Wieden (Vienne) – Wikipédia

Chwast jest czwartą częścią Wiednia i znajduje się w Gürtel, który został wyposażony w miejsce starej otaczającej ściany. Ta arndissement została utworzona w 1850 r. Podczas fuzji kilku gmin podmiejskich. W 1861 roku został podzielony i stracił część swojej powierzchni 5 ^{To jest} Borough, Margaret, która tak została stworzona. Wieden jest typowy dla dzielnic centralnych: gęsto zaludniony z niewielką ilością zielonych przestrzeni.

Sytuacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Limity dzielnicy są następujące:

• Na północ: stare miasto ( Pierwszy ^Jest Arrondissement) na Karlsplatz i wzdłuż Lothringerstraße
• Na wschodzie: Landstrasse ( 3 ^{To jest} Arrondissement) Sur la Schwarzenbergplatz et le Long de la Prinz-Eugen-Straße
• AU SUD: Ulubione ( dziesięć ^{To jest} Arrondissement) wzdłuż Gürtel
• do Out: Margareten ( 5 ^{To jest} Arrondissement) wzdłuż Kettenbrükengasse, Margaretenstraße, Kleine Neugasse, Mittersteig, Ziegelofengasse i Blechturmgasse do Gürtel
• Au Nord-Ouest: Mariahilf le Long de la Right Wienzeile.

Dzielnica przechodzi z północnego wschodu na południowy zachód przez Wiednera Hauptstraße i z północy na południe przez faworyt.

Użycie przestrzeni [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

67,4% powierzchni okręgowej zajmuje budynki (średnia Wiedeń: 33,32%), z których 77,9% to mieszkania. Powierzchnia zajmowana trasami transportowymi stanowi około 26% powierzchni dzielnicy (Vienne: 13,75%). Przestrzenie zielone tworzą tylko 6,56% dzielnicy (Vienne: 46,26%), z czego 85,5% to parki. Pięć innych Arrondissement ma wciąż niższy odsetek zielonych przestrzeni. Dzielnica nie obejmuje ani drewna, prywatnych ogrodów, pola sportowego, ani powierzchni rolniczej.

Dzielnice [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dzielnice Wieden to Wieden, Hungelbrunn i Schaumumburgergrund. Są starymi niezależnymi gminami i teraz nie odgrywają żadnej roli w administracji politycznej dzielnicy lub miasta.
Wydział okręgu jest wykonywany w dzielnicach wykorzystywanych do oficjalnych statystyk. Są to Technische Hochschule, Argentinierstraße, Wiedner Hauptstraße i Schaumumburgergrund. Granice dzielnicy Schaumumburgergrund nie odpowiadają w pełni granic starego miasta o tej samej nazwie.

Nazwa Wieden pojawiła się po raz pierwszy w 1137 r.: Arrondissement jest zatem jednym z przedmieść Wiedeń, które pojawiają się najwcześniej w historii. Główna ulica (Wiedner Hauptstraße) jest prawdopodobnie nawet starsza. Na podstawie Ferdynanda II letnia rezydencja cesarza o nazwie „Neue Favorita” została zbudowana na południe od tej ulicy i kilkakrotnie powiększona.

W 1737 r. Został zbudowany na krainie dzielnicy jeden z najważniejszych budynków religijnych w Austrii, Kościół Saint-Charles-Borromée, zgodnie z życzeniem cesarza. To był w tym czasie na południowej nabrzeżu rzeki Vienne, który nie był w tym czasie nie regulowany i został zbudowany na osi Hofburga, rezydencji cesarza. Miejsce, w którym kościół jest niedźwiedzi od 1899 roku, nazwa tego cesarza, Charlesa VI, w niemieckim Karlsplatz.

Niedługo potem jego córka, Marie-Thérèse z Austrii, postanowiła nie mieszkać w ulubionym neue i sprzedawała je jezuitom, którzy uczynili go szkołą. Kilka dekad później szkoła stała się prywatna i dziś jest Theresianum High School, która cieszy się doskonałą reputacją. Austriacka Akademia Dyplomacji również wykorzystuje te pomieszczenia.

Droga przechodząca przed główną fasadą ulubionego Neue i Rose South przybyła od 1704 roku na otaczającej ścianie, dokładnie dokładnie przy nadzorowanych drzwiach „FavorItinlinie”. Poza tą ścianą rozwinęła się nazwana dzielnica, która należała do Wieden do 1874 roku. Street, która prowadziła tam naturalnie „FavoriteStraße” i nadal jest nazywana dzisiaj.

Na początku XVIII ^{To jest} Century, Wieden zaczął stać się przedmieściem. Wiele szlachty zbudowało tam swoje pałace. Dwa inne małe przedmieścia rozwinęły się na terytorium obecnej arrondissement: Hungelbrunn i Schaumumburgergrund, które pojawiły się dopiero w 1813 r.

Te trzy przedmieścia zostały włączone do Wiednia, podobnie jak wiele innych przedmieść, 6 Mars 1850 Pod nazwą Wieden, jako czwarta armisja miasta. Biorąc pod uwagę różnice społeczne i ekonomiczne między najdalszą częścią centrum miasta a najbliższą częścią, dzielnica została podzielona w 1861 r., A najbiedniejszą częścią stała się piątą strzałem. W tym czasie Wieden i Margaret byli jedynymi dzielnicami, które zrozumieli terytoria poza otaczającą ścianą. Zostały one włączone do dziesięć ^{To jest} Dystrykt, faworyzowany i 1874.

W 1854 r. Most Sainte-Elisabeth został zbudowany na rzece Vienne w miejscu, w którym most był już w 1211 roku, łącząc w ten sposób Wiednera Hauptstraße ze starym miastem. W latach 1895–1900 rzeka Wiedeńska była regulowana przez cały swój kurs w mieście Wiedeński. Został całkowicie pokryty Naschmarkt (który został zainstalowany w 1902 roku w obecnym miejscu) i Karlsplatz. Posągi mostu z 1867 r. Zostały zainstalowane na placu ratusza w 1897 r. Podczas zniszczenia mostu. W tym czasie zbudowano również Stadtbahn (przodek metra). Stacja Karlsplatz jest dziś centrum ruchu metropolitalnego: 3 z 5 linii Vienne Spotyka się tam (U1, U2 i U4).

La Gürtel, ulica używana do ominięcia centrum miasta była stopniowo umeblowana. W 1880 r. Jego południowa część była nadal tylko projektem; Nazwa Wiedner Gürtel została ustalona dwa lata później. Podobnie jak wiele przedmieść na północnym zachodzie, zachód i południowy zachód zostały włączone w Wiedniu w 1892 roku, otaczająca ściana została zniszczona. Wiedner Gürtel został w ten sposób ustawiony i zbudowany po swojej północnej stronie.

W okresie międzywojennym zbudowano dom radiowy dla Ravag (dziś ORF). Transmisje radiowe na żywo są nadal transmitowane z tego budynku. Podczas próby zamachu nazistów 25 lipca 1934 r. , Radio zajęli putschistów. Podczas okupacji (1945–1955) Wieden stał się sowieckim obszarem okupacyjnym, ponieważ Rosjanie chcieli mieć radio.

Podczas II wojny światowej szpital dziecięcy Saint-Josef został zniszczony. W 1956 r. Szpital Wieden został również zniszczony, a w jego miejscu zbudowano Cité Bertha von Suttner. W 1954 r. Muzeum historii miasta Wiedeń zostało zbudowane na Karlsplatz (dziś zwane Muzeum Wien). Izba robotników osiedliła się na miejscu starego pałacu Rothschild w 1957 roku. W 1969 r. Ratusz Arrondissement został przebudowany. Wreszcie, w 1978 r. Metro U1 zostało zainaugurowane po pracy nad rozwojem PARC Ressl i Karlsplatz.

Wieden z zadowoleniem przyjmuje budynek z Wiedeńskiego Uniwersytetu Technicznego, a także jego bibliotekę, teatr „Akzent” założony w 1989 r., Muzeum Borough i Muzeum Ramarów otwarte w 1995 r., A w 2001 r. Kunsthalle opuścił „przestrzeń projektu”. Karlsplatz, jego pierwotna lokalizacja od 1992 roku i przeniosła się do Muzeumsquartier.

W 1999 r. I w 2009 r. Limity dzielnicy zostały nieco przeniesione do Schwarzenbergplatz/Prinz-Eugen-Straße i Kettenbrükengasse, a następnie na poziomie Naschmarkt.

Ewolucja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1869 r. 55 682 osób mieszkało na terytorium dzielnicy. Do 1910 r. Liczba ta wzrosła do prawie 63 000. Od tego czasu populacja stale spadała. Jednak w ostatnich latach populacja okręgu podążyła za ogólnym trendem Wiedeń, a mianowicie nowy wzrost.

Struktura [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Udział osób powyżej 60 roku życia wynosi 24,3%, powyżej średniej wiedeńskiej wynoszącej 22,2%. Z drugiej strony udział poniżej 15 lat wynosi 12,1%. Kobiety stanowią 54,1% populacji, ponownie powyżej średniej miasta.

Pochodzenie i języki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Udział mieszkańców, którzy nie mają obywatelstwa austriackiego, wynosił w 2001 r. 15,3%, czyli 2 punkty poniżej średniej miasta. Było to wówczas 3,7% obywateli Serbii lub Czarnogóry, 1,5% Niemiec, 1,8% innych krajów Unii Europejskiej, 1% Turcji i Chorwacji. W tym samym roku 25,4% mieszkańców dzielnicy nie urodziło się w Austrii. 76% mieszkańców deklarowało użycie niemieckiego jako głównego języka komunikacji, 5,4% serbskiego, 2,2% tureckiego, 2% chorwackiego i 1,4% Węgrzy.

Religia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

48,1% mieszkańców Wieden to katolicy. Dzielnica jest podzielona na 4 parafie. Drugą obecną religią jest protestantyzm, twierdzony przez 6,7% mieszkańców, a następnie ortodoksja (6%). Muzułmanie stanowią 4,6% populacji. Wreszcie 26,3% mieszkańców nie należy do żadnej społeczności religijnej.

Burmistrzowie dzielnicy od 1945 roku
Hertbert Prix (nieznane części)	4/1945–5/1945
Gottfried Albrecht (spö)	5/545–1946
Franz Stöger (ÖVP)	1946–1952
Franz Ramel (ÖVP)	1952–1969
Herbert Walkersdorfer (ÖVP)	1969–1973
Herta Haider (ÖVP)	1973–1987
Karl Lengheimer (ÖVP)	1987–1997
Susanne Emmerling (ÖVP)	1997–2001
Susanne Reichard (ÖVP)	2001–2010
Leopold Plasch (Spö)	2010–

Dzielnica jest tradycyjnie burżuazyjna. Od 1946 r. Konserwatywna partia ÖVP zawsze otrzymywała większość głosów, a tym samym zapewniała burmistrzów dzielnicy. Tradycyjnie podążał za Spö i FPö, które mogły znacznie zwiększyć swoje wyniki z późnych lat 80. XX wieku. Wejście Zielonych na scenie politycznej w latach 80. XX wieku spowodowało, że Spö i ÖVP stracili głosy. Pojawienie się życia, liberalnego forum, było również kosztem Spö i ÖVP. Jednak Lif i FPö zaczęły spadać od 2001 r., Podczas gdy Zieloni nadal postępowały. W 2005 r. ÖVP oddalił się tylko od odległości spö, a następnie Zieloni, którzy stworzyli 6 -punktowy kupon. Wreszcie, w 2010 r. Spö udało się kilka razy wykraczać poza ÖVP w dzielnicy, podczas gdy te ostatnie uzyskuje tylko bardzo złe wyniki na poziomie całego miasta.

Herb z Wieden składa się z herbu 3 starych gmin, które znajdowały się na terytorium obecnego arrondissement. Po lewej górnej części, Wieden, reprezentowany przez wierzbę. Ten symbol jest wynikiem błędnej interpretacji nazwy arrondissement, która nie pochodzi z wierzby (Weiden po niemiecku), ale z Widum (parafii). W prawym górnym rogu jest reprezentowany Schaumburgergrund, reprezentowany przez wieżę Saint-Etienne otoczoną koroną hrabiego Starhemberg. Przypomina obronę Wiednia podczas oblężenia Turków w 1683 r. Pod przewodnictwem Ernsta Rüdigera z Starhemberg, którego ziemie znajdowały się na terytorium dzielnicy. Wreszcie dolna część reprezentuje Hungelbrunn, z której niewielka część znajdowała się w obecnej dzielnicy. Reprezentuje studnię z Saint Léopold, szefem Basse-Austria, powyżej. Obok Saint-Pierre i Saint-Florient, patron lokalnego kościoła.

Zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Osiemdziesiąt sześć budynków dzielnicy to zabytki sklasyfikowane. Czterdzieści siedem z nich jest całkowicie lub w części budynków domowych. Możemy również zwrócić uwagę na część sieci Stadtbahn, obecnie używanej przez metra, która znajduje się w dzielnicy, kilka kościołów (Thklakirche, kościoły Saint-Paul, Sainte-Elisabeth, Saint-Charles-Borromée), sześć zabytków na cześć różnych różnych osobowości, cztery fontanny, pałac Schönburg, Stadtpalais, Palais Vrints Zu Falkenstein, pałac Böhler, były ulubiony pałac, Muzeum Historii miasta Wiedeń, uniwersytet techniczny, budynek Orf, budynek Orf, budynek Orf, budynek itp.

Światowe dziedzictwo UNESCO [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dziewczyna znajduje się w dużej mierze w domenach światowego dziedzictwa UNESCO, której granice południowe i zachodnie przekraczają Wieden. Karlsplatz, kościół Saint-Charles-Borromée, Musée de la Ville de Vienne, budowanie uniwersytetu technicznego i szkoły protestanckiej należą do zespołu UNESCO.

Muzea [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najczęściej odwiedzanym muzeum w dzielnicy jest Muzeum Wien na Karlsplatz. Jego wystawa przedstawia historię miasta Wiedeń na przestrzeni wieków, a także zbiór dzieł sztuki i przedmiotów historycznych. Dom, w którym Schubert nie żyje, położony w Kettenbrückergasse, jest również zarządzany przez Muzeum Wien. Mieszkanie Schuberta przedstawia wystawę na temat ostatniej części życia kompozytora. Kolejna wystawa na temat życia Schuberta znajduje się w jego rodzinnym domu w Alsergrund. Kolekcja Fundacji Generali składa się z 2100 dzieł sztuki współczesnej około 170 międzynarodowych artystów. Najstarsza data z lat 50. XX wieku. Kunsthalle Wien ma Przestrzeń projektu na Karlsplatz. Ponadto dzielnica organizuje Muzeum Pogrzebowe, Muzeum Sweeps i Muzeum Trzeci człowiek , Film, którego akcja odbywa się w Wiedniu. Muzeum dzielnicy przedstawia historię Wieden.

Transport [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Transport prywatny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dzielnica jest ograniczona do północy (Wienzeile) i Zachodu (Gürtel) przez znaczące ścieżki. Dwóch innych przechodzi przez dzielnicę: Wiedner Hauptstraße i Favoritesstraße. Ponadto w dzielnicy znajduje się Südtirom Platz, ważne centrum transportu w Wiedniu. Dzielnica ma 29 km Duże ulice.

W Wieden znajduje się około 8,5 km ścieżek cyklu, tworząc bardzo gęstą sieć, biorąc pod uwagę niewielką część arrondissement. Transport rowerów jest coraz ważniejszy w tej arrondissuwa, podobnie jak we wszystkich innych dzielnicach centralnych, w szczególności dlatego, że motocykle mają prawo dojech na ulicach w zakazanym kierunku. Jednak niektóre punkty w dzielnicy nie są dostarczane ze ścieżkami rowerowymi, tworząc dziurę w tej sieci. Ponadto w dystrykcie ma tylko dwie stacje rowerowe miejskie, system rowerowy własnej obsługi.

Transport publiczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Transport publiczny jest zarządzany przez Wiener Linien. . 4 ^{To jest} Arrondissement ma trzy stacje metra U1 (Karsplatz, Taubstummengasse i Südtiroler Platz), a także dostęp do linii U2 i U4 przez stację Karlsplatz. Ponadto na granicy z dziesięć ^{To jest} Arrondissement to Südbahnhof (wkrótce stacja centralna), a także linie S-Bahn.

Linie tramwajowe D, 1 i 62, a także Baden Tramway krążą w dzielnicy, a także autobus 13a i 59a. Nocna nabożeństwo są świadczone przez Linie N60, N62, N66 i N71 od około 0:30 do 5 rano, linia N71 działająca tylko w weekendy. Wreszcie autobusy regionalne zaczynają od Südtirole Platz.

Edukacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W dzielnicy znajduje się 6 szkół podstawowych, 3 profesjonalne szkoły średnie, 3 ogólne szkoły średnie, szkoła techniczna zapewniająca wieczorne kursy, oranżeria, Instytut Finansów i Zarządzanie Fachhochschule w Wiedniu, a także uniwersytet techniczny.
Należy również zauważyć obecność sektora jednego ze szkół średnich, który ma na celu zachęcanie do konkretnych umiejętności uczniów, a także szkoły średniej, która jest bardzo znana. Volkshochschule Margareten zarządza spółką zależną po policollucie w Wieden.

Bezpieczeństwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Wieden powstaje dwie posterunki policji. W rzeczywistości należą do dowództwa Margaret, która jest odpowiedzialna za okręgi Wieden, Margaret i Mariahilf.