Upadek operacyjny – Wikipedia

Upadek operacyjny to nazwa nadana technikami spadochronu wojskowego personelu i sprzętu na dużą wysokości. Zastosowane techniki nazywane są MFF ( Wojenne wolność , „Wolny upadek wojskowy”) w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych.

Techniki te wymagają znacznie bardziej ostrego szkolenia niż podstawowe zbocze wojskowe i są zasadniczo zarezerwowane dla sił specjalnych. Ich główną przydatnością jest zagwarantowanie większego bezpieczeństwa płaszczyzny szerokości w obliczu przeciwnej obrony anty -powietrznej, ponieważ działa ona na większej wysokości, aw przypadku skoków typu sotgh/haho, w większej odległości od obszaru lądowania do uporządkowanego spadochronu.

Różne techniki upadku operacyjnego [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Upadek operacyjny jest podzielony na dwie główne kategorie, w zależności od tego, czy spadochron jest otwarty na niskiej, czy dużej wysokości. W obu przypadkach spadki upadków odbywają się na dużej wysokości, z 8 000 do 10 000 M . Odpowiada to wysokości ograniczonej możliwościami transporterów ^{[[[ Pierwszy ]} .

Skoki są najczęściej wykonane w nocy.

Upadek operacyjny z otwarciem na niskiej wysokości [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najstarsza technika upadku operacyjnego odbywa się wraz z otwarciem spadochronu na niskiej wysokości. Nazywana jest halo Otwarcie o dużej wysokości , „Duża wysokość, niskie otwarcie”. Sogh, operacyjny skok o wysokie, armii francuskiej nie jest uważany za technikę halo, ponieważ ma miejsce od 1200 metrów do 4000 metrów maksymalnie ^{[[[ Pierwszy ]} .

Techniki halo opracowały się z testów przeprowadzonych przez amerykańskie siły powietrzne od lat 40. XX wieku w systemach wyrzutowych i spadochronowych dla latających samolotów na dużych wysokościach. W ramach tych testów pułkownik Joseph Kittinger dokonał pierwszego skoku znanego na dużej wysokości, 16 sierpnia 1960 , na prawie 31 300 M .

Trudno jest dokładnie przypisać ojcostwo skoków halo, a skok otwierający opóźnił się do coraz większych wysokości, przetestowanych w różnych jednostkach spadochronowych od końca lat 50. XX wieku ^{[[[ 2 ]} . W tym czasie Pierwszy ^Jest szokujący batalion spadochronowy, jeden z dwóch batalionów 11 ^{To jest} DBPC bada te techniki ułatwiające lądowanie na niespokojnych obszarach. Nazywane „Musette Falls”, upadki te można uznać za prekursory operacyjnych upadków ^{[[[ 3 ]} . Ze swojej strony CIA rozwija podobne techniki jak Tybetańczycy spadochronowe w górach himalajskich w komunistycznych Chinach ^{[[[ 4 ]} .

Pierwsze zastosowanie tych technik w walce miało miejsce podczas wojny w Wietnamie przez Macv-Sog Commandos na koniec 1970 roku ^{[[[ 5 ]} . Pod koniec lat siedemdziesiątych jednostki antyterrorystyczne doświadczyły masowych halo skakania do infiltracji zespołów napadu na kilkudziesięciu mężczyzn na scenie zakładników ^{[[[ 6 ]} .

Halo jest używane do spadochronu mężczyzn na wysokiej wystarczającej wysokości, aby samolot przeleciał nad poziomem zaangażowania przez przeciwne pociski gleby do powietrza.

Podczas typowego skoku halo upadki skakają z samolotu, spadają w swobodny upadek, a następnie, kiedyś dotarła na małą wysokość, otworzyj spadochron. Połączenie wysokiej prędkości upadku i niskiej prędkości poziomej pozwala uniknąć wykrywania radaru.

Ciężki sprzęt do spadochronu jest wyodrębniony z samolotu spadochronem, a następnie spada do wolnego upadku do wysokości, na której otwiera się spadochron. Personel musi następnie odzyskać go w miejscu lądowania.

Upadek operacyjny z otwarciem na dużej wysokości [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Upadek operacyjny wraz z otwarciem spadochronu na dużej wysokości nazywa się haho (do Otwarcie o dużej wysokości , „Duża wysokość, wysoka otwarcie”) w języku angielskim i francuskim DSV (dryf pod żagiel) i sotgh (skok operacyjny na bardzo wysokości).

Haho zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo szerokości samolotu w porównaniu do Halo, ponieważ pozwala on pozostać w odległości od spadającego obszaru lądowania oprócz dużej wysokości. Upadek skacze z samolotu i otwiera spadochron ^{[[[ 7 ]} . Jego „żagiel” pozwala mu unosić się na bardzo duże odległości, a liczba najczęściej wynosi 40 km Na skok na 8 000 metrów nad poziomem morza. Upadek musi obliczyć własną nawigację podczas dryfu zasłony, z kompasem, systemem żyroskopowym lub GPS lub grubo prowadząc się, dostrzegając topografię terenu na widoku. Wszystkie te techniki pozwalają mu poruszać się po pożądanym punkcie upadku, pomimo wiatru, chmur i innych zjawisk atmosferycznych. Ogólnie rzecz biorąc, pierwszy upadek, który skoczył z samolotu, zapewnia nawigację, a ci, którzy skoczyli za nim, podążają za nim.

DSV służy głównie do upuszczenia małych grup komandosów daleko za liniami wroga. Drift welon zapewnia również bezpieczeństwo upadków, ponieważ ich obszar lądowania jest bardziej elastyczny, podczas gdy musi być zlokalizowany pod trajektorią płaszczyzny dla halo.

Utworzenie skoku Haho jest również nieprecyzyjne, ponieważ jest prawdopodobne, że wiele wykwalifikowanych halo jednostek stopniowo próbowało otworzyć swoje spadochrony coraz wyższe. L ‘ Aktywność wsparcia inteligencji Amerykanin byłby pierwszym, który otworzył drogę i przedstawił techniki innym jednostkom, takim jak Delta Force, SEAL Team Six Następnie inne siły specjalne ^{[[[ 8 ]} .

Dla spadochroniarza spadochron jest tylko środkiem transportu, walka stanowi jego prawdziwą misję.

W przypadku upadku operacyjnego misja może przedstawić różne aspekty w „głębokości”, z tyłu lub wewnątrz obozu wroga. Misja naprawi ją zgodnie ze sprawą: badania inteligencji, punktualne działanie w celu ukierunkowanego celu, interwencja na rzecz przyjaciół, awangarda operacji gruntów ^{[[[ Pierwszy ]} …

Biorąc pod uwagę specyfikę zainteresowanych stron, ze skromną siłą roboczą, misje zawsze będą bardzo ostre i punktualne.

Został zatwierdzony możliwość, że chirurg wojskowy dołączył do ataku nuklearnego okrętu podwodnego na wysokim morzu, w którym konieczna jest pilna interwencja: Isabelle Ausset, opatentowany chirurg wojskowy, w ten sposób skoczyło na 3000 metrów nad poziomem morza z operacyjnym zderzakiem piechoty morskiej komandos gryzący w bezpośrednim sąsiedztwie zanurzalności ^{[[[ 9 ]} .

Na dużej wysokości tlen jest zbyt rzadki, aby zapewnić wystarczającą ilość oddychania. W tym środowisku ludzie bez sprzętu ulegają niedotlenieniem, co prowadzi do nieświadomości. Gdy upadek zbliża się do Ziemi, ilość tlenu wzrasta. Jednak upadek jest często zbyt krótki, aby jednostka mogła odzyskać przytomność przed dotknięciem ziemi. W przypadku utraty przytomności system automatycznie otworzy się na wypadek spadochronowy (rezerwę) na pewnej wstępnie zaprogramowanej wysokości. W związku z tym upadki operacyjne muszą nosić maskę tlenu.

Kolejne niebezpieczeństwo leży w spadochronach na dużej wysokości: zimno. Na dużej wysokości temperatura jest znacznie niższa niż 0 ° C. ; Ponadto prędkość zejścia powoduje również chłodzenie. W związku z tym Falls może zarabiać odmrożenie. Odpowiednie ubrania pozwalają im zapobiec tym obrażeniom.

Różne kraje mają szkołę szkoleniową w sprawie upadku operacyjnego. W Stanach Zjednoczonych szkolenie to zapewnia Wojskowe wolne jesienne szkoła z John F. Kennedy Special Warfare Center and School (USAJFKSWCS) ^{[[[ dziesięć ]} .

We Francji tylko ludzie, którzy są już opatentowanymi spadochronami i dziesięcioletnim doświadczeniem, mogą po szkoleniu w Sotgh. Szkolenie można przestrzegać w School of Airborne Troops (ETAP) w Pau, albo wewnętrznie w ramach dowodzenia operacjami specjalnymi (CO), ale we wszystkich przypadkach jest zatwierdzone przez ETAP Staff ^{[[[ 11 ]} /.

Sprzęt [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Indywidualny sprzęt „tle” składa się z ultra-specyficznego i niezwykle drogiego sprzętu: około 75 000 € € . Ponadto waga BARDA łatwo osiąga sto kilogramów ^{[[[ Pierwszy ]} .

• altimeter EL62;
• Urządzenie bezpieczeństwa automatycznie wdraża spadochron:
  • To urządzenie szacuje wysokość, mierząc ciśnienie atmosferyczne. Jeśli spadochron nadal nie jest otwarty na wysokość niższą niż minimalna dostarczona wysokość, około 300 metrów, automatycznie otwiera spadochron awaryjny, łamanie kabla otwierającego.
• nóż ;
• EL50 Hełm z maską oddechową;
• Para rękawiczek i strojów Gore-Tex;
• para botów wojskowych dla wolnego upadku (łagodzi biodra);
• Torba sprzętu wojskowego o masie od 20 do 45 kg ;
• Biedny HK MP5 SD;
• środki transportu ;
• System nawigacji S.N.C.O;
• Parachute Air Azur.

Lista jednostek wojskowych tworzących halo/haho [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• STANY ZJEDNOCZONE
• Federacja Rosyjska
• Zjednoczone Królestwo
• Kanada
• Belgia
• Francja
• Singapur
• Niemcy
• Izrael
  • Izraelska brygada spadochroniarza,
  • Izraelskie elitarne jednostki,
• Australia
  • Australijski pułk specjalnych usług lotniczych
  • 1st pułk Commando
  • 2. Pułk Commando
  • 3. batalion, królewski pułk australijski
• Wewnątrz
  • Pierwszy ^Jest W 2 ^{To jest} W 9 ^{To jest} W dziesięć ^{To jest} I 21 ^{To jest} Bataliony Pułk spadochronowy (siła specjalna)
  • Komandos morski
• Suisse
• Maroko
  • Pierwszy ^Odnośnie Brygada Piechoty Parachutistów (Bip Haho Halo)
  • Marokańskie siły specjalne sotgh lista jednostek zgodnych z halo / haho –
  • 2 ^{To jest} Brygada Piechoty Parachutistów (Bip Haho Halo)
• Hiszpania

• Włochy
  • 9. „spadochroniarzy” z pułkiem szturmowym Moschin ” ^{[[[ 15 ]}
  • 4th Alpine Reggioment spadochroniarzy ^{[[[ 16 ]}
  • 185th Paratroopers Regiment Sconcipnence Acquisition Cele „Folgore” ^{[[[ 16 ]}
  • 17. burza Incursori ^{[[[ 17 ]}
  • Specjalna grupa interwencyjna (GIS) ^{[[[ 16 ]}
  • Combachque Regulting Command and Resters Teseo Tesei (Comsubin) ^{[[[ 18 ]}

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]