Szwedzkie mecze – Wikipedia

Szwedzkie mecze jest powieścią Roberta Sabatiera opublikowanego w 1969 roku. Był to ogromny sukces księgarni.

Na początku lat 30. XX wieku Olivier Châteauneuf, dziesięć lat, sierota ojca, mieszkała w Montmartre, Rue Labat. Dorastał ostrożnie ze swoimi przyjaciółmi (Riri, Loulou, Capdeverre …) i jego matką, młodą i ładną dziękuję Virgie. Pewnego ranka jednak się nie budzi.

Pewnie zebrane przez jego kuzynów Jean i Élodie z nowożeńców mieszkających w okolicy, ucieka od przerażającego wykorzenienia. Dzięki jego wolności jako małego sieroty może nadal spacerować po „swojej” dzielnicy, ograniczonej przez Boulevarda Barbèsa i Rue Marcadet. W swojej samotności i rozpaczy pociera ramiona ciepłymi i malowniczymi postaciami: tajemniczym niemowlęciem Daniel nazywał pająka z powodu jego wad rozwojowych, które oferują mu pierwsze książki; Niepokojące i urocze Mado, którego uroki nie pozostawiają go obojętnego; Ultra -konserwatywny gastounet nostalgiczny na przeszłość i wielką wojnę; Wireless Lucien-le-Bègue i jego piersi jego żona; Stary Concierge Albertine Haque, Obèse, Bourrue, Ezy, ale który lubi oferować kanapki czekoladowe … Przede wszystkim są bougras, stare anarchistyczne bougras, septuagenaire mizantropa, który mimo to stał się dla niego zaprzyjaźnieniem. W ten sposób przynosi mu dzielenie, ciepło i rodzaj ojcowskiej postaci, której szukał. Dziecko towarzyszy mu w niektórych z tysięcy „dziwnych prac” i majstruje z nim pierścienie w monetach, szuka drewna opałowego lub machnie parkietowymi podłogami „bogatego” mieszkania …

Ale bezrobocie uderza wówczas społeczeństwo, Jean i élodie nie mogą już go hostować pomimo uczuć, jakie mają dla niego. Odejście jest nieuniknione dla tego odległego Paryża, w którym jej ciocia Victoria i jej wujek „odniósł sukces”.

Szwedzkie mecze opowieść o obawach i udrękach dziecka. Jest to cały świat, który ta książka bada, w szczególności dzieciństwo, w szczególności autora, ale także małego Paryża z lat 30. XX wieku.

Powieść Sabatiera opiera się na obrzeżach wyuczonych literatury. To tradycyjna i bezpretensjonalna powieść. Ton i poprawność wywoływania czasami przypominają Oliver Twist Charlesa Dickensa ^{[Ref. niezbędny]} .

Ta powieść opublikowana w 1969 roku jest pierwszą z serii ośmiu książek, w których powraca postać Oliviera. Ten cykl zatytułowany Powieść Oliviera Zawiera więc następujące tomy, które nie zostały napisane i opublikowane w kolejności chronologicznej:

Pierwszy) David i Olivier , 1986

W tej lekkiej historii, w której Virginia wciąż żyje, Montmartre-Village z lat 1930–1933 Idealized wita młodego Oliviera, rodzaju fantazjowanego Titi, który odkrywa przyjaźń z Żydem Davidem i Games with School Friends.

2) Olivier i jego przyjaciele , 1993

W Olivier i jego przyjaciele , Robert Sabatier wznawia swoje postacie. Poprzez mini-history strony lub dwóch i dzięki dużej galerii postaci, ożywia wiele małych wydarzeń w życiu sąsiedzkim w Montmartre na początku lat 30. XX wieku, śmiechu, łez, radości i smutków, małych galerów, gniewu, pojednania W itp.

3) Szwedzkie mecze , 1969

Orphan Poulbot de Montmartre w latach 1932–1933 odkrył życie w tej żywej dzielnicy zamieszkałych przyjaźń, smutek i małe radości.

4) Trzy lizaki miętowe , 1972

Victoria, ciotka ze strony ojca Oliviera i jej mąż, wujek Henri, który „udał się w życiu”, adoptowali Oliviera. Ten ostatni mieszka teraz w Paryżu, w dużym burżuazyjnym i bogatym mieszkaniu z dwoma dobrymi. Jedyny syn, sierota sąsiedzka, odkrywa dwóch kuzynów (Marceau, starszy od niego i Jami, młodszy) i będzie musiał przyzwyczaić się do nowego środowiska między ulicami Paryża, kanałem Saint-Martin i wielkim bulwardami …

5) Dzikie orzechy laskowe , 1974

To są letnie wakacje dla Oliviera. Następnie został wysłany do Saugues, w Haute-Loire, do swoich dziadków ze strony ojca. W tym wyidealizowanym życiu chłopskim, otoczonym delikatnym i uprawnym Pépe, odległym, ale kochającym babcią oraz braterską i opiekuńczą wuja Victora, nadal odkrywa nowy wszechświat i niektóre stare tajemnice rodzinne.

6) Śpiewające dziewczyny , 1980

Minęły lata, Olivier ma szesnaście lat, jest praktyką. Odkrywa poezję, Paryż i miłość. Oświadczył Baudelaire i Hugo podczas swoich wyścigów, spędza wakacje w Tourine, gdzie pije wino różowe tych dziewcząt o powierzchni 37,5 centlitres, znajduje kugues, poczuł swoje pierwsze głębokie emocje dla ładnych kobiet, które się spotykają ( Ji, jego kuzyn; Vivy, żona przemysłowca; Junie Astor, aktorka; nawet Louise, La Bonne …). Jego horyzonty intelektualne i kulturowe rozszerzają się. Ale akcja jest w 1939 roku, a nowa wojna obiecała …

7) Olivier 1940 , 2003

Egól dojrzewania z jego radością i obawami dobiegł końca. Olivier ma siedemnaście lat i to exodus. Rodzina wychodzi do Loire, a następnie Auvergne i powrót do Paryża pod okupacją. Zalety, których korzysta z powodu pozycji rodzinnej, sprawiają, że jest to niewygodne. Pomiędzy współpracą, handlem ludźmi i oporem, hałasem butów i strachem w mieście nie może znaleźć swojego miejsca. Jego wezwanie do STO sprawia, że ​​przechodzi go w ukrycie. Ale w 1943 roku, kiedy dołączył do Saugues pieszo, poznał Maquisards. Jego wybór jest dokonywany: będzie ich śledzić.

8) Trąby Warrier , 2007

Lato 1944: Olivier dołączył do zwolenników FFI w Auvergne. Walczy z okupantem i marzy o świecie, w którym książki pozwoliłyby mężczyznom żyć szczęśliwym. Widząc stracenia wrogów, uświadomił sobie wojnę. Następnie podziela radość z wyzwolenia jako rozczarowanego widza. W ten sposób seria kończy się tym portretem dziecka stulecia, zakorzenionego w jego kulturze chłopskiej, dorastała w popularnym Paryżu, bogatym w te liczne uczenia się życia między osobistymi nieszczęściami a szczęściem rodzinnym, miłością i przyjaźniami z przeszłości i teraźniejszości które są otworami na świecie i jego rozczarowaniem.