznawania, aby lepiej zrozumieć liczbę ludzi wroga oraz system reduftów i rowów tureckich nad dziesiątkami kilometrów. Tymczasem Turcy poprawiają swój system obrony przy danych środkach: wiązki, legary w mieście Plevna, aby wzmocnić reflektory i rowy i budować inne; Czasami kopiemy z bagnetami, ponieważ brakuje ich.
Istnieją poważne niezgody polityczne między Pashas a sułtanem, posiłki się wahają się, “Powiesić” do wezwania Osmana Pashy;
《Nie wyjdę z plevne ..》.
30. Krüdener wydaje rozkaz ataku, polega na kawalerii generała Aleksiej Chakhovskoï i piechoty generała Skobeleva. Pierwszy musi zaatakować redobes Wschodu i Skobeleva, główne fortyfikacje Północy (w Grivitsa). W przeciwieństwie do tego jest nieco ponad 20 000 ludzi, z wieloma cherkessami i rowerzystami Bachi-Bouuzouks i prawie 60 armatami.

Rosyjskie baterie zaczynają strzelać, a następnie dywizje rzuciły się na pole bitwy w Plevna. Rosjanie są zdezorientowani i wpadają pod ogniem Turków, nawet ich własne strzały; Po lewej stronie żołnierze Skobeleva starają się iść naprzód. Rosjanom udaje się wziąć dwa okopy, trzy forty i zbliżają się do głównego redut. W ciągu jednego dnia straty są ogromne: 10 000 ludzi po stronie rosyjskiej i 2000 po stronie osmańskiej. Rosjanie wycofują się. Wielki książę Nicolas następnie wysyła telegram do księcia Carol z Rumunii: „Turcy, wysyłając większość swoich żołnierzy do Plevny, miażdżą nas. Wasza łaska, błagam was, abyś wykonał nasze skrzyżowanie, jak proponowałeś generałowi Krüdenerowi. Mamy łodzie między Jiu i Corabia ” . Rosjan (52 000 ludzi) i rumuńskich żołnierzy (43 000 ludzi) są zatem podważane pod dowództwem suwerenu rumuńskiego, mając jako asystent rosyjskiego generała Pavla D. Zotova.

Dzień później 31 lipca , Osman Pasha wykorzystuje spadek rosyjskiego morale, aby zrobić szaloną wycieczkę. Na czele swojej kawalerii opuścił Plevnę i atakuje rosyjskie placówki, biorąc armatę, ale nie zbliżył się do jednego z fortów przyjętych przez Rosjan. Ten manewr dowodzi, że Turcy są gotowi pójść do końca. Straty są ciężkie: 1300 po stronie osmańskiej, 1000 po stronie rosyjskiej.

Bitwa o Plevna zaczyna się źle dla Rosjan.

Rosjanie z 97 armatami i 28 000 ich ludzi decyduje się następnie wyciąć plevnę z otoczenia. Około dwudziestu kilometrów to małe miasteczko Lovetch, w którym mieści kilka tysięcy Turków, z których jedna trzecia, podobnie jak Bachi-Bouzouks, z nieregularnych drzew. Zaalarmował, Osman Pasha na próżno rozpoczyna swoją obronę. Odpowiedź jest korzystna dla Rosjan, a Skobélev zabiera miasto, po wyrządzaniu ciężkim stratom generała osmańskiego.

Wracając do samej Plevny, Osman Pasha zaczął planować odpowiedź. Ranni ewakuowano z miasta. Dołączyli do niego nowi żołnierze. Między 7 a 10 września Odbył się rosyjski atak artyleryjski, ale udało się jedynie wyrządzić lekkie zdania materialne, które szybko naprawiły. Morale tureckie nie zostało rozpoczęte.

Wtedy Turcy podejmują inicjatywę. Pod kominkiem wroga próbują odzyskać ziemię. Ale 35 000 żołnierzy osmańskich, wspieranych przez 72 armaty, zostały szybko przekroczone przez 83 000 żołnierzy rosyjskich i rumuńskich, wspieranych przez 427 armat. Są zmiażdżone 11 września Pod ogniem artylerii i wkrótce piechota wyruszyła. Turcy tracą redukcję. Zobowiązania są bardzo gwałtowne: rosyjski generał Michaila Skobelev i rumuński pułkownik Mihai Cerchez (W) Walcz na linii frontu, a sam Osman Pasha uczestniczy w walce; Ale on musi wrócić. W tym trzecim ataku, zwłaszcza w ostatnich godzinach, gdy artyleria przyciągnęła bez przerwy, straty są znaczne: wśród Rosjan 15 000 i Rumuńczyków 5000. Straty rosyjskie i rumuńskie osiągnęły 50 000 od początku wojny.

Tsarévitch Alexandre de Russia, który uczestniczy w kampanii Dunaju, nie może pomóc w napisaniu swojego doradcy Constantin Pobiedonostsev o tych zabójstwach: „Nie sądziliśmy, że wojna tak długo tracą; Na początku wszystko było w porządku i mogliśmy mieć nadzieję na szybki koniec; Nagle ta niefortunna plevna! Ten koszmar wojny! »» ^{[[[ 2 ]} .

Moskiewski pomnik wzniesiony ku pamięci żołnierzy zabitych w Plevnie, wciąż widocznym dzisiaj.

Rosjanie postanawiają skorzystać z blokady, aby czekać na koniec lata. Osman Pasha otrzymuje wzmocnienia, ale niewystarczająco zgodnie z jego życzeniami, liczba żołnierzy osmańskich wynosi 48 000 i 96 armat.
Wśród Rosjan i ich rumuńskich sojuszników, którzy byli ponad dwukrotnie więcej z wystarczającym uzbrojeniem pod względem ilości, ale nie zawsze w jakości, byliśmy zadowoleni z molestowania punktualnego, bez skutku, ponieważ Turcy, fizycznie osłabieni, nie byli moralnie.

Skobelev postanowił udać się do Lesny Doubniak na wysokościach wokół Plevny, aby monitorować i nękać zakorzenione otomany. Kiedy Rosjanie i Rumuńczycy wzięli swój ostatni obaw, a Osman Pasha został ranny i schwytany, chcąc dołączyć do reszty armii osmańskiej, Turków, bez amunicji i jedzenia, musieli kapitulować, 10 grudnia , przed rumuńskim pułkownikiem Cerchez.

Następnego dnia Osman Pasha poddał uroczystości wielkiego księcia Nicolasowi Nikolaïevitchowi, który wyraził podziw za odwagę. Później otrzymane przez cesarza Aleksandra Ii Przed wyjechaniem pod aresztowaniem w domu dla Charkowa Tzar dał mu miecz w zeznaniu.

Piosenka stanie się „Marszem Osmana Paşa” w Imperium Osmańskim.

Promowanie Saint-Cyr 1876-1878 nosi nazwę „Promowanie Plewny” ^{[[[ 3 ]} ; Nie wiadomo, dlaczego niemiecka pisownia została zachowana.

Jeden z wielkich bulwardów Bukaresztu nosi nazwę miasta: Ścieżka plevnei ^{[[[ 4 ] [Niewystarczające źródło]} .

Oblężenie Plevny służy jako rama drugiej książki Adventures of Eraste Petrovitch Fandorine, Turecki gambit , napisane przez Borisa Akounine’a w 1998 roku i wprowadzone na ekran w 2005 roku.

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Camille Farcy, Wojna na Dunaju , A. Quantin, drukarka publikacja, Paryż, 1879
• Henri Troyat W Alexandre 3 , Grass, 2 czerwca 2004 , 324 P. (ISBN 978-2-246-79164-5 W Czytaj online )
• Stanley Sandler, Wojna naziemna: międzynarodowa encyklopedia , ABC-Clio, 2002