Szef rządu Premiera Sekretarza Stanu Królestwa Włoch

Szef rządu Premiera Sekretarza Stanu Był to tytuł przyjęty przez szefa rządu Królestwa Włoch, w trakcie dwudziestu lat i wkrótce po dwudziestu latach, aby zastąpić tytuł prezydenta Rady Ministrów wcześniej używanych.

Zmiana wyznania z Prezydent Rady Ministrów A Szef rządu Premiera Sekretarza Stanu został założony przez jednego z pierwszych Bardzo faszystowskie prawa , Prawo 24 grudnia 1925 r., N. 2263 ^[3] , pierwszy w historii, który zmienił ustawę Albertino ^[4] . Nowa denominacja odzwierciedlała pozycję netto przedsiębiorstwa szefa rządu w odniesieniu do wszystkich innych członków tego samego, hierarchicznie podlegającego mu, dzięki większym uprawnieniom, które nadało mu prawo. ^[4]

Ten tytuł był używany przez:

Prezydent Rady Ministrów Premier Sekretarz Stanu [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Z prawem dekretu królewskiego z 16 maja 1944 r., N. 136, tytuł „szefa rządu” został zastąpiony przez pierwotnego „Prezydenta Rady Ministrów”, w którym jednak w równym stopniu towarzyszył atrybut „sekretarza stanu premiera”. ^[5] Tytuł ten pozostał oficjalny dla wszystkich innych włoskich przywódców rządowych aż do proklamacji Republiki. ^{[N 3]}

Nowy tytuł był zatem używany przez:

W końcowym tekście konstytucji republikańskiej powróciliśmy do wyznania „Prezydent Rady Ministrów”, chociaż w projekcie Konstytucji opracowanej przez Komisję 75 pojawił się tytuł „Prezydent Rady Ministrów, Prime Minister”. ^{[[[ bez źródła ]}

Prawo 24 grudnia 1925 r., N. 2263, stanowi pierwszy fundamentalny krok, który reżim faszystowski wdraża przekształcenie królestwa Włoch z monarchii parlamentarnej do totalitarnej dyktatury, modyfikując ustawę Albertine, która jednak nawet nie przewidywała postaci głowy rządu.

Prawo położyło kres zasadzie, właściwym państwu parlamentarnym, zgodnie z którym rząd i jego szef reagują parlamentowi, którego zaufanie musi cieszyć się. W rzeczywistości ustanowił sztukę. 2 to « Szef rządu premiera Sekretarza Stanu jest mianowany i cofnięciem przez króla i jest odpowiedzialny za król ogólnego przemówienia politycznego rządu ». Dlatego szef rządu był odpowiedzialny wyłącznie przeciwko królowi; Vittorio Emanuele III złożyła tę odpowiedzialność tylko raz w 1943 r., Kiedy po dużym porządku obrad zastąpił Benito Mussoliniego Pietro Badoglio.

Sztuka. 2 Prawo nadal ustalało, że:

• «Sekretarze ministrowie stanu są mianowani i odwołani przez króla, w sprawie propozycji szefa rządu premiera. Są odpowiedzialni za króla i w kierunku rządu wszystkich działań i środków ich ministerstw ”;
• „Podsekretarze państwowe są mianowane i odwołane przez króla, w sprawie propozycji szefa rządu w porozumieniu z kompetentnym ministrem”.

Sztuka. 3 Prawo ustaliło to ” Szef rządu premiera kieruje i koordynuje prace ministrów, decyduje o różnicach, które mogą się między nimi powstać, zwołuje Radę Ministrów i przewodniczy nad nim ».

Sztuka. 4 Prawo ustaliło to ” Wraz z dekretem królewskim kierunek jednego lub więcej ministerstw może zostać powierzony szefowi rządu. W takim przypadku, z jego dekretem, może przekazać podsekretarzowi państwowej części przypisania ministra ». Mussolini szeroko wykorzystał tę możliwość, przyjmując własność najważniejszych ministerstw: w drugiej połowie 1933 r. Był właścicielem siedmiu Dicasteries w czternastu.

Sztuka. 6 prawa ustaliło to ” Żaden obiekt nie może być postawiony w porządku obrad jednej z dwóch komnat, bez przyczepności szefa rządu ». Innymi słowy, kontrola nad programem dzieł parlamentarnych zapewniono szefowi rządu, w wyraźnym kontraście z zasadą niezależności władzy ustawodawczej od wykonawcy, a zatem, oddzielenia władzy.

Szef rządowego premiera sekretarza stanu był prezydentem prawa Wielkiej Rady Faszyzmu i Krajowej Rady Korporacji. Był na drugiej pozycji w kolejności pozycji Królestwa Włoch.

Przywódcy rządowi Pierwsi ministrowie sekretarza stanu [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Adnotacje [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Źródła [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]