Tragiczna – Wikipedia

Tragiczność to poetyckie dzieło Agrippa d’Aubigigné opublikowanego w 1616 roku ^{[[[ Pierwszy ]} Pod oryginalnym tytułem: ” Tragiczny, podany publicznie przez Larcin de Prometeusz. W Dezert, autor: L.B.D.D ” ^{[[[ 2 ]} . Ta praca składa się z siedmiu piosenek lub książek informujących o wojnach religii między katolikami a protestantami.

Pod koniec życia, od Aubigné, protestanccy przywołuje w tym tekście wojny religii i świadczy z prześladowaniami gniewu, o których jego rodzina była ofiarą.

Tragiczność Dzisiaj pozostaje jego najbardziej znana praca. Ten rozległy epicki i satyryczny wiersz w siedmiu funtach ( Nieszczęście W Książęta W Złoty pokój W Pożary W Fers W Zemsta W Osąd ) opowiada nieszczęścia Francji podczas wojen religii i wzywa osąd Boga do decyzji między prawymi a złych facetów. Pisanie wierszy rozpoczyna się w niepewnej randce, ale prawdopodobnie około 1572 r. Tragiczność zostały opublikowane dopiero do 1615 r., A następnie w wersji głęboko zmienionej przez D’Aubigné w 1623 r. Prace ta odniosły sukces w swojej publikacji: Rzeczywiście, około trzydziestu lat oddziela pisanie i publikację, poetyka estetyki miała zatem czas na znaczącą zmianę. Jest odkryty na nowo Xix ^{To jest} wiek.

Według jego składu praca odnosi się do siedmiu pieczęci apokalipsy; Ostatnia książka opowiada o ostatnim wyroku, w którym katolicy i apostatowie będą przeklęci, podczas gdy protestanci pozostali wierni ich wiarę wraz z Bogiem.

Urodzony w czasach wojny religii, Tragiczność mieć wartość rynkową. Rzeczywiście, biblijne odniesienia wysiene przez wiersz popychają wiernych, aby zdobyć Biblię.

Tekst informuje o potępieniu Philippe de Gastine ^{[[[ 3 ]} .

W przeciwieństwie do Ronsarda opisującego przez symbole, w swoich tekstach, skutki wojny domowej, aubigné odżywia swoją pracę własnymi wspomnieniami. Tak więc w Księdze V, Okowy , wywołuje tortury spiskowców Amboise, w których uczestniczył w wieku ośmiu lat; lub masakra Saint-Barthélémy ( 24 sierpnia 1572 ) ^{[[[ 4 ]} . Dziś specjaliści od pracy, pod wpływem tezy freudowskiej, patrz w tych chorobliwych obrazach konsekwencje zaburzeń występujących we wczesnym dzieciństwie autora ^{[Ref. niezbędny]} .

• Tragiczność , wyd. Założony przez Franka Lestringanta, Paryż, Gallimard, Coll. „Poezja”, 1995.
• Tragiczność , wyd. Założony przez Jean-Raymond Fanlo, Paris, mistrz, 2000.
• Tragiczność W wyd. cyfrowy Założony przez SamizDat, Quebec, 2013

• Claude-Gilbert Dubois, Tragiczność , Paris, Nizet, Ducros Collection, 1975.

Pracuje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Marie-Madeleine Fragonard, Myśl religijna o Agrippa d’aubigné , Paris, 1986.
• Frank Readant, Agrippa d’Aubigné. Tragiczność , Paris, PUF, 1986.
• Jean-Raymond Fanlo, Ślady, pęknięcia. Niestabilny skład „tragicznego” , Paryż, mistrz, 1990.
• Marie-Madeleine Fragonard i Madeleine Lazard (reż.), Aubigné’s Agrippa Tragics , Paryż, Champion, Collection Unichamp, 1990.
• Marie-Hélène Prat, Słowa ciała. Wyobraźnia leksykalna w tragice Agrippa d’aubigné , Genewa, Droz, 1996.
• Olivier Pot (reż.), Poetyka Aubigné , Genewa, Droz, 1999.

Artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Frank Lestringant, „Otwarcie tragicznego. D’aubigné, césar, moses “, Biuletyn Towarzystwa Historii francuskiego protestantyzmu , 1987, t. 133, s. 5-22.
• Yves Délègue, „Manuscript Found: Non-Topos at the Topos”, J. Herman i F. Hallyn (reż.), Znaleziono topos manuskryptu , 1999, Louvain-Paris, Peeters, s. 1. 35 sqq.
• Franco Giacone ” Tragiczność Agrippa d’aubigné i vaudois ”, Przegląd historii religii , 2000, 217-1, s. 1 179-196.
• Jean-Raymond Fanlo, « Tragiczność Agrippa d’AuBigné: tytuł i jego zakres », Studia francuskie W tom. 44, N ^O 2, 2008 W P. 107-118 ( Czytaj online ) .