Teoria Cauchy-Kowalevskiego-Wikipedia
. Twierdzenie Cauchy-Kowalevski jest twierdzeniem analizy z kilkoma zmiennymi zastanawiającymi się, że dobrze wyposażone równanie pochodne częściowe przyznaje unikalne rozwiązanie dla pełnego zestawu warunków początkowych. Twierdzenie to wynika z francuskiego matematyka Augustina Cauchy’ego dla konkretnego przypadku, a także rosyjskiej matematyka Sofia Kovalevskaïa (który w publikacjach w czasopismach w języku niemieckim lub francuskim podpisał podpisanie Sophie Kowalevski ) W przypadku ogólnego. Twierdzenie Cauchy-Kowalevskiego ma istotne różnice w porównaniu z twierdzeniem Cauchy-Lipschitz dla zwykłych równań różniczkowych: w tym ostatnim funkcję drugiego członka ma klasę
(lub nawet lokalnie lipschitzienne), a roztwór zależy stale od początkowych warunków; W pierwszym funkcje drugiego elementu są rzekomo analityczne i nie ma wyniku ciągłej zależności od warunków początkowych [[[ Pierwszy ] . W fizyce równanie Klein-Gordon równanie fali i równanie Laplace’a są przykładami, w których dotyczy to twierdzenie Cauchy-Kowalevskiego. To nie jest tak samo z równaniem cieplnym lub równaniem Schrödingera.
W ogólnym przypadku mamy następujący wynik [[[ 2 ] :
Twierdzenie – Albo układ równań pochodnych
i warunki początkowe
i uwaga
Załóżmy, że funkcje
I
analityka w sąsiedztwie punktu
. Z punktu
w którym rozważany system częściowych równań pochodnych przyjmuje jedno rozwiązanie weryfikujące warunki początkowe.
Przypadek zastosowania twierdzenia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Twierdzenie to dotyczy równania Kleina-Gordona (lub równania fal, które jest konkretnym przypadkiem, i równanie Laplace’a, które ma tę samą formę z najbliższym znakiem)
z początkowymi warunkami
Twierdzenie Cauchy-Kowalevski nie określa, czy równanie typu Klein-Gordon zachowuje się przyczynowo. Na przykład, jeśli pole W wynosi zero w odstępie wewnętrznego bez opieki
właśnie
, oczekujemy, że pole pozostanie zerowe w 0 do czasu
, co nie określa twierdzenia Cauchy-Kowalevskiego (choć tylko dlatego, że taki stan początkowy byłby nieanalityczny i nie można go leczyć przez to twierdzenie). Dlatego inną metodą ustalono ten wynik [[[ 3 ]
Przypadek, w którym twierdzenie nie ma zastosowania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Twierdzenie nie dotyczy równania cieplnego
Nie więcej niż w równaniu Schrödingera, które ma taką samą formę, jak mnożenie w pobliżu
.
Przykład Lewy’ego pokazuje, że twierdzenie nie dotyczy funkcji, które nie są analityczne.
Przypadek częściowych równań pochodnych pierwszego rzędu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Sposób na zademonstrowanie twierdzenia Cauchy-Kowalevskiego jest zmniejszenie układu częściowych równań pochodnych pierwszego rzędu [[[ 4 ] . Pokażmy, jak postępować w przypadku równania Klein-Gordon:
Zapytajmy
. Następnie uzyskujemy układ częściowych równań pochodnych
i warunki początkowe
.
Nadal możemy, jeśli chcemy, „uproś” te początkowe warunki, pozując
-
- .
Aby zademonstrować ogólne twierdzenie Cauchy-Kowalewskiego, wystarczy zastosować następujący wynik [[[ 5 ] :
Lemme – Albo układ równań pochodnych
i warunki początkowe
Załóżmy, że funkcje
Analityka w sąsiedztwie W 0 w
. Jest wtedy okolica
0 w
na przykład dla każdej powiązanej dzielnicy
z 0, jest rozwiązanie i tylko jedno
Wykonane z funkcji analitycznych
W W i takie jak
W
.
Idea demonstracji jest opracowanie funkcji
w pełnej serii w pobliżu pochodzenia i poszukiwanie funkcji
w formie rozwoju serii („Metoda główna”). Warunki twierdzenia zapewniają ich zbieżność.
Uwagi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
(1) Hans Lewy podał przykład, gdzie funkcje
powyżej bycia wszystkim
i afekty liniowe w porównaniu do
, układ częściowych równań pochodnych nie przyznaje żadnego rozwiązania klasowego
w sąsiedztwie pochodzenia w
[[[ 6 ] . Hipoteza analizy jest zatem niezbędna.
(2) Rozważ powyższe równanie ciepła z
i stan początkowy
-
- .
Sophie Kowalevski pokazała [[[ 7 ] że istnieje jedno formalne rozwiązanie W przyjęcie formalnego rozwoju władzy X , ale ten rozwój rozbiega się dla wszystkiego
. Zauważając to zjawisko, doprowadzono ją do tego stanu
.
Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Dieudonné 1971, Sect. XVIII.12, s. 5.
- Petrovsky 1991
- Trues 1975, w pobliżu. 7.3, ćwiczenie. 7.8.
- Treves 1975, rozdz. 18.
- Dieudonné 1971, Sect. XVIII.12, (18.12.1).
- Dieudonné 1971, Sect. XVIII.11, PB. P. 60.
- Kowalevski 1875, p. 22.
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Drelich Dieudonné W Elementy analizy, t. 4 , Gauthier-Villars,
- (W) Zofia Kowalevski W ‘ O teorii równania różniczkowego cząstkowego » W Journal for Pure and Applied Mathematics W tom. 80, W P. 1–32 ( Czytaj online )
- (W) Ivan Georgievich Petrovsky W Wykłady na temat równań różniczkowych , Nowy Jork, Dover, , 245 P. (ISBN 0-486-66902-5 W Czytaj online )
- (W) Francis Treves W Podstawowe liniowe równania różniczkowe częściowe , San Diego/New York/Berkeley itp., Academic Press, , 470 P. (ISBN 0-12-699440-4 W Czytaj online )
- (W) Robert M. Las W Ogólna teoria względności W University of Chicago Press W , 498 P. (ISBN 0226870332 ) , Strony 246 i 247.
Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments