Thomas Supptue – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Thomas Couture , urodzony w Senlis i zmarł W Villiers-Le-Beel jest francuskim malarzem. Znany ze swoich historycznych kompozycji, był ważnym nauczycielem pod drugim imperium. Jego najbardziej znana praca to Rzymianie dekadencji [[[ Pierwszy ] .

W 1826 r. Rodzina Thomasa Couture osiedliła się z Senlis w Paryżu, gdzie studiował w École des Arts et Métiers w School of Fine Arts w Paryżu. W 1830 roku wszedł do warsztatu Antoine Gros [[[ Pierwszy ] Potem Paul Delaroche. Po sześciu niepowodzeniach w konkursie na nagrody Rzymu, ostatecznie uzyskał drugą nagrodę w 1837 roku [[[ Pierwszy ] .

Wystawił w 1840 r. Na wystawie, gdzie był medalistą w 1847 roku Rzymianie dekadencji (Paryż, Musée d’Orsay). . , nazywa się Knight of the Legion of Honor. Krótko po tym sukcesie Thomas Couture otworzył warsztat [[[ 2 ] Independent, który konkuruje ze School of Fine Arts, tworząc najlepsze talenty malarstwa historycznego. Przez całe życie tworzył artystów, w tym Pierre Puvis de Chavannes, który pozostał przez długi czas, Édouard Manet, który pomimo sprzecznych relacji z szwem odwiedzał swoje warsztaty przez sześć i pół roku [[[ 3 ] lub amerykański Charles Caryl Colyman. Wpłynął również na malarzy, takich jak Fritz Zuber-Bühler [[[ 4 ] .

Od końca lat 40. XIX wieku uzyskał rozkazy od państwa i duchowieństwa na malowidła ścienne, jednak nigdy nie uzupełni dwóch pierwszych zamówień, podczas gdy trzeci spotkał niewielki sukces.

Jules Desfossé, który założył produkcję tapet Desfossé w 1851 roku, zamówił stół w Thomas Couture Marnotrawstwo Lub Wieczerza Pierrota Lub Wieczerz w Złotym Domu [[[ 5 ] , aby zostać przedstawiony na Wystawie Uniwersalnej w 1855 r., W ramach panoramy Jardins des Champs-élysées. Ten obraz reprezentuje postacie siedzące po nocy orgii. Obok tego stołu Jules Desfossé przedstawia Jesień Auguste Keysinger i Ogród Armida Veshoard Muller.

after-content-x4

Rozczarowany, opuścił Paryż w 1860 roku i wrócił do Senlis, jego rodzinnego miasta, gdzie kontynuował nauczanie.

W 1867 roku opublikował Metoda i wywiady warsztatowe [[[ 6 ] , praca opisująca jego koncepcje sztuki i techniki.

Do redaktora, który oferuje mu napisanie autobiografii, Thomas Couture odpowiada: „Biografia to wywyższenie osobowości … a osobowość to plaga naszych czasów [[[ 7 ] » .

Zmarł w domu w Villiers-le-bele zatytułowanym zamek [[[ Pierwszy ] W [[[ 8 ] , gdzie mieszkał i został pochowany następnego dnia w Paryżu na cmentarzu Père-Lachaise [[[ 9 ] W obecności wielu osobowości, w tym jego byłych studentów Alfreda Arago, Armand-Dumareresq, Barbedienne, Mongoinot i Stevens [[[ dziesięć ] . Jego pomnikiem pogrzebowym jest dzieło rzeźbiarza Louis-Ernest Barrias [[[ 11 ] .

Algieria [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

STANY ZJEDNOCZONE [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Baltimore, Walters Art Museum: Horace i Lydia , olej na płótnie.
  • Boston, Museum of Fine Arts: Wdowa , 1840, olej na płótnie.
  • Detroit, Detroit Institute of Arts: Perkusista , 1857, olej na płótnie.
  • Nowy Jork, Metropolitan Museum of Art: Bańka mydła , 1859, olej na płótnie.
  • Philadelphia Philadelphia Museum of Art: Trubadur , 1834, olej na płótnie.
  • Toledo (Ohio), Muzeum Sztuka: Falconer , Około 1844 r. Olej na płótnie.

Francja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Aix-les-Bains, Faure Museum: Nie , olej na płótnie, 92,5 × 70 cm .
  • Aurillac, Muzeum Sztuki i Archeologii: Portret d’Eloy Chapsal , 1834, olej na płótnie.
  • Beauvais, Mudo – Musée de l’Oise:
    • Rejestracja wolontariuszy z 1792 roku , 1848, olej na płótnie [[[ dwunasty ] ;
    • Dwóch wolontariuszy: szlachcic i pracownik , Studia dla Rejestracja wolontariuszy , olej na płótnie;
    • Modlitwa , Około 1860 r., Oleje na płótnie.
  • Bordeaux, Museum of Fine Arts: Pani Brunelze , Około 1870 r., Ropa na płótnie, depozyt muzeów narodowych.
  • Caen, Muzeum Sztuk Pięknych: Damokles [[[ 13 ] .
  • Châlons-en-champagne, Museum of Fine Arts and Archaeology: Sudard i kobieta , olej na płótnie.
  • Chartres, Muzeum Sztuk Pięknych: Śpiąca młoda dziewczyna , olej na płótnie, 1850 (Inv. Painted-52).
  • Compiègne, Château de Compiègne:
    • Madame Bruat , olej na płótnie;
    • Chrzest cesarskiego księcia , olej na płótnie;
    • Czytanie , olej na płótnie;
    • Princess Mathilde , olej na płótnie;
    • Miłość złota , 1844, Study, olej na płótnie.
  • Dijon, Magnin Museum: Miłość prowadząca świat , olej na płótnie.
  • Gray, Baron-Martin Museum: Małżeństwo Arlequina , czarny kamień i biała kreda na papierze, 28 × 44 cm .
  • Lyon, Muzeum Sztuk Pięknych:
    • Monk widziany ;
    • Naga kobieta .
  • Montauban, Ingres Bourdelle Museum: Wazon piwonii .
  • Niort, Deux-Sèvres Prefecture Hotel: Falconer , około 1844–1845, kopia obrazu Muzeum Sztuki Toledo.
  • Paryż:
  • Rennes, Museum of Fine Arts: Współczesny kurtyzan , szkic, olej na płótnie.
  • Senlis, Muzeum Sztuki i Archeologii [[[ 20 ] :
    • Wciąż natura: Rooster powieszony przez łapę , olej na płótnie;
    • Akademia męska , olej na płótnie [[[ 21 ]
    • Młody Włoch , Około 1877 r., Olej na płótnie [[[ 22 ] ;
    • Sponsor , około 1860–1869, olej na płótnie [[[ 23 ] ;
    • Zaprzeczanie Świętego Piotra , olej na płótnie [[[ 24 ] ;
    • Powrót rozprawy , 1860–1867, olej na płótnie, depozyt Musée d’Orsay [[[ 25 ] ;
    • Zamek Moulin Saint-Rieul w pobliżu Senlis , około 1860–1869, olej na płótnie [[[ 26 ] ;
    • Portret Jean Couture , 1840, olej na płótnie [[[ 27 ] ;
    • Portret młodego chłopca , 1846, olej na płótnie [[[ 28 ] ;
    • Portret Baroness Marie-Marguerite d’stier de la Vigerie, urodzony Chaussée , 1847, olej na płótnie [[[ 29 ] ;
    • Saint Rieul , około 1860–1869, olej na płótnie [[[ 30 ] ;
    • Angel Head, Study for Mater Salvatoris, Decor of the Chapel of the Virgin w kościele Saint-Eustache (Paryż) , w latach 1851–1854, olej na płótnie [[[ trzydziesty pierwszy ] ;
    • Szlachta , 1867-1877, olej na płótnie [[[ 32 ] .
  • Toulouse, Muzeum Augustinian: Miłość złota , 1844, olej na płótnie.
  • Versailles, Château de Versailles: Portret George’a Sand , około 1850, węgiel drzewny na papierze.

Zjednoczone Królestwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Presalita kaplicy Dziewicy w kościele Saint-Eustache w Paryżu
  • Panneau de gauche : La Vierge étoile des marins.

    Lewy panel: Dziewicza gwiazda żeglarzy .

  • Panneau central : La Vierge triomphante adorée par les Anges.

    Centralny panel: Triumfalna dziewica uwielbiana przez anioły .

  • Panneau de droite : La Vierge consolatrice des affligés.

    Prawy panel: Dziewica pocieszona dotknięta .

  1. ↑ A B C i D ‘ Śmierć Thomasa Couture », Le Figaro W ( Czytaj online )
  2. ↑ ‘ Dzień Paryża -do dnia », Le Figaro W ( Czytaj online )
  3. ↑ Od pierwszych dni w warsztatach Manet powiedział: „Nie wiem, dlaczego tu jestem; Kiedy przybywam do warsztatu, wydaje mi się, że wchodzę do grobu. »» – cytowany przez Paula Jamota, zgodnie z wspomnieniami Antonina Prousta w swoim artykule „Manet”, Paris Review , 1932.
  4. ↑ ‘ Fritz Zuber-Buhler » , NA HistoryOofPainters.com (skonsultuję się z ) .
  5. ↑ Tapeta przechowywana w Paryżu w Muzeum Sztuki Dekoracyjnej.
  6. ↑ Patrząc na books.google.fr .
  7. ↑ ‘ Malarze – projektanci – grawerowie » , NA Appl-laise.net (skonsultuję się z ) , Couture Thomas (1815-1879).
  8. ↑ Archiwa departamentalne Val-d’oise, akty zgonu sporządzone w Villiers-Le-Bel w dniu 03.03.1879, Widoki 63 i 64/223 .
  9. ↑ 4 To jest dział.
  10. ↑ ‘ Dzień Paryża -do dnia », Le Figaro W ( Czytaj online )
  11. ↑ Paweł Bauer W Dwa wieki historii do ojca Lachaise , Pamięć i dokumenty, , 867 P. (ISBN 978-2-914611-48-0 ) W P. 234
  12. ↑ ‘ Rejestracja wolontariuszy z 1792 roku » , ogłoszenie N O 000PE026632, bazowy joconde, francuskie Ministerstwo Kultury .
  13. ↑ Bénédicte Ottinger, Caroline Joubert, Damokles. Thomas Couture , Coll. „Praca, o której mowa”, N O 6, Caen, Caen Museum of Fine Arts, 2009.
  14. ↑ ‘ Adolphe Moreau » , ogłoszenie N O 000pe000720, bazowy joconde, francuskie Ministerstwo Kultury .
  15. ↑ ‘ Młoda kobieta w rozbiciu nagie ramiona » , ogłoszenie N O 000PE013391, Base Joconde, francuskie Ministerstwo Kultury .
  16. ↑ ‘ Dekadencja Rzymianie » , NA Muzeum Orsay (skonsultuję się z ) .
  17. ↑ ‘ Nagie badanie » , ogłoszenie N O 000pe000722, bazowy joconde, francuskie Ministerstwo Kultury .
  18. ↑ ‘ Figury de Pifferaro » , ogłoszenie N O 000pe000717, baza jokonda, francuskie Ministerstwo Kultury .
  19. ↑ „Szczegółowe studium„ Rzymian z dekadencji ”: dwóch filozofów” , Zwróć uwagę na Parisoccolictions.paris.fr .
  20. ↑ ‘ Thomas Couture » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  21. ↑ ‘ Akademia męska » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  22. ↑ ‘ Młody Włoch » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  23. ↑ ‘ Sponsor » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  24. ↑ ‘ Zaprzeczanie Świętego Piotra » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  25. ↑ ‘ Powrót rozprawy » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  26. ↑ ‘ Zamek Moulin Saint-Rieul w pobliżu Senlis » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  27. ↑ ‘ Portret Jean Couture » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  28. ↑ ‘ Portret młodego chłopca » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  29. ↑ ‘ Portret Baroness Marie-Marguerite d’stier de la Vigerie, urodzony Chaussée » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  30. ↑ ‘ Saint Rieul » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  31. ↑ ‘ Angel Head, Study for Mater Salvatoris, Decor of the Chapel of the Virgin w kościele Saint-Eustache (Paryż) » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  32. ↑ ‘ Szlachta » , NA Musees.ville-Senlis.fr (skonsultuję się z ) .
  33. ↑ Katalog 27 To jest Wystawa Amiens w 1885 roku W P. 23 .

O innych projektach Wikimedia:

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • (W) Albert Boime, Thomas Couture i eklektyczna wizja , New Haven, Yale University Press, W XXII , 683, Ill. ; 27 cm (ISBN 978-0-300-02158-5 , OCLC 802698958 W Czytaj online ) .
  • Marie-Jeanne Grosset-Clergeau, Uzasadniony katalog obrazów Thomasa Couture pozostał w zbiorach publicznych we Francji: praca dyplomowa 3 To jest Cycle in Art History Paris 4, 1987 , Lille 3, Anrt, , 5 mikrofichów; 11 x 15 cm (OCLC 468707810 ) .
  • Bénédicte Ottinger (wystawa odbyła się w Museum of Art and Archaeology, Senlis, wrzesień 2003), Thomas Couture, 1815-1879: Portrety epoki , Paryż, Somogy, coll. „Cahiers Thomas Couture, N O 2 “, , 63 P. , chory. (niektóre kolory); 24 cm (ISBN 978-2-85056-684-4 , OCLC 757422027 W Czytaj online ) .

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4