Walk (muzyka) – Wikipedia

A chodzić , czy to wojskowy, tańczący czy poszlakowy, jest gatunkiem muzycznym z regularnie rytmem rytmicznym, pozwalającym na dostosowanie lub towarzyszy wysiedleniu procesji podczas procesji, parady lub parady.

Na przykład instrumentalnej lub wokalnej natury – chodząca piosenka – chodzenie nie jest specyficzne dla określonego rodzaju muzyki. W zależności od miejsca docelowego jego tempo może być mniej lub bardziej szybkie.

Każdy rodzaj chodzenia wiąże się z określoną aktywnością społeczną, z postacią, stylem i specyficznym zastosowaniem. Marsz wojskowy, który ma towarzyszyć ewolucji oddziału piechoty, jest niewątpliwie najbardziej znanym gatunkiem chodzenia muzycznego. Żołnierze, którzy „chodzą w kroku” bardzo precyzyjnie regulują swój „Marsz” na tempo muzyki i ich piosenek, co umożliwia uzyskanie jednostki ruchu podobnego do tej wykonanej w balecie. Oprócz marszu wojskowego możemy zacytować: marsz ślubny, aby towarzyszyć procesji ślubnej; Pogrzeb, aby towarzyszyć ceremonii pogrzebowej; lub hymn narodowy: The Spacer hymnowe i pontyficzny zastąpił Świetny marsz triumfalny jako narodowy hymn Watykanu.

Tempo marszu wojskowego musi odpowiadać przesiedlaniu żołnierzy na paradzie lub gdy się poruszają. Marching Tempo od żołnierzy Napoleona został ustawiony na 120 uderzeń na minutę (BPM), podczas gdy bardzo powolna rosnąca parada wynosi około 60 impulsów/minutę. 120 uderzeń/minutę jest zawsze oficjalnym tempem chodzącym armii francuskiej, z godnym uwagi wyjątkiem legionu obcego, który wynosi 88 BPM. Każda parada 14 lipca Na na przykład na Mistrzowie-élysées Parisiens. Kroki brytyjskie są nieco bardziej umiarkowane przy 88-112 BPM, podczas gdy wojska niemieckie paradują na ścisłym tempie 110 BPM.

Kroki pogrzebowe przyjmują powolne tempo, około 60 BPM.

Tempo chodzenia jest umiarkowanym ruchem lub tempem znajdującym się między Adagio, taktowania od 60 do 80 uderzeń na minutę, a moderato ma taktowanie między 88 a 112 impulsami.

Oprócz stałej, która jest polowaniem na 2 etapy (2/4, 2/2, 6/8, itp. ), formy muzyczne przyjęte przez kompozycje znajdujące się w gatunku ” chodzić ” są wyjątkowo zróżnicowane. W swojej formie „Marsz wojskowy” , ponadto przyjęte przez wiele kroków “Cywilny” Możemy jednak zidentyfikować następującą architekturę:

• wprowadzenie 4 lub 8 pomiarów;
• ekspozycja tematu A 16 miar z odzyskiwaniem;
• ekspozycja tematu B 8 lub 16 miar bez odzyskiwania (które można zakwalifikować jako odmiana tematu A);
• Ponowne wykonanie tematu ma bez odzyskiwania;
• Wystawa tematu C z odzyskiwaniem (lub B, jeśli drugim tematem był A ‘);
• Trio, średnia część, która może przejść od 2/4 do 6/8, często modulując i ogólnie powierzono melodię instrumentom rejestru tenorowego, 16 miar z odzyskiwaniem i prawdopodobnie wprowadzenie 4 lub 8 miar;
• „DA Capo” lub „Dal Signo” (w zależności od obecności lub nie wprowadzenia) opcjonalny , Oczywiście bez odpowiedzi (Bez odzyskiwania) jeżeli marsz nie jest wojskowy (lub przeciwny powiadomienie od wodza lub kompozytora) z zatrzymaniem piosenki ( Cienki ) Tuż przed trio ^{[Ref. niezbędny]} .

W muzyce klasycznej Walking stał się szczególną formą muzyczną. W muzyce instrumentalnej chodzenie jest czasami używane jako ruch pełny. Na przykład drugi ruch 3 ^{To jest} Beethoven Symphony , powiedział Heroiczny , to spacer pogrzebowy. Inny przykład, Camille Saint-Saëns komponowała Heroiczny spacer op.34 dla orkiestry, Spacer poświęcony studentom Algier Op.163 (1921), Interakcyjny marsz Dla fortepianu z 4 rękami op. 155 (1918) i Emmanuel Chabrier a Radosny Dla orkiestry. Mozart napisał swoją słynną Marsz Turecki powiedział ” Turecki styl ” 3 ^{To jest} Ruch sonata N ^O 11.

W muzyce przeznaczonej na scenę – na przykład operę – marsz można wykorzystać do towarzyszenia każdej akcji: przybycia lub odejścia ważnego charakteru, ruch grupy w odległej lub za kulisami itp. Na przykład pierwsza scena drugiego aktu Magiczny flet De Mozart – Sarastro i jego kapłani – jest poprzedzony instrumentalnym „marszem kapłanów”. Powinniśmy również wspomnieć o Hector Berlioz z Marsz trojańskiego W Trojany H133 usłyszane w ustawie 1, 3 i 4, Pogrzeb ostatniej sceny Hamleta H103 I Groźba franków, chodzenia i chóru H117.

Franz Schubert: 3 kroki wojskowe dla fortepianu z 4 rękami odniesienia do katalogu D733 Najbardziej znana istota w era główny.

Johann Strauss (ojciec): Marche Radetzky (Katalog referencyjny: AM (EN) II, 145 op. 228), słynny wiedeński marsz wojskowy złożony w 1848 r. Na cześć austriackiego Felda Maréchala Josepha Radetzky’ego, zwycięzcę bitwy pod Kustą przeciwko Piemonte w 1848 r.

Miniaturowy spacer wiedeński Odniesienie do katalogu Fritz Kreisler IKF20

Repertuar oryginalnej lub transkrybowanej muzyki dla orkiestr Harmony jest bogaty w wiele kroków, niektóre zestawy przeznaczone do parady równolegle z ich usługami halowymi. Przykłady obfitują i świadczą o wielkiej tematyce i formalnej różnorodności płci:

• Wiele utworów Henri Kling.
• Pierwszy ruch Drugi apartament w FA Dla Gustav Holst Military Orchestra to spacer, trzeźwo zatytułowana Marsz , który naprzemiennie 2/4 i 6/8;
• Jan van der Roost używa tradycyjnego motywu marszu Briana Boru do pierwszego ruchu swojego apartamentu Tańce Dublina ;
• Transkrypcja Jean-Claude Amiot de Marsz na ceremonię turecką Autor: Jean-Baptiste Lully to klasyk koncertów podanych przez Harmony Orchestras. Jest pobity 2/2;
• Orion , Oryginalna kompozycja Jana van der Roost jest blisko muzyki filmowej w swojej strukturze i głównym tematowi;
• Pierwszy ruch ALADDIN SUITE , muzyka sceniczna Carla Nielsena, nazywa się Oriental Festival March i towarzyszy paradzie, która może pochodzić z opowieści o Tysiąc i jedna noc ;
• te z holenderskiego kompozytora Wima Laserom, wielkiego specjalisty gatunku;
• te z amerykańskiego kompozytora Johna Philip Sousa ( Gwiazdy i paski na zawsze W Kadeci szkół średnich W Zawsze wierna W Washington Post March W King Cotton , I Kapitan .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Adolphe Starożytny W Teoria muzyki: wydanie recenzowane i poprawione przez Henri Rauda , Paryż, Henry Lemoine, 1929 , 128 P. (Ismn 979-0-2309-2226-5 )
• Marc Honegger W Słownik muzyczny: technika, form, instrumenty , Bordas Editions, coll. „Nauka muzyki”, 1976 , 1109 P. [Szczegóły wydań] (ISBN 2-04-005140-6 )
• Claude Abromont i Eugène de Montalembert, Przewodnik po teorii muzyki , Arthème Fayard Bookstore i Henry Lemoine Editions, coll. „Essentials of Music”, 2001 , 608 P. [Szczegóły wydań] (ISBN 978-2-213-60977-5 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]