Telefo House

. Telefo House Jest to dom epoki rzymskiej, pochowany podczas erupcji Wezuwiusza z 79 i ujawnionych po wykopaliskach archeologicznych starożytnego Herkulaneum: jest tak nazywany, ponieważ w środku znaleziono wysokie powiązanie przedstawiające mit telefo ^[Pierwszy] .

Pierwotnie ulga House of Telefo została zjednoczona z Gemma House i należał do wszelkiego prawdopodobieństwa Marco Nonio Balbo ^[2] : Podczas renowacji, w okresie Augusta ^[3] , dwa domy zostały podzielone, zakładając ostateczny aspekt; Inne prace odbudowy były konieczne po uszkodzeniu spowodowanym przez trzęsienie ziemi w Pompejach wynoszących 62 ^[4] . Podczas erupcji 79 Wezuwiusza, a także reszty miasta, dom został również pochowany pod kocem błota i został ujawniony na początku XX wieku po wykopaliskach przeprowadzonych przez Amedeo Maiuri ^[5] .

Z tysiącem ośmiuset metrów kwadratowych dom jest drugim co do wielkości w Herculaneum po domu hotelowym ^[Pierwszy] : stoi w pobliżu spa podmiejskich, do których są podłączone przez prywatny dostęp, ma nieregularny system, w wyniku ciągłych rozszerzeń, które zbliżają się do morza ^[5] i ustrukturyzowane na trzech poziomach ^[4] . Po przedsionku uzyskujesz dostęp do atrium: z typowego aspektu hellenistycznego jest on bardzo podobny do perystyki z Wpuszczenie Centralny marmur, przekształcony po 62 trzęsieniu ziemi w pluteus, aby pomieścić rośliny ^[3] i dwie boczne kolumnady, używane do trzymania górnego piętra: kolumny są wykonane z cegieł pokrytych czerwonym stiukiem, podczas gdy ściany mają żółte fresko w stylu, nawet jeśli z powodu gazów rozwiniętych po erupcji stały się czerwone, z dekoracją elementów architektonicznych ^[5] ; Wśród kolumn znaleziono osiem oscyluje , tj. Marmurowe dyski, na których przedstawiono sceny dionizyjskie ^[Pierwszy] . Jeden otwarty na atrium Dueta , w środku, w którym znaleziono wysokie powiązanie, którego dziś można obserwować kopię, przedstawiając mit telefo, a oecus , pierwotnie pokryte marmurami ^[Pierwszy] , dostęp do stajni, która również cieszy się wejściem bezpośrednio z ulicy i tablin, z białą mozaiką podłogą i podwójną czarną krawędzią i żółtymi ścianami sztukaterii ^[5] . Korytarz rampy prowadzi do podstawowego poziomu, na którym znajduje się perystyl, ganek ze wszystkich czterech stron z trzydziestu -dwa kolumnami na dziełach listy: otacza ogród i basen, który wciąż zachowuje niebieski tynk. Wokół perystyle trzy środowiska są utwardzone mozaiką, a poniżej, do których należy zbadać, są inne pokoje, z których widoczne są tylko krawędzie ozdobione stiukami ^[5] . Kolejna korytarz prowadzi do rodzaju wieży, charakteryzującej się wieloma poziomami, z których najniższy w momencie erupcji był już nieużywany, ponieważ podlegają negatywnym działaniu morza: zewnętrzna wieża jest ozdobiona pół -kolumnami Who Łukami wsparcia, choć w środku, każda piętro jest podzielona na trzy lub cztery pokoje, a w szczególności dobrze zachowane są na najwyższym piętrze z wielokromonowymi marmurowymi ścianami i ścianami cebulowymi oraz afrykańskimi, a to poniżej, które ma mniej cenne marmurki w praca fioletu takie jak podłogi i stiuk na ścianach w kolorze czerwonym i białym, które mają tendencję do odtwarzania tapety ^[5] . W domu znaleziono dużą liczbę posągów całej szkoły neoataktycznej, a także brązową pieczęć należącą do wszelkiego prawdopodobieństwa sługę ^[Pierwszy] . Podczas niektórych wykopalisk przeprowadzonych na plaży, po usunięciu około jednego metra błota, pojawiło się trzydzieści metrów drewnianych drewnianych elementów drewnianych ^[6] : Musiały być częścią dachu i zachowały kolorystykę w kolorze niebieskim i czerwonym, a także pokazać oznaki blokowania ze sobą ^[7] .

• Arnold de vos e mariette de vos, Pompeiii, Ercolano, Stabia , Rzym, Laterza Publishers, 1982, ISBN nie istnieje.