Social Circle (Revolutionary Club) – Wikipedia

. Koło społeczne , nazywane również Przyjaciele prawdy , jest klubem rewolucyjnym, który istniał od 1790 do VIII.

Pierwotne stworzenie okresu rewolucyjnego, Koło społeczne to „mieszanka rewolucyjnego klubu politycznego, loży masońskiej i literatury ^{[[[ Pierwszy ]} ».

Został założony w 1790 roku przez Nicolasa de Bonneville i Claude Fauchet, który ogłosił swoje narodziny przez prasę 21 lutego 1790 . Pierwszym celem koła jest stanie się centrum korespondencyjnym dla uczonych całej Europy. W umysłach jego założycieli krąg społeczny musi ćwiczyć „cenzurę publiczną”. W ten sposób żelazne usta otrzymują litery od publiczności, które mogą w ten sposób wyznaczyć swoje obserwacje i potępić działki kontrrewolucyjne.

Krąg nabrał nowej wielkości w październiku 1790 r., Kiedy rozpoczął sesje „od powszechnej konfederacji Friends of Truth” po Cirque du Palais-Royal. Przed publicznością, która może wynosić od 5000 do 8000 osób co tydzień, Claude Fauchet, samozwańczy „prokurator prawdy”, wykłady na temat Umowa społeczna autor: Jean-Jacques Rousseau. Tworzy także teorie polityczne na temat rządu demokratycznego, odrzucając bezpośrednią demokrację starożytnej, aby preferować mandat imperatywnego pod kontrolą obywateli. Krąg społeczny opowiada się również za ograniczeniem nierówności bogactwa, zawsze w perspektywie Rousseau, bez sprzyjania dzieleniu ziemi. W koloniach, podobnie jak Société des Amis des Noirs, milituje się za równe prawa ludzi o wolnym kolorze z białymi i dla postępowego zniesienia czarnego niewolnictwa.

Sesje są przekazywane przez gazetę Żelazne usta , który publikuje konferencje Fauchet i pocztą, która tam nastąpiła. Ta publikacja jest ważna, aby zrozumieć genezę demokratycznych idei pod rewolucją.

Krąg społeczny ma również oryginalność, w tej patriotycznej rewolucji, aby wyraźnie stwierdzić jako kosmopolityczny. Rozpoczęł wezwania do uczonych z całego świata i pisze poliglot edycję Konstytucji z 1791 r. Jego celem jest stworzenie uniwersalnej republiki prowadzonej przez uczonych.

Głównymi osobowościami uczestniczącymi w kręgu społecznym, oprócz Nicolasa de Bonneville i Claude Fauchet, są Goupil de Préfeln, Camille Desmoulins i Barère, ale także Condorcet. Około 130 osobowości z rewolucji odwiedza ten klub.

Sesje są publiczne (stąd wybór cyrku Palais-Royal), ponieważ klub chce pokazać najszerszą opinię publiczną, czym jest targi literackie. Widzowie są zaproszeni do zadawania pytań, a pod koniec każdej sesji głosowano rozdzielczość.

Od 1791 r. Krąg społeczny dodał działalność wydawniczą: stało się jednym z najważniejszych centrów rozpowszechniania pism rewolucyjnych, publikowaniem wielu gazet, broszur politycznych, teatru, poezji, plakatów itp. W ten sposób publikowane są Louis-Sébastien Mercier, Rétif de la Bretonne, Bernardin de Saint-Pierre, Lamarck, Condorcet, Brissot lub Roland. Z Grudnia 1792 r , publikuje także Biuletyn Friends of Truth ^{[[[ 2 ]}

Od 1791 r. Krąg społeczny ogłosił się otwarcie republikańskim. Jest to miejsce spotkań dla Girondins. Jego orientacja polityczna jest liberalna, promując firmę małych i średnich niezależnych producentów.

W Mars 1791 , Etta Palm d’Aelders stwierdza, że ​​społeczeństwo patriotyczne i charytatywne Friends of the Truth, wyłącznie kobiece krąg kręgu społecznego, które będzie dotyczyło obrony praw kobiet.

Po upadku Gironde krąg przestaje jej działać. Fauchet zostaje aresztowany i wykonany 31 października 1793 . Bonneville wznawia aktywność drukarki po 9 termidorze. Próbuje wejść w kręg społeczny, ale nie znajduje jego poprzedniej publiczności. Jednak nadal istnieje do roku VIII Brumaire. Istnieją ideologowie, takie jak Daunou, Volney, Daubenton lub Berthollet.

Krąg społeczny jest znany i jest odniesieniem wśród romantyków Xix ^{To jest} Stulecie jak Nodier lub Victor Hugo, ale także wśród polityków i filozofów, takich jak Charles Fourier, Saint-Simon lub Karl Marks.

• Albert Soboul, Słownik historyczny rewolucji francuskiej , PUF 1989.
• Pan Dorigny, „Krąg społeczny: egalitaryzm i liberalizm na początku rewolucji. Niemożliwe kompromis ”, Akty konferencji MRI , 1987.
• (W) Gary Kates, Cercle Social, Girondins and the French Revolution , Princeton Universisty Press, 1985.