Yaeko Nogami – Wikipedia

Yaeko Nogami ( Yoko Nogami W Nogami Yaeko ^? W 6 maja 1885 – 30 Mars 1985 ) , jego imienia jego młodej dziewczyny Yae Kotegawa , jest japońskim pisarzem z epoki Shōwa.

Urodzona w Usuki w prefekturze ōita, jest córką bogatego piwowca powód . Czodzi w szkole, a także bierze kursy w prywatnej szkole Kubo Kaizo, która przedstawia ją do klasycznej literatury chińskiej i japońskiej, i uczy jej sztuki poezji Tanka .

Później poznała dziennikarza i pisarza Nae Kinoshita, który zachęca go do pójścia Meiji Jogakko , szkoła dla dziewcząt z chrześcijańską tendencją, w Tōkyō. To właśnie w Tōkyō spotyka to Toyoiro Nogami, również z Usuki, studentki literatury angielskiej pod egidą Sōseki Natsume. Pobrali się w 1906 roku.

Podczas gdy rząd japoński coraz bardziej zwraca się do totalitaryzmu, a wojna wydaje się nieunikniona, podróżuje do Europy z mężem. Są świadkami końca hiszpańskiej wojny domowej i widzą oznaki podejścia drugiej wojny światowej.

Jej mąż i ona wróciła do Japonii przed rozpoczęciem wojny, a potem koncentruje się na swoim pisaniu. Po wojnie wznowiła kontakt z Yuriko Miyamoto i pomaga znaleźć literackie społeczeństwo Nowej Japonii ( Shin Nihon Bungakukai ).

Od 1907 r. Nogami Yaeko opublikował opowieść: ENISHI (Link) w recenzji literackiej Hototogisu .

W 1910 roku Nogami wysłał wiersze i opowieści do wpływowego magazynu Chūōkōkōron jak również Shinchō i magazyn feministyczny Seito . W ten sposób otrzymała wielbicieli od członków proletarnego ruchu literackiego. Utrzymuje regularną korespondencję z tłumaczem Yoshiko Yuasa i pisarzem Yuriko Miyamoto, z którym dzieli punkt widzenia, że ​​literatura musi zwiększyć moralność.

W 1922 roku opublikowała Kaijin Maru (Neptune), szokująca i półwspaniysta historia o zatonięciu czterech mężczyzn na łodzi rybackiej, która musi dokonać wyboru między głodem a kanibalizmem.

Zaczęła odkrywać dziedzinę fikcji historycznej w latach dwudziestych: w 1926 roku opublikowała Oishi Yoshio , powieść historyczna oparta na historii 47 rōnin ^{[[[ Pierwszy ]} .

W latach 1928–1930 napisała Machiko , który zajmuje intrygę Duma i uprzedzenie Od Jane Austen, powieści, w której maluje portret młodego intelektualisty z ery Taishō (Machiko), bezpośrednio inspirowanej postacią Elizabeth Bennet.

W swoich notatkach na Zachodzie w 1938 i 1939 r., Które opublikowała w 1942 i 1943 r., Wykazała zmianę swoich pomysłów politycznych i pewne kwestionowanie Japonii w polityce zagranicznej. Jego pisma są w zakodowanym języku ^{[[[ 2 ]} .

W 1956 roku opublikowała „Le Labirynt”, w którym opowiedziała ostatnie dziesięć lat wojny ^{[[[ 3 ]} . Ta książka wygrywa nagrodę Yomiuri.

Jego powojenna praca jest zróżnicowana i płodna. W 1962 i 1963 roku napisała Hideyoshi et rikyu Gdzie bada związek między artystą i jej patronem (w tym przypadku między Hideyoshi Toyotomi i Sen no rikyū). Ta powieść jest przystosowana do kina w formie filmu Rikyu Hiroshi Teshigahara. To było pod koniec 1500 roku, kiedy mistrz herbaty i Ikebana próbowali pomóc swojemu mistrzu Hideyoshi w skoncentrowaniu się. Kiedy pojawia się nie zgadza się ze swoim mistrzem na temat podboju Korei i Chin, Rikyu znajduje swoją siłę w herbacie ^{[[[ 4 ]} . Ta powieść, za którą Yaeko Nogami otrzymał nagrodę za literaturę żeńską w 1964 r ^{[[[ 5 ]} .

Ponadto Yaeko Nogami napisała również swój pamiętnik w latach 1944–1945, którego opublikowała pierwszą część w 1946 r. I drugą część w 1953 r., A reszta została wydana pośmiertnie. To pismo ujawnia treść jego myśli i ciągłe badania prawdy ^{[[[ 6 ]} .

Nadal pisała i publikowała do swojej śmierci w 1985 roku w wieku 99 lat.

Po nabyciu, dzięki podróży na Zachodzie w niespokojnym okresie kultury przedwojennej, ta wiedza pozwala mu cofnąć się z japońskiej kultury filozoficznej. Przeczytała także wiele powieści zachodnich, aby znaleźć swoją inspirację, szczególnie Czerwony i czarny od Stendhal i Duma i uprzedzenie Jane się wyróżnia ^{[[[ 7 ]} . Jest przekonana, że ​​człowiek może wyemancypować się ze swojego środowiska, działając i modyfikując swoje przeznaczenie ^{[[[ 5 ]} .

• Pragnienie lalki ( Ningyō no mochi – Nadzieja lalki), 1914
• Nowe życie ( Atarashiki Inochi – Nowe życie), 1916
• Kaijin Maru ( Kaijin Maru – w Neptune),
• Ludzkie stworzenie ( Ningen Sōzō – ludzkie stworzenie), 1926
• Yoshio Oishi ( Oishi Yoshio -Yoshio Oishi), 1928
• Machiko („Machiko) ), 1931
• Obszar bajkowy (( Yōsei-ken – Fairy Circle), 1936
• Kwiat tęczy ( Niji no hana -ARC-en-Ciel Flower), 1937
• Wisteria ( Fuji – glicyna), 1941
• zgubić się ( Masło – The Labirynt), 1948–1956
• Hideyoshi i rikyu ( Hideyoshi to Rikyu ” – Hideyoshi et Rikyu), 1964