[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/thomas-ostermeere-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/thomas-ostermeere-wikipedia\/","headline":"Thomas Ostermeere – Wikipedia","name":"Thomas Ostermeere – Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 Thomas Ostermeier jest niemieckim dyrektorem urodzonym 3 wrze\u015bnia 1968 W Soltau, obecny dyrektor","datePublished":"2019-12-17","dateModified":"2019-12-17","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/fr.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/thomas-ostermeere-wikipedia\/","wordCount":1487,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Thomas Ostermeier jest niemieckim dyrektorem urodzonym 3 wrze\u015bnia 1968 W Soltau, obecny dyrektor Schaub\u00fchne w Berlinie.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W latach 1992\u20131996 przeszed\u0142 szkolenie jako re\u017cyser w School of Theatre Ernst Busch w Berlinie. B\u0119dzie uczestniczy\u0142 razem w pracy Manfreda Karge w Weimar i Berliner jako asystent inscenizacji i aktora. Jego koniec studi\u00f3w, Wyszukiwanie Faust\/Artaud jest silnie chwalony przez niemiecki \u015bwiat teatralny. W latach 1996-1999 by\u0142 dyrektorem i dyrektorem artystycznym La Baracke w Deutsches Theatre w Berlinie. Pracuje g\u0142\u00f3wnie na tekstach wsp\u00f3\u0142czesnych autor\u00f3w, takich jak Nicky Silver, David Harrower, Alexei Chipenko lub Enda Walsh. Z Wrzesie\u0144 1999 , jest cz\u0142onkiem kierunku artystycznego i dyrektorem w Schaub\u00fchne w Berlinie. Wsp\u00f3\u0142pracuje t\u0119 instytucj\u0119 z choreografk\u0105 Sasha Waltz. Inscenizacja Ostermeiera to wsp\u00f3\u0142czesny, multidyscyplinarny teatr z tekstem, kt\u00f3ry jest czasami dekonstruowany. Tak wi\u0119c jego tworzenie Ma\u0142a wioska Poka\u017c pogrzeb ojca w Prologue w burleskowej grze w sztucznym deszczu tacki, a nast\u0119pnie naprzemiennie z posi\u0142kiem, w kt\u00f3rym rzutowane s\u0105 cienie. S\u0142ynna tyradowa wymawiaj\u0105ca \u201eby\u0107 lub nie\u201d pokazuje na tle ekran\u00f3w wystaj\u0105cych kilka plan\u00f3w postaci. W 2004 r Woyzeck Georg B\u00fcchner. W ten spos\u00f3b ujawniono francuskiej opinii publicznej, inscenizacja Ostermeier Run we Francji, w szczeg\u00f3lno\u015bci na krajowej scenie Les G\u00e9meaux w Sceaux.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Od 2010 r. Thomas Osmermeier jest prezesem High Cultural Council Franco-Germany [[[ Pierwszy ] . W 2015 roku by\u0142 jednog\u0142o\u015bnie uznany za inscenizacj\u0119 Richard III Prezentowane na festiwalu Avignon [[[ 2 ] W [[[ 3 ] . Europejska nagroda za teatr – premio europa na il teatro [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W 2000 r. Otrzyma\u0142 europejsk\u0105 nagrod\u0119 teatraln\u0105 z t\u0105 motywacj\u0105: Poprzez swoj\u0105 prac\u0119 w \u201eBaracke\u201d w Berlinie, Thomas Osmermeier zdo\u0142a\u0142 nada\u0107 precyzyjn\u0105 i niezale\u017cn\u0105 orientacj\u0119 w teatrze wsp\u00f3\u0142czesnym, towarzysz\u0105c wycenie nowych autor\u00f3w do odpowiedniego stylu realizacji, zbudowanego nie tylko na swoim niezwyk\u0142ym wydziale do wyboru i Kieruj aktorami, ale tak\u017ce rytmami i aspektami wizualnymi, kt\u00f3re odnosz\u0105 si\u0119 do kina, \u017cycia i wyobra\u017ani metropolitalnej. Ostermeier w tym sensie przyczyni\u0142 si\u0119 do wyra\u017cenia obaw m\u0142odszych pokole\u0144, kt\u00f3re oferuje, przez teatr, wierny i g\u0142\u0119boki portret, kt\u00f3ry wykracza daleko poza akademi\u0119 i kt\u00f3ry umo\u017cliwia przywr\u00f3cenie bezpo\u015bredniego zwi\u0105zku mi\u0119dzy tym, co dzieje si\u0119 w spo\u0142ecze\u0144stwie a tym, co jest wystawione w kinach. Teatr Ostermeiera udaje si\u0119 zatem wdro\u017cy\u0107 nowe energie w tym, co budzi zainteresowanie, zar\u00f3wno w Niemczech, jak i w Europie, nowej publiczno\u015bci [[[ 4 ] . Teatr niemiecki Od 1999 r. W Schaub\u00fchne Thomas Ostermeier wystawi\u0142 Kategoria 3.1 De lars nor\u00e9n 2000: Gier (brak) De Sarah Kane, 2001: National Theatre of the Hill Paso\u017cyty de Marius von Mayenburg 2000: Nazwa der (nazwa) De Jon Fosse, 2001: National Theatre of the Hill 2001: To jest krzes\u0142o de Caryl Churchill 2001: Visage de Feu (Face of Fire) autor: Marius von Mayenburg, festiwal Awinion Supermarket De Biljana Srbljanovi\u0107, Vienne Festival 2001: \u015amier\u0107 Dantona (Dantons Tod) Pakiet Georg, festiwal The Avignon Goldene Zeiten (lepsze dni) de Richard Train 2002: DLOUD DLOUD (Nora) Henrik Ibows, 2003: Festiwal The Avignon 2002: The Strong Trunk (La Forte Race) Wyb\u00f3r rezydencji, th\u00e9\u00e2tre komnat 2002: Dziewczyna na kanapie (dziewczyna na kanapie) De Jon Fosse, Mi\u0119dzynarodowy Festiwal Edynburga 2003: Woyzeck The Georg Chiefner, 2004: Festival the Avignon 2004: To jest krzes\u0142o Caryl Churchill, przygotowuj\u0105c si\u0119 do festiwalu Avignon Espace 2004: Anio\u0142 eksterminacyjny Wed\u0142ug Bu\u00f1uela 2004: Lulu de Frank Wedekind 2004: Eldorado autor: Marius von Mayenburg, festiwal Awinion 2004: Disco \u015bwinie Od Enda Walsh, festiwal Awinion 2004: Koncert \u00e0 la carte Frank Xaver Cash, festiwal Avigon 2004: Dom lalki Henrik Ibows, Festival the Avigon 2004: Z spo\u0142ecze\u0144stwa producenta od Henrik Ibsen, Burgtheater de Vienne 2005: Zniszczy\u0107 De Sarah Kane, festiwal Awinion 2005: Hedda Gabler d’Enrik ibsen 2006: \u017bal musi nosi\u0107 Elektra Oni Eugene O’Neill 2006: Sen nocy letniej William Shakespeare 2008: Dom lalki de Henrik Ibsen 2008: John Gabriel Borkman Henrik Ibsen, National Theatre of Brittany, Od\u00e9on-Th\u00e9\u00e2tre de l’Empeal 2008: Ma\u0142a wioska William Shakespeare, festiwal cre\u00e9ation festival, Reprise Sitwy wysy\u0142ka 2009: Musn Herbert andignsbusch 2009: The Stone (La Pierre) de Marius von Mayenburg 2010: Demony de Lars Nor\u00e9n, Schaub\u00fchne, Od\u00e9on-Th\u00e9\u00e2tre de l’Europe, th\u00e9\u00e2tre des c\u00e9lestins 2010: Othello lub Moor of Wenece William Shakespeare, cupidaur, \u0142opata 2011: Pomiar autor: William Shakespeare, Od\u00e9on th\u00e9\u00e2tre de l’Europe 2012: Wrog ludzi Autor: Henrik Ibsen, Avignon Festival (Opera-Theater) 2012: Hedda Gabler Henrik Ibsen, Theatre of Gemini, Seals dwa tysi\u0105ce trzyna\u015bcie : Duchy Autor: Henrik Ibsen, th\u00e9\u00e2tre vidy-lausanne, teatr nanterre-amandiers 2014: The Little Fut (ma\u0142e lisy) De Lillian Hellman, Th\u00e9\u00e2tre des G\u00e9meaux, Sceaux 2014: Ma\u0142\u017ce\u0144stwo Marii Braun ( Ma\u0142\u017ce\u0144stwo Marii Braun ), wed\u0142ug Rainera Wernera Fassbinder, Avignon Festival (Saint Joseph High School) 2015: Richard III autor: William Shakespeare, Festiwal Awinion (Opera Grand Avignon) 2015: Pi\u0119kna posta\u0107 De Yasmina Reza, Berlin Schaub\u00fchne 2016: Mewa Anton Tchchahov, th\u00e9\u00e2tre vidy-laffanne 2017: Powr\u00f3t do Reimsa , wed\u0142ug tytu\u0142owego testu Didiera Eribona opublikowanego w 2009 roku, Berlin Schaub\u00fchne 2018: Noc kr\u00f3l\u00f3w autor: William Shakespeare, Com\u00e9die-Fran\u00e7aise 2019: Powr\u00f3t do Reimsa , wed\u0142ug tytu\u0142owego testu Didiera Eribona opublikowanego w 2009 roku, teatr Vidy-Lausanne 2022: Vernon Subutex, zgodnie z tytu\u0142ow\u0105 powie\u015bci\u0105 Virgie Despentes opublikowan\u0105 w 2015 roku, The Th\u00e9\u00e2tre de l’U\u00e9on 2022: King Lear, autor: William Shakespeare, t\u0142umaczenie Olivier Cadiot, Com\u00e9die-Fran\u00e7aise Ostermeier Backstage , Ksi\u0119ga wywiad\u00f3w Gerharda J\u00f6rder, red. L’Arche, 2015 Teatr i strach , Trad. Jitka Pelechova, Arles, Actes Sud, Coll. \u201eLe Temps du Th\u00e9\u00e2tre\u201d, 2016, 208 str. (ISBN 978-2-330-03987-5 )        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/thomas-ostermeere-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Thomas Ostermeere – Wikipedia"}}]}]