Taniec-terapia-wikipedia

. Terapia taneczna jest metodą opieki, która wykorzystuje taniec jako obiekt pośredniczący w związku terapeutycznym.

Taniec terapeutyczny pochodzi z różnych dyscyplin. Pierwszą z tych dyscyplin jest oczywiście taniec. Ta starożytna ekspresja artystyczna, bardzo skodyfikowana w niektórych epokach, mocno powróciła Xx ^{To jest} Century z pragnieniem indywidualnego ekspresji, zwłaszcza podobnie jak Isadora Duncan, a także amerykańskimi tancerze i pedagogiki, którzy podążyli za Ruth Saint Denis, Martha Graham itp. Taniec ekspresjonistyczny, który pojawia się w Niemczech z Mary Wigman lub Hanya Holm, również mają duży wpływ Jako praca nad ruchem Rudolpha Labana, tancerza, choreografa, pedagogika i teoretyka tańca ^{[[[ Pierwszy ]} .

Pionierzy terapii tanecznej rozwijają swoje podejście, wykorzystując te wkład i przekraczając je z lekcjami bardziej związanymi z psychologią, takimi jak psychoterapia, a czasem psychoanaliza. Jest to połączenie odbitów związanych zarówno z ciałem, procesami mentalnymi, jak i interakcją między ciałem a umysłem ^{[[[ Pierwszy ]} .

Terapia taneczna ma na celu poprawę integracji społecznej, a także dynamiki relacyjnej. Dzięki tej formie terapii praktykujący zdobywają głębsze znaczenie samoświadomości poprzez proces medytacyjny, który implikuje ruch i realizację ich ciała. Ta terapia różni się od innych form leczenia rehabilitacyjnego, ponieważ pozwala na kreatywną ekspresję i jest bardziej holistyczna, to znaczy, że ma ambicję traktowania osoby jako całości, ciała i umysłu ^{[[[ 2 ]} .

Marian Chace (W) jest jednym z założycieli terapii tanecznej, interesując się tańcem jako kreatywne podejście do kojarzenia psychiki, samowystarczalności i ruchu. Pracuje w nowojorskich szpitalach. Potem stworzyła w 1965 roku Stowarzyszenie American Dance Therapy ^{[[[ Pierwszy ]} .

Drugi biegun pochodzi z emigracji do Stanów Zjednoczonych Niemieckich Tancerzy, uciekających z nazizmu, zaimpregnowanego ewolucją tańca w Niemczech, ale także z teoretycznego dzieła Rudolfa Labana na temat ruchu. Należą do nich Lilyan Espenak lub Irmgard Bartenieff. Rudolf Laban dogłębnie również jego teoretyczne refleksje w Anglii, gdzie schronił się po opuszczeniu Niemiec, na przykład, przyjmując pacjentów z zaburzeniami psychomotorycznymi. Te dwa bieguny pocierają ramiona w latach 40. XX wieku na amerykańskim wschodnim wybrzeżu ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 3 ]} .

Na zachodnim wybrzeżu wokół Trudi Schoop powstaje trzeci słup (W) i Mary Whitehouse w latach 50. XX wieku ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 3 ]} . Mary Whitehouse, pod wpływem pracy Carla Gustava Junga, wprowadza do terapii tanecznej pojęcie autentycznych ruchów, od nieświadomości ^{[[[ Pierwszy ]} . To druga fala rozwoju tańca terapeutycznego. Podejścia inspirowane psychologią analityczną dotyczącą autentycznych ruchów nie są jednak jednomyślnością ^{[[[ 4 ]} .

Z lat 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych i Europie powstały różne centra szkoleniowe poświęcone tańcu terapeutycznym ^{[[[ Pierwszy ]} . W Argentynie tancerka Maria Fux opracowała własną metodę terapii tanecznej i nadała ją w Ameryce Południowej i Europie ^{[[[ 5 ]} .