Wody wegetacyjne – Wikipedia

Wody roślinne ( Z ) jest terminem, z którym definiuje się ścieki wynikające z przetwarzania oliwy z oliwek.
Składają się one z wody zawartej w bębnie, przez wody prania i procesowe (które w tradycyjnych systemach można określić ilościowo od 40 do 120 litrów na kwintal obróbki oliwek).

Wody roślinności składają się:

• Woda wegetacji samych oliwek;
• Wody rozcieńczenia makaronu stosowane w systemach ciągłych;
• Rozpuszczalne substancje rozpuszczane w zerozach.

Wody te mają wysokie stężenie substancji organicznych, takich jak cukry, pektyny, tłuszcze, substancje azotowe, poliolkoli, polikarydy i pierwiastki mineralne, takie jak fosfor, potas, magnez i wapń.
Wody wegetacyjne mają ciemny kolor, który może osiągnąć czarny, bardzo intensywny typowy zapach, mają lekko kwaśne pH, wysoką przewodność elektryczną i można łatwo fermentacyjne dla obecności cukrów i białek.

Organiczne obciążenie wód roślinności, składających się z wyżej wymienionych cząsteczek, jest bardzo wysokie.
Zapotrzebowanie chemiczne na ₅ od 50 do 140 g/l tlenu.
1 m ³ wody roślinnej ma bod ₅ równoważny temu określonemu przez 100–200 m ³ ścieków miejskich ^[Pierwszy] odpowiadający produktowi około 100 000 równoważnych mieszkańców.
Chociaż niektóre składniki wód roślinności są niezbędne do gruntu do zastosowania rolnictwa, w szczególności azot, fosfor, potas, magnez, zanieczyszczenie środowiskowe tych wód jest wysokie.
W rzeczywistości mają wysokie stężenie fenoli i polifenoli – głównej przyczyny wysoce wysokich wartości ChZT – które mają wyraźne właściwości przeciwdrobnoustrojowe i fitotoksyczne, a zatem są odporne na degradację biologiczną (słabą biodegradowalność), w szczególności typ aerobowy, i dlatego nie można ich traktować w konwencjonalnych roślinach oczyszczania.
Gdyby były zbywane na gruntach rolnych, istniałyby problemy z płodnością tego samego, a także określanie zanieczyszczenia płaszczyzn wodnych podglesu.

Zastosowanie w rolnictwie wodów roślinności (płodowanie) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Pierwszym prawem, które reguluje usuwanie wód roślinności, jest n. 319 z 1976 r. (Znany jako Prawo Merli ). Wcześniej ścieki zostały umieszczone w sieci kanalizacyjnych, praktyka nie jest już możliwa po wejściu w życie prawa.
Rygorystyczne zastosowanie prawa w rzeczywistości wiązałoby się z zamknięciem większości włoskich olejków, które ze względu na ich niewielkie rozmiary nie były w stanie stworzyć ekonomii skali niezbędnych do ponoszenia kosztów systemu oczyszczania.
Z tego powodu w drugiej połowie lat 80. zastosowano reżim odstępstwa, który pozwoliłby kontrolować rozprzestrzenianie się odpadów Olear na grunty rolne.
W rzeczywistości ustalono, że wpływ na środowisko usuwania wody wegetacyjnej jest znacznie niższy niż wyciek w wodach powierzchniowych, o ile nie przekraczają one określonych ilości, odnosząc się do czasu i powierzchni, ^[2] Co może powodować uszkodzenie płodności gleby, a przede wszystkim mogą określić zanieczyszczenie faterykantki i ogólne uszkodzenie agro-systemu.
Woda wegetacyjna pozbywana na glebach początkowo ma wpływ na chwasty i lekko antybiologiczne zioła na działanie polifenoli.
Do tego jest zanieczyszczenie atmosferyczne ze względu na złe zapachy emanowane przez odpady Olear.
Po okresie 5-6 miesięcy wyróżniają się pozytywne skutki wynikające z tonest i gleby, w których wody roślinności zostały wyrzucone z wykazania, że ​​rośliny wykazują większe wegetatywne rigoglio ze względu na działanie nawożenia ścieków.
Możliwe efekty fitotoksyczne dla upraw są nadal w fazie badania.
Usuwanie gruntów rolnych zostało oficjalnie uregulowane prawem 574/96 „Nowe zasady dotyczące agronomicznego stosowania wód roślinności i drenów młynów naftowych”, w których ustanowiono maksymalne ilości dozwolone na rozprzestrzenianie się. Limity ustalone przez prawo wynoszą 50 m ³ /ma/rok dla wód
z tradycyjnych młynów rowerowych i 80 m ³ /ma/rok dla osób od roślin do
pętla.
Limity te są również ważne dla wilgotnych sanses.
Rozprzestrzenianie się jest dozwolone dopiero po przedstawieniu burmistrza raportu technicznego opracowanego przez agronomistę lub rolnictwa, agro-technika lub eksperta geologa. Ustawodawstwo nie wskazuje na okres dozwolony na rozprzestrzenianie się odpadów, ani na metody rozprzestrzeniania się.

Cząsteczki obecne w wodach roślinności mają wysoką wartość handlową.
Na przykład cząsteczki polifenolowe ze względu na ich silne właściwości biologiczne (właściwości przeciwutleniające, przeciwnowotworowe, przeciwdrobnoustrojowe) są przydatne w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym.
Dlatego oprócz kontrolowanego rozprzestrzeniania się na ziemi badano inne zabiegi wód roślinności w celu odzyskania rozpuszczonych cząsteczek.
Rzeczywiste systemy oczyszczania mają na celu wyeliminowanie każdego rozwiązania lub zawieszonego komponentu ze ścieków.
Oczyszczony komponent wodny jest rozlany na kanalizację lub inne ostateczne dane kontaktowe, podczas gdy część stała jest przyznawana na składowisku.
Innowacyjne leczenie recykling i ulepszenie , niektóre wciąż na poziomie eksperymentalnym, zamiast tego mają na celu odzyskanie cząsteczek rozpuszczonych w celach przemysłowych/żywności.
Zabiegi mogą być konwencjonalne lub niekonwencjonalne.
Pierwszej grupy są częścią:

• . klarcowanie Kombinacja odpowiedniego flocculanti (najczęstsze są sole aluminium i żelaza) i koagulanty (np. Polietrolity), które wytrącą związki organiczne i nieorganiczne. Substancje Talli są eliminowane przez filtrację.
• Połączone leczenie utleniania i opadów z wapnem : składa się z serii połączonych zabiegów utleniania (infuflacja arii, które, usuwając masę, promuje flokulację i przyczynia się do utleniania substancji organicznej) i opadów z uwodnionym wapnem (ma ono usuwanie zawiesiny stałych i niektórych substancji organicznych rozpuszczają ). Część stała jest eliminowana przez filtrację;
• Fermentacja anaerobia O Trawienie beztlenowe: odtwarza to, co oczywiście zawsze dzieje się w naturze. Zmniejsza zanieczyszczenie organiczne w prostych elementach, które wracają na ziemię jako składniki odżywcze do powietrza jak gaz. Odbywa się bez zużycia energii i zasadniczo ma wpływ 1) przez naturę obecnej flory bakteryjnej – szczepy bakteryjne do użycia muszą mieć silną odporność na substancje toksyczne (polifenole) 2) z czterech wody wegetacyjnej – obecność odpowiedniej Stężenia są ważne w przypadku składników odżywczych, takich jak azot i fosfor 4) – im wyższa jest tym większa, tym Rendiolemto 4) będzie zrównoważony z niezbędnymi dodatkami. Aby zmniejszyć złe zapach, należy zapewnić wstępne obróbkę oksydacyjną natlenioną wodą, aby zburzyć związki odpowiedzialne za złe zapach.
• Poccoperation: W tej procedurze występuje całkowite parowanie frakcji ciekłej i całkowite utlenianie związków organicznych. To leczenie ma problem z produkcją wyczerpanych popiołów i gazów.

Zamiast tego drugiej grupy:

• l ‘ Ultrafiltracja lub inne leczenie filtracyjne na błonie;
• . leczenie fotosolarne W oparciu o działanie energii słonecznej na cienką warstwę wody roślinności w obecności fotokatalicy. W tych warunkach większość odparowuje ciekłe, składniki organiczne, takie jak fenole, są utleniane, tworzenie się stałych związków do reakcji składników organicznych
• „Parowanie – stężenie” oparte na odparowaniu kondensacji. Wytwarza destylat o niskim zasoleniu i koncentrat, który można również uruchomić w przypadku operacji odzyskiwania, takich jak -produkt.

• Prawo 11 listopada 1996, n. 574 – „Nowe zasady dotyczące agronomicznego stosowania wód roślinności i drenach młynów olejowych Oleleary”
• Ministerstwo Polityki Rolnictwa i Leśnictwa. Ogólne kryteria techniczne i standardy regionalnej regulacji agronomicznego stosowania wód roślinności i zwolnień młynów olejowych Oleleary, o których mowa w art. 38 dekretu legislacyjnego 11 maja 1999 r., N. 152.
• Przepisy regionalne (Puglia) 7 grudnia 2007 r., N. 27 – „Agronomiczne stosowanie wód roślinności i wilgotnych sanses z młynów olejowych Oleari”.