[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/vega-bardziej-przestrzenna-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/vega-bardziej-przestrzenna-wikipedia\/","headline":"Vega (bardziej przestrzenna) – Wikipedia","name":"Vega (bardziej przestrzenna) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Sonda Vega z l\u0105dowaniem. G\u0142\u00f3wne instrumenty Telewizory Kamera TK 3 -Cannel Spectrometr \u00dcks Spektrometr w podczerwieni SP-1\/2, Ducma, foton","datePublished":"2023-12-11","dateModified":"2023-12-11","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/5\/52\/Vega_model_-_Udvar-Hazy_Center.JPG\/290px-Vega_model_-_Udvar-Hazy_Center.JPG","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/5\/52\/Vega_model_-_Udvar-Hazy_Center.JPG\/290px-Vega_model_-_Udvar-Hazy_Center.JPG","height":"218","width":"290"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/vega-bardziej-przestrzenna-wikipedia\/","wordCount":5883,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4 Sonda Vega z l\u0105dowaniem. G\u0142\u00f3wne instrumenty Telewizory Kamera TK 3 -Cannel Spectrometr \u00dcks Spektrometr w podczerwieni SP-1\/2, Ducma, foton Detektory py\u0142u PUMA Spektrometr masowy Pazma-g Spektrometr plazmowy Tunde-M, MSU-Taspd Detektory cz\u0105stek energii Mischa Magnetometr Meteo (l\u0105dowanie) Kana\u0142 pogodowy ISAV-S (l\u0105dowanie) Spektrometr ultrafioletowy Y (pi\u0142ka) Kana\u0142 pogodowy Z (balon) X Spektrometr fluorescencyjny        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4modyfikator   Opis misji Vega. Vega 1 I Vega 2 s\u0105 dwoma sonda\u017cami kosmicznymi wystrzelonymi w 1984 r. Z podw\u00f3jn\u0105 misj\u0105: studium Wenus z orbity i u\u017cywania balon\u00f3w i przegl\u0105du komety Halley, aby skorzysta\u0107 z jej przej\u015bcia w 1986 r. W pobli\u017cu S\u0142o\u0144ca, kt\u00f3ry rozmna\u017ca si\u0119 tylko co 76 lat.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Latanie nad komecj\u0105 Halleya spowodowa\u0142o globaln\u0105 mobilizacj\u0119: opr\u00f3cz 2 sond\u00f3w radzieckich, europejskiej sondy Giotto i 2 japo\u0144skich sond, Suisei i Skigake, dokona\u0142y przegl\u0105du komety. Dwie sondy Vega 1 i Vega 2, zbudowane przez Zwi\u0105zek Radziecki z oprzyrz\u0105dowaniem, pomoc wielu kraj\u00f3w we wschodniej i zachodniej Europie, w tym Francji i Niemczech, by\u0142y oparte na modelach sonn\u00f3w Wenusi\u0144skich programu Venera. Apelacja Vega jest skurczem \u0432\u0435\u043d\u0435\u0440\u0430 = Venera = Venus i \u0433\u0430\u043b\u043b\u0435\u0439 = Galley = Halley. Sondy pocz\u0105tkowo mia\u0142y zosta\u0107 zbudowane w ramach programu francusko-radzieckiego \u0142\u0105cz\u0105cego orbitera i buta na du\u017c\u0105 morze, kt\u00f3re maj\u0105 unosi\u0107 si\u0119 w atmosferze Wenus. Po anulowaniu ameryka\u0144skiego uczestnictwa w programie przegl\u0105du Halleya, dwie sondy s\u0105 modyfikowane, aby przelatowa\u0107 nad komecj\u0105, a du\u017ca pi\u0142ka zast\u0119puje si\u0119 znacznie skromniejsz\u0105 pi\u0142k\u0105 [[[ Pierwszy ] . Dwie sondy s\u0105 uruchamiane odpowiednio 15 grudnia i 21 grudnia 1984 . Lataj\u0105 nad Wenus 11 czerwca i 15 czerwca 1985 I ka\u017cdy upuszcza tam l\u0105dowanie i balon. Potem lataj\u0105 nad komet\u0105 Halley 6 Mars i 9 Mars 1986 , robienie zdj\u0119\u0107, kt\u00f3re umo\u017cliwiaj\u0105 ocen\u0119 kszta\u0142tu i wymiar\u00f3w rdzenia komiksu, i pokaza\u0107, ku zaskoczeniu specjalist\u00f3w, \u017ce jest czarny jak w\u0119giel. Sondy Vega s\u0105 pod koniec 2022 r., Ostatnie kwestie eksploracji sowiecko-rosyjskiego uk\u0142adu s\u0142onecznego uda\u0142o si\u0119 osi\u0105gn\u0105\u0107 swoje cele.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Na pocz\u0105tku lat osiemdziesi\u0105tych Sowieci zacz\u0119li projektowa\u0107 z francusk\u0105 agencj\u0105 kosmiczn\u0105 i jako rozszerzenie programu eksploracji Venus, misj\u0105 bada\u0144 tej planety, kt\u00f3ra po raz pierwszy musi rozmie\u015bci\u0107 du\u017c\u0105 pi\u0142k\u0119 w \u201eatmosferze tej planety (Projekt Venera 84). W tym samym czasie powr\u00f3t komety Halley, zaplanowany na 1985, wzbudzi\u0142 zainteresowanie naukowc\u00f3w z ca\u0142ego \u015bwiata, a radzieckie, ameryka\u0144skie i japo\u0144skie agencje kosmiczne planuj\u0105 uruchomi\u0107 misje na spotkanie z nim. Sowieci postanawiaj\u0105 po\u0142\u0105czy\u0107 dwa projekty, chrzcz\u0105c przysz\u0142\u0105 misj\u0119 Vega (Rosyjski skurcz Venera i Halley) i zapytaj francuskiemu projektowi o skromniejszych balonach, ale nie mo\u017cna by\u0142o ustanowi\u0107 w na\u0142o\u017conym czasie. French Udzia\u0142 we wsp\u00f3\u0142pracy w folderach do\u015bwiadczonych do\u015bwiadcze\u0144 w sondach Vega [[[ 2 ] . Zgodnie z niedawn\u0105 liberalizacj\u0105 re\u017cimu radzieckiego (La Peestroika), mened\u017cerowie projekt\u00f3w rozpoczynaj\u0105 po raz pierwszy w historii sowieckich program\u00f3w kosmicznych wezwanie do wk\u0142adu mi\u0119dzynarodowego na poziomie instrumentalnym [[[ 3 ] . Table of ContentsRozw\u00f3j balon\u00f3w w misjach Vega [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] G\u0142\u00f3wne instrumenty sondy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u0141adunek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Badanie Wenus [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Latanie nad komet\u0105 Halley [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Badanie Wenus [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Latanie nad komet\u0105 Halley [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u0179r\u00f3d\u0142a [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Rozw\u00f3j balon\u00f3w w misjach Vega [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dotychczasowe misje Vega (w 2023 r.) Jedyne, kt\u00f3re wdro\u017cy\u0142y pi\u0142k\u0119. Pomys\u0142 pierwotnie powr\u00f3ci\u0142 do Jacquesa Blamont, w tym czasie dyrektora naukowego i technicznego CNE, kt\u00f3ry zaproponowa\u0142 go w 1967 r. Sowietom w ramach wsp\u00f3\u0142pracy francusko-radzieckiej w dziedzinie przestrzennej w bardzo aktywnym czasie. Projekt polega\u0142 na opracowaniu flotylli ma\u0142ych balon\u00f3w. Ale radzieccy urz\u0119dnicy postanowili w 1972 r. Opracowa\u0107 misj\u0119, zwan\u0105 Eos-V\u00e9nus, nios\u0105c\u0105 unikaln\u0105 wysok\u0105 pi\u0142k\u0119 (165 kg nacelle). Projekt, w kt\u00f3rym Francja wsp\u00f3\u0142pracuje, zostaje ostatecznie porzucony przez Sowiet\u00f3w w 1980 roku na rzecz rozwoju dw\u00f3ch ma\u0142ych pi\u0142ek, kt\u00f3re nale\u017cy rozmie\u015bci\u0107 podczas dw\u00f3ch misji programu Vega, kt\u00f3re zostan\u0105 uruchomione w 1984 r. CNES wycofa\u0142 si\u0119 z projektu Ale uczestniczy w zapewnieniu akumulator\u00f3w litu i nerfelometru, s\u0142u\u017c\u0105c jako po\u015brednik mi\u0119dzy ameryka\u0144skimi dostawcami a Sowietami (w tym czasie zimnej wojny teoretycznie Amerykanie nie mieli prawa eksportowa\u0107 tego rodzaju sprz\u0119tu do \u201eZwi\u0105zku Radzieckiego) [[[ 4 ] . Sondy Vega 1 i 2 sk\u0142adaj\u0105 si\u0119 z dw\u00f3ch modu\u0142\u00f3w [[[ 5 ] : Modu\u0142 l\u0105dowania, kt\u00f3ry musi przeanalizowa\u0107 atmosfer\u0119 Wenus podczas jej zej\u015bcia, upuszczaj\u0105c sond\u0119 nios\u0105c\u0105 balon 3,4 M Po napompowaniu o \u015brednicy, kt\u00f3ra musi ewoluowa\u0107 mi\u0119dzy wysoko\u015bci\u0105 53 do 55 km, stref\u0119 chmur kwasu siarkowego i silnych wiatr\u00f3w. G\u0142\u00f3wny modu\u0142, kt\u00f3ry po przegl\u0105dzie Wenus musi przelecie\u0107 nad komet\u0105 Halley w marcu 1986 roku. Sondy Vega 1 i Vega 2 s\u0105 identyczne. Ka\u017cda sonda kosmiczna zawiera statek macierzystego, kt\u00f3ry transportuje l\u0105dowanie, kt\u00f3re musi l\u0105dowa\u0107 na powierzchni Wenus. Ten ostatni musi uwolni\u0107 si\u0119 podczas przekraczania atmosfery balonu. Statek macierzysty wykonuje prosty przegl\u0105d Wenus. Podczas gdy wci\u0105\u017c jest blisko Wenus, zbiera dane przesy\u0142ane przez balon balon i prac\u0119 l\u0105dow\u0105, kt\u00f3rej d\u0142ugo\u015b\u0107 \u017cycia jest bardzo kr\u00f3tka, a nast\u0119pnie kontynuuje w drodze do sondy Halley, na kt\u00f3r\u0105 musi przelecie\u0107. Dwie sondy kosmiczne zosta\u0142y zaprojektowane przez Babakine Design Office i zbudowane pod nazw\u0105 kodow\u0105 5VK przez Lavotchkin w Khimki. Naczynie macierzyste ma cechy bardzo blisko sondy kosmicznych, kt\u00f3re nast\u0105pi 9 do Venera 14. R\u00f3\u017cnice zwi\u0105zane z przyj\u0119ciem du\u017cych paneli s\u0142onecznych \u015bwiat\u0142a s\u0142onecznego b\u0119d\u0105 wynosi\u0107 15\/16, podwojenie ilo\u015bci noszonych ergol\u00f3w (590 kg zamiast 245 kg) i dodanie tarczy, aby chroni\u0107 si\u0119 przed wp\u0142ywem kurzu komety. Ka\u017cda sonda jest nap\u0119dzana energi\u0105 przez dwa du\u017ce panele s\u0142oneczne. Instrumenty obejmuj\u0105 anten\u0119 paraboliczn\u0105, kamery, spektrometr, sond\u0119 promieniowania podczerwieni, magnetometry (Mischa) i sondy plazmowe. Ka\u017cda sonda o masie jednostkowej 4920 kg , zosta\u0142 wprowadzony przez protonow\u0105 rakiet\u0119 z Baikonour. Dwie sondy ustabilizowano 3 osie. Ka\u017cda sonda otrzyma\u0142a podw\u00f3jn\u0105 tarcz\u0119, kt\u00f3ra musi j\u0105 chroni\u0107 przed kolizjami z py\u0142em emitowanym przez komet\u0119 Halley [[[ 6 ] . G\u0142\u00f3wne instrumenty sondy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Instrumenty u\u017cyte w momencie przelotu komety obejmuj\u0105: Landowniki s\u0105 identyczne z tymi wdro\u017conymi podczas poprzednich misji. Musz\u0105 zbada\u0107 atmosfer\u0119 i powierzchown\u0105 gleb\u0119; Ka\u017cdy z nich ma instrumenty do analizy temperatury i ci\u015bnienia, spektrometr ultrafioletowy, system pomiaru st\u0119\u017cenia wody, chromatograf fazowy, spektrometr X -Ray, spektrometr masowy i narz\u0119dzie do zebrania pr\u00f3bki gleby [[[ 7 ] . \u0141adunek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u0141adunek zawiera\u0142 nast\u0119puj\u0105ce instrumenty:  Balon zbiornika o sta\u0142ym ci\u015bnieniu ma \u015brednic\u0119 3,4 metra i wa\u017cy wszystkie 25 kg z instrumentami. Jest wdra\u017cany na 54 km powierzchni w najbardziej aktywnej cz\u0119\u015bci atmosfery Wenus. Baterie elektryczne dostarczaj\u0105ce instrumenty naukowe pozwalaj\u0105 im mierzy\u0107 temperatur\u0119, ci\u015bnienie atmosferyczne i pr\u0119dko\u015b\u0107 wiatru przez 60 godzin. Dwa balony Vega 1 i Vega 2 by\u0142y w stanie przesy\u0142a\u0107 dane przez 46 godzin [[[ 8 ] . Balon, sferyczny, ma \u015brednic\u0119 3,54 metra i jest wype\u0142niony helem. Nacelle wa\u017cy 6,9 kg A pomiar 1,3 metra d\u0142ugo\u015bci jest zawieszony pod pi\u0142k\u0105 przez kabel o d\u0142ugo\u015bci 13 metr\u00f3w. Ca\u0142kowita masa wynosi 21 kg . Masa przed upuszczeniem do sondy kosmicznej wynosi 123 kilogramy, w tym spadochron u\u017cywany przez jego rozmieszczenie, system inflacji balonu, balast itp. G\u00f3rna cz\u0119\u015b\u0107 nacelle jest ograniczona przez sto\u017ckow\u0105 anten\u0119 37 cm Wysoki i 15 cm \u015brednicy u podstawy. Pod anten\u0105 znajduje si\u0119 modu\u0142 zawieraj\u0105cy nadajnik radiowy i elektroniczny system sterowania. Dolna cz\u0119\u015b\u0107 nacelle zawiera instrumenty naukowe i baterie [[[ 9 ] W [[[ dziesi\u0119\u0107 ] . Instrumenty obejmuj\u0105 [[[ 9 ] : Rami\u0119 zawieraj\u0105ce termometr z\u0142o\u017cony z oporu na cienkiej warstwie i anemometr wykonany z \u015bmig\u0142a, kt\u00f3rego pr\u0119dko\u015b\u0107 obrotowa jest mierzona dzi\u0119ki fotodeterom LED; modu\u0142 zawieraj\u0105cy fotodetektor diodowy do pomiaru poziomu \u015bwiat\u0142a i barometru kwarcowego; Modu\u0142 zawieraj\u0105cy akumulatory, a tak\u017ce nefelometr do pomiaru g\u0119sto\u015bci chmur dzi\u0119ki odbiciu \u015bwiat\u0142a. Ma\u0142y nadajnik radiowy o niskiej mocy umo\u017cliwia przesy\u0142anie danych z bardzo ma\u0142\u0105 pr\u0119dko\u015bci\u0105 2048 bit\u00f3w na sekund\u0119, chocia\u017c system wykorzystuje techniki kompresji do przekazywania jak najwi\u0119kszej liczby danych za pomoc\u0105 tej w\u0105skiej przepustowo\u015bci. Jednak cz\u0119stotliwo\u015b\u0107 miar przez instrumenty wynosi 75 sekund. Dane radiowe wydane przez pi\u0142k\u0119 s\u0105 rejestrowane przez dwie sieci \u0142\u0105cz\u0105ce we wszystkich 20-teenscopach radiowych, w tym sowieck\u0105 sie\u0107, kt\u00f3rej koordynacja jest zapewniona przez Akademi\u0119 Nauk ZSRR oraz mi\u0119dzynarodow\u0105 sie\u0107 obs\u0142ugiwan\u0105 przez agencj\u0119 kosmiczn\u0105 French (CNES). Balony s\u0105 upuszczane na nieo\u015bwietlone planety i rozmieszczone na wysoko\u015bci oko\u0142o 50 kilometr\u00f3w. Maj\u0105 troch\u0119 wysoko\u015bci (kilka kilometr\u00f3w), zanim znajd\u0105 wysoko\u015b\u0107, na kt\u00f3rej si\u0142a rosn\u0105ca r\u00f3wnowa\u017cy si\u0119 z ci\u0119\u017carem nacelle. Na tej wysoko\u015bci ci\u015bnienie i temperatura atmosfery Wenus s\u0105 blisko temperatury Ziemi. Jednak wiatry wiej\u0105 si\u0142\u0105 huraganu, a atmosfera jest zasadniczo sk\u0142adana z dwutlenku w\u0119gla zmieszanego z kwasem siarkowym i ni\u017cszymi st\u0119\u017ceniami kwasu solnego i kwasu fluorowego. Balony szybko przenios\u0142y si\u0119 z nocnej strony planety na o\u015bwietlon\u0105 stron\u0119, zanim akumulatory zostan\u0105 wyczerpane, a kontakt zostanie utracony. Dane telemetryczne wskazuj\u0105, \u017ce przeniesienie balon\u00f3w obejmowa\u0142o pionowe wycieczki do atmosfery, kt\u00f3re nie zosta\u0142y wykryte przez poprzednie misje. Dzi\u0119ki tym udanym rozmieszczeniu dwa balony staj\u0105 si\u0119 pierwszymi aerobotami, kt\u00f3re lataj\u0105 na innej planecie ni\u017c Ziemia [[[ 11 ] . Badanie Wenus [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Przegl\u0105d Wenus odbywa si\u0119 11 czerwca 1985 . Podniesiona sonda w pobli\u017cu planety, na kilka dni przed w\u0142a\u015bciwym przep\u0142ywem, podzbiorem, kt\u00f3ry ma kszta\u0142t kuli 240 cm \u015brednicy wa\u017c\u0105cej 1500 kg . Te podesp\u00f3\u0142ki, kt\u00f3re zawieraj\u0105 l\u0105dowanie i balon, wchodz\u0105 do atmosfery wenusowej bez zmiany sk\u0142onno\u015bci. Instrumenty Vega 1 zostan\u0105 przypadkowo uruchomione przez szczeg\u00f3lnie gwa\u0142towny podmuch wiatru 20 km powy\u017cej powierzchni, w zwi\u0105zku z czym nie dostarczy\u0142 \u017cadnych danych. L\u0105dowanie odby\u0142o si\u0119 na nast\u0119puj\u0105cych wsp\u00f3\u0142rz\u0119dnych: 7,5 \u00b0 N, 177,7 \u00b0 E. Latanie nad komet\u0105 Halley [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Po przegl\u0105dzie Wenus sondy Vega kieruje komet\u0105 Halley za pomoc\u0105 pomocy grawitacyjnej Wenus. Celem jest przelatanie tak blisko rdzenia komety i dostarczanie informacji o wymiaru j\u0105dra, jego kszta\u0142tu, temperatury i charakterystyki powierzchni, struktury i dynamiki jej ogona, sk\u0142adu Gazy w pobli\u017cu j\u0105dra, sk\u0142ad cz\u0105stek py\u0142u i ich rozk\u0142ad w funkcji odleg\u0142o\u015bci od j\u0105dra, a tak\u017ce interakcji mi\u0119dzy wiatrem s\u0142onecznym a komet\u0105. Spo\u015br\u00f3d pi\u0119ciu sond kosmicznych wystrzelonych, aby spotka\u0107 si\u0119 z komet\u0105 Halley Vega 1 jest pierwszym, kt\u00f3ry go przelecia\u0142. Zaczyna robi\u0107 jej zdj\u0119cia 4 marca, a ona jest od niej 14 milion\u00f3w kilometr\u00f3w. Vega 1 zaczyna wykrywa\u0107 cz\u0105steczki wody z jonizowanej komety i przyspieszane przez wiatr s\u0142oneczny, podczas gdy znajduje si\u0119 10 milion\u00f3w kilometr\u00f3w od komety Halley. Vega leci nad komet\u0105 6 marca. Jego magnetometr zaczyna si\u0119 od podniesienia wzmocnienia pola magnetycznego przy 3 H 46 TU, podczas gdy wynosi 1,1 miliona kilometr\u00f3w. To zdarzenie odpowiada regionie kosmicznym [[[ Notatka 1 ] gdzie pole magnetyczne s\u0142oneczne zderzy si\u0119 z jonizowanym gazem z komety. Ameryka\u0144ski detektor py\u0142u osadzony na Vega 1 wykrywa pierwszy kurz ogona, podczas gdy sonda kosmiczna znajduje si\u0119 637 000 kilometr\u00f3w od j\u0105dra. Okazuje si\u0119, \u017ce s\u0105 znacznie ni\u017csze ni\u017c to, kt\u00f3re zosta\u0142o zaplanowane. Kamera udaje si\u0119 dok\u0142adniej wykry\u0107 j\u0105dro, podczas gdy wynosi to tylko 50 000 kilometr\u00f3w. Obraz pokazuje dwa odr\u0119bne genialne obszary. Szok w pyle stawia pierwszy instrument poza serwisem na poziomie 28 600 kilometr\u00f3w. Vega 1 Zamieszaj j\u0105dro o 7:20 UTC, przechodz\u0105c na odleg\u0142o\u015b\u0107 8 890 kilometr\u00f3w i z pr\u0119dko\u015bci\u0105 79,2 km\/s. Detektor py\u0142u rejestruje w momencie tego fragmentu brutalnego piku w liczbie cz\u0105stek, kt\u00f3re wynosi od 100 do 40 000 na sekund\u0119. Podczas gdy sonda kosmiczna przesun\u0119\u0142a si\u0119 45 000 kilometr\u00f3w od j\u0105dra, instrumenty wykrywaj\u0105 przej\u015bcie od strumienia gazowego o szeroko\u015bci 500 kilometr\u00f3w. Pod koniec tego przegl\u0105du 55% ogniw s\u0142onecznych ju\u017c nie dzia\u0142a, a dwa instrumenty zamontowane na panelach s\u0142onecznych s\u0105 poza serwisem [[[ dwunasty ] . Badanie Wenus [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Przegl\u0105d Wenus przez Vega 2 odbywa si\u0119 15 czerwca 1985 . Podniesiona sonda w pobli\u017cu planety, na kilka dni przed w\u0142a\u015bciwym przep\u0142ywem, podzbiorem, kt\u00f3ry ma kszta\u0142t kuli 240 cm \u015brednicy wa\u017c\u0105cej 1500 kg . Te podesp\u00f3\u0142ki, kt\u00f3re zawieraj\u0105 l\u0105dowanie i balon, wchodz\u0105 do atmosfery wenusowej bez zmiany sk\u0142onno\u015bci. Ballon-Sonde jest upuszczany na wysoko\u015bci 62 km [[[ 13 ] . L\u0105dowanie Vega 2 dotkn\u0119\u0142o ziemi 15 czerwca 1985 O 3:00 UT o 8,5 \u00b0 S, 164,5 \u00b0 E we wschodniej cz\u0119\u015bci afrodytowej Terra. L\u0105dowanie sondy znajduje si\u0119 oko\u0142o 100 metr\u00f3w powy\u017cej \u015bredniego poziomu Wenus. Ci\u015bnienie wynosi 91 atmosfery i temperatura 736 Kelvins ( 463 \u00b0 C. ). Analizowana pr\u00f3bka gleby jest krzemianem bogatym w aluminium i biednym w magnezie i \u017celazie, podobnie jak ska\u0142y g\u00f3rs [[[ 14 ] . Jest to typ typu-toled-troktolitu [[[ 14 ] . Dane b\u0119d\u0105 przesy\u0142ane przez 56 minut. Latanie nad komet\u0105 Halley [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Chwila Vega 1 Kometa odchodzi, jest kolej Vega 2, aby wej\u015b\u0107 na scen\u0119. Ta sonda kosmiczna zaczyna robi\u0107 zdj\u0119cia komety Halley the 7 Mars 1986 Aby okre\u015bli\u0107 pozycj\u0119 jej j\u0105dra. Przegl\u0105d odbywa si\u0119 9 marca. Wej\u015bcie do obszaru wp\u0142ywu Komety wyst\u0119puje, podczas gdy sonda kosmiczna ma odleg\u0142o\u015b\u0107 1,5 miliona kilometr\u00f3w. Ale ten wp\u0142yw, pocz\u0105tkowo wskazany przez wzrost temperatury osocza, jest znacznie mniej wyra\u017any ni\u017c w przypadku Vega 1 A pierwsze py\u0142 s\u0105 wykrywane tylko 280 000 kilometr\u00f3w lub w odleg\u0142o\u015bci o po\u0142ow\u0119 mniej. Sonda kosmiczna przecina pierwszy g\u0119sty strefa py\u0142u na 150 000 kilometr\u00f3w i do\u015bwiadczy nowego szczytu 50 000 kilometr\u00f3w po przelaniu. Niska g\u0119sto\u015b\u0107 py\u0142u jest umieszczana na podstawie innej orientacji komety: w momencie przelotu aktywne obszary (emituj\u0105ce dysze zapylaj\u0105ce) nie s\u0105 zwr\u00f3cone w kierunku s\u0142o\u0144ca, co przyczynia si\u0119 do potwierdzenia okresu 52 -godzinnego rotacja, kt\u00f3ra umie\u015bci\u0142aby przej\u015bcie Vega 2 rotacja i p\u00f3\u0142 po obr\u0119bie Vega 1 . 32 minuty przed przelaniem procesor odpowiedzialny za wskazanie regulacji platformy obs\u0142uguj\u0105cej kamer\u0119 i spektrometry rozk\u0142adaj\u0105 si\u0119 i jest to mniej precyzyjny system ratunkowy, kt\u00f3ry musi przej\u0105\u0107 kontrol\u0119. 700 zdj\u0119\u0107 jest wykonywanych podczas zwolnienia, kt\u00f3re odbywaj\u0105 si\u0119 o 7:20 rano, w odleg\u0142o\u015bci 8030 kilometr\u00f3w i z pr\u0119dko\u015bci\u0105 76,8 kilometra na sekund\u0119. Zrobione zdj\u0119cia s\u0105 bardziej niejasne ni\u017c mia\u0142y nadziej\u0119 na ni\u017csz\u0105 g\u0119sto\u015b\u0107 py\u0142u. Spektrometr plazmowy udaje si\u0119 zidentyfikowa\u0107 najliczniejsze gazowe gazoile przed rozbiciem: s\u0105 to jony wody, a nast\u0119pnie jony dwutlenku w\u0119gla. Szczyt w widmie jest przypisywany obecno\u015bci \u017celaza. Ze wszystkich sond \u201eArmada Halley\u201d, Vega 2 to ten, kt\u00f3ry ulega najwa\u017cniejszym szkodom. Trzy rejestratory magnetometru s\u0105 utracone, a tak\u017ce jeden z detektor\u00f3w akustycznych py\u0142u, podczas gdy panele s\u0142oneczne trac\u0105 80% swoich ogniw s\u0142onecznych. Detektory fali fali plazmowej s\u0105 cz\u0119\u015bciowo uszkodzone. Mimo \u017ce spad\u0142a, sonda kosmiczna udaje si\u0119 zrobi\u0107 dwie dodatkowe serie zdj\u0119\u0107 po przelaniu w dniach 10 i 11 marca i przekazywa\u0107 je. Najczpsze zdj\u0119cia wykonane na kr\u00f3tkiej odleg\u0142o\u015bci pokazuj\u0105 14 -kikometrowy rdze\u0144 w kszta\u0142cie patatoidalny dla szeroko\u015bci 7,5 kilometra. Obrazy te umo\u017cliwiaj\u0105 wykluczenie obecno\u015bci kilku odr\u0119bnych j\u0105der i potwierdzenie hipotezy wydanej trzy dekady wcze\u015bniej przez astronomu Freda Lawrence’a Whipple’a, kt\u00f3ry argumentowa\u0142, \u017ce j\u0105dro jest brudn\u0105 kul\u0105 \u015bnie\u017cn\u0105. Ale ku zaskoczeniu wszystkich zmierzone albedo jest szczeg\u00f3lnie niskie (4%) podobne do w\u0119gla, podczas gdy spo\u0142eczno\u015b\u0107 naukowa spodziewa\u0142a si\u0119 kuli lodowej (zatem blisko 100%). Poniewa\u017c obecno\u015b\u0107 odr\u0119bnych strumieni wskazuje, \u017ce proces sublimacji w pracy na powierzchni nie jest jednolity, co jest sprzeczne z inn\u0105 hipotezami Whipple. Istniej\u0105 dwa genialne centra emiter\u00f3w szczeg\u00f3lnie pot\u0119\u017cnych odrzutowc\u00f3w i pi\u0119\u0107 lub sze\u015b\u0107 w\u0105skich odrzutowc\u00f3w na zdj\u0119ciach. Jednym z wi\u0119kszych wynik\u00f3w jest pomiar temperatury powierzchni mi\u0119dzy 300 a 400  Kelvins , oznacza to znacznie wi\u0119cej ni\u017c przewidywane na podstawie modelu Ice Ball. Aby wyja\u015bni\u0107 te r\u00f3\u017cnice w por\u00f3wnaniu do modeli zaawansowanych, radzieccy naukowcy hipotezuj\u0105, \u017ce j\u0105dro lodowe jest pokryte cienk\u0105 sk\u00f3rk\u0105 ciemnego koloru kilka milimetr\u00f3w; W niekt\u00f3rych miejscach skorupa ta znika, co pozwala na wi\u0119ksz\u0105 sublimacj\u0119 i jest pochodzenie obserwowanych d\u017cet\u00f3w. Instrumenty dw\u00f3ch sond Vega umo\u017cliwiaj\u0105 ustalenie, \u017ce w momencie przelania Halley wyrzuca 40 ton pary wodnej co sekund\u0119 i kilka dziesi\u0105tek ton py\u0142u (po\u0142owa mniej podczas przelania Vega 2, kt\u00f3ra odbywa si\u0119 trzy dni Po tym de Vega 1) [[[ 15 ] . Informacje przes\u0142ane przez sondy pozwoli\u0142y r\u00f3wnie\u017c europejskiego sondy Giotto dostosowa\u0107 swoj\u0105 trajektori\u0119, aby przej\u015b\u0107 jak najbli\u017cej rdzenia komety. Vega 1 i 2 wys\u0142a\u0142y \u0142\u0105cznie 1500 zdj\u0119\u0107 komety. Sondy zosta\u0142y wy\u0142\u0105czone kilka tygodni po spotkaniu z komecj\u0105. Kontakt z Vega 2 zosta\u0142 przerwany 24 Mars 1986 [[[ 13 ] . Od tego czasu Vega 1 i 2 zosta\u0142y umieszczone na orbicie heliocentrycznej. Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Ten region jest ochrzczonym wstrz\u0105sem \u0142uku ( Szok \u0142uku po angielsku).  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 Strona Astronautix: Sin Vega , dost\u0119p do 19\/5\/2009  \u2191 \u015awiat Luty 1981.  \u2191 Roboty radzieckie w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym: Misje Technologie i odkrycia, P. 343-344  \u2191 (W)  50 lat francuskiej wsp\u00f3\u0142pracy przestrzennej\/Rosji , Tessier i Ashpool, Grudzie\u0144 2015 , 500 P.  (ISBN 2-909467-14-7-7 ) W P. 106-109  \u2191 \u015awiat 13 czerwca 1985 r.  \u2191 Roboty radzieckie w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym: Misje Technologie i odkrycia, P. 347-348  \u2191 Roboty radzieckie w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym: Misje Technologie i odkrycia, P. 349-351  \u2191 Science, 1986, v.231, P. 1416  \u2191 A et b (W) Wesley T. Huntress i Michhail Ya. Marov, Roboty radzieckie w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym: Misje Technologie i odkrycia , Dzia\u0142a praktyka, 2011 (ISBN 978-1-4419-7898-1-1 ) W P. 343-366  \u2191 Science, 1986, v.231, P. 1416  \u2191 (EN-GB)  ‘ NASA, aby lata\u0107 helikopterem Ingenuity Mars na pocz\u0105tku kwietnia \u00bb W wiadomo\u015bci BBC W 23 Mars 2021 ( Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 29 Mars 2021 )  \u2191 Robotyczna eksploracja Uk\u0142adu S\u0142onecznego Cz\u0119\u015b\u0107 2 Przew\u00f3d i odnowienie 1983\u20131996, P. 71-74  \u2191 A et b Huntress et Marov 2011, P. 360.  \u2191 A et b Huntress et Marov 2011, P. 363.  \u2191 Robotyczna eksploracja Uk\u0142adu S\u0142onecznego Cz\u0119\u015b\u0107 2 Przew\u00f3d i odnowienie 1983\u20131996, P. 75-79  \u0179r\u00f3d\u0142a [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] (W) Paolo Ulaivi i David M Harland, Robotyczna eksploracja Uk\u0142adu S\u0142onecznego Cz\u0119\u015b\u0107 2 Przerwa i odnowienie 1983\u20131996 , Chichester, Springer Praxis, 2009 , 535 P.  (ISBN 978-0-387-78904-0 ) Szczeg\u00f3\u0142owy opis misji (kontekst, cele, opis techniczny, post\u0119p, wyniki) sond kosmicznych uruchomionych w latach 1983\u20131996. (W) Wesley T. \u0141owczyni ET MIKHAIL YA. Marov W Roboty radzieckie w Uk\u0142adzie S\u0142onecznym: Misje Technologie i odkrycia , Nowy Jork, Springer Praxis, 2011 , 453 P.  (ISBN 978-1-4419-7898-1-1 W Czytaj online ) O innych projektach Wikimedia: Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Miotacze  Wy\u017csze pi\u0119tra Blok L (Molniya) Blok D (Proton, N1, Energiya, Zenit) Briz (kopanie, proton, Angara) Ikar (sojouz u) Fregat (SoyoZ U, FG, 2.1a, 2.1b, ST-A, St-B) Wo\u0142ga (Soyuz 2.1a, 2.1 V) Zamieszkane misje  Satelity naukowe  Satelity d’Aplituer  Satelity wojskowe  Centra startowe  Zak\u0142ady  Projekt anulowany  Obecne projekty  Programy        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/vega-bardziej-przestrzenna-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Vega (bardziej przestrzenna) – Wikipedia"}}]}]