Superson – Wikipedia

Superstudium EST A Groupe d’chichivetes Włoch, wina Toralds of Groupe Magis ^{[[[ Pierwszy ]} . Superstudio było postać radykalnej architektury we Włoszech pod koniec lat 60. XX wieku.

Początki grupy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1966 r. Adolfo Natalini i Cristiano Toraldo Di Francia założyli włoską radykalną grupę Superstudio po ukończeniu architekta na University of Florence. Do nich kolejno dołączają Piero Frassinelli, Magris Brothers i Alessandro Poli. Superstudio stanowi „heterogeniczną grupę” ^{[[[ 2 ]} , według krytyka włoskiej architektury Gabriele Mastrigli, ponieważ członkowie grupy pochodzą z bardzo różnorodnych domen. Rzeczywiście, Natalini jest w malarstwie, Toraldo di Francia jest w fotografii, R. Magris jest w dziedzinie odbudowy budynków, a Frassinelli jest zainteresowany antropologią ^{[[[ 2 ]} . Projekt Superstudio znajduje odzwierciedlenie w koncepcjach na skrzyżowaniu architektury, projektowania, sztuki i antropologii. Zniknięcie Międzynarodowego Kongresu Nowoczesnej Architektury (CIAM) w 1959 r., Które doprowadziło do pojawienia się „radykalnej, eksperymentalnej i wywrotowej„ architektury ” ^{[[[ 3 ]} . Okres ten charakteryzuje się kryzysem moralnym w projektowaniu przemysłowym, charakteryzującym się pojawieniem się grup ogniotrwałego w dziedzinie architektury, takich jak Archizoom Associati, UFO Group lub Archigram ^{[[[ 4 ]} . Wraz z Superstudio grupy te pochodzą z stworzenia „Contestsign”, które jest „ruchem gniewu; Co więcej, jest to wyraz nudy, nawet dostęp do rozpaczy, a nawet szyderstwa ”według Ettore Sottsassa. Ten ruch gniewu obejmuje eksperymenty mebli tych grup.

Globalne narzędzia i rozwiązanie grupy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

12 stycznia 1973 r. Członkowie Superstudio dołączyli do Global Tools, multidyscyplinarnego programu nauczania projektowania projektowania ^{[[[ 5 ]} Zgromadzenie członków Archizoom, UFO i Zzigurat, którzy również pracują w zgodzie z czasopismami Casabella I Recenzja . Stanowi „system laboratoryjny” ^{[[[ 6 ]} , ponieważ ma on również siedzibę we Florencji, Mediolanie i Neapolu ^{[[[ 5 ]} . Różni architekci połączyli siły w celu redefiniowania projektowania i architektury jako „praktyki eksperymentalnej indywidualnej i społecznej, jako formy„ samozanapologii ”” ^{[[[ 7 ]} . Program ten, który oderwał się od radykalnego ruchu, zakończył się w 1975 r., A członkowie grupy superstudio rozdzielili się w 1982 roku ^{[[[ 8 ]} .

Praca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierwsze prace wyprodukowane przez grupę Superstudio to metalowe lampy. W 1966 r. Prototypy lampy ” Passiflora » ^{[[[ 9 ]} I ” Włoskie płaszki fali » ^{[[[ dziesięć ]} są rozwinięte. W 1968 roku najnowszym prototypem lampy była lampa ” Gherpe » ^{[[[ 11 ]} . Następnie w 1968 r. Grupa Superstudio stworzyła emblematyczną kolekcję minimalistycznych mebli zatytułowanych Quaderna , która jest nadal w produkcji przez Zanotta, towarzystwo współczesnych włoskich mebli.

W 1968 roku Superstudio stworzyło swoje pierwsze meble:

• Szafa ^{[[[ dwunasty ]} ;
• Urządzenie transportowe Istograma ^{[[[ 13 ]} ;
• Tabela agencji superstudio ^{[[[ 14 ]} ;
• Urządzenie pomiarowe Mattoni ^{[[[ 15 ]} ;
• Urządzenie pomiarowe ramy sześciennej ^{[[[ 16 ]} ;
• Pojawia się z cegły w walizce ^{[[[ 17 ]} .

Inne meble zostaną dodane do tej kolekcji i przyczynią się do reputacji Grupy Superstudio w 1971 r., W szczególności Stół Quaderna ^{[[[ 18 ]} , czterokrotny stół ortogonalny i Banquette Quaderna ^{[[[ 19 ]} , ławka ortogonalna.

W 1969 r. Pierwsze modele zostały opuszczone, aby „ogólnie z 37 małych fragmentów architektury pokryte kamieniem milowym, który ma być montowany losowo, ale zamówiony tak, jakby był to repertuar form”.

Inne prace są produkowane przez grupę na zawody:

Projektowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jednym z pierwszych projektów przeprowadzonych przez grupę superstudio jest Katalog willi ^{[[[ 22 ]} , prace wyprodukowane w latach 1968–1970. Ta pierwsza produkcja to zestaw tekstów i rysunków stworzonych w celu stworzenia „gotowych do użycia willi”. Pierwotnie pierwszą wersją tego projektu było zawarcie jedenastu willi, ale zawiera on tylko cztery w drugiej wersji. Każda willa ma głośnik z centralnym blokiem, ceramiczną powłoką płytek.

W 1969 r. Superstudio zaprezentowało utopijny projekt Pomnik ograniczony ^{[[[ 23 ]} . Ja jestem W après overnge of Roberto Gargiani na projekcie CE, Pomnik ograniczony to megastruktura oparta na Przemówienia obrazów , dzieło wykonane z około dwudziestu rysunków i fotomontaży wykonanych w latach 1969–1970. Projekt ten jest postrzegany bardziej „jako oryginalne dzieło artystyczne niż prawdziwy projekt architektury”. . Pomnik ograniczony składa się z „ortogonalnej siatki zaprojektowanej w celu rozciągania się bez końca i pokrycia ziemi, przekraczania wszystkich przeszkód, czy to naturalnych (gór, jezior, oceanów) lub zbudowanych (miast, zabytków)”, w której znajdują się również mieszkania socjalne. . Pomnik ograniczony silnie przyczynił się do pojawienia się formy krytyki wobec współczesnego ruchu na początku lat 60. XX wieku ^{[[[ 24 ]} .

Rodzi się inny projekt: Podstawowe akty: życie ^{[[[ 25 ]} , lepiej znany jako SuperPerficie , Prace przeprowadzone w latach 1971–1972 SuperPerficie . Koncepcja tego projektu polega na połączeniu architektury i „aktów życia ludzkiego (życia, edukacji, ceremonii, miłości i śmierci)”. W 1972 roku Piero Frassinelli stworzył Dwanaście idealnych miast , złożone z dwunastu krótkich apokaliptycznych historii, które są publikowane w międzynarodowych magazynach architektury i dekoracji ^{[[[ 6 ]} . W 1978 r Żona Lot ^{[[[ 26 ]} .

Wystawy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 4 grudnia 1966 , Superstudio i Archizoom biorą udział w wystawie ” Pokonanie architektury »W Jolly 2 galeria de pistoia ^{[[[ 27 ]} , poświęcony architekturze związanej z nadprodukcją i nadmierną konsumpcją, a następnie na wystawę ” Superdorcicettura II »Galeria Common de moden de w 1967 roku ^{[[[ 28 ]} . Wiele z ich projektów jest publikowanych w magazynie Casabella , od fikcji po ilustrowaną sekwencję lub fotomontaże ^{[[[ 29 ]} .

Z 4 października Na 15 listopada 1969 , grupa włoskich architektów superstudio uczestniczy w dwuletnim Biennale Graz ^{[[[ 24 ]} , w którym superstudio przedstawia projekt Pomnik ograniczony ^{[[[ 30 ]} . Następnie w 1972 r. Architekci grupy wzięli udział w wystawie „The Misura Series, 1969-1972” ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} , aby przedstawić różne meble w kolekcji Quaderna. W tym samym roku niektóre prace z grup superstudio były wystawiane w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku, na wystawie Włochy: nowy krajobraz Jedna z pierwszych wystaw, które zostały w tym czasie wykonane w ogrodzie ^{[[[ 32 ]} . Projekt mikro-środowiska „SuperPerficie” jest również prezentowany podczas tej wystawy.

W 2000 roku wystawy odbyły się w National Center for Art and Culture Georges-Pompidou:

• W 2001 r. Wystawa „Poproty ^{[[[ 33 ]} w dziedzinie sztuk plastikowych, architektury, designu, filmu i muzyki;
• en 2010, l’Exposition «Dreamlands» ^{[[[ 34 ]} Podstawy „rosnącego wpływu modelu parku rozrywki w projektowaniu miasta i jego wyobraźni”, za pomocą zdjęć, instalacji, projekcji, obrazów, rysunków, planów i modeli architektury, z ekstraktów filmowych.

W ostatnich latach dzieła włoskiej grupy były dostępne w Center Pompidou dzięki Don de Zanotta w 1999 r. I zakupom w 2001 r. Pozostałych prac. Ponadto Adolfo Natalini i Cristiano Toraldo Di Francia znaleźli się dzięki wystawom zorganizowanym jako retrospektywa ” Superstudio 50 »Przedstawione na Maxxi w Rzymie w 2016 roku i elektrowni sztuki w Szanghaju w 2018 roku ^{[[[ 35 ]} .

Aby oddać hołd grupie Superstudio, wystawa odbywa się w 2019 r., Która nazywa się „Superstudio, życie po architekturze” ^{[[[ 36 ]} . Przechowuje najważniejsze projekty grupy Superstudio na podłodze, która jest całkowicie „poświęcona europejskiemu krajobrazowi radykalnej architektury z kolekcji centralnego de loire frac”. W 2021 r. Wystawa o nazwie Migracje superstudio miał miejsce w Civa w Brukseli. Jego celem jest kwestionowanie „sposobów życia na świecie przekształconym przez siły kapitalistyczne i rozwój techniczny”. Migracje superstudio przedstawia prace różnych natury, takie jak kserokollaże, rysunki, instalacje, modele i filmy, a także meble w kolekcji Quaderna które zostały wypożyczone przez Center Pompidou, z których większość nie była wystawiana od kilku lat ^{[[[ 37 ]} .

Inspiracje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Florentin Superstudio Collective jest inspirowany minimalistycznym prądem do stworzenia jego dzieł. Ta grupa architektów sprzeciwiła się kulturze i Marksie, a także ekologii przed godziną, twierdzi, że konceptualna i ikonoklastyczna praktyka architektury ^{[[[ 8 ]} który próbuje znaleźć odpowiedzi na pytania na wzrost liczby ludności, a także pojawiającego się „społeczeństwa konsumenckiego” ^{[[[ 38 ]} . Superstudio, która była niezbędną grupą, przyjmując nowoczesną architekturę za punkt wyjścia, uważa historię za źródło „końcowych antyków”, jednocześnie kwestionując różne sposoby przemyślenia współczesnej architektury. Podobnie jak inni projektanci jego czasów, Superstudio stara się wyżej celować, łącząc pamięć i obecność, pomniki i technologię. Dla nich architektura musi zachować zdolność do wymyślania symboli zdolnych do wyrażania i przetrwania sił, które tworzą współczesny świat (ewolucja miejska i konstruktywna, mechanizacja, rozwój technologii informacyjnych).

Od astronomii po humanistykę, Superstudio odżywia swoją wizję świata zaawansowanych badań naukowych. Oprócz wydarzeń, które inspirują science fiction, grupa jest zainteresowana transformacją indukowaną technologiami komunikacyjnymi. Rozważa te zmiany w perspektywie antropologicznej i proponuje wykorzystanie jedynego nieskończenie dostępnego zasobu, którym jest ich zdolność umysłowa.

Dezorientacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Poprzez jego prace i prace, w szczególności Pomnik ograniczony , Grupa architekta Superstudio ma wkład w przyczynianie się do deremonturytyzacji globu ^{[[[ 24 ]} . Razem postanawiają zjednoczyć się, aby wygrać z konsumentami, którzy atakują Europę po drugiej wojnie światowej. Marzą o prostszym stylu życia, mniej zależnym od technologii i chcą podkreślić obiekty wykonane od zera przez człowieka ^{[[[ 7 ]} . Ponadto Superstudio i inne grupy radykalnej architektury architektury za pośrednictwem „Utopia rzeczywistości” i „Contestsign”, oferując wyimaginowane prace ^{[[[ 6 ]} .

• Roberto Gargiani, Ciągły pomnik Superstudio: nadmiar strategii racjonalizmu i odmowy , B2 Editions, 2019