System danych marynarki wojennej – Wikipedia

Operacyjny centralny symulator. Amerykańscy żołnierze trenują w użyciu Ntds .

. Marynarka wojenna taktyczna ( Ntds ) to system komputerowy przetwarzania danych opracowany przez Nasza Marynarka Wojenna W latach 50. XX wieku technologia została wykorzystana po raz pierwszy w amerykańskich okrętach wojennych w 1961 roku.

Ta technologia zostanie opracowana nieco później przez inne narody:

• Francja: Senia ( System operacyjny marynarki wojennej dla informacji taktycznych ), używany po raz pierwszy w 1965 roku ^{[[[ Pierwszy ]} W
• Zjednoczone Królestwo : JEST ( Automatyzacja danych działania ),
• Włochy: Zadok ( System automatyczny do kierunku operacji bojowych ),
• Holandia : STOKROTKA ( Cyfrowy system informacji o działaniu ), z rodziny Sewaco ( Kontrola broni czujnika i polecenie ).

Rozwój i pierwsze eksperymenty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W latach pięćdziesiątych postęp technologiczny przeprowadzony w dziedzinie wojny morskiej (pociski, samoloty, okręty podwodne) stanowiły problem połączonego ataku. W sytuacji, w której atakujący użyłby działania kilku różnych środków walki, statek nie byłby w stanie obronić się przed wszystkimi zagrożeniami jednocześnie. Osąd informacji, z których postępowanie do przyjęcia w obliczu zagrożeń na różnych poziomach staje się niemożliwe przy zasobach ludzkich. Rozwiązaniem jest zautomatyzowanie przetwarzania informacji i sortowanie zgodnie z reprezentowanym zagrożeniem; Brytyjczycy zaoferowali w 1949 r. CDS ( Kompleksowy system wyświetlania ), który został wypróbowany przez amerykańskich żołnierzy w latach 1951–1952.

. Laboratorium badań morskich Doświadcz zautomatyzowanego CIC, EDS ( Elektroniczny system danych ) W 1953 r., Wykonane w 20 egzemplarzach, został zainstalowany od 1956 r ^{[[[ 2 ]} .

W Kwiecień 1955 r , The Szef badań morskich zebrał grupę roboczą, aby znaleźć rozwiązanie tego nowego rodzaju niebezpieczeństwa. Cztery miesiące później grupa złożyła raport zalecający tworzenie automatycznego systemu przetwarzania danych, zdolnego do zarządzania wszystkimi rodzajami istniejących zagrożeń.

L ‘ Nasza Marynarka Wojenna przyjął projekt w 1956 r. I zawiera kontrakty na kilka dużych firm elektronicznych i IT, w tym Bell Laboratories i Division Univac Sperry Rand . Cyfrowy związek między budynkami, Hicapcom, zintegrowany z systemem, rodzi pierwsze NTDS. Pierwsze testy odbędą się Kwiecień 1959 a pierwszy test w prawdziwej sytuacji odbędzie się Wrzesień 1961 r Z USS Oriskany oraz fregaty USS King (DLG 10) i USS Mahan (DLG-11). W dalszej części uruchomienia na amerykańskich statkach wojennych zostanie przekazane przez Szef operacji morskich W Kwiecień 1963 . NTDS pozwala krążownikom wyposażone w zapewnienie monitorowania przestrzeni powietrznej w Zatoce Tonkin Czerwiec 1966 .

Statki wojenne mają „centralne działanie”, pokój umożliwiający wizualizację sytuacji taktycznej i gdzie podejmowane są decyzje podczas bitwy morskiej. Wcześniej gromadzenie informacji (na przykład pozycja samolotów, statków i okrętów podwodnych) i ich reprezentacja na mapie taktycznej była „ręcznie”. . Ntds był pierwszym krokiem w automatyzacji tego przetwarzania danych, dzięki opracowaniu komputerów ratujących przestrzeń i wystarczającym solidnym, aby znajdować się na statku, ale także bardzo wydajne. Automatyzacja pozwala:

• Zmniejsz błąd ludzki,
• przyspieszaj decyzję -podejmowanie,
• Zarządzaj coraz bardziej złożonymi i prawdziwymi sytuacjami niebezpiecznymi.

Dzięki Ntds Oraz do technologii transmisji danych bezprzewodowych, linki danych taktycznych: łącznik 11, Liaison 16 i Liaison 22, platformy (statki i samoloty) tej samej grupy lotniczej mogą udostępniać sobie informacje zebrane przez ich czujniki.

. Ntds jest tylko jednym z elementów, które mają na celu zasilanie dowódcy siły morskiej w czasie rzeczywistym (OTC: Urzędnik w dowództwie taktycznym ) przez NCCS ( Polecenie marynarki wojennej system sterowania , Marynarki wojenna w języku francuskim), który od lat 80. przynosi informacje z różnych źródeł, w tym duże polecenia operacyjne, takie jak Departament Obrony, Ujednolicone polecenie bojownika , FCC ( Centra dowodzenia floty ) Położony w Norfolk, Pearl Harbor, Londyn, Neapol i Yokosuka i TFCC ( Centrum poleceń flag taktycznych lub Centrum dowodzenia taktycznego).

Dwa główne elementy NCCS są w 2002 roku:

• L’s Sis ( System informacji o nadzorze oceanicznym ), który wykorzystuje, scentralizuje i rozpowszechnia globalną sytuację morską.
• L’Aswccs ( System poleceń i kontroli przeciw podwodnej Warfare Center ), który łączy centra dowodzenia pod kątem prowadzenia kontroli anty-submarynowej i zapewnia ich poziom z OSIS.

Na pokładzie budynków poleceń instalacja, która obsługuje te informacje, to NTCS-A ( Marynarka wojenna taktykalna ), który zastąpił TFCC ( Centrum poleceń flag taktycznych ) na wszystkich lotniskach i statkach dowodzenia ^{[[[ 3 ]} .

NATO przyjęło wersję operacyjnego NTCS-A Pierwszy ^Jest Styczeń 1995 , Nakcis ( North Atlantic System i system informacyjny ), następnie wszczepione w marynarce wojennej Norfolk (Saclant), Lizbony (Cinciberland), Northwood (Cinclant) i Neapolu (Cincnavsouth), w związku z przykazaniami krajowymi ^{[[[ 4 ]} .

Komputer Ntds Lub / USQ-20

Pierwsze Ntds były sperry Univac pokładowe systemy (oznaczenie CP-642A, CP-624B, …). Pracowali z 30 -bitowymi słowami, mieli pamięć magnetyczną 32 000 słów, złącza we/wy równoległej obrusów 16 przewodów (również 30 -bit) podłączonych do radarów i innych peryferyjnych oraz grę z architektury typu mikroprocesora zmniejszonego instrukcji.

Drukowane obwody były podłączone do szuflad i zamknięte w metalowej szafie. Były one chronione przed korozją z powodu soli poprzez zastosowanie specjalnego lakieru. Większość komputerów Ntds zostały schłodzone przez wodę, ale wraz z postępem technologicznym poczynionym w świecie informatyki komputery te stały się coraz mniejsze, a następnie można je schłodzić przez powietrze.

Pierwszy komputer Ntds , Rok/USQ-17, został opracowany przez Seymour Cray. Jednak ten model nie będzie produkowany w szeregu.

Architektura elektroniczna pierwszych maszyn została zaplanowana, aby umożliwić informatykom w przyszłości w przyszłości i specjalizację maszyny. Aktywa ten otworzył drogę do tworzenia wielu pochodnych maszyn, dostosowanych do specjalnych statków lub do specjalnych wymagań. System bojowy Aegis jest słynnym przykładem.

Od lat 80. używany sprzęt był kalkulatorami cyfrowymi AN/UYK-20 i Univac AN/UYK-7. Automatyczne systemy transmisji danych (połączenie 11 i link 16, następnie połączenie 22: Emisja i odbiór, link 14: Tylko odbiór, połączenie 4A: Kontrola ruchu lotniczego) ułatwia wymianę informacji taktycznych z budynkami wyposażona w budynki Ntds i samoloty wyposażone w ATDS ( System danych taktycznych powietrza ) (P-3C Orion, S-3 Viking, EA-6B Prowler i E-2C Hawkeye).

Od późnych lat 90. został zastąpiony przez ACD lub SYQ-20 ( Zaawansowany system kierunku walki ) z kalkulatorem UYK-43, znacznie bardziej wydajnym, na pokładzie obecnych lotniskowców marynarki wojennej USA i dużych budynków lądowych; ACDS miał na pokładzie lotniskowców USS Konstelacja (wersja poziom 1 ), USS Dwight D. Eisenhower i LHD Osa (wersja poziom 2 integracja pojemności CEC).

Są również w służbie w 2001 roku: The TMS ( System zarządzania torami ), CDS ( C System kierunku Ombat W Ntds dostosowany do systemu bojowego Aegis) i Jots ( Wspólne systemy operacyjne ) Pomoc w komendzie pokładowym na lotniskach i statkach dowodzenia. Ten ostatni zostanie zastąpiony systemem JMCIS/NACCIS USQ-119 C ( Wspólny system informacji o poleceniu morskim/North-Atlantic Command and Control System informacji ).

Oczekiwane są również inne systemy, takie jak GCC ( Globalny system poleceń i walki ) i BGPHES ( Battle Group Passive Horizon System rozszerzenia ), Systemy walki i informacji w czasie rzeczywistym przewidziane dla lotniskowców i posiadaczy helikopterów szturmowych. Nowy system bojowy obrony powietrznej był badany na początku 2000 roku, Aadc ( Komenda Aera Air Defense ) Planowane dla Croisters Class Ticonderoga i doświadczone jako pierwsze w CG-67 Shiloh .

Wszystko to jest zintegrowane z większym systemem zakresu, obejmujące także zdolności wymiany danych taktycznych niezbędnych do prowadzenia operacji powietrznych i marynarki wojennej Łącznik 11 W Łącznik 16 I Łącznik 22 .
. Ldt (Linki danych taktycznych) są mianowane do Stanów Zjednoczonych TDL ( Link danych taktycznych ) (wcześniej, Środek pobudzający ( Taktyczny link do informacji cyfrowych )) ^{[[[ 3 ]} .