Synagoga Reims – Wipedia

Fasada synagogi Reims w zachodzącym słońcu.

Rejestracja w języku hebrajskim (Rdz 28,17).

Stele przed synagogą podczas upamiętnienia wyzwolenia miasta w sierpniu 1944 r.

La s Ynagogue de Reims znajduje się przy 49 Rue Clovis w Reims w Marne (51)

Obecna synagoga została zainaugurowana w 1879 r. W 1979 r. Świętowaliśmy jej stulecie ^{[[[ Pierwszy ]} .

Jego architektem był Ernest Brunette, syn Narcisse Brunette, słynny architekt miasta Reims. Jego styl architektoniczny jest Neomauresque. Wewnątrz znajdują się łuki w rachunku bieżącym, obfita dekoracja. Augustin Brisset, organista Rémois, wyprodukował organy w 1901 roku. Dekoracja została wykonana przez Marquant-Fogel, lokalny artysta, autor motywów witrainowych i motywów ściennych. Hispano-moorish styl, orientalistyczne wystrój wnętrz. Na środku chóru znajduje się duża Chanukkia (świecznik z ośmioma gałęziami).

Fasada jest zorientowana na zachód-południowy zachód (ogólnie synagogi są zorientowane na zachód, jest lekko przesunięta z tej osi). Jest przebity witrażem, w tym rozetę z gwiazdą Davida w centrum. Napis w hebrajsku nad portalem jest biblijny werset Genesis 28,17: „To miejsce jest niczym innym jak domem Bożym i jest to drzwi nieba” , to samo, co na frontonie synagogi zwycięstwa, a także na synagodze bar-lec-dic. Jego jastrzębia jest zwieńczona dwoma tabelami prawa.

Ta synagoga jest nadal aktywna. Niemniej jednak jest teraz obrzędem sefardyjski (choć pierwotnie był Ashkénaze), a obecna społeczność o zmniejszonej wielkości pochodzi głównie z Afryki Północnej. Można go odwiedzić w dniach dziedzictwa.

Przed synagogą jest stele w pamięci 253 ^{[[[ 2 ]} Żydowscy deportaci z Reims i regionu zainaugurowali 23 października 1949 . Na tej steli znajdują się nazwy około 214 osób (niektóre preparaty są nieprecyzyjne, na przykład: „Melles Cavaillon” nie określa, jak dokładnie były) zwieńczone biblijnymi lamentacjami wersetu 5:16 w hebrajskim: נפלה עטרת ראשנו ”korona naszej głowy upadły. ”

Synagoga nabyła Mikvé w 1991 roku.

W Reims nie ma oddzielnego cmentarza izraelskiego, ale na północnych cmentarzach (1 Bis Rue Du-Mars), East (241 Avenue Jean-Jaurès) i Neuvillette (Access: 17, Rue de Béheny lub 42 Avenue lub 42 Avenue) Maurice-Plongeron).

Dostęp oznacza: Bus: Stop Jacobins lub Synagogue.

Ta synagoga została zarejestrowana jako zabytki 25 października 1989 ^{[[[ 3 ]} .

Społeczność żydowska jest obecna w Reims Xi ^{To jest} wiek. Są one wymienione po raz pierwszy w 1077 r. Już w 1103 r. Społeczność została założona na ulicy, która nosi nazwę „Vicus Judaeorum”, a następnie „Rue de Gieu (Żydzi)” i wreszcie Rue des élus. Stara synagoga była o godz N ^O 3 lub przy N ^O 18 Rue des élus, który nazywał się „Rue de la Jewrie” do 1305. Po opublikowaniu edyktu Parlamentu Paryskiego z 1270 r. Żydzi zostali wydaleni, a społeczność żydowska Reims zniknęła podczas podczas Xiv ^{To jest} wiek aż do rewolucji francuskiej.

Obserwujemy powrót Żydów do reimów na końcu XVIII ^{To jest} wiek. Niektóre rodziny żydowskie zostały zgłoszone w Reims w 1820 roku. Ale szczególnie z 1870 r. Przybyło wielu Żydów z Alzacji i Moselle, a społeczność jest zorganizowana. W 1875 r. Społeczność Reims wyznaczyła swojego pierwszego rabina, Haguenhauera w 1877 r. W Cahen w 1879 roku. Miał tylko małe oratorium zlokalizowane przy 7, Rue des Capucins, podczas gdy liczyło prawie 650 członków. Budowa nowej synagogi stała się koniecznością.

W latach 60. Żydzi z Afryki Północnej przybyli, aby osiedlić się w Reims. W 1979 r. Społeczność świętowała stulecie synagogi.

Istnieją cztery synagogi w dziale Marne: châlons-sur-marne, épernay, vitry-le-françois i Reims.

Synagoga Reims ma wysokiej jakości narząd (przywrócony w 2013 r.) Instrument jest pracą organisty Reims o imieniu Augustin Brisset. Jest to jedyny Brisset wciąż stojący przy Cité des Ocres.

Romantyczna estetyka, organ synagogi został wzniesiony w 1901 roku. Ma 14 gier zorganizowanych na 2 klawiaturze + korb.

Oto kompozycja:

Plainowane szklane okna zostały wyprodukowane przez malarza Adhémar Marquant-Vogel (1828–1902) ^{[[[ 4 ]} .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (FR) Dominique Jrassion, Złoty wiek synagogów , Paryż, enditions Hery, 1991 , 173 P. (ISBN 2-7335-0149-6 )

• (FR) Henry Schumann, Pamięć społeczności żydowskich w szampanie-ordenne , Bar-le-Duc, imph. Reklama szampana Lorraine, 2005 , 58 P. (ISBN 2-9524750-0-8 )

• (FR) Jocelyne Husson, Deportacja Żydów z Marne: 1942–1944 , Reims, University Press of Reims, 1999 , 210 P. (ISBN 2-904835-64-4 I 978-2-904835-64-3 )

• (FR) Julianne Unterberger, Synagoga Reims; Od 1879 do dnia dzisiejszego , Acsireims, 2016 , 26 P.