Thymus vulgaris – Wikipedia

. Wspólny tymianek W Uprawiany tymianek Lub Farigoule ( Thymus vulgaris L.) jest podanemem rodziny Lamiaceae. W kuchni nazywa się to po prostu „tymianek”. Jest to powszechny gatunek słonecznych garrigues i stepów w Europie Południowej i Afryce Północnej. Tymianek jest nierozłączny z kultury śródziemnomorskiej.

Wspólny tymianek jest rośliną w farmakopeii śródziemnomorskiej. Ma to szczególną pozycję przedstawienia bardzo ważnej różnorodności chemotypów, co w ten sposób nadaje mu szeroką gamę składników leczniczych.

Jako aromat kultura tymianku rozprzestrzeniła się na całym świecie.

Thymus vulgaris został w ten sposób mianowany przez Carla von Linné w 1753 r.

Kilka nazwy w języku narodowym określa wspólny tymianek: tymianek ogrodów, przyjaciel, Farigoule, Mignotise de Genevois, trawa tymianku, wulgarny tymianek, prawdziwy tymianek. W Prowansji i Langwedocie nazywamy wspólnym tymiankiem „flourigoule” lub „frigoule” i dzikim tymiankiem „flourigolelette”. Te słowa są zapożyczone od popularnej łaciny Ferericula , który wcześniej wyznaczył ten zakład. „Farigoulette” wyznacza również alkohol tymiankowy we Francji, który jest podawany na lodzie.

Etymologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Termin „tymianek” pojawił się w języku francuskim w XIII ^{To jest} wiek, pierwszy w formie ” tym » ^{[[[ Pierwszy ]} . Pochodzi z łaciny Tymus , Wins the Emprint A on grec θο Lut l. Thumon ) OU Thymus ( Thumos ), co znaczy Tymbra, która się wydarzyła , gatunki Thymus vulgaris nie występuje w Grecji. Grecka nazwa jest prawdopodobnie pochodną θύω ( Thua ), dobrze pachną, podobnie jak θύον ( Thuon ) et thims ( Thuaia ) ^{[[[ 2 ]} .

W Murztmie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• W Okachytanie: Frigoulo Lub tymianek . Ta typowa nazwa regionu wokół Zatoki Lwowej pochodzi z łaciny Ferericula , pochodzący z dziki ” okrutny “. Znajdujemy go po katalońskim Frigo , i został zapożyczony w postaci regionalnej francuskiej Farigoule ^{[[[ 3 ]} .
  • Provence and Bas -languedoc: –
  • Haut-Languedoc, Rouergue, Cévennes: Fribola W Frigo W smażony
• W Gascon: Erbeta W Erbota W Sarpoth …

Thymus vulgaris jest niewielkim wieloletnim sub-armatorem, krzaczastym i bardzo aromatycznym od 7 do 30 cm Wysokość, szarawny lub zielony wygląd.

Jego łodygi, u podstawy, najlepiej zielonymi, są prawie cylindryczne. Te drzewne i bardzo gałęzi łodygi są pogrupowane w kępce lub bardzo gęstym krzaku. Mogą zdobyć, w kierunku swojej podstawy, dość dużą grubość. Kwiaty nigdy nie wytwarzają przygody i pełzają, wznoszone lub wyprostowane, kręte w dolnej, owłosionej i białej części wokół młodych gałęzi.

Jego liście są bardzo małe, owalne, lancetowate, na pokładzie zwinięte pod wyraźnymi bocznymi żeberkami, osadzają się u góry, przerywane przewagę, z wyjątkowo krótkim ogonkiem i białawe na spodzie.

Kwitnienie odbywa się od kwietnia do lipca ^{[[[ 4 ]} . Kwiaty są prawie różowe lub prawie białe, zrób od 4 do 6 mm Długość, są pedickie i zwykle zjednoczone trzy w pachach w górnych liściach. W ten sposób tworzą rodzaj liściastego ucha na górze konsekwencji STEM. Calice Limmbe to Bilabié, trochę zgrabny; Górna warga ma trzy podziały oddzielone między nimi w przybliżeniu do kwartału lub do piątej jej długości, dolna warga ma dwa wąskie podziały i podsumowania ; Wejście do rurki jest wyłożone okrągłym rzędem włosów. Corolla o zmiennej wielkości jest nieco dłuższa niż kielich, ale rurowa część koron nie przekracza kielicha; Górna warga jest ledwo rozlegająca się, dolna i trzy równe i tępe płaty. Uwzględniono pręciki, a słup nagi Mały i brązowy. Styl jest istotny.

W tymianek w Linalol odróżnia się od innych chemotypów bardziej rozgałęzionym i krzaczastym portem, mniejszym i bardziej podniesionym.

Podgatunki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Istnieje kilka podgatunków Thymus vulgaris :

• Thymus vulgaris ssp. lato (Willk.) ^{[[[ 5 ]}
• Thymus vulgaris ssp. Palearrensis (O.Bolòs i Vigo) (synonimem różnorodności Palearrensis ) Te podgatunki nie istnieją we Francji ^{[[[ 6 ]}
• Thymus vulgaris ssp. Vulgaris ^{[[[ 7 ]}

Tymianek pochodzi z krajów basenu Morza Śródziemnego na północnych i zachodnich wybrzeżach (gdzie często jest uprawiany w ogrodach) i sąsiednich terytoriów pod wpływem klimatu śródziemnomorskiego, a także w Afryce Północnej. Całkiem koczownicze, jest subpontaniczne w subtropikalnych, ciepłych lub umiarkowanych regionach, a zwłaszcza w Europie i Ameryce Północnej. We Francji jest teraz powszechny lub dość powszechny w południowej części Drôme i Ardèche, w Corbières, Pyrénées-Orientales. Występuje w górach w dolinach i wapiennych wyżynach południowego środkowego masywu, a także w niektórych gatunkach w Alpach i środkowych Pireneach, w małych koloniach, ale nie kwitnące. W Szwajcarii jest subpontaniczny w kilku miejscowościach w Ticino, rzadko gdzie indziej.

Mówiąc dokładniej, wspólny tymianek preferuje lekko kwaśną, dobrze poproszoną i skalistą glebę (wapień), w pełnym słońcu i suchym. Ale roślina rozwija się również na alkalicznym, filtrowaniu, lekkim lub zwartym (glinowym i mułowym) lub bardzo porowatym (piaszczystym), lekko wilgotnym i świeżym glebie.

Jego odporność na zamrażanie jest dość ograniczona, aż −15 ° C. , jednak jej strefa rustyczności wynosi od 5 do 9. Kultura tymianku musi zatem być chroniona zimą i nie opiera się w tym sezonie na 1500 metrach w Alpach, gdzie pcha się (do 2000 metrów); Ale może przetrwać pod dobrym kocem śnieżnym. Niektóre gatunki są bardziej odpowiednie dla klimatów sprzęgła niż inne, takie jak gatunek Głaski politrichus (Zmienny rząd włosów) Bardzo obecny w południowych Alpach w bardzo ogolonych wypasanych obszarach na skalistych podłogach.

Pojemność tej rośliny podgrzać Pochodzi również z olejku eterycznego, który produkowany w nocy odparowuje w ciągu dnia: dzięki temu działaniu ciepło zostanie spożywane. Zasada ta została odkryta w 1960 roku. Właśnie dlatego dziki tymianek będzie mniej odporny po przeszczepie w Europie Zachodniej.

Tymianek lekko obawia się roztoczy i choroby co doprowadziłoby jego korzenie do degradacji. Z drugiej strony olejek eteryczny z cnotami dezynfekującymi chroni swoją część powietrzną.

Gatunek jest oceniany jako nietrudno na poziomie globalnym, europejskim i francuskim ^{[[[ 8 ]} .
We Francji gatunek jest rozważany prawie zagrożony ( Nt ), w pobliżu progu zagrożonych gatunków lub które można było zagrożone, gdyby nie zostały wykonane określone środki ochrony.

Z pochodzenia mniej lub bardziej skalistych wapiennych środowisk z basenu śródziemnomorskiego ^{[[[ 9 ]} (grzbiety, klify, balsamy, łóżka przybrzeżne), Thymus vulgaris Podobnie jak inne heliofile i kserofils z Garrigues, znalazły się w podbijającej sytuacji z neolitycznym rozliczeniem lasów. Następnie, o niskim obiecującym duszpasterstwie, leczenie krótkiej rewolucji, czynnik zubożenia gleby i dryfujący środowiska w kierunku przerzedzania i jałowości, nie przestały utrwalić ich dynamiki do dnia dzisiejszego (gdzie dobrowolne lub przypadkowe pożary zalesionych obszarów zastępują światła pasterzy i eko -sztuków). Rzeczywiście, pastwiska owcze promują ten tymianek. Nie spożywane ani ledwo dotknięte przeżuwacze, przechodzi do szkód dla wypasanych roślin i może ostatecznie stanowić duże Tymaies . O bardzo niskiej wartości paszowej, te stoiska są bardzo doceniane przez pszczoły. W związku z tym spotykamy ten tymianku na antropalizowanych obszarach, takich jak pastwiska, porzucone pola Collinée, obszary ochrony przed żyroskopiem, dróg i nasypów drogowych itp. Ponadto allelopatia zwiększa dominację tymianku. Rzeczywiście, jego exudaty korzeni hamują podniesienie uśpienia konkurencyjnych nasion, pozwalając mu stanowić czyste stojaki, które rozszerzają się w mniej lub bardziej okrągłych miejscach. To ekspansja kończy się, gdy proces wykluczenia zmienia się przeciwko tymianku, cząsteczki wytwarzane stają się toksyczne lub gdy las przejmie kontrolę. Mówiąc bardziej subtelnie, znajdujemy te same zjawiska w misji na krzemionkowym podłożu.

Tymianek podzielony jest na kilka chemicznych „ras”, zwanych chemiotypami. Na zmienność tego ostatniego wpływa środowisko (gleba, wysokość) i klimat (temperatura i słońce), pozwalając roślinie żyć i ewoluować:

• Chemotyp tymolu znajduje się we wszystkich typach gleby, w której tymianek może ewoluować, wyjątkowo gorące i suche gleby z mokrymi glebami; Specyficzność tymolu jest najbardziej rozpowszechniona, ale jest mniej jednorodna i często wiąże się z innymi chemotypami;
• Chemiotyp Carvakrol występuje głównie w ekstremalnych warunkach ciepła i ekstremalnej suszy;
• Chemotyp Linalol występuje we wszystkich obszarach tymianku, głównie w środkowym obszarze górskim w dużych strefach wilgotności atmosferycznej;
• Chemotyp thuyanolu, mniej obfity, jest pośrednikiem między lialololą i geraniolem;
• Chimiotype geraniol, nie obfite, jest przystosowany do warunków wysokości szorstkiej (1000 M );
• Chemotyp paracymenowy jest prekursorem biosyntezy warzywnej karvakroli i tymolu.

Wspólne liście tymiankowe stosuje się w postaci infuzji, olejku eterycznego lub alkoholu. Ogólnie rzecz biorąc, tymianek jest antyinfekcyjny z szerokim spektrum, stymulantem immunologicznym i krążenia, wykrztuśnym i trawiennym ^{[[[ dziesięć ]} . Skład molekularny tego tymianku nadaje mu różne właściwości. Niektóre chemotypy są bardziej odpowiednie do niektórych bardziej szczegółowych zastosowań, ze względu na agresywność i skórkę ich właściwości.

Cirsium Japinicum Thymus vulgaris Poprawia jakość życia kobiet menopauzy ^{[[[ dwunasty ]} .

Jego wpisany smak jest inny w zależności od terroir, do tego stopnia, że ​​nazwy kraju, w którym rosną. Może mieć posmak cytrynowy lub perfumy werbena. Daje śródziemnomorski akcent wszystkim potrawom, czy to pomidorów, grilla, koziego sera, terriny, makaronu i naczyń gotowanych. Wchodzi do klasycznego bukietu Garni.
W marynatach perfumuje zarówno warzywa, jak i drobi i zimne mięs, ryby i grę. Ten rodzaj użycia jest częsta w kuchni kreolskiej w Nowym Orleanie. Z przyjemnością odwiedza sosy czosnkowe, oliwkowe i wina i wchodzi do składu fatów. Tymianek smakuje również olej lub ocet, wcześniej podgrzewany. Jest to również podstawy likierów.

Tymianek: suplement pokarmowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dodanie ziół regularnie i znacząco do żywności umożliwia przyczynienie się, choćby w minimalnym sposobie, w dostawę przeciwutleniaczy diety bez samodzielnego reagowania na potrzeby przeciwutleniające ciała.

Mieszanka przypraw [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zioła Prowansji : Cerfeuil, Estragon, Savory, Marjolaine, Rosemary, tymianek, lawenda i koper włoski. Dopraw ryb, mięso i ratatouille.
• Zahtar (Jordan) : Marjolaine, tymianek, grillowane nasiona sezamu, sól i sumak. Smażone lub grillowane mięso na grillu.
• Dukka (Egipt) : Nasiona sezamu i pieczone orzechy laskowe, nasiona kolendry i kminku, czarny pieprz i tymianek. Smaki grillowane mięso. Doprawujemy również płaski chleb, który następnie zanurzamy w oliwych z oliwek i który spożywamy w taki sposób, że jest.
• Bukiet Garni : Składa się z trzech gałązek pietruszki, gałęzi zatoki i odrobiny tymianku, który jest przymocowany za pomocą sznurka rzeźnika. Smakuje zupy, gulasze i inne kulinarne przygotowania. Możemy przynieść mu warianty, dodając na przykład gałąź selera, zieloną część poru lub pręta oregano.

Wiosna kwitnienie ^{[[[ 13 ]} Wspólny tymianek w maju oferuje bardzo ulotny i bardzo intensywny miód w pszczołach. Jednak tymianek przynosi bardzo niewiele brązowego pyłku ochry. Ta produkcja nektarowa pozwoli kolonii rozwinąć się wiosną. Niemniej jednak ten miód jest bardzo nierówny. Rzeczywiście, kwitnienie wrażliwe na zimno, deszcz i suszę i pszczoły wrażliwe na wiatry, produkcja może być bardzo dobra jako nieistniejąca. We Francji zbiory tego miodu odbywają się w Garrigues wokół Morza Śródziemnego i na wapiennym płaskowyżu na niskiej wysokości na zapleczu. Dzięki pastwiskom owiec, przyczyny du Lara jest uprzywilejowanym miejscem.

Tymytowy miód ^{[[[ 13 ] W [[[ 14 ]} Może być miód monospecyficzny. W takim przypadku jest to pomarańczowo -żółte często ciągnięte w kierunku czerwonawych odcieni ze zbiorami. Blada bardzo lekko z krystalizacją, która jest szybka i ma tendencję do grubej granulacji. Ten miód, charakteryzujący się potężnym aromatem, wydycha okrągłe, ciężkie i słodkie smaki, które trwają długo w ustach. Miód tymianku można również włączyć do miodu Garrigue w śródziemnomorskim i Maquis Honey w Korsyce. Tradycyjnie tymianku miód jest używany do osłodzenia wieczornych herbat ziołowych, ponieważ jest kojący i promuje sen. Uznany antyseptyczny, zaleca się zapobieganie i leczenie chorób zakaźnych, oddechowych lub trawiennych. Mód tymiankowy jest bardzo bogaty w miedź i bor. Badania przeprowadzone w Limoges Chu przez profesora Descottes wykazały, że miód tymiankowy ma niezwykłe właściwości, gdy jest używane do gojenia się ran. Dzisiaj kilka spalonych usług korzysta z metody opieki.

Thymol ^{[[[ 13 ]} , głównym związkiem olejku eterycznego wspólnego tymianku (tymianek tymolu) jest dość popularne leczenie pszczelarzy w celu walki z pasożytem Varroa, poważną plagą pszczelarstwa i jednej z głównych przyczyn śmiertelności pszczół. Ta cząsteczka jest również interesująca w leczeniu acaozy. Jest stosowany w postaci narkotyków: Apilife-var (Włochy), gdzie jest związany z mentol, kamfor i eukaliptol, Thymovar (Szwajcaria) i APIGUARD (Francja). Oprócz tych leków z zarejestrowanymi znakami towarowymi występują czysty tymol. Pszczelarze uzasadniają jego użycie poprzez stymulowanie kolonii i poprawę ich odporności na ataki. Dzięki tym zastosowaniom tymol nie jest już uważany za leku, a zatem wymyka się przepisów farmaceutycznych. Ponadto zastosowanie tego nie jest zabronione, ponieważ substancja, a nie trująca, nie pozostawia żadnych pozostałości uważanych za toksycznych w żywności. Po tym odkryciu przez naukowców z National Institute of Agronomic Research we Francji (INRA) inni badacze Quebecu wykazali, że to leczenie, w przeciwieństwie do chemikaliów, nie miało negatywnego wpływu na populacje pszczół lub na produkcję miodu. Dlatego niektórzy pszczelarze używają go w czystym stanie, w postaci kryształów, po rozpuszczeniu go w alkoholu. Następnie przenikają różne podpory tego rozwiązania. Tymol działa głównie przez parowanie. Jego wysoka moc zapachowa zakłóca pszczoły, więc konieczne jest leczenie pod koniec zbiorów, dzień dobrej pogody (temperatura zewnętrzna powyżej 20 ° C. ), a na całej pasie, pod karą promowania dryfu i grabieży. Pomimo tych restrykcyjnych warunków skuteczność tymolu wynosi około 80%.

• Olejek eteryczny jest stosowany w perfumerii.
• Zakładowce lubią tę roślinę, która jest szczególnie poszukiwana przez króliki, zające i kozy.
• Tymianek jest również rośliną ozdobną. Na przykład, Grasica „elfin” jest używany jako pokrywa warzywna.

Popularne tradycje

W Północnej Katalonii tymianek był używany z Rosemary i Leaf LEAF podczas świętego tygodnia. Następnie stworzyliśmy je fumigacji, aby usunąć czarownice. Bukiety odebrane w nocy Saint-Jean i wrzucone na pola również umożliwiły ochronę przed gradem ^{[[[ 15 ]} .

W ogrodnictwie , propagacja lub mnożenie tymianku odbywa się wiosną. Ta produkcja rozwija się również przez siew; W tym przypadku nasiona trwają od dwóch do trzech tygodni, wzrost jest szybki, a przeszczep jest przeprowadzany, dwa miesiące później, z przestrzenią od 25 do 30 cm Między roślinami. Podział kępek i korzeni, a także sadzonki i warstwy to inne odpowiednie techniki kultury. Będziemy unikać nawozów latem (bez uprawy ich w zbyt biednej ziemi!), Które zaryzykowałoby, przez nadmierny wkład, uczynić roślinę zbyt kruchą w momencie mrozu i dodatkowej podlewania. Możemy ściółkować kamieniami, a nie materią organiczną, co zwiększy ciepło do stopy i zmniejszy ryzyko zgnilizny. Będziemy również musieli pomyśleć o przecięciu rośliny w połowie wiosny, aby promować wygląd nowych pędów. Moglibyśmy również zasnąć je wiosną w rzędzie i rozjaśnić o 15 cm . Wskazane jest odnowienie, wykonanie cięcia lub zatrzymywanie roślin co trzy lata, w przeciwnym razie łodyga staje się zbyt drzewna, a liście tracą swój aromat.

Dla kultury wewnętrznej , tymianek potrzebuje co najmniej 5 godzin słońca dziennie lub 12 godzin sztucznego światła. Gleba będzie musiała składać się z kompostu, dużych piasku i wapiennych kawałków. Przed prowadzeniem jazdy będziemy czekać, aż Ziemia stanie się wyschła. Następnie możesz regularnie korzystać z tymianku, jeśli nie zmniejszają końców każdego miesiąca.

Łodygi są łączone w bukietach, które są zawieszone, kwiatostan na dole w gorących, suchych, przewiewnych i zacienionych pomieszczeniach. Po całkowitym suszeniu płótno obłędne są zastrzelone na woskowane płótno, aby oddzielić liście od gałęzi. Zakład jest następnie przechowywany w szczelnym pojemniku, unikając materiałów z tworzyw sztucznych, aby uniknąć utraty olejków eterycznych przez wchłanianie przez tworzywo sztuczne.

Jego obszar rdzewieństwa wynosi od 5 do 9 ^{[[[ 16 ]} .

Okres zbiorów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Można podjąć dwa zbiory, jeden w Pod koniec maja, na początku czerwca Na początku okresu kwitnienia, drugi wrzesień . Gałęzie muszą zostać wycięte do 5 cm ziemi; A jeśli gałęzie zostaną wycięte pod koniec lata, musisz uniknąć cięcia niższej niż jedna trzecia rośliny, ponieważ zbyt niskie cięcie promowałoby pojawienie się młodych pędów, które nie byłyby odporne na pierwsze przeziębienie.

Wskazane jest wybór tymianku w miejscach daleko od krawędzi ścieżek i szlaków. Roślina nie powinna być wykorzeniona, ale raczej odciąć łodygi od przycinającego człowieka lub złamać je palcem, unikając jednocześnie wycinania wszystkich łodyg i wszystkich roślin, aby umożliwić przetrwanie i reprodukcję. Wystarczy wyjaśnić roślinę. Zalecane jest podsumowanie po rosie wczesnym rankiem i przed najgorętszymi godzinami, kiedy roślina ewakuuje maksymalną wilgoć i nie wyparuje olejku eterycznego. Widzimy, że w przypadku zbioru w polu korzystanie z mechanicznego koszenia jest korzystne. Czas poświęcony na zbieranie jest tutaj amortyzowany przez odpowiedni sprzęt.

Wygląda na to, że lepiej jest wybrać tymianek tuż przed okresem kwitnienia ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Bonnier G. A Douin R., Great Color Flora Gaston Bonnier , Editions Belin, 1990, Reissue of the Complete Flora ilustrowana w kolorach Francji, Szwajcarii i Belgii.
• Koszt H., Opisowa i ilustrowana flora Francji, Korsyki i sąsiednich regionów , Albert Blanchard Scientific and Technical Bookstore.
• Lambinon J. i in. W Nowa flora Belgii, G.-D. z Luksemburga, północnej Francji i sąsiednich regionów (pteridofity i spermatofity) , Meise, National Botanical Garden of Belgium, 6 ^{To jest} Ed., 2012, 1195 P. (ISBN 978-90-72619-88-4 )
• Christopher Grey-Wilson, Dzikie kwiaty: wizualny przewodnik ponad 500 gatunków umiarkowanych kwiatów w Europie Bordas (Thymus Polytrichus P. 209 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]