Vol Air India 182 – Wikipedia

. 23 czerwca 1985 , bomba umieszczona na pokładzie Boeing 747, tworząc Vol Air India 182 eksplodować, niszcząc urządzenie na 31 000 stopy (9450 metrów) powyżej wysokości nad Oceanem Atlantyckim, na południowy zachód Irlandii. Samolot indyjskiej firmy Air India zapewniła link Montreal – Bombaj przez Toronto, Londyn i Delhi. 329 osób na pokładzie, w tym osiemdziesiąt dzieci i 268 osób z Kanadyjskiej Narodowości, umiera podczas ataku. Pozostałości samolotu wpadają do oceanu około 190 kilometrów na południowy zachód od Irlandii. Atak na Vol Air India 182 jest najgorszym atakiem terrorystycznym w historii Kanady, najbardziej śmiercionośnym wypadkiem lotniczym w Air India i najbardziej śmiercionośnym aktem terroryzmu powietrznego do ataków z 11 września 2001 r.

Atak na Vol 182 Zbiega się z kolejną eksplozją na lotnisku w Narita w Japonii, występując tego samego dnia. Śledczy uważają, że dwa spiski są powiązane i że urzędnicy atakowali podwójny atak powietrzny. Jednak bomba Narita eksplodowała przed załadowaniem samolotu powietrznego w Indiach, ponieważ autorzy nie wzięli pod uwagę, że Japonia nie wykorzystuje czasu letniego.

Dochodzenie wskazuje, że grupa terrorystyczna Babbar Khalsa jest przyczyną ataku. Ta nacjonalistyczna organizacja zbrojna Sikh twierdzi, że utworzenie Khalistanu, państwa pożądanego przez niezależnych Sikhów z indyjskiego stanu Pendjab. Chociaż garstka członków jest aresztowana i sądzona za atak, jedyną skazaną osobą jest Inderjit Singh Reyat, krajowy brytyjska i członek Federacji Młodzieży Sikhów (ISYF). W 2003 r. Przyznał się do winy w wysokości winy i został skazany na piętnaście lat więzienia za zgromadzenie bomb, które eksplodowały na pokładzie Vol 182 Air India i Narita.

Dochodzenie i ściganie po wybuchu Vol 182 Ostatnie prawie dwadzieścia lat. To najdroższy proces w historii Kanady, z prawie 130 milionami dolarów kanadyjskich. W 2006 r. Gubernator generalny Rady mianował byłego sędziego Sądu Najwyższego Kanady, Johna C. Major, na poprowadzenie komisji śledczej. Jego raport, opublikowany 17 czerwca 2010 , stwierdza, że ​​„seria błędów” rządu Kanady, Królewska Kanadyjska żandarmeria (RCMP) i kanadyjska Służba Wywiadu Bezpieczeństwa (SCRS) zajęły atak terrorystyczny.

. 22 czerwca 1985 ma 13 H 30 UTC, mężczyzna przedstawiający się jako pan Singh zastrzega sobie miejsce w Flight Canadian Pacific Airlines (CP) z Vancouver w Toronto, prosząc o przeniesienie walizki do lotu 182 (Boeing 747, VT-EFO, nazywany Kanishka). Agenci, którzy nagrali go jako niepotwierdzone, najpierw odmawiają włożenia bagażu w obwodzie, a następnie zaakceptowania.

MA 15 H 50 GMT, pan Singh przyjeżdża do Vancouver na lot Air India 182. Agent Jeannie Adams umieszcza swój bagaż na lot. MA 16 H 18 , Kradzież odchodzi bez pana Singha.

Żadne informacje nie wiadomo, że rejestruje pana L. Singha w Vancouver na lot CP Airlines na lotnisko w Tokio. Jeannie Adams bierze również swoją torbę, która odbywa się w obrębie lotu 301 prowadzonego do Bangkoku. L.Singh jest przydzielony 38 godzin.

MA 20 H 22 GMT Flight CP Airlines 60 przybywa do Toronto 12 minut późno. Niektórzy pasażerowie i bagaż, w tym pan Singha, są przeniesieni do lotu Air India. Inni pasażerowie i bagaż lotnicza Air Canada 136 również z Vancouver odbywają tę samą podróż.

MA 0 H 15 GMT (i 23 czerwca ) Lot Air India 181 z Toronto do Montrealu, z opóźnieniem Pierwszy H 40 min Z powodu zmiany reaktora pod lewym skrzydłem. On nadchodzi 45 min później.

MA 5 H 41 Lot do Tokio przybywa 14 minut przed zaplanowanym harmonogramem. Bagaż, który został przeniesiony do lotu Air India 301 eksploduje zabijając dwie worki i zranienie czterech innych osób. Uwięzowana walizka została zaplanowana na kolejny lot z Air India Company, Flight 301, który miał zrobić łącznik Tokyo-Bangkok przed dołączeniem do New Delhi. Lot Air India 301 zaczyna się od Narita do 8 H 5 GMT i przybywa do Tajlandii bez problemu.

MA 7 H 15 Lot 182 zniknął z radarów Shannon i słychać hałas eksplozji. Samolot miał przybyć godzinę później.

Kawałki wraku spoczywają na 2000 M Od dołu do prawie 250 km Côtes de l’ilande i rozłożone na 16 km długi i 6 km szeroki.

Bomba zabiła 22 członków załogi i 307 pasażerów, w tym 82 nieletnich. Jest to najważniejszy atak na obywateli Kanady (280 pasażerów). 2 pasażerowie przeżyli eksplozję, a także upadek, ale zostali utopione. Jedna z dwóch utoniętej ofiary, kobieta w ciąży, została z precyzją opisaną przez dr. Johna Hogana w zeznaniu, które przyniósł koronerowi, w Cork, 17 września 1985 : ‘ Innymi znaczącymi odkryciami były obecność dużych ilości błyszczącej cieczy w jamie ustnej i nozdrzy, wszystkie dróg oddechowa i płuca były blokowane przez wodę i wyjątkowo ciężkie. Żołądek i macica były wypełnione wodą. Macica zawierała normalny płód męski około pięciu miesięcy. Płód nie został traumatyzowany i, moim zdaniem, śmierć wynika z utonięcia. » ^{[[[ Pierwszy ]}

Jeśli chodzi o inne ofiary, ciała 197 pasażerów nigdy nie znaleziono, co czyni przyczyną ich śmierci niepewnej. Spośród pozostałych 132 ciał, 8 ma określony rodzaj obrażeń, co wskazuje, że ich ciała były poza urządzeniem przed kontaktem z oceanem (który był leczniczko-prawnym dowodem wybuchu w locie), 26 ma oznaki niedotlenienia (brak tlenu) , 25 (głównie ofiary zlokalizowane w pobliżu ilunatorów) bezpośrednich znaków dekompresji wybuchowej, 23 znaków ‘ Urazy spowodowane siłą pionową » . Podczas gdy 21 ciał znaleziono nago lub w szmatach ^{[[[ 2 ]} .

Oficjalny cytowany w raporcie NTSB dotyczącym katastrofy, wiceprzewodniowy Air Kunzru, powiedział: ‘ Wszystkie ofiary, ustanowione w raporcie premiera, zmarłyby po wielu obrażeniach. Dwóch umarłych, niemowlę i dziecko, uległyby uduszeniu. Nie ma wątpliwości co do śmierci przez uduszenie niemowląt. Jednak w przypadku drugiego dziecka (zwłoki n ° 93) wątpliwości są dozwolone, ponieważ wyniki mogą być również spowodowane faktem, że poddano rotacji lub przejścia do punktu kotwicy kostek. » ^{[[[ 3 ]} .

Pamiątkowy pomnik w Ahakista (Irlandia).

Operacje ratunkowe są natychmiast zorganizowane w celu odzyskania ciał. 17 łodzi, samolotów i helikopterów w Irlandii, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii jest zaangażowanych w ten manewr. 123 zwłoki są odzyskiwane w następnych dniach. W sumie znalezie się 131 ciał. Kolejna ofiara zostanie powołana cztery miesiące później w tym samym czasie, co wrak w samolocie, podczas ostatniej operacji badawczej przeprowadzonej przez kanadyjski statek. Brakuje 197 ciał.

Załoga [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Kapitan : H.S. Narendra, 56 lat, 20 379 godzin lotu, w tym 6 488 na Boeing 747.
• Co -Pilot : S.S. Binder, 41 lat, 7489 godzin lotu, w tym 2469 na Boeing 747.
• Inżynier lotniczy : D.D Dumasia, 57, 14 885 godzin lotu, w tym 5512 na Boeing 747.
• Personel kabiny : 19 osób.

Ocena ofiar [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Głównym podejrzanym był przywódca grupy zbrojnej Sikhów, Babbar Khalsa, działająca w Kanadzie. Talwinder Singh Parmar (W) miał zaprojektować atak, gdy mieszkał w Kolumbii Brytyjskiej. Parmar był naturalizowanym obywatelem kanadyjskim, którego Indie chciały ekstradować za swoje działania w Pendżabie. Canadian Security Intelligence Service (SCRS) uzyskała autoryzację do rejestrowania swoich rozmów telefonicznych 5 Mars 1985 , trzy miesiące przed atakami.

W 1992 r. Parmar został zabity przez policję w Penjab.

W Październik 2000 RCMP zatrzymuje Ripudaman Singh Malik i Ajaib Singh Bagri pod zarzutem opisanych powyżej morderstw i próby morderstw na pasażerach Air India 301. W 2001 r. Zatrzymuje Inderjit Singh Reyat, podejrzany o to, że jest producentem bomb. W 2003 roku Reyat przyznał się do winy.

Przód kabiny można odtworzyć za pomocą kawałków wraku. Rozpoczyna się proces Malik i Bagri, opóźniony przez problemy prawne Kwiecień 2003 i 16 Mars 2005 są uniewinnione, w przystanek ^{[Ref. niezbędny]} który potępia oskarżenie oparte na bardzo delikatnych świadectwie. Policja oświadcza, że ​​utrzymuje zespół śledczych w aktach. SCR interweniowaliby w dochodzeniu, niszcząc setki zespołów zarejestrowanych w celu ochrony swojego kreta w grupie terrorystycznej ^{[[[ 4 ]} . SCR oświadcza, że ​​były bez zainteresowania.

Wypadek był przedmiotem odcinka z serialu Air Crash zatytułowanego „Wybuchowe dowody” (sezon 5 – odcinek 7).

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Listy pasażerów